Prezentacja wolontariusza: Krystal Wang

Każdego miesiąca dzielimy się historiami World BEYOND War wolontariusze na całym świecie. Chcesz się zgłosić na ochotnika World BEYOND War? E-mail greta@worldbeyondwar.org.

Lokalizacja:

Pekin, Chiny / Nowy Jork, USA

Jak zaangażowałeś się w aktywizm antywojenny i World BEYOND War (WBW)?

Jako moderator mediów społecznościowych grupy na Facebooku Ludzie Budujący Pokój, dowiedziałem się o World BEYOND War od czasu, gdy tworzyłem serię postów #FindAFriendFriday, której celem jest dzielenie się globalnymi sieciami budowania pokoju ze społecznością Facebooka. Gdy szukałem zasobów, byłem całkowicie pochłonięty pracą WBW.

Później wraz z moim zespołem na Facebooku uczestniczyłem w 24-godzinnej Globalnej Konferencji na rzecz Pokoju „Tworzymy wspólnie wspólną przyszłość”, podczas której przeprowadziliśmy 90-minutową sesję opartą na umiejętnościach zatytułowaną „Odkryj swoją supermocarstwo budowania pokoju”. Na szczęście właśnie na tej konferencji spotkałem dr Philla Gittinsa, dyrektora ds. edukacji WBW.

Od tego czasu moje zaangażowanie w WBW było wspierane przez współpracę z dr Phillem Gittinsem w innych programach, takich jak Webinar Międzynarodowych Dni Młodzieży w Human Rights Education Associates (HREA), gdzie pracowałem jako stażysta. Mając wspólną wiarę w edukację jako skuteczny sposób budowania trwałego pokoju i sprawiedliwości społecznej, jestem bardzo zmotywowany do przyłączenia się do wysiłków WBW, aby wnieść wkład w wysiłki antywojenne / pokojowe na całym świecie.

W jakim rodzaju działaniach wolontariackich pomagasz?

Mój staż w WBW obejmuje szereg działań wolontariackich, skupionych wokół Program edukacji i działań na rzecz pokoju (PEAFI).. Jedną z moich ról w zespole jest komunikację i zasięg poprzez media społecznościowe, uczestnicząc w opracowywaniu strategii mediów społecznościowych dla programu PEAFI i potencjalnie innych projektów edukacji pokojowej w WBW. Tymczasem popieram tzw monitorowanie i ewaluacja (M&O) programu PEAFI, pomoc w opracowaniu planu M&O, gromadzeniu i analizie danych oraz przygotowaniu raportu M&O. Jestem także wolontariuszem w zespole ds. wydarzeń i współpracuję z kolegami w celu aktualizacji Strona kalendarza wydarzeń WBW regularnie.

Jaka jest twoja najlepsza rekomendacja dla kogoś, kto chce zaangażować się w WBW?

Po prostu to zrób, a staniesz się częścią zmiany, którą wszyscy chcą zobaczyć. Niesamowite w WBW jest to, że jest zarówno dla doświadczonych działaczy antywojennych, jak i dla nowicjusza w tej dziedzinie, takiego jak ja. Wystarczy, że dostrzeżesz problem, który Cię niepokoi i poczujesz, że chcesz coś zrobić, żeby to zmienić. Tutaj znajdziesz siłę, inspirację i zasoby.

Bardziej praktyczną rekomendacją byłoby rozpoczęcie swojej podróży w obronie pokoju od podjęcia internetowy kurs edukacji na rzecz pokoju w WBW, które mogą pomóc w budowaniu bazy wiedzy i związanych z nią zdolności dla osobistej pasji lub rozwoju zawodowego w dziedzinie pracy związanej ze zmianą społeczną.

Jaką perspektywę daje ci pochodzenie z Chin i USA na demonizację Chin, która narasta w rządzie i mediach USA?

Jest to właściwie pytanie, które niepokoi mnie od dłuższego czasu iz którym muszę się zmagać niemal codziennie w moim życiu. Wydaje się, że naprawdę trudno jest być gdzieś pomiędzy, z napięciem między Chinami a Stanami Zjednoczonymi, dwoma krajami, które są dla mnie tak ważne. Niewielu jest wolnych od wpływu wszechobecnej nienawiści. Z jednej strony ludzie w moim kraju głęboko wątpili w moją decyzję o studiowaniu w USA, ponieważ wątpiliby we wszystko inne, co dotyczy tego wyimaginowanego wroga. Ale na szczęście mam wsparcie rodziny i najlepszych przyjaciół. Z drugiej strony, jako studentka Edukacji o Prawach Człowieka w Stanach Zjednoczonych torturą jest obserwowanie ataków na prawa człowieka w Chinach, zarówno w mediach amerykańskich, jak iw akademickich studiach przypadków. Ale na szczęście w tym samym czasie mogę znaleźć nadzieję w rosnących kontrnarracjach w mojej społeczności szkolnej i poza nią.

Częściej niż nie, wydaje się, że przyzwyczailiśmy się do obwiniania za wszystko programów politycznych. Jednak być może będziemy musieli sami obalić mit, że „przynależność”, definicja tego, kim jesteśmy, musi opierać się na „inności”, samopostrzeganiu tego, kim nie jesteśmy. W rzeczywistości zdrowy patriotyzm to znacznie więcej niż ślepa duma z tego, kim jesteśmy. Z miłością do ojczyzny powinna być związana krytyczna orientacja, która odróżnia konstruktywny patriotyzm, który sprzyja jedności, od destrukcyjnego nacjonalizmu, który sprzyja segregacji.

