مصاحبه با دیوید کریگر، بنیاد هسته ای صلح

توسط John Scales Avery، دسامبر 14، 2018

یک سری مصاحبه از افراد برجسته در جنبش صلح توسط مجله اینترنتی Countercurrents تهیه شده است. علاوه بر اینکه در Countercurrentes منتشر می شود، این سری نیز به عنوان یک کتاب منتشر می شود. این مصاحبه ایمیل با دکتر دیوید کریگر بخشی از این سری است.

دیوید کریگر، Ph.D. بنیانگذار و رییس بنیاد هسته ای صلح است. در میان چندین رهبر گسترده خود در زمینه ایجاد صلح جهانی، او بنیانگذار و عضو شورای جهانی لغو 2000، شورای شورای شورای آینده است و رئیس کمیته اجرایی شبکه بین المللی مهندسین و دانشمندان برای مسئولیت جهانی. او دارای مدرک کارشناسی ارشد روانشناسی است و دارای مدرک کارشناسی و دکتری است درجه علوم سیاسی از دانشگاه هاوایی و همچنین JD از کالج قانون سانتا باربارا؛ او به عنوان قاضی برای سال های 20 خدمت کرده است طرفدار برای دادگاه های شهرداری و فوق العاده سانتا باربارا. دکتر Krieger نویسنده بسیاری از کتاب ها و مطالعات صلح در عصر هسته ای است. او بیش از 20 کتاب و صدها مقاله و فصل کتاب را نوشته یا ویرایش کرده است. او دریافت کننده جوایز و افتخارات متعددی از جمله OMNI Center for Peace، Justice و Ecology جایزه نوشتن صلح برای شعر (2010). او یک مجموعه جدید از اشعار تحت عنوان از خواب بیدار. برای بازدید بیشتر بنیاد هسته ای صلح سایت اینترنتی: www.wagingpeace.org.

جان: من مدتهاست که کار فداکارانه و قهرمانانه شما را برای لغو کامل سلاح های هسته ای تحسین کرده ام. شما افتخار بزرگی برای من کردید که مرا مشاور مشاور بنیاد صلح عصر هسته ای (NAPF) کردید. شما هر دو بنیانگذار و رئیس NAPF هستید. آیا می توانید کمی در مورد خانواده و زندگی و تحصیلات اولیه خود بگویید؟ مراحلی که باعث شد شما به یکی از مشهورترین مدافعان لغو کامل سلاح های هسته ای تبدیل شوید چیست؟

دیوید: جان ، شما با مشاور بودن در بنیاد صلح عصر هسته ای از ما تجلیل کرده اید. شما یکی از دانش ترین افرادی هستید که من در مورد خطرات هسته ای و سایر فن آوری ها برای آینده زندگی در کره خاکی ما می شناسم و در مورد این تهدیدات به طور درخشان نوشتید.

در مورد خانواده ، زندگی اولیه و تحصیلات من سه سال قبل از نابودی شهرهای هیروشیما و ناگازاکی توسط سلاح های هسته ای به دنیا آمدم. پدر من متخصص اطفال و مادرم یک زن خانه دار و داوطلب بیمارستان بودند. هر دو بسیار صلح مدار بودند و هر دو نظامی گری را بی قید و شرط رد کردند. من می خواهم سالهای اولیه خود را عمدتا ناخوشایند توصیف کنم. من در کالج اوکسیدنتال تحصیل کردم و در آنجا تحصیلات خوبی در زمینه هنرهای آزاد دیدم. پس از فارغ التحصیلی از Occidental ، به ژاپن سفر کردم و با دیدن ویرانی که هیروشیما و ناگازاکی متحمل شدند بیدار شدم. من فهمیدم که در ایالات متحده ، ما این بمباران ها را از بالای ابر قارچ به عنوان دستاوردهای فناوری در نظر گرفتیم ، در حالی که در ژاپن بمب گذاری ها را از زیر ابر قارچ به عنوان رویدادهای غم انگیز نابودی گسترده و بی رویه مشاهده می کردند.

