Kärnvapenfronten rör på sig / The Nuclear Front beweecht!

Troch Mikael Böök en David Swanson, HBL, Febrewaris 6, 2021

Skow del foar, earst de Sweedske lykas publisearre yn 'e Finske krante HBL, en dan it Ingelsk.

På kärnvapenfronten råder virkelig gjin lugn! Tvärtom pågår sedan år werom en ny kapprustningsrunda baserad op nya teknologier. Om detta fortsatta vansinne omges av en skenbar stillhet beror det på att medierna har glömt att rapportera om det för att i stället rikta uppmärksamhet på klimatkrisen, skriver kärnvapenmotståndarna Mikael Böök och David Swanson.

Den här artikeln is ynspirearre troch professor Stefan Fors Achtergrondsartikel (HBL Debatt 29.1).

Den nukleära “galenskapen”, som Forss kallar den - vi ynstämmer helt yn dizze beskriuwing - förtjänar at studeras en analyseras ur ferskate synvinklar. Låt ús dêrom många kärnvapenvanvettets aktuella fas mot eftergrûn fan de útwikseling ynternasjonale freds- en nedrustningsrörelsen.

Foarige rubryk “Op kärnvapenfronten intet nytt?” anspelar på Erich Maria Remarques berömda pacifistiska roman om första världskriget. Ik einige av romanen, som skildrar soldaternas fysiska och andliga misär under det utdragna ställningskriget på västfronten, omkommer haadpersonen av gasförgiftning. Samma dag meddelar krigsbulletinen att ingenting nytt finns att berätta västerifrån (därav romanens titel: “På västfronten intet nytt”). Forss har emellertid lagt till ett frågetecken efter rubriken.

För oss är frågetecknet onödigt: på kärnvapenfronten råder egentlig inget lugn! Tvärtom pågår sedan år werom en ny kapprustningsrunda baserad op nya teknologier. Ik den deltar var och en av de vid det här laget nio kärnvapenstaterna. Om detta fortsatta vansinne omges av en skenbar stillhet beror det på att medierna har glömt att rapportera om det för att i stället rikta uppmärksamhet på klimatkrisen.

Under tiden har en världsomspännande rörelse vuxit fram mot de globala sinnessjukdomen en dizze rörelse har redan lyckats förändra läget. Uppbackad av de ynternasjonale freds- en nedrustningsrörelsen och dess spjutspets i FN, Internationella kampanjen för avskaffandet av kärnvapnen (ICAN), har en majoritet av världens stater tagit sig en ny funderare över de outsägliga humanitära och ekologiska följderna av ett kärnvapenkrig. Detta har lett till att FN: s generalförsamling har godkänt avtalet om ett förbud mot kärnvapen (Ferdrach oangeande it ferbean fan kearnwapens, TPNW).

De 22 jannewaris yn it jier trädde dit avtal i kraft - en händelse as massemedier yn kärnvapenländerna en de lannen dy't alliearje mei har weromkomme foar demrog foar ignorera. Också Forss förbigick den saken med tystnad. Ändå stod “TPNW” att läsa med stora bokstäver mellan raderna i hans artikel, vars budskap således var klart om än outsagt: Kära läsare, tro inte för ett ögonblick om någonting har förändrat i och med kärnvapenförbudets ikraftträdande!

Foar att begripe denna märkliga frånvaro måste man försöka tänka sig in i den speciella syn på världen som odlas och upprätthålls av de som sysslar profesjonellt med “vapenkontroll” (wapenbehear). Det handler om ett slag brödraskap, en mienskip, bestående av general, diplomater, tankesmedjor och vapentillverkare som lever i sin egen värld och talar sitt eget orwellska språk.

