BDS De VS – De wereld moet de Amerikaanse regering aan de rechtsstaat houden

By World BEYOND War, Maart 4, 2024

We hebben geen ‘op regels gebaseerde volgorde’ nodig. We hebben een Amerikaanse regering nodig die de wetten gehoorzaamt.

Het probleem

De Veto’s

Sinds 1972 is de Amerikaanse regering verreweg de grootste gebruiker van het vetorecht in de VN-Veiligheidsraad, waarbij ze vaak de wil van iedere of bijna iedere andere nationale regering op aarde blokkeert. Het heeft zijn veto uitgesproken over de veroordeling door de VN van de Zuid-Afrikaanse apartheid, de oorlogen en bezettingen van Israël, chemische en biologische wapens, de proliferatie van kernwapens en het eerste gebruik en gebruik ervan tegen niet-nucleaire landen, de Amerikaanse oorlogen in Nicaragua, Grenada en Panama, het Amerikaanse embargo tegen Cuba, Rwandese genocide, de inzet van wapens in de ruimte, en nog veel meer. Tientallen keren hebben de VS hun veto uitgesproken over stappen in de richting van vrede of gerechtigheid in Palestina. En dit is slechts het oppervlakkige. Het vetorecht wordt in de eerste plaats gebruikt als een niet-geregistreerde dreiging met een veto achter gesloten deuren om veel ongewenste onderwerpen volledig van de publieke agenda te houden.

De wapenzendingen

Met behulp van een door de VS gefinancierde notering (door Freedom House) van de vijftig meest onderdrukkende regeringen, één vondsten dat de Amerikaanse regering Amerikaanse wapenleveranties aan 82% van hen goedkeurt, militaire training aan 88% van hen verzorgt, de legers van 66% van hen financiert en 96% van hen op ten minste één van deze manieren assisteert.

Weinig door oorlog verscheurde gebieden belangrijke wapens vervaardigen. Er zijn maar weinig oorlogen die aan beide kanten geen wapens van Amerikaanse makelij hebben. De Amerikaanse regering exporteert meer wapens dan alle andere landen op twee na samen. Voorbeelden van oorlogen met wapens van Amerikaanse makelij aan beide kanten zijn: Syrië, Irak, Libië Iran-Irak oorlog Mexicaanse drugsoorlog, De Tweede Wereldoorlog. De proliferatie van wapens vanuit de Verenigde Staten is verwoestend voor de bevolking, de vrede en de mondiale stabiliteit, maar is gunstig voor de winsten van machtige Amerikaanse wapenfabrikanten.

De Amerikaanse regering staat wapenleveranties toe of financiert deze zelfs in strijd met:

• de Conventies van Genève,
• de Genocideverdrag,
• de Wapenhandelsverdrag waarbij de meerderheid van de naties van de wereld – maar niet de Verenigde Staten – partij zijn,

evenals in strijd met deze Amerikaanse wetten:

• De Amerikaanse War Crimes Act, die ernstige schendingen van de Conventies van Genève verbiedt, waaronder het opzettelijk doden, martelen of onmenselijke behandeling, het opzettelijk veroorzaken van groot lijden of ernstig letsel aan lichaam of gezondheid, en onwettige deportatie of overbrenging.
• De Uitvoeringswet Genocideverdrag, die werd uitgevaardigd om de Amerikaanse verplichtingen uit hoofde van het Genocideverdrag ten uitvoer te leggen, voorziet in strafrechtelijke sancties voor personen die genocide plegen of anderen daartoe aanzetten.
• Het beleid inzake de overdracht van conventionele wapens, dat de overdracht van Amerikaanse wapens verbiedt wanneer het waarschijnlijk is dat deze zullen worden gebruikt om genocide te plegen; humanitaire misdaden; en ernstige schendingen van de Conventies van Genève, waaronder aanvallen die opzettelijk zijn gericht tegen civiele objecten of beschermde burgers, of andere ernstige schendingen van de internationale humanitaire of mensenrechtenwetgeving, waaronder ernstige daden van gendergerelateerd geweld of ernstige gewelddaden tegen kinderen.
• De wet op de buitenlandse bijstand, die het verlenen van hulp verbiedt aan een regering die “zich bezighoudt met een consistent patroon van grove schendingen van internationaal erkende mensenrechten.”
• Wapenuitvoercontrolewet, waarin staat dat landen die Amerikaanse militaire hulp ontvangen, alleen wapens mogen gebruiken voor legitieme zelfverdediging en interne veiligheid.
• De Leahy-wet, dat de Amerikaanse regering verbiedt geld te gebruiken voor hulp aan eenheden van buitenlandse veiligheidstroepen wanneer er geloofwaardige informatie is die erop wijst dat die eenheid betrokken is bij het begaan van grove schendingen van de mensenrechten.