پس از بازگشت از ژاپن ، به تحصیلات تکمیلی دانشگاه هاوایی رفتم و دکترای خود را گرفتم. در علوم سیاسی من همچنین به خدمت سربازی اعزام شدم ، اما توانستم به عنوان راهی دیگر برای انجام تعهد نظامی خود به نیروهای ذخیره بپیوندم. متأسفانه بعداً من را به وظیفه فعال فرا خواندند. در ارتش ، من از سفارشات ویتنام امتناع ورزیدم و درخواست اعتراض به وظیفه کردم. من اعتقاد داشتم که جنگ ویتنام یک جنگ غیرقانونی و غیراخلاقی است و از نظر وجدان تمایلی به خدمت در آنجا ندارم. من پرونده خود را به دادگاه فدرال رساندم و سرانجام با افتخار از ارتش اخراج شدم. تجربیات من در ژاپن و ارتش ایالات متحده به شکل گیری دیدگاه های من در مورد صلح و سلاح های هسته ای کمک کرد. من به این باور رسیدم که صلح ضروری دوران هسته ای است و سلاح های هسته ای باید از بین بروند.

بشریت و بیوسفر از خطر یک جنگ تمام عیار هسته ای تهدید می شوند. این می تواند از طریق نقص فنی یا انسانی یا از طریق تشدید غیرقابل کنترل جنگ با سلاح های متعارف رخ دهد. می توانید چیزی در مورد این خطر بزرگ بگویید؟

راه های زیادی وجود دارد که می تواند جنگ هسته ای را آغاز کند. من دوست دارم در مورد پنج "M" صحبت کنم. اینها عبارتند از: سوice نیت ، جنون ، اشتباه ، محاسبه غلط و دستکاری. از این پنج مورد ، فقط سوice نیت ممکن است توسط بازدارندگی هسته ای جلوگیری شود و هیچ قطعیتی ندارد. اما بازدارندگی هسته ای (تهدید به تلافی جویی هسته ای) به هیچ وجه در برابر جنون ، اشتباه ، محاسبه غلط یا دستکاری (هک) مثر نخواهد بود. همانطور که شما پیشنهاد می کنید ، هر جنگی در عصر هسته ای می تواند به یک جنگ هسته ای تبدیل شود. من معتقدم که یک جنگ هسته ای ، مهم نیست که چگونه شروع شود ، بیشترین خطر را برای رویارویی با بشر ایجاد می کند و فقط با لغو کامل سلاح های هسته ای ، که از طریق مذاکرات مرحله ای ، قابل تأیید ، غیر قابل برگشت و شفاف حاصل می شود ، می توان از آن جلوگیری کرد.

جان: آیا می توانید اثرات جنگ هسته ای را بر لایه اوزون، درجه حرارت جهانی و کشاورزی داشته باشید؟ آیا جنگ هسته ای می تواند قحطی بزرگی را تولید کند؟

دیوید: درک من این است که یک جنگ هسته ای لایه اوزن را تا حد زیادی از بین می برد و اجازه می دهد اشعه ماورا بنفش به سطح زمین برسد. علاوه بر این ، یک جنگ هسته ای به طور چشمگیری درجه حرارت را کاهش می دهد ، احتمالاً سیاره را به عصر یخبندان جدیدی می کشاند. تأثیرات جنگ هسته ای بر کشاورزی بسیار چشمگیر است. دانشمندان جوی به ما می گویند که حتی یک جنگ هسته ای "کوچک" بین هند و پاکستان که در آن هر طرف از 50 سلاح هسته ای در شهرهای طرف دیگر استفاده می کرد ، دوده کافی را در استراتوسفر قرار می داد تا جلوی گرم شدن نور خورشید را بگیرد ، فصول رشد را کوتاه کند و باعث گرسنگی گسترده شود. به حدود دو میلیارد مرگ انسان. یک جنگ هسته ای بزرگ حتی ممکن است تأثیرات شدیدتری را به همراه داشته باشد ، از جمله احتمال نابودی پیچیده ترین حیات کره زمین.

