Барои маълумоти шумо, мо дар ин ҷо пешниҳоди гуманистиро пурра тарҷума мекунем:

Дар ҳоле ки,

  • Миллатро эътирофи мутақобилан аз ҷониби одамоне муайян карда мешавад, ки худро бо арзишҳои якхела муаррифӣ мекунанд ва ба ояндаи умумӣ умед мебанданд - ва ин ҳатман ба нажод ё этникӣ, забон ё таърих рабте надорад. раванди тӯлоние, ки дар гузаштаи афсонавӣ оғоз мешавад;
  • Ин эътирофи мутақобилан байни одамон метавонад боиси ташаккули давлатҳои миллӣ ё гуногунмиллат, инчунин мавҷудияти миллатҳои дар якчанд давлат паҳншуда гардад, бе ин маънои аз байн рафтани ҳисси мансубияти шахс ба ҷомеаи онҳо ё пешгирӣ кардани имкони наздикшавӣ дар гуногунии гуногунрангро надорад. ;
  • Давлатхо нмконият надоранд, ки худ аз худ миллатхо ташкил кунанд ва аз ин ру, дар давоми таърих тагьир ёфтан мумкин аст, зеро онхо бо тамоми максадхо сохти чамъиятию сиёсй тагьирёбанда, хамчун намунаи идоракунии халкхо;
  • Акаллиятхои миллй дар хар сурат хукуки эътирофи хусусияти фархангии худ, инчунин хукуки худмуайянкуниро дар доираи ташкилоти демократии федеративи ва эхтироми хукукхои инсон доранд.

Ва бо эътирофи он,

  • Ҳалли мусолиматомези низоъ аз ҳар як тараф талаб мекунад, ки худро ба ҷои дигараш гузошта, худро ба раванди гуфтушуниди ҳамкорӣ ва муносибати мутақобила кушояд;
  • Манфиатҳои миллӣ то ҳадди имкон бояд мутақобила бошанд, аммо онҳо на ҳама чизро асоснок мекунанд ва на инсонро ҳамчун арзиш ва нигаронии марказӣ бартарӣ медиҳанд;
  • Озодии интихоби шахсон ва халкхо танхо дар сурате вучуд дорад, ки он бе фишор ва дахолати беруна, бо рохи зуроварона татбик карда шавад;
  • Пешравии инсоният на тавассути конститутсияи империяҳо ё субъектҳои боломиллӣ, ки қудрати заминаи иҷтимоиро ба манфиати манфиатҳои мушаххаси иқтисодӣ бегона мекунанд, балки тавассути бунёди Миллати умумиҷаҳонии инсонӣ, гуногун ва фарогир, ки бо озодӣ, ҳуқуқ ва имкониятҳои баробар идора карда мешаванд, сурат мегирад. ва зӯроварӣ;

Мо дастури зерини сулҳро бо назардошти вазъияти душворе, ки ҳоло дар қаламрави Украина ба амал омадааст, бо мақсади боздоштани бозгашти ғайриқобили қабул ба ҷанг дар сарзамини Аврупо, ки дар гузаштаи наздик боиси ҳаёт ва харобиҳои зиёд шудааст, пешниҳод менамоем:

  1. оташбаси фаврии байни тарафҳои даргир ва кушодани долонҳои башардӯстона барои кӯмак ба аҳолии осоишта;
  2. Хуруҷи нерӯҳои Русия аз қаламрави Украина ва таъсиси як нирӯҳои бисёрмиллии посдори сулҳ, ки таҳти сарпарастии Созмони Милали Муттаҳид (СММ) барои минтақаи Домбас ташкил шудааст;
  3. Муваккатан демилитаризатсияи Домбас аз ҷониби қувваҳои ҷанганда ва имкони бозгашти аҳолии осоиштаи гуреза;
  4. Ташкили раъйпурсии одилона ва озод оид ба худмуайянкунии қаламрави Домбас дар зери назорати СММ бо ӯҳдадории қабули натиҷаҳои дахлдор аз ҷониби ҷонибҳои манфиатдор;
  5. Ташкили раъйпурсии одилона ва озод оид ба худмуайянкунии қаламрави Қрим, таҳти назорати СММ, бо ӯҳдадории қабули натиҷаҳои дахлдор аз ҷониби ҷонибҳои манфиатдор;
  6. Қабули мақоми бетарафии сиёсӣ-ҳарби аз ҷониби Украина ва эътирофи истиқлолият ва тамомияти арзии он вобаста ба натиҷаҳои раъйпурсии дар боло зикршуда аз ҷониби Русия;
  7. Бархам додани тамоми чазохои иктисодии байни тарафхо ва аз нав баркарор намудани хамкории байналхалкии сиёсй ва иктисодй.
  8. Гузаронидани гуфтушунидҳои байналмилалӣ оид ба халъи силоҳи ҳастаӣ ва муқаррарӣ дар сатҳи минтақавӣ ва ҷаҳонӣ.