Mga larawan ni Kawaguchi Mayumi
Teksto ni Joseph Essertier
Sinulat ng pulitikal na siyentipiko at aktibista na si Douglas Lummis, "Ang mga dahilan sa pag-abandona sa pagtatayo ng bagong US Marine Corps Air Facility sa Henoko sa hilagang Okinawa ay marami." Mahirap mag-isip ng anumang mga lehitimong dahilan upang makapasok sa proyekto. Ang mga di-makatuwirang dahilan na maisip ko sa tuktok ng aking ulo ang pagsasama ng mas mataas na katayuan para sa militar ng US at Hapon, higit na kapangyarihan para sa mga ultranasyonalista at mga militarista sa pangkalahatan, at isang matatag na daloy ng salapi na nakasentro sa Pentagon mula sa mga nagbabayad ng buwis ng US at Hapones sa mga tagatustos ng taba-pusa. Binabalangkas ni Propesor Lummis ang ilan sa maraming mga kadahilanan kung bakit dapat nating salungatin ang bagong konstruksiyon ng baseng ito:
"Tinutulak nito ang mga sensibilidad ng anti-digmaan sa mga taong Okinawan; ito ay nagdaragdag sa hindi pantay na pasanin sa Okinawa kumpara sa mainland Japan at samakatuwid ay nagpipinsipyo; ito ay magdudulot ng higit pang mga aksidente at mga krimen na nagbibiktima ng mga Okinawa; ito ay maaaring makapinsala, marahil fatally, Okinawa at pinakamasasarap na hardin ng Japan sa Oura Bay (karamihan ay mapupuno) at sirain ang tirahan at pagpapakain ng dugong, isang endangered species na itinuturing na sagrado ng Okinawans; tulad ng ipinakita ng isang dekada ng paglaban, maaari lamang itong gawin sa pamamagitan ng pagsasaayos ng kalooban ng mamamayan na may napakalaking puwersa ng pulisya. Kung hindi iyon sapat, ang isa pang kadahilanan ay lalong tinalakay sa lugar ng protesta at sa mga pahayagan ... Una, ang katotohanan na ang pagsubok sa lupa sa ilalim ng Oura Bay, na nagsimula sa 2014, ay nagpapatuloy ngayon, na nagpapahiwatig na ang Defence Agency ay hindi matukoy na ang ilalim ng dagat ay matatag na sapat upang madala ang bigat ng airstrip-length block ng kongkretong plano nito na itakda doon. "
Sa ibang salita, ang base na ito ay itinatayo sa isang matatag na pundasyon ng "mayonesa." Ang ilang mga inhinyero ay nagtataka kung ang proyekto ay maaaring bawiin, ayon kay Lummis: "Itinuturo ng mga inhinyero na ang Kansai International Airport, na nakumpleto sa 1994 sa pamamagitan ng pagtubos ng lupa sa Ang Inland Sea ng Japan, ay unti-unting lumubog; araw-araw na mga trak ay nagdadala ng mga bato at dumi sa baybayin, at ang mga gusali ay pinananatiling antas na may jacks. "Ibalik ba nila ang mga pagkakamali na ginawa sa Kansai International Airport?
Upang punan ang isang maliit na higit pa sa mabilis na listahan ng mga dahilan upang tutulan ang base, tingnan din ang maikling, mahusay na pagtatasa; mabilis na buod ng sitwasyon; at slide show sa speech ni Mr. YAMASHIRO Hiroji na binasa ni Mr. INABA Hiroshi sa kamakailang kumperensya ng anti-base sa Dublin, Ireland:
Ang pagbabasa ni G. Inaba ng pagsasalita ni Mr. Yamashiro ay nagsisimula sa paligid 6: 55: 05. Matapos basahin ang pananalita ni Mr. Yamashiro, si Mr. Inaba ay nagbibigay sa kanyang sariling pananalita at may ilang mga magandang katanungan mula sa madla.
Ang mga ito ay dalawa sa pinakamahusay na kaalaman at mahusay na mga kalaban ng pagtatayo ng Henoko Base. Ang gobyerno ng Hapon ay tinangka na patahimikin ang dalawa sa kanila-hindi matagumpay hindi bababa sa ngayon.
