Acht redenen waarom het nu een goed moment is voor een staakt-het-vuren en vredesbesprekingen in Oekraïne

Britse en Duitse soldaten voetballen in Niemandsland tijdens het kerstbestand in 1914.
Fotocredit: Universal History Archive

Door Medea Benjamin en Nicolas JS Davies, World BEYOND War, November 30, 2022

Terwijl de oorlog in Oekraïne al negen maanden aansleept en er een koude winter aanbreekt, zijn mensen over de hele wereld dat ook bellen voor een kerstwapenstilstand, teruggrijpend naar het inspirerende kerstbestand van 1914. Midden in de Eerste Wereldoorlog legden strijdende soldaten hun geweren neer en vierden samen de feestdag in het niemandsland tussen hun loopgraven. Deze spontane verzoening en verbroedering heeft door de jaren heen een symbool van hoop en moed geweest.

Hier zijn acht redenen waarom ook deze feestdagen het potentieel bieden voor vrede en een kans om het conflict in Oekraïne van het slagveld naar de onderhandelingstafel te verplaatsen.

1. De eerste en meest dringende reden is de ongelooflijke, dagelijkse dood en het lijden in Oekraïne, en de kans om nog eens miljoenen Oekraïners te redden van gedwongen worden hun huizen, hun bezittingen en de dienstplichtige mannen die ze misschien nooit meer zullen zien, te verlaten.

Door de bombardementen van belangrijke infrastructuur door Rusland, hebben miljoenen mensen in Oekraïne momenteel geen verwarming, elektriciteit of water omdat de temperatuur onder het vriespunt zakt. De CEO van het grootste elektriciteitsbedrijf van Oekraïne heeft er bij miljoenen meer Oekraïners op aangedrongen om dat te doen het land verlaten, zogenaamd voor slechts een paar maanden, om de vraag naar het door de oorlog beschadigde elektriciteitsnetwerk te verminderen.

De oorlog heeft minstens 35% van de economie van het land weggevaagd, aldus de Oekraïense premier Denys Shmyhal. De enige manier om de ineenstorting van de economie en het lijden van het Oekraïense volk een halt toe te roepen, is door de oorlog te beëindigen.

2. Geen van beide partijen kan een beslissende militaire overwinning behalen en met de recente militaire verworvenheden bevindt Oekraïne zich in een goede onderhandelingspositie.

Het is duidelijk geworden dat de militaire leiders van de VS en de NAVO niet geloven, en mogelijk nooit hebben geloofd, dat hun publiekelijk verklaarde doel om Oekraïne te helpen de Krim en de hele Donbas met geweld te heroveren, militair haalbaar is.

In feite waarschuwde de militaire stafchef van Oekraïne president Zelenskyy in april 2021 dat een dergelijk doel zou niet haalbaar zijn zonder "onaanvaardbare" niveaus van burgerslachtoffers en militaire slachtoffers, wat hem ertoe bracht plannen voor een escalatie van de burgeroorlog op dat moment af te blazen.

Bidens militaire topadviseur, voorzitter van de Joint Chiefs of Staff Mark Milley, vertelde de Economic Club van New York op 9 november: "Er moet een wederzijdse erkenning zijn dat militaire overwinning waarschijnlijk, in de ware zin van het woord, niet kan worden bereikt met militaire middelen ..."

Franse en Duitse militaire beoordelingen van de positie van Oekraïne zijn naar verluidt pessimistischer dan die van de VS, waarbij wordt aangenomen dat de huidige schijn van militaire pariteit tussen de twee partijen van korte duur zal zijn. Dit voegt gewicht toe aan Milley's inschatting en suggereert dat dit wel eens de beste kans zou kunnen zijn die Oekraïne zal krijgen om te onderhandelen vanuit een relatief sterke positie.