Het militarisme

De Amerikaanse overheid besteedt meer aan zijn eigen leger dan alle andere landen op drie na samen, en dwingt andere landen om meer uit te geven, waardoor het mondiale militarisme omhoog gaat. Rusland en China geven samen 21% uit van wat de VS en hun bondgenoten uitgeven.

De Amerikaanse regering bezit, net als de Russische regering, bijna de helft van de kernwapens op aarde. De VS hebben kernwapens in zes andere landen, een praktijk die door Rusland wordt gebruikt als excuus om de plaatsing van kernwapens in Wit-Rusland na te streven – een praktijk die waarschijnlijk in strijd is met de Non-proliferatieverdrag, waar de Amerikaanse regering ook duidelijk inbreuk op maakt door haar onvermogen om zich in te zetten voor nucleaire ontwapening. Integendeel, het leidt tot een kostbare nieuwe kernwapenwedloop.

Natuurlijk schendt de Amerikaanse regering openlijk de Verdrag inzake het verbod op kernwapens waar het geen partij is, maar een groot deel van de wereld wel.

De VS beschikken over oorlogswapens in tientallen landen over de hele wereld, en onderhouden en voorzien anderen van wapens die talloze verdragen schenden waarbij de meerderheid van de landen van de wereld partij zijn, en in sommige gevallen in strijd zijn met verdragen waarbij de Amerikaanse regering was partij voordat de verdragen eenvoudigweg werden verscheurd. De VS trokken zich terug uit:

• Het antiballistische raketverdrag,
• Het Verdrag inzake kernwapens op middellange afstand,
• Het Open Skies-verdrag
• Het nucleaire akkoord met Iran.

De Amerikaanse regering staat buiten en negeert:

• Het Landmijnenverdrag,
• Het Wapenhandelsverdrag,
• Het Verdrag inzake Clustermunitie.

De oorlogen

Sinds 1945 heeft het Amerikaanse leger in 74 andere landen gevochten, terwijl de Amerikaanse regering heeft omvergeworpen minstens 36 regeringen, bemoeiden zich met minstens 85 buitenlandse verkiezingen, probeerden meer dan 50 buitenlandse leiders te vermoorden, lieten bommen vallen op mensen in meer dan 30 landen, en doodden of hielpen zo'n 20 miljoen mensen te doden. De oorlogen waren doorgaans zeer eenzijdig, waarbij de Amerikaanse slachtoffers slechts een klein deel van de slachtoffers uitmaakten.

Het bewapenen van de wereld en het voeren van talloze oorlogen in naam van de strijd tegen het terrorisme is een ramp geweest. Terrorisme meer van 2001 tot en met 2014, voornamelijk als voorspelbaar resultaat van de oorlog tegen het terrorisme. Ongeveer 95% van alle zelfmoordterroristische aanslagen wordt uitgevoerd om buitenlandse bezetters aan te moedigen een of meer landen te verlaten. In Afrika, tijdens de oorlog tegen het terrorisme, terrorisme is met 100,000% toegenomen.

De VS hebben oorlogen gevoerd in overtreding met:

• Het Verdrag voor de Pacifische beslechting van internationale geschillen uit 1899,
• Het Haags Verdrag van 1907,
• Het Kellogg-Briand-pact van 1928,
• Het Handvest van de Verenigde Naties uit 1945,
• De Conventies van Genève van 1949,
• Het ANZUS-verdrag van 1952,
• Het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten uit 1976 en het Internationaal Verdrag inzake economische, sociale en culturele rechten.

De drones

Amerikaanse dronevliegtuigen hebben een groot aantal onschuldige burgers gedood in Pakistan, Jemen, Somalië, Afghanistan, Irak en elders. De Amerikaanse regering heeft deze en aanverwante technologieën gebruikt om de praktijk van het vermoorden van mensen met raketten waar dan ook op aarde te normaliseren. Andere landen hebben dit voorbeeld gevolgd. Deze ontwikkeling is desastreus gebleken voor de rechtsstaat. En dit is gedeeltelijk bereikt door het creëren van een mythologie rond drones, waarbij velen zich ten onrechte voorstellen dat slachtoffers van drone-moorden doorgaans specifiek geïdentificeerde individuen zijn, en dat het op de een of andere manier legaal is om deze individuen te vermoorden.

