World BEYOND WarRowerowa karawana pokoju w mieście Hiroszima podczas szczytu G7

Joseph Essertier, World BEYOND War, Maj 24, 2023

Essertier jest Organizator ds World BEYOND WarRozdział Japonii.

Dziś Hiroszima jest dla wielu „miastem pokoju”. Wśród tych, którzy są obywatelami Hiroszimy, są ludzie (niektórzy z nich Hibakusha lub „ofiary bomby atomowej”), którzy nieustannie podejmowali wysiłki, aby ostrzegać świat przed niebezpieczeństwami związanymi z bronią jądrową, promować pojednanie z ofiarami Cesarstwa Japonii (1868–1947) oraz kultywować tolerancję i wielokulturowość. W tym sensie jest to naprawdę miasto pokoju. Z drugiej strony przez wiele dziesięcioleci miasto było ośrodkiem działań militarnych Cesarstwa, odgrywając główną rolę w pierwszej wojnie chińsko-japońskiej (1894-95), wojnie rosyjsko-japońskiej (1904-05) i dwie wojny światowe. Innymi słowy, ma również mroczną historię jako miasto wojny.

Ale 6 sierpnia 1945 roku prezydent Harry Truman, który nazwał miasto „baza wojskowa”, zrzucił bombę atomową na tamtejszych ludzi, głównie cywilów. W ten sposób rozpoczął się okres, który można nazwać „erą zagrożenia wojną nuklearną” naszego gatunku. Wkrótce potem, w ciągu kilku dziesięcioleci, wraz z innymi państwami, które wskoczyły na nuklearną modę, dotarliśmy do punktu naszego etycznego rozwoju, w którym stanęliśmy w obliczu groźby nuklearnej zimy dla całej ludzkości. Tej pierwszej bombie nadano smutne, toksyczne, chore na męskość imię „Little Boy”. Był mały jak na dzisiejsze standardy, ale zmienił wielu pięknych ludzi w coś, co wyglądało jak potwory, natychmiast przyniósł niesamowity ból setkom tysięcy, natychmiast zniszczył miasto i ostatecznie zabił ponad sto tysięcy ludzi w ciągu kilku miesięcy .

Było to pod koniec wojny na Pacyfiku (1941-45), kiedy uznano, że Organizacja Narodów Zjednoczonych (lub „sojusznicy”) już wygrała. Nazistowskie Niemcy skapitulowały wiele tygodni wcześniej (w maju 1945 r.), więc rząd cesarski stracił już głównego sojusznika, a sytuacja była dla nich beznadziejna. Większość obszarów miejskich Japonii została zrównana z ziemią, a kraj znajdował się w stanie rozpaczliwa sytuacja.

Dziesiątki krajów sprzymierzyło się ze Stanami Zjednoczonymi na mocy „Deklaracji Organizacji Narodów Zjednoczonych” z 1942 r. Był to główny traktat, który formalnie ustanowił aliantów podczas II wojny światowej i który stał się podstawą Organizacji Narodów Zjednoczonych. Do końca wojny traktat ten został podpisany przez 47 rządów narodowych, a wszystkie te rządy zobowiązały się do wykorzystania swoich zasobów militarnych i ekonomicznych do pokonania Imperium. Sygnatariusze tej Deklaracji zobowiązali się walczyć aż do „całkowite zwycięstwo” nad państwami Osi. (Zinterpretowano to jako „bezwarunkową kapitulację”. Oznaczało to, że strona ONZ nie przyjmie żadnych żądań. W przypadku Japonii nie zgodziłaby się nawet na żądanie utrzymania instytucji cesarza, co utrudniało zakończyć wojnę, ale po zbombardowaniu Hiroszimy i Nagasaki Stany Zjednoczone pozwoliły Japonii zatrzymać cesarza).