3. Amerikaanse regeringsfunctionarissen, vooral in de Republikeinse Partij, beginnen te aarzelen bij het vooruitzicht om dit enorme niveau van militaire en economische steun voort te zetten. Nu ze de controle over het Huis hebben overgenomen, beloven de Republikeinen meer toezicht op de hulp aan Oekraïne. Congreslid Kevin McCarthy, die voorzitter van het Huis wordt, waarschuwde dat Republikeinen geen "blanco cheque" voor Oekraïne zouden uitschrijven. Dit weerspiegelt de groeiende oppositie aan de basis van de Republikeinse Partij, met een Wall Street Journal november inch waaruit blijkt dat 48% van de Republikeinen vindt dat de VS te veel doet om Oekraïne te helpen, tegen 6% in maart.

4. De oorlog veroorzaakt beroering in Europa. Sancties op Russische energie hebben de inflatie in Europa omhoog geschoten en veroorzaakten een verwoestende druk op de energievoorziening die de productiesector verlamt. Europeanen voelen steeds meer wat Duitse media Kriegsmudigkeit noemen.

Dit vertaalt zich als 'oorlogsmoeheid', maar dat is geen geheel juiste karakterisering van het groeiende volkssentiment in Europa. "Oorlogswijsheid" kan het misschien beter omschrijven.

Mensen hebben vele maanden de tijd gehad om de argumenten te overwegen voor een lange, escalerende oorlog zonder duidelijk eindspel - een oorlog die hun economieën in een recessie doet zinken - en meer dan ooit vertellen opiniepeilers dat ze hernieuwde pogingen om een ​​diplomatieke oplossing te vinden zouden steunen . Dat omvat 55% in Duitsland, 49% in Italië, 70% in Roemenië en 92% in Hongarije.

5. Het grootste deel van de wereld roept op tot onderhandelingen. We hoorden dit tijdens de Algemene Vergadering van de VN in 2022, waar de een na de ander 66 wereldleiders, die een meerderheid van de wereldbevolking vertegenwoordigden, zich welsprekend uitsprak voor vredesbesprekingen. Filip Pierre, premier van Saint Lucia, was een van hen, pleidooi met Rusland, Oekraïne en de westerse mogendheden "om onmiddellijk een einde te maken aan het conflict in Oekraïne, door onmiddellijk onderhandelingen te voeren om alle geschillen permanent te beslechten in overeenstemming met de principes van de Verenigde Naties."

Aangezien de Amir van Qatar vertelde de Vergadering: “We zijn ons volledig bewust van de complexiteit van het conflict tussen Rusland en Oekraïne, en de internationale en mondiale dimensie van deze crisis. We roepen echter nog steeds op tot een onmiddellijk staakt-het-vuren en een vreedzame regeling, want dit is uiteindelijk wat er zal gebeuren, ongeacht hoe lang dit conflict zal duren. Het bestendigen van de crisis zal dit resultaat niet veranderen. Het zal het aantal slachtoffers alleen maar doen toenemen, en het zal de rampzalige gevolgen voor Europa, Rusland en de wereldeconomie vergroten.”

6. De oorlog in Oekraïne is, zoals alle oorlogen, catastrofaal voor het milieu. Aanvallen en explosies reduceren allerlei soorten infrastructuur – spoorwegen, elektriciteitsnetten, appartementsgebouwen, oliedepots – tot verkoold puin, vullen de lucht met verontreinigende stoffen en bedekken steden met giftig afval dat rivieren en grondwater vervuilt.

De sabotage van de onderzeese Nord Stream-pijpleidingen in Rusland die Russisch gas aan Duitsland leverden, leidde tot wat mogelijk de... grootste uitgave van de ooit geregistreerde methaangasuitstoot, wat neerkomt op de jaarlijkse uitstoot van een miljoen auto's. De beschietingen van Oekraïense kerncentrales, waaronder Zaporizhzhia, de grootste in Europa, hebben de legitieme vrees gewekt dat dodelijke straling zich door Oekraïne en daarbuiten verspreidt.

