Klassieke conditionering voor vrede

By David Swanson, Oktober 22, 2108.

Dat blijkt uit de analyse van politie-moord-aanstichter Dave Grossman, de reden dat slechts een minderheid van de soldaten in de Tweede Wereldoorlog en eerdere oorlogen probeerde te doden, was een algemene afkeer van het plegen van moord. En de reden dat de overgrote meerderheid van de Amerikaanse soldaten (mariniers, matrozen, enz.) de afgelopen decennia hebben geprobeerd te doden, is 'klassieke conditionering'. Een brandweerman rent zonder nadenken het vuur in, als hij of zij door oefeningherhaling is geconditioneerd om dit te doen. Soldaten doden zonder na te denken, als ze daarvoor zijn opgeleid door herhaling van de realistische simulatie van doden.

Natuurlijk kun je mensen achteraf nauwelijks stoppen om na te denken over wat ze hebben gedaan. De belangrijkste doodsoorzaak in het Amerikaanse leger is zelfmoord, en de belangrijkste indicator van een risico op zelfmoord is schuldgevoelens.

Ik vraag me af wat er zou gebeuren als een regering zwaar zou investeren in reclame en rekrutering, en vervolgens honderdduizenden jonge mensen een goed salaris zou betalen om voorbereid te zijn op vrede. Ik vermoed sterk dat een ding dat niet zou gebeuren, spijt en schuldgevoelens zijn die tot zelfmoord leiden. Maar hoe zou zo'n conditionering er eigenlijk uitzien en welke bijwerkingen zou het kunnen hebben?

Ik heb hier nog nooit eerder aan gedacht, in de eerste plaats, denk ik, omdat ik niemand wil misleiden om vreedzaam te zijn, en omdat ik niet geloof dat het nodig is. Als ik praat met mensen die geloven dat oorlog gerechtvaardigd kan zijn, en die ervoor openstaan ​​om erover te praten, overtuig ik ze er vaker wel dan niet door middel van een oprechte respectvolle discussie van dat oorlog in feite nooit gerechtvaardigd kan worden. Als ik maar 7.6 miljard uur had om een ​​uur met elke persoon door te brengen, zei ik tegen mezelf, dan zou ik de meesten van hen uit het geloof in oorlog kunnen halen, en sommigen ertoe aanzetten actie te ondernemen om regeringsvoorbereidingen voor oorlog ongedaan te maken.

Ik heb echter net een Netflix-show gekeken waarin een poging wordt gedaan om iemand te conditioneren voor vrede. Dat is tenminste een manier om naar deze show te kijken. Het heet Offer van Derren Brown. Ik sta op het punt om eventuele verrassingen voor je te bederven.

Stop hier met lezen om spoilers te voorkomen.

Opgemerkt dat The Guardian, metro Yenisahra en Decider hield niet zo van deze show en maakte over het algemeen bezwaar tegen de ethische beslissing om de man te manipuleren die het onderwerp is van het experiment van de show. Maar om de producer van de show te geloven, was de man best tevreden met het feit dat er zo op hem was geëxperimenteerd. In ieder geval zou het heel moeilijk zijn om een ​​bedrijfspublicatie ertoe te brengen bezwaar te maken tegen de manipulatie van kinderen door middel van videogames en oorlogsfilms, en tegen de manipulatie van militaire rekruten om te doden en te geloven dat ze waarschijnlijk ongedeerd zullen blijven. Als het manipuleren van iemand verwerpelijk is - en ik begrijp zeker waarom dat zo zou zijn - moeten we die bezwaren dan reserveren voor het manipuleren van iemand voor een goed doel?

In alle eerlijkheid, soortgelijke publicaties hebben enigszins vergelijkbaar bezwaren toen Derren Brown in een andere Netflix-show mensen manipuleerde om te doen wat volgens hen moord was. Maar het was individuele moord, geen massamoord, en niet met uniformen of bommen of volksliederen of een van de uitrustingen die het OK maken.

