Door Pat Elder, 2 mei 2019
Het is donderdagavond en ik doe verslag van een vergadering van het Ambassadebeschermingscollectief in de conferentieruimte van de ambassadeur in de Venezolaanse ambassade in Washington.
Vastberaden activisten bespreken momenteel de logistiek van hun voortdurende strijd om het bezit van de ambassade te behouden. Ze zijn erin geslaagd een groot aantal uitdagingen te overwinnen sinds de verantwoordelijkheid voor de ambassade officieel aan hen werd overgedragen toen Venezolaanse diplomaten die de legitieme regering van Nicolas Madero vertegenwoordigen vorige week de VS moesten verlaten.
Activisten zijn momenteel niet in staat om het gebouw te betreden. Wanneer leden van het collectief bij de ambassade arriveren, laten Guaido-aanhangers, rechtsextremisten, een oorverdovend alarm horen, vergelijkbaar met het schetterende geluid van een hulpverleningsvoertuig, om oppositiemensen te verzamelen om activisten fysiek de toegang te ontzeggen en de kans te grijpen om de compound te bestormen. Ondertussen legt de politie van de geheime dienst de uitgesloten activisten uit dat ze niet naar binnen mogen omdat ze geen toestemming hebben van de 'legitieme autoriteiten', dat wil zeggen vertegenwoordigers van de regering van Guaido.
De ongeveer twaalf officieren van de geheime dienst lijken een band te hebben gehad met enkele tientallen pro-staatsgreeptroepen die buitensporig, onhandelbaar gedrag hebben vertoond, zoals de schetterende megafoons die op enkele centimeters van de gezichten van anti-staatsgreepmensen klinken, van wie velen in de ambassade waren geweest maar vertrokken en mochten het gebouw niet opnieuw betreden. De boze, strijdlustige tegendemonstranten hebben de zeer gedisciplineerde vredesactivisten gepest en de ramen op de begane grond bedekt met pro-Guaido-literatuur. De mensen van Guaido zijn vrij geweest om op de buitendeuren te bonzen terwijl de politie werkeloos toekijkt. Ze hebben externe bewakingscamera's en ambassade-eigendommen vernield.
Legitieme Venezolaanse autoriteiten met de Maduro-regering in Caracas zeggen dat de mogelijke overname van de ambassade in Washington door Guaido's mensen een "ernstige schending" is van de verantwoordelijkheden van de Verenigde Staten en in strijd is met het internationaal recht. Venezolaanse diplomaten gaven de sleutels van de ambassade aan de activisten met toestemming om te blijven tot er een permanent protectoraat is gevonden. President Maduro is op de hoogte van de situatie en spreekt zijn steun uit voor het Embassy Protection Collective.
Op donderdagmiddag liet de geheime dienst wat voedsel en medicijnen binnen, terwijl het ministerie van Buitenlandse Zaken interesse toonde in een ontmoeting met leden van het Embassy Protection Collective: medeoprichter van Code Pink, Medea Benjamin, DC-advocaat Mara Verheyden-Hilliard en ANSWER Coalition Director Brian Becker. Donderdagavond had die vergadering nog niet plaatsgevonden. Ondertussen hopen activisten op de compound dat ze het pand in bezit kunnen houden.
Verheyden-Hilliard hekelde eerder woensdag in een brief de geheime dienst en de DC Metropolitan Police. Ze schreef: "Uw officieren treden op als helpers, medestanders, aanmoedigers en medeplegers van geweldpleging bij het aanvallende, dreigende, bedreigende en soms gewelddadige optreden tegen de wettig aanwezige vredesactivisten op de ambassade door een menigte rechtse misdadigers."
De activisten in de ambassade begrijpen dat dit een historisch moment is. Adrienne Pine, professor antropologie aan de American University, is een van de leden van het collectief in de ambassade. Ze herhaalde een thema onder de activisten dat Amerikanen over het algemeen een slecht begrip van de geschiedenis hebben. Ze legde haar aanwezigheid uit: “De door de VS gesteunde staatsgreep in Honduras in 2009 leidde tot een moorddadige, neoliberale fascistische dictatuur. De daaropvolgende door de VS gesteunde wetgevende staatsgreep die Dilma Rousseff in Brazilië verdreef, leidde tot het openlijk fascistische regime van Bolsonaro, dat het voortbestaan van de hele planeet bedreigt. Het is onmogelijk dat ik hier niet zou kunnen zijn, wetende wat ik doe aan waar deze staatsgreep – indien succesvol – onvermijdelijk toe zou leiden.
