អាមេរិចមានគ្រោះថ្នាក់នៃការដាក់ទណ្ឌកម្មសេដ្ឋកិច្ចរបស់អាមេរិកទៅលើអ៊ីរ៉ង់

ដោយ David Hartsough ថ្ងៃទី 8 ខែមីនា ឆ្នាំ 2019

ខ្ញុំបានទៅប្រទេសអ៊ីរ៉ង់ជាមួយគណៈប្រតិភូសន្តិភាពនៃជនជាតិអាមេរិកចំនួន 28 នាក់ដែលរៀបចំដោយ Code Pink ដែលជាក្រុមសកម្មជនសន្តិភាពដែលដឹកនាំដោយស្ត្រី។

ថ្ងៃដំបូងក្នុងប្រទេសអ៊ីរ៉ង់ យើងមានការសន្ទនាដ៏មានផ្លែផ្កាជាច្រើនម៉ោងកន្លះជាមួយលោក Javad Zarif ដែលជារដ្ឋមន្ត្រីការបរទេសអ៊ីរ៉ង់។ គាត់បានស្តាប់គំនិត និងកង្វល់របស់យើង ហើយបន្ទាប់មកបានចែករំលែកទស្សនៈរបស់គាត់អំពីអ្វីដែលចាំបាច់ ដើម្បីជួយជំរុញប្រទេសរបស់យើងឱ្យមានទំនាក់ទំនងសន្តិភាព និងការគោរពគ្នាទៅវិញទៅមក។

ជាអកុសល ក្នុងថ្ងៃនោះ ខ្ញុំមានការឈឺទ្រូងកាន់តែខ្លាំងឡើងៗ។ មិត្តភក្តិបានលើកទឹកចិត្តខ្ញុំឱ្យទៅមន្ទីរពេទ្យដើម្បីពិនិត្យបេះដូងរបស់ខ្ញុំ។ យើងបានទៅមន្ទីរពេទ្យ Shahram ជាកន្លែងដែលពួកគេបានធ្វើតេស្តយ៉ាងឆាប់រហ័ស ហើយបានរកឃើញថាមានការស្ទះសរសៃឈាមធំនៅក្នុងបេះដូងរបស់ខ្ញុំ។ វេជ្ជបណ្ឌិតដែលទទួលបន្ទុកបានលើកទឹកចិត្តខ្ញុំឱ្យធ្វើការវះកាត់ភ្លាមៗ (angioplasty) ដើម្បីជៀសវាងការគាំងបេះដូង។

បេះដូងរបស់ខ្ញុំធ្ងន់ជាងវិធីមួយ។ ខ្ញុំបានធ្វើការលើ និងទន្ទឹងរង់ចាំដំណើរទៅកាន់ប្រទេសអ៊ីរ៉ង់ អស់រយៈពេលជាច្រើនខែ។ ខ្ញុំសង្ឃឹមថា គណៈប្រតិភូរបស់យើងអាចចូលរួមចំណែកក្នុងការផ្លាស់ប្តូររដ្ឋាភិបាលរបស់យើងពីការដាក់ទណ្ឌកម្មសេដ្ឋកិច្ច និងការគំរាមកំហែងនៃសង្គ្រាម ឆ្ពោះទៅរកការកសាងសន្តិភាព និងការយោគយល់គ្នាទៅវិញទៅមក។

មន្ទីរពេទ្យ​បាន​ត្រៀម​ខ្លួន​ជា​ស្រេច​ដើម្បី​ធ្វើ​នីតិវិធី​ព្យាបាល​នៅ​ព្រឹក​បន្ទាប់។ ការធានារ៉ាប់រងសុខភាពរបស់ខ្ញុំនៅសហរដ្ឋអាមេរិកគឺនៅជាមួយ Kaiser Permanente ហើយ Kaiser ប្រាប់សមាជិកទាំងអស់របស់ពួកគេថាពួកគេត្រូវបានរ៉ាប់រងសម្រាប់បញ្ហាសុខភាពណាមួយនៅពេលធ្វើដំណើរនៅខាងក្រៅសហរដ្ឋអាមេរិក។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ នៅពេលដែលយើងពិនិត្យជាមួយ Kaiser ខ្ញុំត្រូវបានគេប្រាប់ថា ពួកគេមិនអាចផ្ញើប្រាក់ដើម្បីរ៉ាប់រងនីតិវិធីបានទេ ដោយសារតែទណ្ឌកម្មសេដ្ឋកិច្ចរបស់សហរដ្ឋអាមេរិកប្រឆាំងនឹងអ៊ីរ៉ង់។

