Imperializm Stanów Zjednoczonych jest największym zagrożeniem dla pokoju na świecie

Raoul Hedebouw, poseł do parlamentu belgijskiego, World BEYOND War, Lipiec 15, 2021
Przetłumaczone na język angielski przez Gara Smitha

Mamy więc dzisiaj przed sobą, koledzy, rezolucję wzywającą do przywrócenia stosunków transatlantyckich po wyborach w USA. Nasuwa się zatem pytanie: czy w interesie Belgii leży dziś związanie się ze Stanami Zjednoczonymi Ameryki?

Koledzy, postaram się dziś państwu wytłumaczyć, dlaczego uważam za zły pomysł zawieranie tego strategicznego partnerstwa z potęgą polityczną i gospodarczą, która w ciągu ostatniego stulecia zachowywała się najbardziej agresywnie wobec narodów tego świata.

Uważam, że w interesie ludzi pracy w Belgii, Flandrii, Brukseli i Walonii, a także ludzi pracy w Europie i na Globalnym Południu, ten strategiczny sojusz między Stanami Zjednoczonymi a Europą jest czymś złym.

Myślę, że Europa nie ma żadnego interesu w zmowie z USA jako jednym z najniebezpieczniejszych światowych mocarstw. I naprawdę chcę to państwu wyjaśnić, ponieważ dziś napięcia gospodarcze na świecie są na niebezpiecznym poziomie.

Dlaczego to jest takie? Ponieważ po raz pierwszy od 1945 r. ultradominująca potęga gospodarcza, taka jak Stany Zjednoczone, zostanie wyprzedzona gospodarczo przez inne potęgi, w szczególności przez Chiny.

Jak reaguje mocarstwo imperialistyczne, gdy zostaje wyprzedzone? Mówi nam doświadczenie ubiegłego stulecia. Reaguje wojną, ponieważ funkcją jego przewagi militarnej jest rozstrzyganie konfliktów ekonomicznych z innymi narodami.

Stany Zjednoczone Ameryki mają długą tradycję militarnej interwencji w wewnętrzne sprawy innych krajów. Przypominam, koledzy, że Karta Narodów Zjednoczonych jest bardzo jasna w tej kwestii. Po 1945 r. zawarto pakt między narodami, które zgodziły się: „Nie będziemy ingerować w wewnętrzne sprawy innych narodów”. Na tej podstawie zakończyła się II wojna światowa.

Lekcja była taka, że ​​żaden kraj, nawet wielkie mocarstwa, nie miał prawa ingerować w wewnętrzne sprawy innych krajów. Nie wolno było dłużej na to zezwalać, ponieważ właśnie to doprowadziło do drugiej wojny światowej. A jednak to właśnie ta podstawowa zasada została odrzucona przez Stany Zjednoczone Ameryki.

Koledzy, pozwolę sobie wymienić bezpośrednie i pośrednie interwencje militarne Stanów Zjednoczonych Ameryki od 1945 r. Interweniował amerykański i imperializm amerykański: w Chiny w 1945-46, w Syria w 1940 r., w Korea w 1950-53, w Chiny w 1950-53, w Iran w 1953 r., w Gwatemala w 1954 r., w Tybet w latach 1955-1970, w Indonezja w 1958 roku w Zatoce Świń w Cuba w 1959 r. w Demokratyczna Republika Konga w latach 1960-1965, w latach Republika Dominikany w 1961 r., w Wietnam przez ponad dziesięć lat od 1961 do 1973 r., w Brazylia w 1964 r. w Republika Konga w 1964, ponownie w again Gwatemala w 1964 r., w Laos od 1964 do 1973, w latach Republika Dominikany w 1965-66.

Jeszcze nie skończyłem, drodzy koledzy. Interweniował także amerykański imperializm Peru w 1965 r., w Grecja w 1967 r., w Gwatemala ponownie w 1967 r., w Kambodża w 1969 r., w Chile z rezygnacją [obaleniem i śmiercią] towarzysza [Salvadora] Allende, wymuszoną przez CIA w 1973 r., w Argentyna w 1976 r. weszły wojska amerykańskie Angola od 1976 do 1992.