جان: در مورد اثرات تابش از بروز آلودگی چه کنیم؟ آیا می توانید اثرات آزمون های بیکینی را برای مردم جزایر مارشال و دیگر جزایر نزدیک پیدا کنید؟

دیوید: نتیجه اشعه یکی از خطرات منحصر به فرد سلاح های هسته ای است. بین سالهای 1946 و 1958 ، ایالات متحده 67 آزمایش هسته ای خود را در جزایر مارشال انجام داد ، با همان قدرت انفجار روزانه 1.6 بمب هیروشیما برای مدت دوازده سال. از این آزمایشات ، 23 آزمایش در جزیره بیکینی در جزایر مارشال انجام شده است. برخی از این آزمایشات باعث آلودگی جزایر و کشتی های صیادی صدها مایل دورتر از محل های آزمایش شده است. برخی از جزایر هنوز برای بازگشت ساکنان بسیار آلوده هستند. ایالات متحده با شرمندگی با مردم جزایر مارشال که از اثرات رادیواکتیو رنج می بردند مانند خوکچه هندی رفتار کرد و آنها را مطالعه کرد تا درباره اثرات تابش بر سلامتی انسان بیشتر بدانند.

جان: بنیاد صلح عصر هسته ای با همکاری جزایر مارشال در شکایت از همه کشورهایی که پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای را امضا کرده اند و در حال حاضر به دلیل نقض ماده VI NPT سلاح هسته ای دارند. آیا می توانید اتفاقات رخ داده را شرح دهید؟ وزیر امور خارجه جزایر مارشال ، تونی دبروم ، جایزه معیشت درست را برای سهم خود در این دادخواست دریافت کرد. آیا می توانید در این مورد چیزی برای ما بگویید؟

دیوید: بنیاد صلح عصر هسته ای در مورد پرونده های قهرمانانه آنها علیه XNUMX کشور مسلح به هسته ای (ایالات متحده ، روسیه ، انگلیس ، فرانسه ، چین ، اسرائیل ، هند ، پاکستان و کره شمالی) با جزایر مارشال مشورت کرد. دعاوی در دیوان بین المللی دادگستری (ICJ) در لاهه علیه پنج کشور اول این کشورها به دلیل عدم انجام تعهدات خلع سلاح خود تحت ماده VI پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای (NPT) برای مذاکرات پایان دادن به مسابقه تسلیحات هسته ای بود. و به خلع سلاح هسته ای برسید. چهار کشور مسلح هسته ای دیگر ، آنهایی که طرف NPT نیستند ، به دلیل همان عدم موفقیت در مذاکره ، اما طبق قوانین عرف بین الملل شکایت شدند. از ایالات متحده علاوه بر این در دادگاه فدرال ایالات متحده نیز شکایت شد.

از بین 16 کشور ، فقط انگلیس ، هند و پاکستان صلاحیت اجباری ICJ را پذیرفتند. در این سه پرونده دادگاه حکم داد که اختلاف کافی بین طرفین وجود ندارد و پرونده ها را بدون رسیدگی به اصل دعاوی رد کرد. آرا of 8 قاضی در ICJ بسیار نزدیک بود. در مورد انگلستان ، قضات 8 به 2017 تقسیم شدند و پرونده با رای دادن رییس دادگاه که فرانسوی بود تصمیم گرفت. پرونده در دادگاه فدرال آمریكا نیز قبل از رسیدگی به اصل پرونده منتفی شد. جزایر مارشال تنها کشوری در جهان بود که مایل بود XNUMX کشور مسلح به هسته را در این دادخواست ها به چالش بکشد و این کار را با هدایت شجاعانه تونی دو بروم انجام داد ، وی که جوایز زیادی را برای رهبری خود در این مورد دریافت کرد. برای ما باعث افتخار بود که در این پرونده های قضایی با او کار کردیم. متاسفانه ، تونی در سال XNUMX درگذشت.