យើង​បាន​ប្តឹង​ឧទ្ធរណ៍​លើ​ការ​សម្រេច​ចិត្ត​នោះ ប៉ុន្តែ​ត្រូវ​បាន​គេ​ប្រាប់​ថា​ការ​សម្រេច​ចិត្ត​គឺ​ជា​ស្ថាពរ។ គ្មានលុយអាចត្រូវបានបញ្ជូនទៅប្រទេសអ៊ីរ៉ង់សម្រាប់ការថែទាំសុខភាពនោះទេ សូម្បីតែពលរដ្ឋអាមេរិកដែលមានភាពអាសន្នក៏ដោយ។ គ្រូពេទ្យក៏បានប្រាប់ខ្ញុំថា ប្រសិនបើខ្ញុំត្រូវជិះយន្តហោះត្រឡប់ទៅសហរដ្ឋអាមេរិកវិញ ដោយមិនបាច់វះកាត់ នោះខ្ញុំអាចគាំងបេះដូង ដែលអាចបណ្តាលឲ្យស្លាប់បាន។

រៀងរាល់បីថ្ងៃ ពួកគេបានរៀបចំខ្ញុំសម្រាប់ការវះកាត់ ប៉ុន្តែរយៈពេលបីថ្ងៃ ចម្លើយត្រលប់មកវិញថា “ទេ”។ គ្មានលុយអាចត្រូវបានបញ្ជូនទៅប្រទេសអ៊ីរ៉ង់សម្រាប់នីតិវិធីនេះទេ។ វា​មិន​ត្រូវ​បាន​រដ្ឋាភិបាល​អាមេរិក​អនុញ្ញាត​ទេ»។

ជាសំណាងល្អសម្រាប់ខ្ញុំ ស្ត្រីដ៏អស្ចារ្យពីរនាក់នៅផ្នែកការប្រាក់សហរដ្ឋអាមេរិកនៃស្ថានទូតស្វីសប្រចាំប្រទេសអ៊ីរ៉ង់បានដឹងពីស្ថានភាពរបស់ខ្ញុំ ហើយអាចបញ្ចុះបញ្ចូលស្ថានទូតសហរដ្ឋអាមេរិកនៅប្រទេសស្វីសឱ្យខ្ចីប្រាក់មកខ្ញុំដើម្បីប្រើប្រាស់សម្រាប់នីតិវិធីព្យាបាលរបស់ខ្ញុំ។ ក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានម៉ោង ខ្ញុំត្រូវបានគេបញ្ជូនទៅមន្ទីរពេទ្យ The Pars ដែលមានឯកទេសខាងការងារបេះដូង ហើយនីតិវិធីត្រូវបានធ្វើឡើងដោយវេជ្ជបណ្ឌិត Tiznobeyk ដែលជាគ្រូពេទ្យវះកាត់បេះដូងដ៏ជំនាញ។

ខ្ញុំ​បាន​សម្រាក​នៅ​មន្ទីរពេទ្យ​មួយ​យប់​ទៀត រួច​ត្រឡប់​ទៅ​សណ្ឋាគារ​វិញ​ដើម្បី​សម្រាក​ព្យាបាល។ ជាការពិតណាស់ ខ្ញុំពិតជាមានអំណរគុណខ្លាំងណាស់ដែលនៅមានជីវិត ប៉ុន្តែខ្ញុំដឹងយ៉ាងច្បាស់ថា ប្រជាជនក្នុងប្រទេសអ៊ីរ៉ង់ មិនអាចងាកទៅរកស្ថានទូតស្វីសសម្រាប់ជំនួយបានទេ។

ពេលនៅក្នុងមន្ទីរពេទ្យក្នុងប្រទេសអ៊ីរ៉ង់ ខ្ញុំបាននិយាយជាមួយវេជ្ជបណ្ឌិត និងគិលានុបដ្ឋាយិកា ហើយបានឮរឿងរ៉ាវជាច្រើនអំពីមនុស្សដែលមិនអាចទទួលបានថ្នាំដែលត្រូវការសម្រាប់ជំងឺរបស់ពួកគេ ហើយបានស្លាប់ជាលទ្ធផល។ ជាឧទាហរណ៍ មនុស្សម្នាក់មានជំងឺមហារីក ហើយថ្នាំមានលក់នៅអឺរ៉ុប ប៉ុន្តែគេមិនអាចធ្វើប្រតិបត្តិការហិរញ្ញវត្ថុដើម្បីទិញវា ហើយនាងក៏ស្លាប់។