Interweniowały Stany Zjednoczone Turcja w 1980 r., w Polska w 1980 r., w Salwador w 1981 r., w Nikaragua w 1981 r., w Kambodża w 1981-95, w Liban, Grenada, Libia w 1986 r., w Iran w 1987 r. Interweniowały Stany Zjednoczone Ameryki Libia w 1989, w Filipiny w 1989 r., w Panama w 1990 r., w Irak w 1991 r., w Somali w latach 1992-1994. Interweniowały Stany Zjednoczone Ameryki Bośnia w 1995, ponownie w again Irak od 1992 do 1996, w Sudan w 1998 r., w Afganistan w 1998 r., w Jugosławia w 1999 r., w Afganistan w 2001 roku.

Stany Zjednoczone ponownie interweniowały Irak w latach 2002-2003, w Somali w 2006-2007, w Iran od 2005 do dzisiaj, w Libia w 2011 i Wenezuela w 2019 roku.

Drodzy koledzy, co pozostaje do powiedzenia? Co możemy powiedzieć o tak dominującej sile na świecie, która interweniowała we wszystkich tych krajach? Jaki interes mamy my, Belgia, my, narody Europy, w strategicznym połączeniu się z tak dominującą potęgą?

Mówię tu także o pokoju: pokoju na świecie. Przeszedłem przez wszystkie interwencje wojskowe USA. Aby dokonać tych interwencji, Stany Zjednoczone Ameryki dysponują jednym z największych budżetów wojskowych na świecie: 732 miliardy dolarów rocznie na inwestycje w broń i armię. 732 miliardy dolarów. Sam budżet wojskowy USA jest większy niż budżet kolejnych dziesięciu krajów razem wziętych. Budżety wojskowe Chin, Indii, Rosji, Arabii Saudyjskiej, Francji, Niemiec, Wielkiej Brytanii, Japonii, Korei Południowej i Brazylii łącznie stanowią mniej wydatków wojskowych niż same Stany Zjednoczone Ameryki. Dlatego pytam was: Kto jest zagrożeniem dla pokoju na świecie?

Stany Zjednoczone Ameryki: imperializm Ameryki, który ze swoim gigantycznym budżetem wojskowym interweniuje tam, gdzie chce. Przypominam, drodzy koledzy, że interwencja Stanów Zjednoczonych Ameryki w Iraku i wynikające z niej embargo kosztowały życie 1.5 miliona Irakijczyków. Jak możemy nadal utrzymywać strategiczne partnerstwo z mocarstwem odpowiedzialnym za śmierć 1.5 miliona irackich pracowników i dzieci? Oto jest pytanie.

Za ułamek tych zbrodni wzywamy do nałożenia sankcji na wszelkie inne mocarstwa na świecie. Krzyczeliśmy: „To oburzające”. A jednak tutaj milczymy, bo to Stany Zjednoczone Ameryki. Ponieważ pozwoliliśmy na to.

Mówimy tutaj o multilateralizmie, potrzebie multilateralizmu na świecie. Ale gdzie jest multilateralizm Stanów Zjednoczonych Ameryki? Gdzie multilateralizm?

Stany Zjednoczone odmawiają podpisania wielu traktatów i konwencji:

Rzymski Statut Międzynarodowego Trybunału Karnego: niepodpisany.

Konwencja o prawach dziecka: niepodpisana przez Stany Zjednoczone.

Konwencja o prawie morza: niepodpisana.

Konwencja przeciwko pracy przymusowej: niepodpisana przez Stany Zjednoczone.

Konwencja o wolności zrzeszania się i jej ochronie: Niepodpisana.

Protokół z Kioto: niepodpisany.

Traktat o całkowitym zakazie prób z bronią jądrową: nie podpisany.

Traktat o zakazie broni jądrowej: nie podpisany.

Konwencja o ochronie pracowników migrujących i ich rodzin: niepodpisana.

Konwencja przeciwko dyskryminacji w edukacji i zatrudnieniu: Niepodpisana.

Stany Zjednoczone Ameryki, nasz wielki sojusznik, po prostu nie podpisały wszystkich tych wielostronnych traktatów. Ale interweniowali dziesiątki razy w innych krajach bez żadnego mandatu, nawet ze strony Organizacji Narodów Zjednoczonych. Bez problemu.

Dlaczego więc, koledzy, mielibyśmy podtrzymywać to strategiczne partnerstwo?

Ani nasi rodacy, ani mieszkańcy Globalnego Południa nie są zainteresowani tym strategicznym partnerstwem. Ludzie mówią mi więc: „Tak, ale Stany Zjednoczone i Europa mają wspólne normy i wartości”.