جان: در ماه ژوئیه 7، 2017، معاهده منع سلاح های هسته ای (TPNW) توسط اکثریت قاطع توسط مجمع عمومی سازمان ملل متحد تصویب شد. این یک پیروزی بزرگ در مبارزه برای خلاص شدن از جهان از خطر انقراض هسته ای بود. آیا می توانید چیزی درباره وضعیت فعلی معاهده بگویید؟

دیوید: این پیمان هنوز در مرحله دستیابی به امضاها و تصویب ها است. 90 روز پس از 50 به اجرا در می آیدth کشور تصویب یا الحاق خود را به آن واریز می کند. در حال حاضر ، 69 کشور این پیمان را امضا کرده و 19 کشور آن را تصویب یا به آن پیوسته اند ، اما این اعداد به طور مکرر تغییر می کنند. ICAN و سازمانهای شریک آن همچنان به لابی با کشورهای دیگر برای پیوستن به این پیمان می پردازند.  

جان: ICAN یک جایزه صلح نوبل برای تلاش های خود برای ایجاد TPNW دریافت کرد. بنیاد هسته ای صلح یکی از سازمان های 468 است که ICAN را تشکیل می دهند و به همین ترتیب شما قبلا یک جایزه صلح نوبل دریافت کرده اید. من چندین بار شما را شخصا و NAPF به عنوان یک سازمان برای جایزه صلح نوبل نامزد کرده ام. آیا می توانید فعالیت هایی را که ممکن است شما را برای جایزه واجد شرایط برای ما بررسی کنید؟

دیوید: جان ، تو با مهربانی چندین بار من و NAPF را به عنوان جایزه صلح نوبل معرفی کردی ، که من عمیقا از شما تشکر می کنم. من می گویم که بزرگترین موفقیت من تأسیس و هدایت بنیاد صلح عصر هسته ای و تلاش مداوم و بی دریغ برای صلح و لغو کامل سلاح های هسته ای بوده است. من نمی دانم آیا این صلاحیت من را برای دریافت جایزه صلح نوبل واجد شرایط می کند یا نه ، اما این کار خوب و شایسته ای بوده است که من به آن افتخار می کنم. من همچنین احساس می کنم که کار ما در بنیاد ، گرچه بین المللی است ، اما بیشتر به ایالات متحده متمرکز است و این کشور به ویژه یک کشور دشوار است که می تواند پیشرفت کند.

اما من این را می گویم. کار برای چنین اهدافی معنادار برای همه بشریت باعث خوشحالی است و در انجام چنین کاری ، من با افراد فداکار زیادی روبرو شده ام که مستحق دریافت جایزه صلح نوبل هستند ، از جمله شما. افراد با استعداد و متعهد بسیاری در جنبش های صلح و لغو هسته ای حضور دارند و من در برابر همه آنها تعظیم می کنم. این کار مهمترین است ، نه جایزه ها ، حتی نوبل ، اگرچه شناختی که همراه با نوبل می تواند به پیشرفت بیشتر کمک کند. من فکر می کنم این مورد در مورد ICAN اتفاق افتاده است ، که در آغاز ما به آن پیوسته ایم و طی سالهای گذشته همکاری نزدیک داشته ایم. بنابراین ، ما از اشتراک در این جایزه خوشحالیم.

جان: مجتمع های نظامی-صنعتی در سرتاسر جهان به مقابله خطرناک برای توجیه بودجه عظیم خود نیاز دارند. آیا می توانید چیزی در مورد خطرات ناشی از ناپایداری به دست آورید؟

دیوید: بله ، مجتمع های نظامی - صنعتی در سراسر جهان بسیار خطرناک هستند. این فقط مشکل برآمدگی آنها نیست که مشکل ایجاد می کند ، بلکه بودجه هنگفتی که می گیرند از برنامه های اجتماعی مراقبت های بهداشتی ، آموزشی ، مسکن می کاهد. و حفاظت از محیط زیست میزان بودجه ای که به مجتمع نظامی - صنعتی در بسیاری از کشورها و به ویژه ایالات متحده می رود ، ناپسند است.  