ទណ្ឌកម្មសេដ្ឋកិច្ចក៏បានបង្កអតិផរណាយ៉ាងខ្លាំង ហើយតម្លៃម្ហូបអាហារ ថ្នាំពេទ្យ និងសម្ភារៈចាំបាច់ផ្សេងទៀតកើនឡើងស្ទើរតែរាល់ថ្ងៃ។  

ខ្ញុំ​យល់​ថា​ទណ្ឌកម្ម​សេដ្ឋកិច្ច​ពិត​ជា​មាន​សង្គ្រាម។ ហើយ​មនុស្ស​ដែល​រង​ទុក្ខ​នោះ​មិន​មែន​ជា​រដ្ឋាភិបាល ឬ​មេ​ដឹក​នាំ​សាសនា​របស់​អ៊ីរ៉ង់​ទេ ប៉ុន្តែ​ជា​មនុស្ស​សាមញ្ញ។ ខ្ញុំសង្ឃឹមថារឿងផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ខ្ញុំអាចមានប្រយោជន៍ក្នុងការជួយជនជាតិអាមេរិកឱ្យដឹងពីអំពើហឹង្សានៃទណ្ឌកម្មសេដ្ឋកិច្ចដែលប្រជាជនអ៊ីរ៉ង់រាប់លាននាក់បន្តរងទុក្ខ និងស្លាប់ដោយសារតែគោលនយោបាយរបស់រដ្ឋាភិបាលរបស់យើង។ ខ្ញុំយល់ស្របទាំងស្រុងជាមួយនឹងអ្វីដែលរដ្ឋមន្ត្រីការបរទេសអ៊ីរ៉ង់បានប្រាប់យើងថា៖ អ្នកមិនអាចទទួលបានសន្តិសុខសម្រាប់ប្រទេសមួយដោយចំណាយលើសន្តិសុខសម្រាប់ប្រទេសផ្សេងទៀតនោះទេ។ យើងត្រូវសិក្សាយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរថា សន្តិសុខពិតប្រាកដអាចរកឃើញបាន លុះត្រាតែយើងមានសន្តិសុខសម្រាប់ប្រជាជាតិទាំងអស់។

ខ្ញុំត្រលប់មកផ្ទះវិញដោយបេះដូងដែលរឹងមាំជាង ប៉ុន្តែក៏មានការប្តេជ្ញាចិត្តកាន់តែខ្លាំងក្នុងការបញ្ឈប់គោលនយោបាយទណ្ឌកម្មសេដ្ឋកិច្ចរបស់សហរដ្ឋអាមេរិក ដែលខ្ញុំជឿថាជាអំពើនៃសង្រ្គាម។ ខ្ញុំ​នឹង​បន្ត​ការងារ​ធ្វើ​ឱ្យ​អាមេរិក​ចូលរួម​កិច្ចព្រមព្រៀង​នុយក្លេអ៊ែរ​អ៊ីរ៉ង់​ឡើងវិញ ហើយ​ដើរ​លើ​ផ្លូវ​នៃ​ការ​កសាង​សន្តិភាព ជាជាង​ការ​គំរាមកំហែង​នៃ​សង្រ្គាម។ ខ្ញុំសង្ឃឹមថាអ្នកនឹងចូលរួមជាមួយខ្ញុំ។

សម្រាប់ព័ត៌មានបន្ថែមអំពីការធ្វើដំណើរ សូមមើល៖ https://worldbeyondwar.org/iran-wants-peace-will-the-us-allow-peace-with-iran/ និង  https://codepink.org/iranblogs

សម្រាប់ព័ត៌មានបន្ថែមអំពីឥទ្ធិពលនៃទណ្ឌកម្មរបស់អាមេរិកលើអ៊ីរ៉ង់ សូមមើល៖ https://worldbeyondwar.org/iranian-sanctions-iraq-redux/ និង  https://worldbeyondwar.org/fear-hate-and-violence-the-human-cost-of-us-sanctions-on-iran/

David Hartsough គឺជា Quaker មកពី San Francisco អ្នកនិពន្ធ Waging Peace: Global Adventures of a Lifelong Activist នាយកនៃ Peaceworkers និងសហស្ថាបនិកនៃ World beyond War និងកម្លាំងសន្តិភាពអហិង្សា