Ang mga ito ay bahagi ng isang mahigpit na kapayapaan / mga kilusang pangkapaligiran / karapatan ng mga katutubong tao na patuloy na nasa Okinawa laban sa ideya ng Henoko Base mula nang ang ideya ay naging publiko sa paligid ng 20 mga taon na ang nakararaan. Ang militar ng US ay may mga base sa Okinawa para sa karamihan ng huling siglo at ang Okinawans ay patuloy na nakipaglaban laban sa paggawa ng kanilang mga isla sa mga larangan ng digmaan. Mula pa ng Labanan ng Okinawa, kung saan higit sa isang daang libong mga sibilyan ng Okinawan ang nawala ang kanilang buhay (ibig sabihin, mga 1/3 ng populasyon), isang malaking porsyento ng populasyon ang sumasalungat sa mga base ng US, at ang karamihan (sa paligid 70 hanggang 80 porsiyento) ng populasyon ngayon ay sumasalungat sa bagong pagtatayo ng base sa Henoko. Ang tagumpay ni Denny Tamaki sa eleksyon ng gobernador sa Okinawa nagpakita na malakas na pagsalungat sa mas maraming mga base.
Ms KAWAGUCHI Mayumi
Si Ms. Kawaguchi ay isang gitarista at mang-aawit na regular na nagbibigay-inspirasyon sa mga tao sa mga kilusan ng antiwar at anti-base sa buong Japan. Nagpakita siya sa isang Ryukyu Shimpo artikulo sa pahayagan kamakailan sa wikang Hapon.
Narito ang isang magaspang na pagsasalin ng artikulo:
Noong umaga ng 21st [ng Nobyembre], inihatid ng Okinawa Defense Bureau ang dumi para sa landfill work sa base militar ng US Camp Schwab para sa bagong pagtatayo ng base sa Henoko, Nago City. Isang kabuuan ng mga sasakyan na may kaugnayan sa konstruksiyon ng 94 na ginawa ng dalawang biyahe. Nagprotesta ang mga mamamayan. Nagtaglay sila ng mga palatandaan para sa mga drayber ng dump truck upang makita ang nabasa na "Itigil ang iligal na konstruksiyon" at "Huwag ibaling ang kayamanan na ito sa isang baseng militar ng Amerika." Si Ms. Kawaguchi Mayumi (43 taong gulang), isang residente ng Kyoto, ay nagalak sa ang mga mamamayan sa pamamagitan ng pagsasagawa ng kanyang kanta "Ngayon ang oras upang tumayo" at "Tinsagunu Flower" sa kanyang keyboard harmonica habang ang mga trak ay dinala sa dumi sa base. Sinabi ni Ms Kawaguchi, "Ito ang kauna-unahang pagkakataon na nagawa ko ang mga trak na dala sa dumi. Ang tunog ng instrumento at ang awit ng mga tao ay hindi napigilan ng maringal na tunog ng mga trak na nagmumula sa loob at labas. "
Ang konteksto ng kanyang pagpalakpakan sa mapagmahal na mamamayan sa ganitong paraan ay ang tunay na katakut-takot na sitwasyon sa Henoko. Ang pakikibaka ay umabot na sa entablado kung saan ang mga kumpanya ng konstruksiyon na nagtatrabaho para sa gobyerno ng Hapon (at hindi tuwiran para sa US) ay papaalis na ngayon ang isa sa mga pinakamahuhusay na coral reef sa rehiyong ito at sirain ang tirahan ng dugong at marami pang ibang mga endangered species . Okinawans higit sa lahat, alam kung ano ang sa taya. Hindi lamang ang kanilang buhay kundi ang buhay ng dagat. Alam nila na ang isang krimen laban sa likas na katangian ay dapat na gawin-krimen laban sa likas na katangian na hahantong sa mga krimen laban sa sangkatauhan kung pahihintulutan natin itong magawa, kung tumayo tayo at manood. Ang pasanin ng mga baseng US ay bumagsak sa kanilang mga balikat na mas mahirap kaysa sa mga balikat ng Hapon sa ibang mga rehiyon ng Archipelago ng Japan dahil ang kanilang populasyon at ang kanilang lupain ay napakaliit, at ang base ng US ay kinukuha ang isang malaking bahagi ng kanilang lupain. Ang kanilang lupain ay ninakaw ng militar ng US sa pagtatapos ng Digmaang Pasipiko at hindi kailanman nagbalik. Ang pagpatay, pagrereklamo, ingay, polusyon, atbp., Karamihan ay dulot ng mga mamamayan ng Estados Unidos ay wala nang kontrol, na walang kaunting hustisya sa mga korte ng Hapon para sa mga biktima.
Kaya ang galit ng Okinawans ay natural na umaabot sa isang kritikal na punto. Ang dagat na mahalaga sa kanilang paraan ng pamumuhay ay malapit nang malipol. Ito ay isang isyu ng mga karapatan ng soberanya at mga katutubong tao, kahit na ito ay isang isyu na maraming tao sa buong mundo ang dapat magbayad ng pansin dahil ito ay tungkol sa karagatan. Nagaganap ang isang dramatikong pag-aaway, na may mga inosente at nagsasakripisyo sa sarili na mga lider tulad nina Mr. Yamashiro at Mr. Inaba na ginagamot, kahit na pinahirapan, kahit na sa kaso ni Mr. Yamashiro, at naninirang-puri sa mga kaso ng parehong kalalakihan. Ang mga non-violent protesters ay ginagamot sa pamamagitan ng pulisya mula sa ibang mga rehiyon na tinanggap ng pamahalaang sentral (sapagkat mahirap mahirap ipilit ang lokal na pulisya ng Okinawan na huwag pansinin ang mga legal na karapatan ng kanilang sariling mga komunidad).