من اخیرا یک کتاب عالی با عنوان خوانده ام قدرت از طریق صلح، نوشته شده توسط جودیت ایو لیپتون و دیوید پی باراش. این کتابی در مورد کاستاریکا است ، کشوری که در سال 1948 ارتش خود را رها کرد و از آن زمان بیشتر در صلح و آرامش در یک قسمت خطرناک جهان زندگی می کند. زیرنویس این کتاب "How Demilitarization منجر به صلح و خوشبختی در کاستاریکا می شود و آنچه بقیه جهان می توانند از یک ملت کوچک استوایی یاد بگیرند" است. این یک کتاب شگفت انگیز است که نشان می دهد راه های بهتری برای دستیابی به صلح وجود دارد تا قدرت نظامی. این دستور قدیمی رومی را بر روی سر خود قرار می دهد. رومیان گفتند ، "اگر صلح می خواهید ، برای جنگ آماده شوید." مثال کاستاریکا می گوید: "اگر صلح می خواهید ، برای صلح آماده شوید." این راهی کاملاً معقول و مناسب تر برای رسیدن به صلح است.

جان: آیا دولت دونالد ترامپ در خطر جنگ هسته ای سهیم بوده است؟

دیوید: فکر می کنم خود دونالد ترامپ در خطر جنگ هسته ای نقش داشته است. او خودشیفته ، مهربان و به طور کلی سازش ناپذیر است ، که ترکیبی وحشتناک از صفات برای شخصی است که قدرتمندترین زرادخانه هسته ای جهان را در اختیار دارد. او همچنین توسط مردان بله احاطه شده است ، که به نظر می رسد آنچه را که می خواهد بشنود به او می گویند. علاوه بر این ، ترامپ آمریکا را از توافق با ایران خارج کرده و قصد خود را برای خروج از پیمان نیروهای هسته ای میان برد با روسیه اعلام کرده است. کنترل ترامپ بر زرادخانه هسته ای ایالات متحده ممکن است خطرناکترین تهدید جنگ هسته ای از آغاز عصر هسته ای باشد.

جان: می توانید چیزی در مورد آتشفشان های فعلی در کالیفرنیا بگویید؟ آیا تغییرات آب و هوایی فاجعه بار خطر خطرناکی برای یک فاجعه هسته ای است؟

دیوید: آتش سوزی در کالیفرنیا وحشتناک بوده است ، که بدترین مورد در تاریخ کالیفرنیا بوده است. این آتش سوزی های مهیب ، همانطور که شدت طوفان ها ، طوفان ها و دیگر حوادث مربوط به هوا افزایش یافته است ، یکی دیگر از مظاهر گرم شدن کره زمین است. من معتقدم که تغییرات آب و هوایی فاجعه آمیز خطری قابل مقایسه با خطر فاجعه هسته ای است. فاجعه هسته ای می تواند در هر زمان رخ دهد. با تغییرات آب و هوایی در حال نزدیک شدن به نقطه ای هستیم که از آن بازگشت به حالت عادی وجود نخواهد داشت و زمین مقدس ما توسط انسان غیرقابل سکونت خواهد شد.  

~~~~~~~~~

جان فلس اوری، Ph.D.، که بخشی از یک گروه است که 1995 را به اشتراک گذاشته است جایزه صلح نوبل برای کارشان در سازماندهی کنفرانس های Pugwash در امور علمی و جهان، عضو TRANSCEND شبکه و دستیار پروفسور در موسسه HC Ørsted، دانشگاه کپنهاگ، دانمارک. او رئیس دو گروه ملی پگواش دانمارک و آکادمی صلح دانمارک است آموزش خود را در فیزیک نظری و شیمی نظر سنجی در MIT، دانشگاه شیکاگو و دانشگاه لندن دریافت کرد. او نویسنده کتاب های متعدد و مقالات هم در موضوعات علمی و هم در سوالات اجتماعی گسترده تر است. آخرین کتاب های او عبارتند از: نظریه و تکامل اطلاعات و بحران تمدن در قرن 21st