Obecna rezolucja zaczyna się właściwie od wzmianki o naszych wspólnych normach i wartościach. Jakie są te normy i wartości, które dzielimy ze Stanami Zjednoczonymi Ameryki? Gdzie są te wspólne wartości? W Guantanamo? Oficjalne tortury w ośrodkach przetrzymywania, takich jak Guantanamo, czy to jest nasza wspólna wartość? Co więcej, na Kubie, wbrew kubańskiej suwerenności terytorialnej. Czy możesz sobie wyobrazić? To więzienie Guantanamo znajduje się na Kubie, podczas gdy Kuba nie ma w nim nic do powiedzenia.

[Przewodniczący Parlamentu]: Pani Jadin chce zabrać głos, panie Hedebouw.

[Pan. Hedebouw]: Z wielką przyjemnością, pani przewodnicząca.

[Kattrin Jadin, MR]: Wyczuwam, że mój komunistyczny kolega dosłownie doprowadza się do szału. Wolałabym, żeby pan uczestniczył w debatach w komisji i wysłuchał pan — wolałbym też, żeby pan wysłuchał mojej wypowiedzi, żeby zrozumieć, że nie jest tylko jedna strona medalu, ale kilka. Nie ma jednej strony współpracy. Istnieje kilka.

Tak jak robimy to gdzie indziej z innymi krajami. Kiedy potępiamy przemoc, kiedy potępiamy łamanie praw podstawowych, również to mówimy. To domena dyplomacji.

[Pan. Hedebouw]: Chciałem tylko zapytać, skoro masz tyle krytyki na temat Stanów Zjednoczonych, dlaczego ten parlament nigdy nie nałożył sankcji przeciwko Stanom Zjednoczonym?

[Cisza. Brak odpowiedzi]

[Pan. Hedebouw]: Ci, którzy oglądają ten film, słyszeli teraz upadającą szpilkę w tym pokoju.

[Pan. Hedebouw]: I o to chodzi: pomimo bombardowań, pomimo 1.5 miliona zabitych Irakijczyków, pomimo nieuznania wszystkiego, co wydarzyło się w Palestynie i porzucenia Palestyńczyków przez Joe Bidena, Europa nigdy nie przyjmie pół ćwierć sankcji przeciwko Stany Ameryki. Jednak dla wszystkich innych narodów świata nie stanowi to problemu: nie ma problemu. Bum, bum, bum, nakładamy sankcje!

To jest problem: podwójne standardy. A twoja rezolucja mówi o partnerstwie strategicznym. Wspomniałem o wspólnych wartościach, które deklaruje. Stany Zjednoczone przetrzymują w swoich więzieniach 2.2 miliona Amerykanów. W więzieniach przebywa 2.2 miliona Amerykanów. Czy to jest wspólna wartość? 4.5% ludzkości to Amerykanie, ale 22% światowej populacji więziennej przebywa w Stanach Zjednoczonych Ameryki. Czy to jest wspólna norma, którą dzielimy ze Stanami Zjednoczonymi Ameryki?

Energia jądrowa, broń jądrowa: administracja Bidena zapowiada wymianę całego amerykańskiego arsenału nuklearnego kosztem 1.7 miliarda dolarów. Gdzie jest zagrożenie dla świata?

Stosunki międzypaństwowe. Porozmawiam o stosunkach między państwami. Trzy tygodnie, nie, pięć lub sześć tygodni temu wszyscy tutaj mówili o hakowaniu. Nie było dowodów, ale powiedzieli, że to Chiny. Chińczycy włamali się do belgijskiego parlamentu. Wszyscy o tym mówili, to był wielki skandal!

Ale co robią Stany Zjednoczone Ameryki? Stany Zjednoczone Ameryki, po prostu, oficjalnie podsłuchują telefony naszych premierów. Pani Merkel, te wszystkie rozmowy przez Danię, amerykańska Agencja Bezpieczeństwa Narodowego podsłuchuje wszystkich naszych premierów. Jak reaguje Europa? To nie.

„Przepraszamy, następnym razem postaramy się nie rozmawiać zbyt szybko przez telefon, abyś mógł lepiej zrozumieć nasze rozmowy”.

Edward Snowden mówi nam, że Stany Zjednoczone za pośrednictwem programu Prism filtrują całą naszą europejską korespondencję e-mailową. Wszystkie nasze e-maile, te, które tutaj wysyłacie do siebie, przechodzą przez Stany Zjednoczone, wracają, zostały „przefiltrowane”. I nic nie mówimy. Dlaczego nic nie mówimy? Bo to Stany Zjednoczone Ameryki!