Ta oant exempel ordet "försvar". Om nu kärnvapnen stärker "försvaret" är de knappast galna, utan snarare något som man bör hålla sig med om man är klok. "Avskräckning" är ett annat nyckelord, lika viktig för vapenkontrollgemenskapen som Gud för de religiösa. Ifall du råkar tro på “avskräckningen”, ja, då är kärnvapen inte en tokig utan en rationell opsje. "Paritet" en "strategysk balâns" is in oare foarbyld foar ord dat oppenbarlyt noch altyd låter helt rimliga foar de meast foarkommende strunta i FN-avtalet om kärnförbud.

Men, foar resten fan ús framstår den fortatta produksje fan nya kärnvapensystem, eller "moderniseringen" fan 'e redan eksistearde systemen, ik syfte oan oppnå "avskräckning", "paritet" en "balans" op lân, op haven, ik loften en ik rymden sedan länge lykas strategysk overkill och mentale obalans. Efter den 22 jannewaris en TPNW: s ikraftträdande anser en stor del av världen dessutom att blotta innehavet av en kärnvapenarsenal, foar att inte tala om dess “förbättrande”, är kriminellt.

Mer eller mindre omedvetet understöder Forss alltså en syn på världen som godtar den nukleära galenskapen. Hy tar tagelyk miste op meardere fakta en elke gång op deselde manier, nammentlik op ien manier as gynnar USA: s regearing. Neffens Forss önskade Michail Gorbatjov en Ronald Reagan avskaffa inte bara medeldistansmissilerna, utan alla kärnmissiler. Men Forss tips binne net om varför de inte sedan makke det. Natuerlik inte, Reagan insisterade ju på att fortsätta med sitt "Stjärnornas krig".

Forss berättar att “alla USA: s presidenter från Reagan till Barack Obama har varit överens om att kärnvapnens roll efter kalla krigets slut varit avtagande och att deras enda uppgift är att verka krigsavhållande ”. Manlju Daniel Ellsbergs bok The Doomsday Machine: Confessions of a Nuclear War Planner, dokuminteare en in oare historia. Bland de av USA: s presidint som offentligt eller i hemlighet har hotat oare nationer med kärnvapen återfinns såväl George HW Bush som Bill Clinton medan andra, däriblân Obama, ofta sade sådant som att “alla optioner ligger på bordet” när det gällde Iran eller ett annat land.

Forss ger Obama förtjänsten av att föra fram idén om en värld utan kärnvapen och påstår att “bara ett enda bombprojekt drevs framåt under Obamas tid”. Men Obamas tal i Hiroshima en op oare plakken visade dúdlik dat hy allinich soe hâlde oan kärnvapennedrustning soe moatte wurde oant oerwinnend troch en letter generaasje. Och 2015 stödde Obama framgångsrikt de grutste nya ynvestearringen yn kärnvapen sedan det kalla krigets förmodade slut.

Neffens Forss önskade Ryssland skrota INF-avtalet en valde dêrom om it te brekken. Huruvida Ryssland brot mot INF-avtalet kin diskuteras, men det kin inte förnekas att Donald Trump gjorde slut på avtalet genom att olagligt dra sig ur det. Avtalsbestämmelserna hade dock möjliggjort för parterna att lösa frågan om anklagelserna om Rysslands avtalsbrott genominspektioner på platsen och ömsesidiga verifikatörer med satelliter samt genom oan oant tillsätta en ûnderskate verifieringskommisje.

Den ryska militarismen ska inte på något vis ursäktas. Medierna i västvärlden borde ändå begripa oan USA soene fine en villig förhandlingspartner as alle man valde om repetering INF, Open Skies-avtalet och ABM-avtalet och att forhandla om Rysslands forslag angående förbud mot rymdvapen och cyberattacker. Mediernas vägran att inse dit förefaller irrationell. Vi behöver lite erkännande för Rysslands militära återhållsamhet efter utvidgningen av Nato, utplaceringen av missiler i Rysslands närmaste grannländer, upprustningen av Ukraina och anordnandet av stora militärövningar i Europa.