Ondertussen hebben de Amerikaanse en westerse sancties tegen Russische energie een bonanza veroorzaakt voor de fossiele brandstofindustrie, waardoor ze een nieuwe rechtvaardiging krijgen om hun exploratie en productie van vuile energie op te voeren en de wereld stevig op koers te houden voor een klimaatcatastrofe.

7. De oorlog heeft een verwoestende economische impact op landen over de hele wereld. De leiders van 's werelds grootste economieën, de Groep van 20, zei in een verklaring aan het einde van hun top in november in Bali dat de oorlog in Oekraïne "immens menselijk leed veroorzaakt en bestaande kwetsbaarheden in de wereldeconomie verergert - groei beperken, inflatie verhogen, toeleveringsketens verstoren, energie- en voedselonzekerheid verhogen en financiële stabiliteit verhogen risico’s.”

Ons langdurige falen om het relatief kleine deel van onze middelen te investeren dat nodig is om armoede en honger uit te roeien op onze verder rijke en overvloedige planeet, veroordeelt nu al miljoenen van onze broeders en zusters tot ellende, ellende en vroege dood.

Nu wordt dit nog verergerd door de klimaatcrisis, aangezien hele gemeenschappen worden weggespoeld door overstromingswater, uitbranden door bosbranden of uitgehongerd worden door meerjarige droogtes en hongersnoden. Internationale samenwerking is nog nooit zo dringend geweest om problemen aan te pakken die geen enkel land alleen kan oplossen. Toch steken rijke landen hun geld nog steeds liever in wapens en oorlog in plaats van de klimaatcrisis, armoede of honger adequaat aan te pakken.

8. De laatste reden, die alle andere redenen dramatisch versterkt, is het gevaar van een nucleaire oorlog. Zelfs als onze leiders rationele redenen zouden hebben om een ​​open einde, steeds escalerende oorlog te verkiezen boven een onderhandelde vrede in Oekraïne – en er zijn zeker machtige belangen in de wapen- en fossiele brandstofindustrie die daarvan zouden profiteren – het existentiële gevaar van wat deze zou kunnen leiden tot absoluut moet de balans doen doorslaan ten gunste van vrede.

We hebben onlangs gezien hoe dicht we bij een veel bredere oorlog zijn toen een enkele verdwaalde Oekraïense luchtafweerraket in Polen landde en twee mensen doodde. President Zelensky weigerde te geloven dat het geen Russische raket was. Als Polen hetzelfde standpunt had ingenomen, had het zich kunnen beroepen op de wederzijdse defensieovereenkomst van de NAVO en een grootschalige oorlog tussen de NAVO en Rusland kunnen ontketenen.

Als een ander voorspelbaar incident zoals dat ertoe leidt dat de NAVO Rusland aanvalt, kan het slechts een kwestie van tijd zijn voordat Rusland het gebruik van kernwapens als zijn enige optie ziet in het licht van overweldigend militair geweld.

Om deze en meer redenen sluiten we ons aan bij de op geloof gebaseerde leiders over de hele wereld die oproepen tot een kerstbestand, verklaren dat de feestdagen “een broodnodige gelegenheid bieden om ons medeleven met elkaar te erkennen. Samen zijn we ervan overtuigd dat de cyclus van vernietiging, lijden en dood kan worden overwonnen.”

Medea Benjamin en Nicolas JS Davies zijn de auteurs van: Oorlog in Oekraïne: betekenis geven aan een zinloos conflict, verkrijgbaar bij OR Books in november 2022.

Medea Benjamin is medeoprichter van CODEPINK voor vrede, en de auteur van verschillende boeken, waaronder Binnen Iran: de echte geschiedenis en politiek van de Islamitische Republiek Iran.

Nicolas JS Davies is een onafhankelijke journalist, een onderzoeker bij CODEPINK en de auteur van Bloed aan onze handen: de Amerikaanse invasie en vernietiging van Irak.