Nadzwyczajna zemsta? Zbrodnia wojenna? Nadmierne zabijanie? Eksperymentować z wykorzystaniem ludzi zamiast szczurów laboratoryjnych? Sadyzm? Istnieją różne sposoby opisania zbrodni, której dopuścił się Truman i inni Amerykanie, ale trudno byłoby to nazwać „humanitarnym” lub uwierzyć w bajkę opowiadaną Amerykanom mojego pokolenia, że ​​dokonano tego, by ratować życie Amerykanów i Język japoński.

Niestety, miasto Hiroszima ponownie zaczęło zagrażać życiu ludzi poza Japonią i wewnątrz niej, pod presją Waszyngtonu i Tokio. W pobliżu miasta Hiroszima znajduje się więcej niż kilka obiektów wojskowych, w tym stacja lotnicza Korpusu Piechoty Morskiej Stanów Zjednoczonych Iwakuni, Baza Morskich Sił Samoobrony Japonii Kure (Kure Kichi), Armia Stanów Zjednoczonych Molo w Kurach 6 (Skład Amunicji Armii Stanów Zjednoczonych w Camp Kure) oraz Skład Amunicji Akizuki. Dodano do istnienia tych obiektów, nowa jednostka wojskowa które ogłoszono w grudniu, zwiększa prawdopodobieństwo, że faktycznie zostaną użyte do zabicia innych ludzi w Azji Wschodniej. To powinno skłonić ludzi do zastanowienia się nad tym, jak Hiroszima nadal jest miastem obu wojen i pokoju sprawców i ofiar.

I tak też było w dniu 19^th maja w tym „Mieście Pokoju”, pośród aktywnego, oddolnego rzecznictwa pokojowego z jednej strony i aktywnej współpracy elit z celami wojskowymi Waszyngtonu i Tokio z drugiej, pełzł wieloręki potwór zwany „G7” do miasta, powodując kłopoty dla mieszkańców Hiroszimy. Głowy każdego z państw G7 kontrolują jedno ramię potwora. Z pewnością Trudeau i Zełenski kontrolują najmniejsze i najkrótsze ramiona. O dziwo, życie tego potwora, który pcha świat w kierunku katastrofy nuklearnej, nie wracając do przeszłości Porozumienia mińskie, jest uważany za tak cenny, że Japonia wysłała dziesiątki tysięcy regularnych policjantów i innych rodzajów personelu bezpieczeństwa, w tym policji prewencji, policji bezpieczeństwa, tajnej policji (Koan keisatsu lub „Policja Bezpieczeństwa Publicznego”), personel medyczny i inny personel pomocniczy. Każdy, kto przebywał w Hiroszimie podczas szczytu G7 (19-21 maja), mógł się przekonać, że była to sprawa typu „nie szczędź pieniędzy”. Jeśli koszt nadzorowania szczytu G7 w Kornwalii w Anglii w czerwcu 2021 r. w Kornwalii w Anglii wyniósł 70,000,000 XNUMX XNUMX funtów, można sobie tylko wyobrazić, ile jenów wydano na działania policji i ogólnie organizację tego wydarzenia.

Wspomniałem już o uzasadnieniu decyzji kapituły japońskiej World BEYOND War sprzeciwić się G7 w „Zaproszenie do odwiedzenia Hiroszimy i wystąpienia w obronie pokoju podczas szczytu G7”, ale oprócz tego oczywistego, że „doktryna odstraszania nuklearnego jest fałszywą obietnicą, która tylko uczyniła świat bardziej niebezpiecznym miejscem” oraz fakt, że G7 ma nasze bogate kraje na dobrej drodze do wojny z bronią nuklearną Rosja, jest jeszcze jeden powód, o którym wiele razy słyszałem od ludzi z różnych organizacji w Hiroszimie podczas 3 dni szczytu, w tym grup obywatelskich i związków zawodowych: I to jest rażąca niesprawiedliwość tych byłych krajów kolonizacyjnych, zwłaszcza USA , korzystając z Miasta Pokoju, miejsca, w którym Hibakusha i potomkowie Hibakusha żyć, dla A konferencja wojenna co mogłoby doprowadzić do wojny nuklearnej.