Mikael Boer, medlem i Finlands Fredsförbund, medlem i ICAN Finlân, David Swanson, verksamhetsledare, World Beyond War, USA

Dit artikel is ynspireare troch de eftergrûnanalyse dy't professor Stefan Forss yn Hbl 29 jannewaris skreau ûnder de kop "Alles stil oan it kearnfront?"

Fansels fertsjinnet de nukleêre "waansin", sa't Forss it neamt - en wy binne it folslein mei dy beskriuwing iens - te bestudearjen en te analysearjen út ferskate perspektiven wei. Litte wy dus in diagnoaze presintearje fan 'e hjoeddeistige steat fan nukleêre lunacy, en ús miening oer har genêzen, tsjin' e eftergrûn fan 'e groeiende ynternasjonale beweging foar frede en ûntwapening.

Fors's artikeltitel ferwiist nei Erich Maria Remarque's ferneamde pasifistyske roman oer de Earste Wrâldoarloch. Oan 'e ein fan' e roman, dy't de fysike en geastlike ellinde fan 'e soldaten ôfbyldet yn' e langere slachoarloch oan it Westfront, stjert de haadpersoan fan gasfergiftiging. Op deselde dei kundiget it oarlochsbulletin oan dat d'r neat út it Westen te fertellen is (fandêr de titel fan 'e roman: "Alles stil oan it Westfront"). Forss hat lykwols in fraachteken tafoege oan 'e titel fan syn artikel.

Foar ús is d'r gjin fraachteken: alles is perfoarst net stil oan it nukleêre front, fierhinne! Krekt oarsom: in nije kearnwapenwedstriid, basearre op nije technologyen en dêr't elk fan 'e no njoggen kearnwapensstaten oan meidocht, is al jierren oan' e gong. As dizze oanhâldende waansin wurdt omjûn troch kalmte en rêst, dan komt it om't de media binne fergetten om dêroer te rapportearjen wylst se har oandacht rjochtsje op 'e klimaatkrisis.

Mar yn 'e tuskentiid is in wrâldwide beweging tsjin dizze wrâldwide psychyske sykte ûntstien en in folslein nije situaasje makke. Stipe troch de ynternasjonale fredes- en ûntwapeningbeweging, de Ynternasjonale Kampanje foar it ôfskaffen fan kearnwapens, hat in mearderheid fan 'e net-kearnwapenssteaten fan' e wrâld de ûnbeskriuwbere humanitêre en ekologyske gefolgen fan kearnoarloch opnij besjoen en it Ferdrach oangeande it ferbean Nukleêre wapens (TPNW).

No ratifisearre troch mear dan 50-lannen, kaam de TPNW op 22 jannewaris dit jier yn wurking, in barren dat waard negeare yn 'e massamedia fan' e nukleêre steaten en har bûnsgenoaten. Dizze ûntjouwing waard folslein oersjoen troch Stefan Forss yn syn artikel. En dochs waard "TPNW" skreaun mei ûnsichtbere haadletters oeral tusken de rigels. En it berjocht fan Forss wie dúdlik: bêste lêzers, leau net ien minút dat der wat is feroare mei de TPNW!

Om dizze frjemde ôfwêzigens fan sels ien fermelding fan 'e TPNW te begripen, moat men beskôgje it wrâldbyld dat wurdt kultiveare en ûnderhâlden yn' e "wapenbehear" -mienskip fan 'e nukleêre naasjes. Dy samling generaals, diplomaten, betankjes en wapenindustrialisten libbet yn in eigen wrâld fan Orwelliaanske taal.

Nim bygelyks "definsje." No, as de nukes ús "definsje" fersterkje, dan binne se blykber net gek, mar ridlik. "Skrik" is in oar kaaiwurd, like wichtich foar kearnwapens as "God" foar religy. As jo ​​tafallich leauwe yn "ôfskrikking" dan binne kearnwapens gjin gekke, mar skynber in heul rasjonele opsje! "Pariteit" en "strategysk lykwicht" binne oare foarbylden fan wurden dy't blykber noch sin hawwe foar tsjinstanners fan nukleêre ôfskaffing.

