Powstrzymaj Koalicję Wojenną i marsz CND przez Londyn na rzecz pokoju na Ukrainie. Źródło zdjęcia: Zatrzymaj koalicję wojenną
Medea Benjamin i Nicolas JS Davies, World BEYOND War, Maj 30, 2023
Kiedy Japonia zaprosiła przywódców Brazylii, Indii i Indonezji do udziału w szczycie G7 w Hiroszimie, było ich wielu przebłyski nadziei, że może to być forum dla tych wschodzących potęg gospodarczych z Globalnego Południa do przedyskutowania ich orędownictwa na rzecz pokoju na Ukrainie z bogatymi zachodnimi krajami G7, które są militarnie sprzymierzone z Ukrainą i jak dotąd pozostają głuche na prośby o pokój.
Ale tak nie miało być. Zamiast tego przywódcy Globalnego Południa zostali zmuszeni do siedzenia i słuchania, jak ich gospodarze ogłaszają swoje najnowsze plany zaostrzenia sankcji wobec Rosji i dalszej eskalacji wojny poprzez wysłanie zbudowanych w USA samolotów bojowych F-16 na Ukrainę.
Szczyt G7 stoi w jaskrawym kontraście z wysiłkami przywódców z całego świata, którzy próbują zakończyć konflikt. W przeszłości przywódcy Turcji, Izraela i Włoch podejmowali próby mediacji. Ich wysiłki przyniosły owoce w kwietniu 2022 r., ale były zablokowany przez Zachód, zwłaszcza USA i Wielką Brytanię, które nie chciały, aby Ukraina zawarła niezależne porozumienie pokojowe z Rosją.
Teraz, gdy wojna ciągnie się od ponad roku i końca nie widać, inni przywódcy wystąpili naprzód, próbując popchnąć obie strony do stołu negocjacyjnego. W intrygującym nowym wydarzeniu Dania, kraj NATO, wystąpiła z propozycją zorganizowania rozmów pokojowych. 22 maja, zaledwie kilka dni po spotkaniu G-7, duński minister spraw zagranicznych Lokke Rasmussen powiedziany że jego kraj będzie gotowy do zorganizowania szczytu pokojowego w lipcu, jeśli Rosja i Ukraina zgodzą się na rozmowy.
„Musimy włożyć trochę wysiłku w stworzenie globalnego zobowiązania do zorganizowania takiego spotkania” – powiedział Rasmussen, wspominając, że wymagałoby to uzyskania wsparcia ze strony Chin, Brazylii, Indii i innych krajów, które wyraziły zainteresowanie mediacją w rozmowach pokojowych. Posiadanie członka UE i NATO promującego negocjacje może równie dobrze odzwierciedlać zmianę w postrzeganiu przez Europejczyków drogi rozwoju na Ukrainie.
Odzwierciedleniem tego przesunięcia jest również a raport Seymour Hersh, powołując się na źródła wywiadu USA, że przywódcy Polski, Czech, Węgier i trzech państw bałtyckich, wszyscy członkowie NATO, rozmawiają z prezydentem Zełenskim o potrzebie zakończenia wojny i rozpoczęcia odbudowy Ukrainy, tak aby pięć milionów uchodźców teraz mieszkający w swoich krajach mogą zacząć wracać do domu. 23 maja prawicowy prezydent Węgier Viktor Orban powiedziany, „Patrząc na fakt, że NATO nie jest gotowe do wysłania wojsk, jest oczywiste, że biedni Ukraińcy nie mogą wygrać na polu bitwy”, a jedynym sposobem zakończenia konfliktu dla Waszyngtonu były negocjacje z Rosją.
Tymczasem chińska inicjatywa pokojowa postępuje pomimo niepokoju ze strony USA. Li Hui, Specjalny przedstawiciel Chin do spraw euroazjatyckich i były ambasador w Rosji spotkać z Putin, Zełenski, minister spraw zagranicznych Ukrainy Dmytro Kuleba i inni przywódcy europejscy, aby posunąć dialog do przodu. Biorąc pod uwagę swoją pozycję głównego partnera handlowego zarówno Rosji, jak i Ukrainy, Chiny mają dobrą pozycję do nawiązania współpracy z obiema stronami.