In werkelijkheid doden drones vooral niet-geïdentificeerde mensen en degenen die zich in de buurt van die niet-geïdentificeerde mensen bevinden. En er zou niets legaals zijn aan het vermoorden van mensen als ze daadwerkelijk geïdentificeerd zouden worden. Binnen de Amerikaanse regering wordt het voorwendsel gehandhaafd dat drone-moorden op de een of andere manier deel uitmaken van oorlogen, zelfs als er geen relevante oorlogen zijn waar ze deel van uit kunnen maken, en ook al zou er op zichzelf niets legaals aan dergelijke oorlogen zijn als ze zouden bestaan.

de basis

Het Amerikaanse leger houdt stand tenminste 75% van de militaire bases in de wereld die zich op buitenlands grondgebied bevinden. De Verenigde Staten hebben drie keer zoveel bases in het buitenland (ongeveer 900) als Amerikaanse ambassades, consulaten en missies. Hoewel er ongeveer half zoveel installaties zijn als aan het einde van de Koude Oorlog, hebben Amerikaanse bases zich geografisch verspreid – naar twee keer zoveel landen en koloniën (van 40 naar 80), met grote concentraties van faciliteiten in het Midden-Oosten, Oost-Azië, delen van Europa en Afrika. Bases hebben, net als militaire uitgaven, een gevestigd record om oorlogen waarschijnlijker en niet minder waarschijnlijk te maken. Amerikaanse installaties zijn te vinden in tenminste 38 niet-democratische landen en koloniën.

Van Panama tot Guam, Puerto Rico en Okinawa tot tientallen andere locaties in de wereld: het Amerikaanse leger heeft waardevol land van de lokale bevolking afgepakt, waarbij de inheemse bevolking vaak werd verdreven, zonder hun toestemming en zonder herstelbetalingen. Tussen 1967 en 1973 werd bijvoorbeeld de gehele bevolking van de Chagos-eilanden – ongeveer 1500 mensen – door Groot-Brittannië met geweld van het eiland Diego Garcia verwijderd, zodat het aan de VS kon worden verhuurd als vliegbasis. Het Chagossiaanse volk werd met geweld van hun eiland gehaald en vervoerd onder omstandigheden die vergelijkbaar waren met die van slavenschepen. Ze mochten niets meenemen en hun dieren werden voor hun ogen gedood. De Chagossianen hebben de Britse regering vele malen verzocht om teruggave van hun huis, en hun situatie is door de VN besproken. Ondanks een overweldigende stemming van de Algemene Vergadering van de VN en een advies van het Internationale Gerechtshof in Den Haag dat het eiland moet worden teruggegeven aan de Chagossiërs, heeft Groot-Brittannië geweigerd en zetten de VS vandaag de operaties vanuit Diego Garcia voort.

Basissen ontkennen tegenwoordig doorgaans rechten aan gastlanden, inclusief het recht om te weten hoe land en water worden vergiftigd, en inclusief het recht om Amerikaans militair personeel aan de rechtsstaat te houden. Basissen zijn miniatuur-apartheidsstaten waar de rechten en capaciteiten van de buitenlandse strijdkrachten heel verschillend zijn van die van de lokale bevolking die voor ondergeschikte arbeid is ingehuurd.

Er zijn nog veel meer problemen met buitenlandse bases.

De sancties van hele bevolkingsgroepen

Sancties die door de Verenigde Naties zijn goedgekeurd en die niet een hele bevolking straffen, maar zich eerder richten op machtige individuen die schuldig zijn aan grote misdaden, zijn legaal en moreel en worden hieronder bepleit.

De Amerikaanse regering gebruikt echter unilaterale sancties om hele bevolkingsgroepen te straffen (of om andere regeringen te dwingen mee te doen aan het straffen van hele bevolkingsgroepen). Dergelijke sancties zijn in strijd met de nationale soevereiniteit en het verbod op collectieve bestraffing zoals vastgelegd in de Conventies van Genève, het VN-Handvest, het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten en in sommige gevallen het Genocideverdrag.

De Amerikaanse regering gebruikt sancties als een stap in de richting van oorlog (zoals in Irak) of als een stap in de richting van het verzwakken of omverwerpen van een regering (zoals in Rusland).

De Amerikaanse overheid is gevraagd maar heeft geweigerd te zeggen wat de sancties tegen tientallen regeringen teweegbrengen. Het is duidelijk dat ze, in ieder geval, enorm menselijk lijden veroorzaken.

De Amerikaanse regering heeft brute sancties tegen vrijwel elk land dat geen lid is van de NAVO, sancties die de bevolking treffen in een zogenaamde poging om de regeringen omver te werpen waar de Amerikaanse regering om welke reden dan ook niet van houdt.

