Wat de Amerikaanse regering openlijk doet, is vele malen erger dan alles wat ze in het geheim kan doen, en toch fascineren de geheimen ons.
Als je opiniepeilingen over meerderheidsopvattingen over de meeste politieke onderwerpen vergelijkt met het daadwerkelijke Amerikaanse beleid, is er weinig overlap. Geleerden produceren nu meldt vinden dat de Verenigde Staten een oligarchie is. De meeste mensen stemmen niet. Degenen die zich proberen in te laten met de Amerikaanse politiek raken opgewonden wanneer de Democraten terugvallen in de minderheid en beginnen te doen alsof ze weer voorstander zijn van populair beleid. Mensen hopen stukjes fatsoen terug te vinden in officiële retoriek tijdens een twee jaar durende periode van voorgewende regering die neerkomt op een openbaar verkooppraatje en een persoonlijke knipoog naar de opperheren van de campagnefinanciering.
Onze regering subsidieert openlijk de vernietiging van het klimaat van onze planeet, staat bedrijven openlijk toe negatieve belastingen te betalen, herverdeelt openlijk rijkdom naar boven toe, financiert openlijk een leger dat net zo duur is als de rest van de naties van de wereld samen, fungeert openlijk als het marketingbedrijf voor de Amerikaanse wapens die een groot deel uitmaken van die andere helft van de strijdkrachten van de wereld, voert openlijk een handelsbeleid van bedrijven uit dat economieën en het milieu verwoest, ontzegt ons openlijk menselijke basisdiensten, vervolgt openlijk klokkenluiders, beperkt openlijk onze burgerlijke vrijheden, vermoordt openlijk grote aantallen mensen met drone-aanvallen. We kunnen op video zien hoe een politieagent in New York een man doodstikt en wegloopt zonder vervolgd te worden voor enige misdaad. We kunnen zien hoe het Amerikaanse Congres de leiding neemt bij het promoten van een nieuwe oorlog van een buitenlandse leider (stem af op 11 februari voor het laatste), en toch obsedeert wat er in het geheim gebeurt ons.
Ik bedoel niet de leugens die aan het licht zijn gekomen, de valse excuses voor oorlogen, de misrekeningen, de "misplaatsing" van miljarden dollars. Ik bedoel het menselijke drama. Het is niet genoeg om te weten dat Obamacare een grotesk en dodelijk wangedrocht is; we willen meer weten over de rollen van de verzekeringsmanagers door het te schrijven. Het is niet genoeg om te weten dat Irak is vernietigd. We willen horen over de oliebaronnen die de plannen hebben opgesteld met Dick Cheney. Het is niet genoeg om te weten dat een tragische misdaad werd gebruikt om catastrofale oorlogen te ontketenen, we willen ook weten of de misdaad in scène is gezet. We willen weten wie er achter elke moord en elk krachtig stukje propaganda zat. We willen weten of elke CIA-operatie kan worden verklaard door kwaad of incompetentie. We zijn net als Mark Twain, die zei: "Soms vraag ik me af of de wereld wordt bestuurd door slimme mensen die ons in de maling nemen, of door imbecielen die het echt menen."
Dit is wat ik me afvraag als ik kijk naar Operatie Merlin, waarvoor Jeffrey Sterling nu terechtstaat als klokkenluider. Of het geven van kernwapenplannen aan Iran kan worden verklaard door incompetentie die mijn begrip te boven gaat of moet worden verklaard door kwaad, de Amerikaanse regering probeert openlijk een klokkenluider op te sluiten die zijn wettelijke plicht heeft gedaan. Toevallig heb ik een boek gelezen van Donald Jeffries genaamd Verborgen geschiedenis: een onthulling van moderne misdaden, samenzweringen en doofpotaffaires in de Amerikaanse politiek. Ik heb nagedacht over tientallen vermeende samenzweringen, van de moord op president Kennedy tot het vermeende vervalsen van Obama's geboorteakte. Sommige vind ik echt, andere onzin. Het punt is dat ik denk dat er een hybride oplossing kan zijn. Ik hoef misschien niet te kiezen voor incompetentie of kwaad om uit te leggen dat de CIA kernwapens aan Iran heeft gegeven. Ik kan kiezen voor incompetentie in combinatie met bureaucratisch disfunctioneren in combinatie met kwade prioriteiten.