Kolejna inicjatywa wyszła od prezydenta Luli da Silvy z Brazylii, który tworzy „klub pokoju” krajów z całego świata do wspólnej pracy na rzecz rozwiązania konfliktu na Ukrainie. Na swojego wysłannika pokojowego wyznaczył znanego dyplomatę Celso Amorima. Amorim był ministrem spraw zagranicznych Brazylii w latach 2003-2010 i został okrzyknięty „najlepszym ministrem spraw zagranicznych świata”. Sprawy zagraniczne czasopismo. W latach 2011-2014 był także ministrem obrony Brazylii, a obecnie jest głównym doradcą prezydenta Luli ds. polityki zagranicznej. Amorim już to zrobił Spotkania z Putinem w Moskwie i Zełenskim w Kijowie i został dobrze przyjęty przez obie strony.
16 maja prezydent Republiki Południowej Afryki Cyril Ramaphosa i inni afrykańscy przywódcy wkroczyli do walki, odzwierciedlając, jak poważnie ta wojna wpływa na światową gospodarkę poprzez rosnące ceny energii i żywności. Ramaphosa ogłosił misja wysokiego szczebla sześciu afrykańskich prezydentów, na czele której stoi prezydent Senegalu Macky Salll. Do niedawna pełnił funkcję przewodniczącego Unii Afrykańskiej i na tym stanowisku stanowczo opowiadał się za pokojem na Ukrainie na Zgromadzeniu Ogólnym ONZ we wrześniu 2022 r.
Pozostali członkowie misji to prezydenci Nguesso z Konga, Al-Sisi z Egiptu, Musevini z Ugandy i Hichilema z Zambii. Przywódcy afrykańscy wzywają do zawieszenia broni na Ukrainie, po którym nastąpią poważne negocjacje w celu wypracowania „ram dla trwałego pokoju”. Sekretarz Generalny ONZ Guterres był zapoznani na ich planach i „z zadowoleniem przyjął inicjatywę”.
Papież Franciszek i Watykan też poszukuje do mediacji w konflikcie. „Nie przyzwyczajajmy się do konfliktów i przemocy. Nie przyzwyczajajmy się do wojny” – Papież głosił. Watykan już pomógł w ułatwieniu udanej wymiany więźniów między Rosją a Ukrainą, a Ukraina poprosiła Papieża o pomoc w zjednoczeniu rodzin, które zostały rozdzielone przez konflikt. Znakiem zaangażowania Papieża jest mianowanie przez niego doświadczonego negocjatora, kardynała Matteo Zuppiego, na swojego wysłannika pokojowego. Zuppi odegrał kluczową rolę w rozmowach mediacyjnych, które zakończyły wojny domowe w Gwatemali i Mozambiku.
Czy któraś z tych inicjatyw przyniesie efekty? Możliwość skłonienia Rosji i Ukrainy do rozmów zależy od wielu czynników, w tym od postrzegania przez nie potencjalnych korzyści z kontynuowania walki, zdolności do utrzymywania odpowiednich zapasów broni oraz wzrostu wewnętrznej opozycji. Ale zależy to również od nacisków międzynarodowych i dlatego te zewnętrzne wysiłki są tak ważne i dlatego trzeba jakoś odwrócić sprzeciw USA i krajów NATO wobec rozmów.
Odrzucenie lub odrzucenie przez Stany Zjednoczone inicjatyw pokojowych ilustruje rozdźwięk między dwoma diametralnie przeciwstawnymi podejściami do rozwiązywania sporów międzynarodowych: dyplomacją a wojną. Ilustruje również rozdźwięk między rosnące nastroje społeczne przeciwko wojnie i determinacji decydentów amerykańskich, w tym większości Demokratów i Republikanów, do jej przedłużenia.