Ito ay isang drama paglalahad! Ngunit ang mga mamamahayag at dokumentaryo ng mga gumagawa ng pelikula ay walang alinlangan o hindi papansin ang kalagayan ng Okinawans, isang maliit na porsyento ng mga tao ng Japan laban sa Tokyo at Washington.
Sa kontekstong ito na ako, isang Amerikano, na may isang maliit na direktang karanasan sa Okinawa maliban sa isang paglalakbay sa pag-aaral, nagpapakita ng isang serye ng mga larawan at video na pinapayuhan na ipinadala sa akin ni Ms. Kawaguchi. Talagang minamahal siya dito sa Nagoya kasama ang mga dose-dosenang mga tao na regular na gumagawa ng aktibista, nagboluntaryo sa kanilang oras at enerhiya, upang turuan ang kanilang mga kapwa mamamayan tungkol sa mga base sa malayo sa Okinawa at iprotesta ang mga pro-Washington patakaran ng Punong Ministro Shinzo Abe. Si Ms. Kawaguchi ay isang mahusay na mang-aawit na may malakas na boses, kaya ito ay nakakasakit ng damdamin para sa mga tao ng antibase upang makita ang kanyang halos mapangasiwaan, tulad ng makikita ng isa mula sa mga larawan sa ibaba.
Bago ang mga larawan, isang halimbawa lamang ng kanyang pagkanta at ng mga nakasisiglang protesters. Na-transcribe ko at isinalin ang ilan sa mga lyrics. Kadalasan ay gumaganap siya ng gitara at umaawit. At karaniwan ay may mas mahusay na tunog ng tunog, siyempre, ngunit bilang isang halimbawa ng musika sa serbisyo ng kapayapaan, ako ay mahilig sa mga sumusunod na video
1st kanta:
Kono kuni wo mamoru tame ni
Senso wo shinakereba naranai sa shitara
Senso wo shinakereba horobite yuku to shitara
Horobite yukou dewa nai ka
Watashi tachi wa donna koto ga attemo
Senryoku wa motanai
Watashitachi wa nanto iwareyoto
Senso wa shinai
[Ang parehong kanta sa itaas sa Ingles:]
Upang protektahan ang bansang ito
Kahit na ito ay kinakailangan upang labanan sa isang digmaan
Kahit na ang bansa ay mamatay nang walang digmaan
Hayaang mamatay
Hindi mahalaga kung ano ang mangyayari ay hindi tayo magbibigay ng armas
Hindi mahalaga kung ano ang sinabi sa amin
Hindi tayo makikipagdigma
2nd song: Nilalaktawan ang mga Hapon, narito ang ilan sa mga salitang:
Que sera que sera que sera
Ano ang magiging buhay natin
Ang kailangan lang nating gawin ay mabuhay
Paghahanap ng kapayapaan at kalayaan
Nakaharap bukas
Sa lakas
Kantahin ang kabaitan ng mga tao
Umawit kumanta kumanta…
Umawit kumanta kumanta…
Kantahin ang kabaitan ng mga tao
Sa lakas
Malapad, mataas, at malaki
Ngayon, narito ang isang halimbawa ng uri ng coverage na ang masmidya ay nag-ambag upang ipaalam sa amin ang lahat:
"Noong Huwebes, nagsimula ang gobyernong Hapon sa pagdadala ng mga materyales sa pagtatayo sa nakaplanong lugar sa unang pagkakataon sa loob ng tatlong buwan upang maghanda para sa ganap na gawain sa landfill."
Iyon ay isang linggo na ang nakalilipas. Ang isang pangungusap lamang na ito, na walang mga larawan. Ang mga larawan at video ni Ms.Kawaguchi sa ibaba ay magbibigay sa iyo ng mas maraming impormasyon. Mga grassroot, demokratikong media people, at sinumang may video camera, kahit isang iPhone, mangyaring pumunta sa Okinawa at i-record kung ano ang ginagawa ng mga gobyerno ng Japan at US.
