David Swanson, World BEYOND War, Wrzesień 30, 2022
Gorąco i entuzjastycznie polecam najnowszą książkę Andrew Bacevicha, O zrzucaniu przestarzałej przeszłości, prawie wszystkim. Mam wątpliwości tylko co do zalecenia 350 stron potępienia wojny tym, którzy już ją wyprzedzili i zrozumieli potrzebę zniesienia wojen i militaryzmu, zanim te rzeczy zniosą nas.
Bacevich nie wymienia żadnej wojny istotnej dla obecnego dnia, którą popiera lub uzasadnia. Niejasno popiera amerykański konsensus dotyczący blobów w sprawie II wojny światowej, ale uważa go za nieistotny dla radykalnie zmienionego świata – i całkiem słusznie. Moja książka, Pozostawiając za sobą II wojnę światową, oba obalają mity i stwierdzają, że II wojna światowa nie ma dziś znaczenia dla utrzymania armii. A jednak Bacevich utrzymuje, że wojnę można usprawiedliwić „kiedy wszystkie inne sposoby osiągnięcia naprawdę istotnych celów zostały wyczerpane lub są w inny sposób niedostępne. Naród powinien iść na wojnę tylko wtedy, gdy musi – a nawet wtedy zakończenie konfliktu tak szybko, jak to możliwe, powinno być imperatywem”.
Na 350 błyskotliwych, poinformowanych historycznie stronach, mocno potępiających wojnę, Bacevich nie ściska jednym słowem, czym może być „prawdziwie istotny cel”, ani żadnego wyjaśnienia, jak może wyglądać wyczerpanie środków, ani żadnego wyjaśnienia, czy mandat do szybkiego zakończenia wojny powinien lub nie powinien prowadzić do unicestwienia broni jądrowej. Ani Bacevich nigdy poważnie nie rozważa, nie krytykuje ani nie angażuje się w kontakt z żadnym z licznych autorów, w tym z przywódcą swojego kościoła, którzy domagają się całkowitego zniesienia wojny. Nie podano nam ani przykładu usprawiedliwionej wojny, ani wyimaginowanego scenariusza tego, czym można być. A jednak Bacevich chce, aby skorumpowane amerykańskie wojsko ponownie skupiło się na rzeczywistych i pojawiających się zagrożeniach – z, jak się domyślacie, bez wyjaśnienia, czym one są.
Chce także oczyszczenia wszystkich trzy- i czterogwiazdkowych oficerów, z „warunkiem wstępnym awansu do tych stopni, zamkniętym w obozie reedukacyjnym prowadzonym przez osoby po amputacji w Iraku i Afganistanie, z programem nauczania opracowanym przez Weteranów dla Pokoju”. To, że większość takich osób po amputacji nigdy nie była w Stanach Zjednoczonych, mówi w ograniczonym zakresie po angielsku i nie będzie dobrowolnie szkolić amerykańskich urzędników wojskowych, nie ma tutaj znaczenia, ponieważ Bacevich — można być pewnym na podstawie kilku innych odniesień do ofiar — oznacza tylko osoby po amputacji. Ale jest problem z sugerowaniem, że Veterans For Peace szkoli amerykańskich oficerów wojskowych. Veterans For Peace działa na rzecz zniesienia wojny. Nie zaakceptuje nawet funduszy rządu USA dla ofiar agenta Orange, z powodu troski o wiarygodność swojej organizacji jako przeciwnika amerykańskiego militaryzmu – całego amerykańskiego militaryzmu (i wszystkich innych).
To zrozumiały błąd. Próbowałem prosić zwolenników definansowania policji o wsparcie szkolenia deeskalacyjnego dla policji i powiedziano mi, że to równa się finansowaniu policji i dlatego stanowi problem. Poprosiłem nawet libertarian, aby poparli przeniesienie funduszy wojskowych zarówno na obniżki podatków, jak i finansowanie dobrych rzeczy, i powiedziano mi, że finansowanie pilnych potrzeb ludzkich i środowiskowych nie jest lepsze niż finansowanie wojen. Ale powinniśmy być w stanie oczekiwać podstawowego zrozumienia zniesienia wojny, nawet jeśli się z nim nie zgadzamy, a nawet żartujemy. Uwaga Bacevicha może być żartem z przymrużeniem oka. Ale Bacevich deklaruje: „to nie czas na półśrodki”, nie rozumiejąc, że dla abolicjonisty wojennego szkolenie żołnierzy amerykańskich jest w najlepszym razie półśrodkiem.