Rosnący ruch oddolny w USA pracuje nad tym, aby to zmienić:
- W maju eksperci od polityki zagranicznej i oddolni aktywiści zamieścili płatne ogłoszenia w The New York Times i The Hill wezwać rząd USA do bycia siłą na rzecz pokoju. Reklama Hill została poparta przez 100 organizacji w całym kraju, a liderzy społeczności zorganizowali się w dziesiątki okręgów kongresowych w celu dostarczenia reklamy ich przedstawicielom.
- Liderzy wyznaniowi, z których ponad 1,000 podpisana list do prezydenta Bidena w grudniu, wzywający do zawarcia rozejmu bożonarodzeniowego, okazują swoje poparcie dla inicjatywy pokojowej Watykanu.
- Konferencja Burmistrzów Stanów Zjednoczonych, organizacja jednogłośnie reprezentująca około 1,400 miast w całym kraju przyjęty rezolucję wzywającą Prezydenta i Kongres do „zmaksymalizowania wysiłków dyplomatycznych w celu jak najszybszego zakończenia wojny poprzez współpracę z Ukrainą i Rosją w celu osiągnięcia natychmiastowego zawieszenia broni i wynegocjowania wzajemnych ustępstw zgodnie z Kartą Narodów Zjednoczonych, wiedząc, że ryzyko szersza wojna rośnie, im dłużej trwa wojna”.
- Kluczowi amerykańscy przywódcy środowiskowi uznali, jak katastrofalna jest ta wojna dla środowiska, w tym możliwość katastrofalnej wojny nuklearnej lub wybuchu w elektrowni jądrowej, i wysłali list do prezydenta Bidena i Kongresu, wzywając do wynegocjowania porozumienia.
- W dniach 10-11 czerwca amerykańscy aktywiści dołączą do działaczy pokojowych z całego świata w Wiedniu w Austrii na Międzynarodowy Szczyt dla Pokoju na Ukrainie.
- Niektórzy kandydaci kandydujący na prezydenta, zarówno z listy demokratycznej, jak i republikańskiej, popierają wynegocjowany pokój na Ukrainie, m.in Robert F. Kennedy i Donald Trump.
Początkowa decyzja Stanów Zjednoczonych i krajów członkowskich NATO o próbie pomocy Ukrainie w odparciu rosyjskiej inwazji miała szeroki zasięg pomoc publiczna. Jednakże, bloking obiecując negocjacje pokojowe i świadomie decydując się na przedłużenie wojny jako szansę "naciśnij" i "osłabiać" Rosja zmieniła charakter wojny i rolę USA w niej, czyniąc zachodnich przywódców aktywnymi stronami wojny, w której nie wystawią nawet własnych sił.
Czy nasi przywódcy muszą czekać, aż mordercza wojna na wyniszczenie zabije całe pokolenie Ukraińców i postawi Ukrainę w słabszej pozycji negocjacyjnej niż w kwietniu 2022 r., zanim odpowiedzą na międzynarodowe wezwanie do powrotu do stołu negocjacyjnego?
A może nasi przywódcy muszą doprowadzić nas na skraj III wojny światowej, z narażeniem życia wszystkich na szali wojna atomowa, zanim pozwolą na zawieszenie broni i wynegocjowanie pokoju?
Zamiast lunatykować podczas III wojny światowej lub po cichu przyglądać się tej bezsensownej śmierci, budujemy globalny oddolny ruch wspierający inicjatywy przywódców z całego świata, które pomogą szybko zakończyć tę wojnę i zaprowadzić stabilny i trwały pokój. Dołącz do nas.
Medea Benjamin jest współzałożycielem CODEPINK dla pokoju, autor kilku książek, m.in Wewnątrz Iranu: prawdziwa historia i polityka Islamskiej Republiki Iranu.
Nicolas JS Davies jest niezależnym dziennikarzem, badaczem z CODEPINK i autorem Krew w naszych rękach: amerykańska inwazja i zniszczenie Iraku.