Si Gobernador Denny TAMAKI, na sumasalungat sa pagtatayo ng base, ay kamakailan lamang sa New York University at nagpunta sa Washington at nakakuha ng kaunti sa pansin. Tulad ng iniulat sa isang artikulo sa Ryukyu Shimpo, isang lokal na pahayagan ng Okinawa, "Bukod pa rito, ipinahayag niya ang isang pakiramdam ng pangangailangan ng madaliang pagkilos sa pagtigil sa pagtatayo ng bagong base, dahil malapit na itong dumating sa isang punto kung saan ang nagawa ay hindi maaaring bawiin." "
Oo, ito ay nakakakuha ng malapit sa punto ng walang return, at alam ng mga Okinawans ito. Sinusubukan ng Tokyo na sirain ang kanilang pag-asa sa pamamagitan ng pagkuha ng kongkretong inilatag sa lalong madaling panahon. Naubos na ng mga Okinawans ang bawat demokratiko at mapayapang paraan.
Ngayon para sa video footage at mga larawan.
Dito nakikita natin ang mga lalaki na gumagawa ng maruming gawain ng Vassal ng Washington (ibig sabihin, Tokyo). Ang Washington, ang pyudal lord, ay humingi ng Vassal nito na itulak sa pamamagitan ng bagong base sa Henoko kahit na ano. Patuloy na ipinagwawalang-bahala ng Vassal ang kalooban ng pamahalaan at mamamayan ng Okinawan. Ito ay kahiya-hiyang trabaho, kaya hindi nakakagulat na ang mga lalaking ito ay nagtatago ng kanilang mga mukha sa kanilang mga puting mask at madilim na salaming pang-araw.
Tingnan at pakinggan ang mga Okinawans na hinihingi na ang krimen na ito laban sa kalikasan at ang paglabag sa kanilang soberanya ay huminto. Nanalo ang mga kalaban ng halalan sa halalan. Ang kandidatong anti-base na si Gov. Tamaki ay ang kanilang bagong gobernador, ngunit ito ang kanilang nakuha para sa lahat ng kanilang pagsisikap na manalo ng kapayapaan para sa kanilang komunidad at para sa mundo sa pamamagitan ng di-marahas, legal na mga channel? Ang unang mag-sign sa wikang Hapon sa ibaba ay binabasa ang "Ihinto ang ilegal na gawaing ito sa pagtatayo." Ang ikalawa sa pula, puti, at asul ay nagbabasa, "Walang bagong base sa Henoko." Sa dulo ng clip sa kanang bahagi ay nakikita natin ang isang sign in blue writing sa isang white background. Iyon ang mababasa, "Huwag patayin ang coral."
Ang mga dump trucks na dala ang kanilang mga coral-killing at dugon na nakakawasak ng mga habitat sa base.
Iba't ibang uri ng mabibigat na trak na lumiligid sa Base isa-isa. Ang una ay pininturahan ang asul sa ilalim at dilaw sa tuktok ay binabasa ang "Ryukyu Cement" sa wikang Hapon. Ang "Ryukyu" ay ang pangalan ng isla ng isla kung saan bahagi ng Okinawa Island. Ang mga trak na ito ng simento ay nagtataglay ng materyal na maaaring maging bahagi ng landas sa ibabaw ng coral (buhay pa) -ang landas para sa mga bombero ng US na makarating. I-load nila ang kanilang mga eroplano na may mga bomba na papatayin ang mga sibilyan at dagdagan ang kahabagan sa malayong lupain KUNG wala tayong gagawin.
Paano natin mapasalamatan ang mga nakatatandang babaeng ito na pumili na manindigan para sa demokrasya at kapayapaan sa daigdig at ginugol ang kanilang mga ginintuang taon na gumagawa ng gawaing ito, ulan o umaaraw, sa halip na tangkilikin ang mga gawain sa paglilibang pagkatapos ng buhay ng pagpapalaki ng mga pamilya at paglilingkod sa komunidad?
Paano natin mapasalamatan ang mga matatandang lalaki na gusto ng matatandang mga kababaihan na gumawa ng pagpipiliang ito? Sa halip na maglaro ng golf, sinasakripisyo nila ang kanilang mahalagang oras para sa ating lahat. Ang mga kabataang Okinawans ay sumasalungat sa mga sentro ng pagpatay na tinatawag na "mga base." Ang intensity ng kanilang pagsalungat ay hindi lamang mula sa pangangailangang protektahan ang kanilang mga anak at apo upang makapunta sila sa paaralan kung wala ang napakalaking maingay na sasakyang panghimpapawid Osprey na lumilipad sa ibabaw at bumagsak sa mga pasilidad ng paaralan , hindi lamang upang ang kanilang mga anak na babae at mga apong babae ay hindi lulutasin ng mga tauhan ng militar ng Amerika, at hindi lamang upang ang kanilang lupain ay hindi marumihan ng mga nakakalason na kemikal, kundi pati na rin dahil ang ilan sa mga ito ay naaalala ang Labanan ng Okinawa at alam nila ang impiyerno ng digmaan; hindi nila nais ang sinuman na makaranas ng impiyerno sa mundo.