Als je de preview bekijkt voor Offer, zal de conclusie u niet verbazen. Het zijn alleen de tussenliggende delen waar je niet zeker van bent. Een show die probeert een man ertoe te brengen zichzelf tussen een pistool en een vreemde te plaatsen, zou niet worden uitgezonden tenzij de man het uiteindelijk deed. Maar hoe wordt hij zover gebracht dat hij het doet?

Wat de show interessanter en waardevoller maakt, is dat de man, Phil, een Amerikaans staatsburger is die zeer bevooroordeeld is tegen 'immigranten', en Brown is van plan Phil een kogel te laten opvangen om een ​​Latino-immigrant te beschermen tegen een racistische blanke Amerikaan. Er zijn dus twee dingen die Brown beweert met Phil te doen: hem dapper maken en hem laten geven om mensen om wie hij niet geeft.

Het maak-hem-dappere deel wordt gedaan met Phil's toestemming. Het manipulatieve deel is dat Brown tegen Phil zegt dat hij een "chip" in zijn lichaam installeert die hem zal helpen om moedig te worden, wat natuurlijk niet waar is. De rest van de moedconditionering wordt gedaan met Phil's deelname. Hij luistert naar audio-opnamen en denkt dappere gedachten. Hij is geconditioneerd om een ​​bepaalde muzikale jingle en handbewegingen te associëren met het vinden van grote moed. Ethische klachten hierover lijken zwakker dan praktische, met name de waarschijnlijkheid dat het niet bij iedereen zou werken.

Het zorgzame deel van de conditionering is in sommige opzichten oneerlijker, maar lijkt ook minder op conditionering. (Brown noemt dit 'empathie' in plaats van zorgzaam, maar het is niet duidelijk dat het verband houdt met het strikte gevoel van empathie, wat betekent dat je de wereld ervaart vanuit het standpunt van iemand anders.) Phil krijgt DNA-resultaten te zien waaruit blijkt dat hij voorouders heeft in Palestina en Mexico. Hij duwde in de richting van het heroverwegen van zijn vooroordelen. Er is hem niet verteld dat dat is wat er gebeurt. Hij is er niet mee akkoord gegaan. Maar hij heeft vermoedelijk correcte feiten verteld. Als de DNA-resultaten zijn verzonnen, of zouden moeten worden verzonnen in het geval van veel andere mensen, is dat een zekere zwakte. Maar hier is geen repetitieve conditionering bij betrokken.

Er is echter nog een ander element in de voorbereiding op de zorg. Phil en een latino ogende man worden gevraagd om vier minuten lang in elkaars ogen te kijken. Phil wordt emotioneel en vraagt ​​om de man een knuffel te geven. Er wordt nauwelijks een woord gezegd. Dit is geen rationele overtuiging. Maar er is ook niets oneerlijks aan. Ik kan me niet voorstellen welke schade zou worden aangericht door deze techniek op massale schaal toe te passen.

Het meest oneerlijke en manipulatieve deel van het experiment is het gebruik van talloze acteurs om een ​​geënsceneerd incident te creëren waarin Phil ertoe wordt gebracht een keuze te maken om uit een vrachtwagen te stappen en voor een man te gaan staan ​​die met een pistool wordt bedreigd. De wereld kan geen honderd mensen inhuren om iedereen te manipuleren om heldhaftig te handelen. De wiskunde werkt niet. De paranoia van iedereen die bang was dat ze in een show zaten, zou schadelijk zijn, ook al zou het ook positieve resultaten kunnen hebben. En één heroïsche daad is niet genoeg.

Maar waarom konden 'empathie-oefeningen', DNA-resultaten, dapperheidsoefeningen (met of zonder placebo's, maar altijd respectvol en consensueel) niet worden gecombineerd met rationeel, op feiten gebaseerd onderwijs over alternatieven voor oorlog, geweldloze geschillenbeslechting, de rechtsstaat? , herstelrecht, antropologie, de werkelijke geschiedenis van oorlogen en oorlogspropaganda, de milieuschade van militarisme, de contraproductieve resultaten van oorlogszucht en de noodzaak van moedige, betrokken acties om corrupte systemen te hervormen, destructief beleid terug te draaien en de naderende ramp te verzachten van klimaatchaos?

Wat zou er mis zijn als we onszelf conditioneren om voor vrede te werken?