The Poor People's Campaign biedt een tegengif voor een vergiftigde en gemilitariseerde cultuur die de nationale agenda heeft verdraaid.
door Brock McIntosh, 21 maart 2018, Common Dreams.
Dit stuk is een bewerking van een toespraak van Brock McIntosh tijdens een massabijeenkomst voor de Poor People's Campaign.
Ik ben hier om vandaag met je te praten over een van de drievoudige kwaden van Dr. King: militarisme. Als veteraan uit de oorlog in Afghanistan wil ik graag een aspect van zijn waarschuwing over militarisme benadrukken, toen hij zei: “Deze manier om... giftige drugs van haat te injecteren in de aderen van normaal humane mensen... kan niet worden verzoend met wijsheid, rechtvaardigheid en Liefde."
Ik wil je graag alles vertellen over het precieze moment waarop ik besefte dat er vergif in mij zat. Ik ben het kind van een verpleegster en een fabrieksarbeider in het hart van Illinois, de familie van arbeiders en servicemedewerkers. Op het hoogtepunt van de oorlog in Irak trokken militaire rekruteerders op mijn middelbare school me aan met aanmeldingsbonussen en universiteitshulp die sommigen zagen als hun ticket - voor mij hoopte ik dat het mijn ticket was up, waardoor kansen werden geboden die ooit onbereikbaar leken.
Twee jaar later, toen ik 20 jaar oud was, stond ik over het lichaam van een 16-jarige Afghaanse jongen. Een bermbom die hij aan het bouwen was, ontplofte voortijdig. Hij zat onder de granaatscherven en brandwonden en lag nu verdoofd nadat een van zijn handen was geamputeerd door onze medici. Zijn andere hand had de eeltige ruwheid van een boer of een herder.
Terwijl hij daar lag met een vredige uitdrukking, bestudeerde ik de details van zijn gezicht en betrapte mezelf erop beworteling voor hem. 'Als deze jongen me zou kennen,' dacht ik, 'zou hij me niet willen vermoorden.' En hier ben ik, verondersteld hem te willen vermoorden. En ik voelde me slecht dat ik wilde dat hij bleef leven. Dat is de vergiftigde geest. Dat is de gemilitariseerde geest. En alle kansen die het leger me biedt, kunnen de kosten van oorlog voor mijn ziel niet terugbetalen. Het zijn arme mensen die de oorlogslast dragen voor de elites die hen sturen.
Een jongen uit de arbeidersklasse uit Illinois wordt de halve wereld rondgestuurd om een jonge boer te vermoorden. Hoe zijn we hier gekomen? Hoe is deze krankzinnige oorlogseconomie ontstaan?
“We hebben een Poor People's Campaign nodig om de stemmen van gewone mensen te versterken boven de lobby van de gemilitariseerde industrie, een vergiftigde economie, om banen te eisen in andere industrieën dan oorlogvoering, om kansen te eisen voor mensen uit de arbeidersklasse die geen andere doden nodig hebben. mensen uit de arbeidersklasse.”