Factsheets:

• Cuba
• Noord Korea
• Irak

De vijandigheid tegenover de rechtsstaat

Van de achttien grote mensenrechtenverdragen zijn de Verenigde Staten dat partij voor slechts 5, zo weinig als welke natie dan ook op aarde. De Amerikaanse regering is een van de leidende partijen op het gebied van ontwapeningsverdragen. Het negeert de uitspraken van het Internationaal Gerechtshof. Het land heeft geweigerd zich bij het Internationaal Strafhof aan te sluiten en heeft andere landen daarvoor gestraft – en heeft zelfs functionarissen van het hof sancties opgelegd om hen ervan te weerhouden hun werk te doen. Het heeft druk uitgeoefend op de Spaanse en Belgische regeringen toen hun rechtbanken Amerikaanse misdaden probeerden te vervolgen. Zij heeft andere leden van de Verenigde Naties bespioneerd en omgekocht om de stemming te beïnvloeden. Het heeft zich bemoeid met verkiezingen en staatsgrepen gefaciliteerd. Er zijn enorme en onverklaarbare geheime agentschappen in dienst. Het houdt zich bezig met moorden. Het claimt het recht om iedereen, waar dan ook, op te blazen met raketten van robotvliegtuigen. Het saboteert pijpleidingen en andere infrastructuur, zonder acht te slaan op de wet of de aangerichte schade. Het land is vrijwel universeel tegen nieuwe verdragen, inclusief de verdragen die zijn voorgesteld om de bewapening van de ruimte, cyberaanvallen en kernwapens te verbieden.

Het wijdverbreide begrip van het probleem

De meeste landen zijn in december 2013 ondervraagd door Gallup Dit betekent dat we onszelf en onze geliefden praktisch vergiftigen. de Verenigde Staten de grootste bedreiging voor de vrede in de wereld, en Pew gevonden dat standpunt is in 2017 toegenomen. In 2024 wordt de Amerikaanse regering in de hele Arabische wereld gezien als een vijand van vrede en gerechtigheid.

De oplossing

Het is tijd om een ​​gesprek te beginnen over het gebruik van boycots, desinvesteringen en sancties (BDS) om de Amerikaanse regering te integreren in een mondiale gemeenschap van gezagsgetrouwe landen.

Boycot- en desinvesteringscampagnes moeten gericht zijn tegen de grote Amerikaanse wapenbedrijven – en tegen het onder druk zetten van regeringen om geen zaken meer te doen met Amerikaanse wapenbedrijven.

Er moeten door de Verenigde Naties sancties worden ingesteld tegen Amerikaanse topfunctionarissen die zich openlijk schuldig maken aan de ergste misdaden. (Dit is heel anders dan sancties die op illegale en immorele wijze hele bevolkingen straffen, eenzijdig ingesteld door een enkele regering of een groep regeringen.)

Deze 15 grootste in de VS gevestigde wapenbedrijven moeten worden geboycot, afgestoten, geblokkeerd en geprotesteerd, en hun financiering van onderzoek, beurzen, stages of reclame moet worden afgewezen, en er mogen geen onderdelen of diensten aan hen worden geleverd:

• Lockheed Martin Corp.
• Raytheon Technologies (naam nu gewijzigd in RTX-bedrijf)
• Northrop Grumman Corp.
• Boeing
• Algemene Dynamics Corp.
• L3Harris-technologieën
• HII
• Leidos
• geloofsbelijdenis
• Booz Allen Hamilton
• CACI Internationaal
• Honeywell International
• perathon
• General Electric
• KBR

Ook de moeite waard om op die lijst te plaatsen is BAE Systems, gevestigd in Groot-Brittannië, maar een van de grootste leveranciers van het Amerikaanse leger, en het grootste wapenbedrijf buiten de Verenigde Staten.

Uiteraard omvat het afstoten van deze bedrijven ook het afstoten van fondsen die in deze bedrijven investeren. Meer over desinvestering hier.

Regeringen over de hele wereld moeten onder druk worden gezet om Amerikaanse bases af te wijzen (ze te sluiten, te verdrijven, te verbieden), Amerikaanse wapens en Amerikaanse militaire financiering, en om de Amerikaanse regering aan de rechtsstaat te houden door:

• “Uniting for Peace”-actie in de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties,
• Vervolging van individuen via het Internationaal Strafhof en via universele jurisdictie,
• Vervolging van misdaden via het Internationaal Gerechtshof,
• Een Waarheids- en Verzoeningscommissie over de misdaden van de Amerikaanse regering.

Meer over vijandige militaire bases hier.

Steun dit project

Ga hier.