Mając takie odczucia, kilkunastu z nas postanowiło spróbować czegoś innego. W sobotę 20^thwypożyczaliśmy „Peacecles” (pokój + rowery), umieszczaliśmy plakaty na naszych ciałach lub na naszych rowerach, jeździliśmy po mieście Hiroszima, zatrzymując się od czasu do czasu, aby ustnie przekazać nasze przesłanie przez głośnik, i przyłączaliśmy się do marszów pokoju. Naprawdę nie wiedzieliśmy, jak to się potoczy i czy będziemy w stanie zrealizować nasz plan pośród dużej obecności policji, ale ostatecznie okazało się, że to całkiem fajny sposób na protest. Rowery zapewniły nam dodatkową mobilność i pozwoliły pokonać duży teren w krótkim czasie.

Powyższe zdjęcie przedstawia nasze rowery po tym, jak zaparkowaliśmy w publicznym parku i zrobiliśmy sobie przerwę na lunch.

Znaki zwisające z naszych ramion z logo WBW brzmiały „G7, podpisz teraz! Traktat o zakazie broni jądrowej” w języku japońskim i angielskim. To było główne przesłanie, które nasza kapituła postanowiła przekazać w ciągu kilku tygodni dyskusji. Dołączyli do nas także inni, których białe tabliczki głoszą: „Zatrzymaj spotkanie wojenne” po japońsku i „Bez G7, bez wojny” po angielsku.

Ja (Essertier) dano mi możliwość wygłoszenia przemówienia przed rozpoczęciem jednego z marszów po południu. Grupa, z którą rozmawiałem, miała duży kontyngent członków związków zawodowych.

Oto, co powiedziałem: „Dążymy do świata bez wojen. Nasza organizacja rozpoczęła się w USA. Nazwa naszej grupy to 'World BEYOND War' Nazywam się Joseph Essertier. Jestem Amerykaninem. Miło mi cię poznać. Wraz z przybyciem tego przerażającego potwora G7 do Japonii, mamy nadzieję, że razem z wami ochronimy Japonię przed nim. Jak wiecie, większość członków G7 jest jednocześnie członkami NATO. G7 jest chciwy, jak wiesz. Chcą uczynić bogatych jeszcze bogatszymi i potężnych jeszcze potężniejszymi, a wykluczyć upośledzonych – porzucić ich. Robotnicy stworzyli całe to bogactwo wokół nas, ale mimo to G7 próbuje nas porzucić. World BEYOND War chce umożliwić wszystkim ludziom na świecie życie w pokoju. Biden naprawdę zamierza zrobić coś całkowicie niedopuszczalnego, prawda? Ma zamiar wysłać F-16 na Ukrainę. NATO przez cały czas groziło Rosji. W Rosji są dobrzy ludzie, prawda? W Rosji jest trochę dobrych ludzi, a na Ukrainie jest trochę złych. Istnieją różne typy ludzi. Ale każdy ma prawo do życia. Teraz istnieje realna szansa wojny nuklearnej. Każdy dzień jest jak kryzys kubański. Każdy dzień teraz jest jak ten czas, jak ten jeden tydzień albo te dwa tygodnie, dawno temu. Musimy natychmiast przerwać tę wojnę. Każdy dzień ma znaczenie. I chcemy, aby Japonia natychmiast podpisała TPNW”.

Po zakończeniu różnych przemówień wyruszyliśmy na ulicę wraz z innymi organizacjami.

Byliśmy na końcu marszu, a za nami podążała policja.