Oczywiście rozumiem. Bacevich pisze dla społeczeństwa oszalałego wojną, a w korporacyjnych mediach nie ma głosu na rzecz pokoju. Jego zadaniem jest protestować przeciwko temu, co słusznie nazywa normalizacją wojny. Może nawet potajemnie podejrzewać, że abolicja byłaby dobrym pomysłem. Ale co można by zyskać, mówiąc tak? Lepiej popchnąć sprawy w tym kierunku i pozwolić na odwrotny wyścig zbrojeń oraz ewoluujące zrozumienie i tempo postępu, aby abolicja stopniowo wydawała się akceptowalna. . . a następnie wesprzyj go.
Jednym z problemów z takim podejściem są, jak sądzę, czytelnicy, którzy myślą. Chodzi mi o to, co ma się stać z czytelnikiem, który chce dokładnie wiedzieć, jak nienormalna powinna być wojna? Gdzie jest przykład społeczeństwa w epoce z odpowiednią i odpowiednią ilością wojny jako coś właściwie nienormalnego? Po różnych pytaniach Bacevicha polityków, którzy podtrzymują różne wojny, po tym, jak stało się „oczywiste, że wojna jest błędem”, co można zrobić z czytelnikiem, który pyta, jak wygląda wojna, która nie jest błędem? Po przeczytaniu wielokrotnych oskarżeń Bacevicha na wojsko USA za niepowodzenie w żadnej wojnie, co jeśli czytelnik zapyta, jak wyglądałaby wygrana wojna i (jeśli taki opis byłby możliwy) jaki byłby pożytek z wygrania wojny?
Oto jeszcze trudniejsza zagadka. Według Bacevicha, ci żołnierze amerykańscy, którzy zginęli w wojnach ostatnich dziesięcioleci „zginęli w służbie swojego kraju. Nie ma co do tego wątpliwości. To, czy zginęli w imię wolności, a nawet dobrobytu Stanów Zjednoczonych, to zupełnie inna sprawa”. Bacevich sugeruje, że wojny toczono o „ropę, dominację, pychę” i inne niepochlebne rzeczy. Dlaczego więc nie wolno mi wątpić, że jest to przysługa krajowi? Właściwie, jak mogę uniknąć wątpliwości, że marnowanie bilionów dolarów, które mogłyby pozytywnie odmienić miliardy istnień ludzkich, angażowanie się w zabijanie i ranienie, bezdomność i traumatyzowanie milionów ludzi, wyrządzanie ogromnych szkód środowisku naturalnemu, stabilności politycznej i regule prawa i swobód obywatelskich oraz amerykańskiej i globalnej kultury – jak mogę powstrzymać się od wątpliwości, że jest to w ogóle jakakolwiek usługa?
Z mojej perspektywy Bacevich ma inny problem, który może być nieco oddzielony od jego poparcia dla utrzymania instytucji wojny. Podobnie jak libertarianie wspomniani powyżej, unika wszelkich sugestii, że rząd Stanów Zjednoczonych przeznacza pieniądze na cokolwiek pożytecznego lub angażuje się w robienie czegokolwiek. Jest wspaniały w tym, co rząd USA powinien przestać robić. Ale nie ma mowy o zastąpieniu wojny współpracą czy międzynarodowymi rządami prawa. Bacevich umieszcza „dług” na swoich listach głównych problemów, a nie głód, nie ubóstwo. Ale jeśli można sobie wyobrazić idealną teoretyczną wojnę sprawiedliwą, która rozpocznie się jutro, czy może ona przynieść o wiele więcej dobra niż szkody, aby usprawiedliwić minione 80 lat, nie tylko złych wojen i nie tylko utrzymania ryzyka nuklearnej apokalipsy, ale także przekierowanie takich zasobów z dala od pilnych ludzkich potrzeb, że o wiele więcej istnień zginęło z powodu tego priorytetu niż z powodu wojen? I nawet gdybyśmy mogli sobie wyobrazić, w obecnym systemie praw i rządów, sprawiedliwą wojnę pojawiającą się wśród setek niesprawiedliwych, czy nie jesteśmy odpowiedzialni za pracę nad zmianami strukturalnymi, które tworzą alternatywy dla wojny?