Als de topprioriteit van de CIA nucleaire ontwapening was, zou ze niet hebben geprobeerd, zoals ze beweert te hebben geprobeerd, om een Iraans kernwapenprogramma te vertragen (als dat al bestond, wist het niet) door Iran nucleaire plannen te geven. De betrokken CIA-agenten getuigden voor de rechtbank dat ze wisten dat hun actie de verspreiding van kernwapentechnologie in gevaar bracht. Dat betekent ook dat als hun hoogste prioriteit het gehoorzamen van de wet was geweest, ze Operatie Merlin niet zouden hebben opgezet. Maar als hun topprioriteit was om erbij betrokken te zijn, iets belangrijks te doen, en als ze een uitkomst riskeerden waar ze zich niet al te veel zorgen over maakten, dan is Operatie Merlijn precies wat ze zouden hebben gedaan - uitgaande van gigantische niveaus van incompetentie. Dat wil zeggen, als het ze niet zoveel kon schelen of Iran kernwapens zou krijgen, als ze in feite dachten dat het een vrij cool excuus zou zijn om een oorlog te beginnen als zou kunnen worden aangetoond dat Iran aan kernwapens werkt, welnu, waarom dan niet vinden de meest bizar domme en illegale manier om te proberen Iran te vertragen – een manier die Iran heel goed zou kunnen versnellen?
Deze zelfde hybride uitleg is natuurlijk ook van toepassing op andere mysteries. Als de topprioriteit van de Amerikaanse regering het voorkomen van een misdaad als 911 was geweest, zou ze zijn gestopt met het bombarderen en bezetten van moslimlanden, een benadering van samenwerking en vrijgevigheid met de wereld hebben aangenomen en op zijn minst een klein beetje moeite hebben gedaan om de misdaad te voorkomen, vooral toen de president een memo kreeg waarin hij waarschuwde en toen zijn topadviseur schreeuwde over de noodzaak. Maar als de mensen aan het hoofd van de Amerikaanse regering er niet veel om gaven om zo'n misdaad te voorkomen, en als ze in feite dachten dat dit zo ongeveer de enige manier zou zijn om nieuwe oorlogen te laten beginnen, dan hadden ze dat wel gedaan. tenminste wat we weten dat ze hebben gedaan en misschien meer dat we zouden kunnen leren van een goed onderzoek. Gedeeltelijk incompetent, gedeeltelijk slecht - hoe slecht weten we niet. Maar we hoeven niet te concluderen dat de kapers niet bestonden of dat een raket het Pentagon raakte of dat het World Trade Center van binnenuit werd opgeblazen om tot een bevredigende verklaring te komen. Al dergelijke dingen zouden naast deze theorie kunnen bestaan, maar ze zijn niet nodig.
Wat pleit tegen dergelijke verklaringen van onbekende wandaden van de overheid, is niet de mate van kwaadaardigheid. Vergeet niet dat we het hebben over een regering die 911 als excuus heeft gebruikt om hele landen te vernietigen en meer dan een miljoen mensen te doden. Het opblazen van een paar gebouwen is volkomen acceptabel voor de meeste mensen die oorlogen willen beginnen. De uitzondering is iedereen wiens oprechte nationalisme ervoor zorgt dat ze Amerikaanse levens waarderen, terwijl ze niet-Amerikaanse levens als waardeloos beschouwen. Maar vergeet niet dat we het hebben over de Amerikaanse regering. Ze sturen Amerikaanse troepen om te doden en te sterven tijdens het afslachten van de buitenlanders. Ze laten miljoenen in de VS sterven door gebrek aan basisvoorzieningen, terwijl ze geld in oorlogsvoorbereidingen stoppen. Dick Cheney overwoog een voorstel om Amerikaanse troepen vermomd als Iraniërs neer te schieten. De Joint Chiefs of Staff keurden Operatie Northwoods goed, die Amerikanen zou hebben vermoord om Cuba erin te luizen. De vraag is niet het niveau van het kwaad, maar een bepaald niveau van competente betrokkenheid bij bepaalde daden van kwaad.
Jeffries' boek vermengt een halve eeuw goed gedocumenteerde misdaden met pure speculatie. Ik denk niet dat de opname in een boek van dubieuze samenzweringen de opname van waarschijnlijke complotten mag schaden. Als we niet open staan om alles in twijfel te trekken, zullen we veel dingen missen. Maar het is gewoon niet mogelijk dat elke ongewone vliegtuigcrash over een periode van tientallen jaren een moord is geweest. Minstens één of twee daarvan moeten ongelukken zijn geweest. Dat Jeffries er volledig willekeurige onzin in gooit, zoals dat het gerucht ging dat Janet Reno homo was (en dan?) deel uitmaakt van het elitaire establishment, betekent niet dat Lee Harvey Oswald Kennedy daadwerkelijk heeft vermoord. Ik denk dat we elke zaak serieus moeten bekijken en gaan waar het bewijs leidt. Ik denk dat onze aanpak zou moeten zijn: wantrouwen maar verifiëren. Begin met de veronderstelling dat de regering liegt en kijk of ze eerlijk kan zijn.