Foar de rest fan ús hat de trochgeande produksje fan nije kearnwapensystemen, as de "modernisearring" fan 'e âlde systemen om "pariteit" en "lykwicht" te berikken op lân, op see, yn' e loft, en yn 'e romte, hat foar lang ferskynde as strategyske oermacht en mentale ûnbalâns. Boppedat, nei 22 jannewaris en de yngong fan krêft fan 'e TPNW, wurdt al it behâld fan in nukleêr arsenaal, net te sprekken oer "ferbetterjen", troch in grut part fan' e wrâld krimineel beskôge.

Forss, mei opsetsin as net, stipet in wrâldbyld dat aksepteart fan nukleêre waansin, en docht dat troch ferskate feiten ferkeard te krijen, en allegear ferkeard op deselde manier, dat is geunstich foar de Amerikaanske regearing. Neffens Forss woene Gorbatsjov en Reagan kearnwapens ôfskaffe. Forss jout gjin oanwizing foar wêrom't se dat net diene. Fansels binne se alle raketten net kwytrekke, om't Reagan ophâlde te ynvestearjen yn syn "Star Wars" -skema.

Forss fertelt ús dat "Alle presidinten fan 'e Feriene Steaten fan Reagan oant Barack Obama binne it iens wurden dat de rol fan kearnwapens nei it ein fan' e Kâlde Oarloch minder wurden is en dat har iennichste taak is om as ôfskrikmiddel foar oarloch op te treden." Mar it boek fan Dan Ellsberg, De Doomsday Machine: Konfinsjes fan in Nuclear War Planner, dokuminteart it feit dat Amerikaanske presidinten dy't spesifike iepenbiere of geheime nukleêre bedrigingen hawwe makke foar oare folken, dy't wy witte, George HW Bush en Bill Clinton hawwe opnommen, wylst oaren, wêrûnder Barack Obama, faak dingen seine lykas "Alle opsjes binne de tafel ”yn relaasje ta Iran as in oar lân.

Forss kredyt Obama it idee te befoarderjen fan in wrâld frij fan kearnwapens, en beweart dat yn 'e tiid fan Obama "mar ien bomprojekt nei foaren waard skood." Mar Obama's taspraken yn Hiroshima en op oare plakken makken dúdlik dat hy woe dat nukleêre ûntwapening allinich yn guon takomstige generaasjes beskôge wurde soe. En yn 2015 stipe Obama mei súkses de grutste nije ynvestearring yn kearnwapens sûnt it sabeare ein fan 'e Kâlde Oarloch.

Neffens Forss woe Ruslân de INF beëindigje en keas derfoar om it te skeinen. It is diskutabel oft Ruslân it hat skeind, mar net diskutabel dat Donald Trump it einige troch yllegaal werom te lûken, wylst it ferdrach sels de middels levere om de beskuldigingen tsjin Ruslân op te lossen, troch yngripende ynspeksjes ter plaatse stipe troch wjersidige ferifikaasje troch satellyt en oare monitoaringsmeganismen en in Spesjale ferifikaasje-kommisje om alle konflikten op te lossen.

Wylst d'r in soad skuld is om hinne te gean, en gjin ekskús foar Russysk militarisme, lykje Westerske media irrasjoneel besletten net te begripen dat de Feriene Steaten in reewillige partner soene fine as se keas de ferdraggen INF, Open Skies as ABM opnij yn te stellen. en keas it Russyske foarstel te beantwurdzjen foar ferbod op romtewapens as cyberoanfallen, en wat erkenning sjen te litten fan 'e Russyske militêre beheining nei de útwreiding fan' e NAVO, de ynstallaasje fan raketten yn 'e direkte buorlju fan Ruslân, it bewapenjen fan Oekraïne, en it organisearjen fan grutte oarlochsrepetysje oefeningen yn Jeropa.