Podejrzewam, że głównym problemem czytelnika, który myśli, jest logika militaryzmu. Jest w tym logika. Jeśli uważasz, że wojny muszą lub powinny być, to ma sens chcieć być przygotowanym na ich wygranie i chcieć je wywołać, a nie kazać innym zaczynać je przeciwko tobie. Oczywiście nigdy nie dojdziemy do wyeliminowania wojny bez jej stopniowego redukowania. Ale zrozumienie, że eliminujemy wojnę, ma o wiele więcej sensu niż pomysł prowadzenia wojny w połowie drogi. Oczywiście żyjemy w epoce, w której miliony ludzi myślą, że Bóg i Niebo są prawdziwe, ale nie poświęcają im każdej chwili na jawie (właściwie nie jest to przelotna myśl), tak jak ja bym to zrobiła, gdybym mogła mieć jakikolwiek sens w uwierzeniu w takie rzeczy. rzeczy. Nonsens i sprzeczność nie zawsze są przeszkodą dla ruchów politycznych, ale — wszystko inne równe — czy nie powinniśmy ich unikać?
Po przedstawieniu argumentów za zakończeniem wszelkiej wojny i demontażem całej broni w niezliczonych książki i towary i seminaria, nie zrobię tego tutaj, ale wszystkich zainteresowanych odsyłam do a który stara się obalić dobro wspólne Przyczyny za wspieranie instytucji wojny i zapewnienie seria powodów zakończenia wojny. Bardzo doceniamy informację zwrotną dotyczącą tego, gdzie sprawa się nie udaje. Zrobiliśmy różne publiczne Debaty na ten temat iz pewnością z radością powitałbym tak przyjacielską debatę z Bacevichem. Tymczasem oto książki, które wspierają zakończenie wszelkiej wojny. Myślę, że zwolennicy radykalnego zmniejszenia skali, ale zachowując, machina wojenna powinna przynajmniej zaangażować się i zademonstrować błędy tych książek.
KOLEKCJA ABLITION WAR:
Zniesienie przemocy państwa: świat poza bombami, granicami i klatkami przez Raya Achesona, 2022.
Przeciw wojnie: budowanie kultury pokoju Papieża Franciszka, 2022.
Etyka, bezpieczeństwo i machina wojenna: prawdziwy koszt wojska Neda Dobosa, 2020.
Zrozumienie przemysłu wojennego Christian Sorensen, 2020.
Nigdy więcej wojny autor: Dan Kovalik, 2020.
Siła dzięki pokojowi: jak demilitaryzacja doprowadziła do pokoju i szczęścia w Kostaryce oraz czego reszta świata może się nauczyć od małego tropikalnego narodu Judith Eve Lipton i David P. Barash, 2019.
Obrona społeczna autorzy: Jørgen Johansen i Brian Martin, 2019.
Murder Incorporated: Book Two: Ulubiona rozrywka Ameryki Mumia Abu Jamal i Stephen Vittoria, 2018.
Waymakers for Peace: Hiroshima i Nagasaki Survivors Speak przez Melinda Clarke, 2018.
Zapobieganie wojnie i promowanie pokoju: przewodnik dla pracowników służby zdrowia pod redakcją Williama Wiista i Shelley White, 2017.
Biznesplan dla pokoju: budowa świata bez wojen autor: Scilla Elworthy, 2017.
Wojna nigdy nie jest sprawiedliwa David Swanson, 2016.
Globalny system bezpieczeństwa: alternatywa dla wojny by World Beyond War, 2015, 2016, 2017.
Potężna sprawa przeciwko wojnie: czego Ameryka przegapiła w klasie historii USA i co możemy teraz zrobić (wszyscy) autor: Kathy Beckwith, 2015.
Wojna: zbrodnia przeciwko ludzkości Roberto Vivo, 2014.
Realizm katolicki i zniesienie wojny David Carroll Cochran, 2014.
Wojna i złudzenia: egzamin krytyczny autor: Laurie Calhoun, 2013.
Shift: Początek wojny, koniec wojny autor: Judith Hand, 2013.
War No More: The Case for Abolition David Swanson, 2013.
Koniec wojny John Horgan, 2012.
Przejście do pokoju autor: Russell Faure-Brac, 2012.
Od wojny do pokoju: przewodnik po kolejnych stu latach Kent Shifferd, 2011.
Wojna to kłamstwo David Swanson, 2010, 2016.
Beyond War: Human Potential for Peace Douglas Fry, 2009.
Living Beyond War autor: Winslow Myers, 2009.
Wystarczająca ilość przelewu krwi: 101 rozwiązań w zakresie przemocy, terroru i wojny autor: Mary-Wynne Ashford i Guy Dauncey, 2006.
Planeta Ziemia: najnowsza broń wojny autor: Rosalie Bertell, 2001.
Chłopcy będą chłopcami: zerwanie związku między męskością a Przemoc Myriam Miedzian, 1991.