Pisząc program pokojowy w kontekstach pokonfliktowych, z naciskiem na prawa człowieka i aktywizm młodzieżowy, zastanawiałem się, jak narysować związek między pokojem a aktywizmem, dwoma koncepcjami, które wydają się nieco sprzeczne w tonacji. Teraz, zastanawiając się nad krytycznym dodatkiem do patriotyzmu, chciałbym podzielić się cytatem z moich planów lekcji na zakończenie odpowiedzi – pokój nigdy nie polega na tym, że „wszystko jest w porządku”, ale bardziej na głosie z twojego serca, że ​​„tak naprawdę nie jestem W porządku. Kiedy większość nie zgadza się z tym, co po prostu jest, nie będzie daleko od sprawiedliwego lodu. Kiedy większość już nie milczy, jesteśmy na drodze do pokoju.

Co inspiruje Cię do opowiadania się za zmianami?

Uczyć się, nawiązywać kontakty i podejmować działania. Oto trzy najważniejsze rzeczy, które wciąż inspirują mnie do opowiadania się za zmianami.

Po pierwsze, jako doktorant, jestem bardzo entuzjastycznie nastawiony do mojej koncentracji na edukacji na rzecz pokoju i chętnie skorzystam z okazji wolontariatu, aby pogłębić moje zrozumienie i myślenie o trwałym pokoju, komunikacji międzykulturowej i rozwoju międzynarodowym.

Z drugiej strony, jako zwolennik mediów społecznościowych i komunikacji, jestem bardzo zmotywowany do zaangażowania się w szerszą społeczność budowania pokoju, taką jak sieć WBW. Komunikacja z podobnie myślącymi ludźmi, takimi jak młodzi budowniczowie pokoju w programie PEAFI, zawsze odświeża mnie i dodaje energii do przewidywania pozytywnych zmian.

Wreszcie głęboko wierzę, że edukacja na rzecz pokoju i praw człowieka powinna być ukierunkowana na „serca, głowy i ręce”, co nie tylko pociąga za sobą poznawanie wiedzy, wartości i umiejętności, ale przede wszystkim prowadzi do działań na rzecz zmiany społecznej. W tym sensie mam nadzieję zacząć od „mikroaktywizmu” każdego indywidualnego człowieka na świecie, który często nieświadomie przeoczamy, a który jest tak konstruktywny dla szerszych i głębszych przemian wokół nas wszystkich.

Jak pandemia koronawirusa wpłynęła na twój aktywizm?

W rzeczywistości moje doświadczenie z aktywizmem dopiero się rozpoczęło podczas pandemii COVID-19. Studia magisterskie rozpocząłem na Uniwersytecie Columbia od wirtualnych kursów. Pomimo wielkich wyzwań czasów kwarantanny, znalazłam sporo pozytywnej energii w wyjątkowym doświadczeniu przeniesienia życia do sieci. Kierując się kursem na temat pokoju i praw człowieka oraz badaniem profesora na temat aktywizmu młodzieżowego, zmieniłem swoją koncentrację na edukację na rzecz pokoju i praw człowieka, co naprawdę daje mi zupełnie nowe spojrzenie na edukację. Po raz pierwszy dowiedziałem się, że edukacja może mieć tak duży wpływ i transformację, a nie tylko powielać hierarchię społeczną, tak jak ją postrzegałem.

Tymczasem pandemia COVID-19 zmniejszyła świat, nie tylko w tym sensie, że wszyscy jesteśmy związani tym bezprecedensowym kryzysem, ale także dlatego, że pokazuje nam mnóstwo możliwości, w jaki sposób ludzie mogą się ze sobą kontaktować wspólne cele pokoju i pozytywnych zmian. Dołączyłem do wielu sieci pokojowych, w tym jako studencki koordynator Sieci Edukacji Pokojowej na mojej uczelni. Na początku semestru zorganizowaliśmy wydarzenie, zapraszając członków i rówieśników ze szkoły do ​​rozmowy na temat „jakich zmian chcesz dokonać w postpandemicznym świecie”. Zaledwie w ciągu mniej więcej tygodnia otrzymaliśmy odpowiedzi wideo od ludzi z każdego zakątka świata, dzielących się zupełnie innymi doświadczeniami i obawami podczas pandemii oraz wspólną wizją preferowanej przyszłości.

Warto również wspomnieć, że jestem współautorem programu nauczania dotyczącego pandemii dla organizacji pozarządowej zajmującej się edukacją o prawach człowieka z siedzibą w USA, który został pilotażowo w szkołach średnich na całym świecie. W obecnej pracy nad modułami rozszerzonymi skupiam się na zmianach klimatu i pandemiach oraz na zagrożonych dziewczynach w czasie pandemii, co pozwala mi zwrócić uwagę na kwestie sprawiedliwości społecznej w kontekście kryzysu zdrowia ludzkiego, skłaniając młodych studentów do podjęcia Pandemia COVID-19 jako wielka szansa na refleksję nad światem i stanie się twórcami zmian.

Opublikowano 16 listopada 2021 r.