Als ik lees dat Karl Rove religie ziet als een handig instrument om goedgelovigen te manipuleren of dat Bill Clinton een zitplaats gehad op een jet die bekend staat om het aanbieden van seks met minderjarige meisjes, denk ik niet dat dergelijke roddels zo belangrijk zijn als handels-, energie- en oorlogsbeleid dat zal resulteren in miljoenen doden. Maar ik denk ook niet dat de publieke belangstelling voor dergelijke verhalen er helemaal niet toe doet. "Of er nu belangrijke beleidsbeslissingen worden genomen in Bohemian Grove of niet", schrijft Jeffries, "het is op zijn minst verontrustend om te weten dat onze leiders samenkomen om een enorme uil te aanbidden, zich in gewaden te kleden en occulte bezweringen op te zeggen." Is het? We hadden net een president die openlijk zei dat God hem had opgedragen Afghanistan en Irak aan te vallen. Wat maakt het uit of hij een uil aanbidt, tenzij de uil het hem heeft verteld dat? Maar het is verontrustend vanwege de geheimhouding. Politici die zullen doen alsof ze oorlogen willen beëindigen of miljardairs willen belasten wanneer ze in de minderheid zijn en geen gevaar lopen om het daadwerkelijk te doen, zijn politici met minachting voor jou en mij; het zijn mensen die geloven dat ze boven ons staan en, net als Henry V, hun eigen wetten kunnen maken. Natuurlijk had de dood van Michael Hastings een ongeval, maar om dat aan te nemen, en te suggereren dat het onderzoeken ervan als een moord gek zou zijn, is een opmerkelijke onwetendheid over de geschiedenis. De laatste tijd, met elk nieuw FBI-terreurcomplot dat werd verijdeld en gevierd, nam ik aan dat het zou blijken een geval van verstrikking te zijn geweest waarbij de FBI de misdaad aanmoedigde voordat deze werd voorkomen. In elk geval heb ik gelijk gehad. Dat betekent niet dat de FBI morgen geen terrorist zal arresteren met wie ze niets te maken had; het betekent gewoon: wantrouwen maar verifiëren.
Het wantrouwen is misschien begonnen met de moord op Kennedy, ook al kan de behoefte aan wantrouwen vandaag de dag verder worden bevorderd door een eerlijke hervertelling van Pearl Harbor, en mythen over het verliezen van onschuld zouden met alle rechten terug moeten gaan naar de genocide van de indianen, zo niet naar de landbouwrevolutie. Verborgen geschiedenis is niet waar ik denk dat mensen moeten beginnen met lezen over Kennedy (het boek van James Douglass is misschien beter). Maar ik heb nieuwe dingen over Kennedy geleerd van Verborgen geschiedenis en denken dat we allemaal de opmerking van Jeffries in overweging moeten nemen: “[O]s realiseerde ik me dat de president van de Verenigde Staten op klaarlichte dag vermoord kon worden, zonder dat een enkele hooggeplaatste ambtenaar zich afvroeg wat er werkelijk gebeurde, en zonder dat een vermeende journalist de bij de minste nieuwsgierigheid naar het onderwerp begreep ik dat alles mogelijk was.”
Jeffries' boek dwaalt chronologisch door een lange lijst schandalen. Hij noemt in het kort tal van wandaden die niet echt ter discussie staan: Northwoods, Tonkin, Mongoose, Mockingbird, MK-Ultra, Cointelpro, Fred Hampton, enz., enz. Hij concentreert zich uitgebreider op een kleiner aantal mogelijke samenzweringen en geeft goede samenvattingen. van wat er bekend is over de moord op JFK en RFK in het bijzonder. Op Chappaquiddick is hij minder overtuigend, op de October Surprise is hij vaag en echt bizar (maar had volledig overtuigend kunnen zijn, aangezien ik denk dat het bewijs goed bewezen is). Hij dwaalt af naar economie en politiek en algemene corruptie, speculeert over AIDS, Vince Foster, Oklahoma City, enz. Zijn secties over JFK Jr. en over de Anthrax-angst zijn interessant, denk ik.
Maken de bewakingsstaat en de verspreiding van privécamera's een einde aan deze mysteries? Stel je voor dat Kennedy vandaag in Dallas is neergeschoten. De videobeelden zouden omvangrijk zijn en het zou de hele wereld op internet zijn voordat het bloed opdroogde. Maar stel je de moord op Abdulrahman al Awlaki vandaag voor. Een groot deel van de wereld beschikt niet over dezelfde technologie die men in Dallas zou verwachten. En stel je voor dat Eric Garner vandaag wordt vermoord. We hebben de video, maar er wordt ons verteld dat we onze liegende ogen niet moeten geloven. Wat een einde zou kunnen maken aan slecht bestuur - evenals aan misplaatste vermoedens van slecht bestuur - zou een open overheid zijn, inclusief de eliminatie van geheime agentschappen. En wat dat zou kunnen bereiken, zou zijn als het publiek, inclusief de jury van Jeffrey Sterling, aannam dat alles wat de CIA zei meer dan waarschijnlijk een leugen was.