Widziałem kilka takich skrzyżowań z tramwajami w Hiroszimie. Peacecles są dobrze zaprojektowane na wyboiste drogi, więc przejechanie przez tory nie stanowiło problemu. W pewnym momencie po południu było trochę wilgotno i około 30 stopni Celsjusza (lub 86 stopni Fahrenheita), więc zrobiliśmy sobie przerwę w klimatyzowanym domu towarowym.

Rowery dały nam możliwość dojechania tam, gdzie byli ludzie, a kosz z przodu roweru pozwolił nam mówić przez przenośny głośnik. Naszym głównym skandowaniem było „Żadnej wojny! Żadnych atomówek! Nie ma już G7!”

Pod koniec dnia mieliśmy trochę więcej czasu i byliśmy niedaleko dzielnicy Ujina, gdzie w pewnym momencie zebrali się agenci przemocy G7. Niektórzy z nas mogli być „głęboko poruszony”, ale wielu z nas było zirytowanych faktem, że „przywódcy polityczni z krajów, które kiedyś prowadziły działania wojenne”, zebrali się w miejscu „głęboko związanym z wojenną historią Japonii”.

Zostaliśmy zatrzymani w tym miejscu, które było punktem kontrolnym dla osób udających się do Ujina. Dla mnie wiele pytań policji wydawało się bezowocnych, jeśli chodzi o naszą grupę, więc po mniej więcej 5 minutach powiedziałem coś w stylu: „OK, w tej dzielnicy nie ma wolności słowa. Widzę." Odwróciłem się i skierowałem na stację Hiroshima, która była w przeciwnym kierunku, aby wysłać niektórych naszych członków. Ludzie nie byli w stanie skorzystać z przysługującego im prawa do wolności wypowiedzi i chociaż niektórzy z naszych członków długo rozmawiali z policją, nie byli w stanie przedstawić nam żadnego wyjaśnienia podstawy prawnej uniemożliwiającej naszym członkom poruszanie się po tej publicznej ulicy i wyrażanie naszego opinie o Szczycie w dzielnicy Ujina.

Na szczęście dla nas nasza kilkunastoosobowa grupa była nie otoczony przez policję tak samo mocno jak protestujący w tym wideo Forbesa, ale nawet w protestach, w których brałem udział, czasami miałem wrażenie, że jest ich za dużo i są zbyt blisko siebie.

Zwróciliśmy na siebie uwagę ludzi na ulicach, w tym dziennikarzy. DemokracjaTeraz! dołączony film, w którym wystąpił Satoko Norimatsu, znanego dziennikarza, który wielokrotnie udzielał się w tzw Dziennik Azji i Pacyfiku: Japonia Focus i kto prowadzi stronę internetową”Filozofia pokoju”, która udostępnia wiele ważnych japońskich dokumentów pokojowych w języku angielskim i odwrotnie. (Satoko pojawia się w klipie o 18:31). Często komentuje wiadomości z Japonii na swojej stronie na Twitterze, tj. @PeaceFilozofia.

Sobota była bardzo gorącym dniem, może 30 stopni Celsjusza i nieco wilgotno, więc cieszyłem się wiatrem na twarzy, kiedy jechaliśmy razem. Kosztowały nas 1,500 jenów dziennie. Niebieskie szaliki symbolizujące pokój udało nam się znaleźć za mniej niż 1,000 jenów za sztukę.

W sumie to był dobry dzień. Mieliśmy szczęście, że nie padało. Wiele osób, które spotkaliśmy, było chętne do współpracy, na przykład dwie panie, które niosły dla nas nasz sztandar, abyśmy mogli spacerować z naszymi rowerami, a wiele osób, które spotkaliśmy, pochwaliło koncepcję „Rowerowej karawany pokoju”. Polecam, aby ludzie w Japonii i innych krajach spróbowali tego przez jakiś czas. Proszę rozwiń ten pomysł dalej, jakkolwiek może on zadziałać w Twojej okolicy, i podziel się swoimi przemyśleniami i opowiedz nam o swoich doświadczeniach tutaj na World BEYOND War.