Skąd te podwójne standardy? Dlaczego po prostu pozwalamy, by te problemy przeminęły?

Tak więc, drodzy koledzy, myślę — i na tym zakończę — że znajdujemy się na ważnym historycznym zakręcie, które stanowi wielkie zagrożenie dla świata i wracam do pewnych marksistowskich myślicieli, którzy są mi zresztą bardzo bliscy . Ponieważ uważam, że analiza, którą wykonali na początku lat 20^th wieku wydają się być istotne. I uważam, że to, co ktoś taki jak Lenin powiedział o imperializmie, było interesujące. Mówił o fuzji kapitału bankowego i przemysłowego oraz o tym, jak ten kapitał finansowy, który pojawił się w latach 20^th wieku ma hegemoniczną władzę i intencje na świecie.

Myślę, że jest to ważny element ewolucji naszej historii. Nigdy nie znaliśmy takiej koncentracji potęgi kapitalistycznej i przemysłowej, jaką mamy dzisiaj na świecie. Spośród 100 największych firm na świecie 51 to firmy amerykańskie.

Koncentrują miliony pracowników, miliony dolarów, miliardy dolarów. Są silniejsze niż państwa. Firmy te eksportują swój kapitał. Potrzebują siły zbrojnej, aby móc podporządkować sobie rynki, które odmawiają im dostępu.

Tak dzieje się od ostatnich 50 lat. Dzisiaj, biorąc pod uwagę światowy kryzys gospodarczy, biorąc pod uwagę napięcia między wielkimi mocarstwami, myślę, że strategicznym interesem Europy i Belgii jest dotarcie do wszystkich mocarstw świata.

Stany Zjednoczone Ameryki doprowadzą nas do wojny — najpierw „zimnej wojny”, a potem „gorącej wojny”.

Na ostatnim szczycie NATO — mówię tutaj o faktach, a nie o teorii — Joe Biden poprosił nas, Belgię, abyśmy poszli za nim w tej zimnej wojnie z Chinami, ogłaszając Chiny systemowym rywalem. No nie zgadzam się. Pozwolę sobie być innego zdania. Myślę, że byłoby to w naszym interesie — a słyszałem debaty głównych partii, pani Jadin, ma pani rację — leży w naszym interesie dotarcie do wszystkich narodów świata.

Co NATO ma wspólnego z Chinami? NATO to sojusz północnoatlantycki. Od kiedy Chiny leżą nad Oceanem Atlantyckim? Szczerze mówiąc, zawsze myślałem, że NATO to koalicja transatlantycka, że ​​NATO to wszystko wokół Atlantyku, wiesz. A teraz, gdy Biden jest u władzy, odkrywam, że Chiny są nad Atlantykiem! To niewiarygodne.

I tak Francja — i mam nadzieję, że Belgia nie pójdzie w jej ślady — wysyła francuskie okręty wojenne, aby dołączyły do ​​amerykańskiej operacji na Morzu Chińskim. Co do cholery Europa robi na Morzu Chińskim? Czy możesz sobie wyobrazić Chiny paradujące ze swoimi lotniskowcami u wybrzeży Morza Północnego? Co my tam robimy? Czym jest ten Nowy Porządek Świata, który chcą teraz stworzyć?

Niebezpieczeństwo wojny jest więc wielkie. Dlaczego?

Bo jest kryzys gospodarczy. Supermocarstwo, takie jak Stany Zjednoczone Ameryki, nie zrezygnuje dobrowolnie ze swojej światowej hegemonii.

Proszę dziś Europę, proszę Belgię, by nie bawiła się w grę Stanów Zjednoczonych Ameryki. Pod tym względem to strategiczne partnerstwo, jakie dziś tu proponujemy, nie jest dobrą rzeczą dla narodów świata. Jest to również jeden z powodów, dla których ruch pokojowy znów staje się bardziej aktywny. Jest to jeden z powodów, dla których w Stanach Zjednoczonych iw Europie zaczyna się wyłaniać ruch przeciwko zimnej wojnie. Kiedy ktoś taki jak Noam Chomsky stwierdza, że ​​lepiej byłoby najpierw uporządkować własny dom, a potem wskazać wszystkie inne miejsca na świecie, do których chcemy się udać i interweniować, myślę, że ma rację.

Kiedy wzywają do mobilizacji przeciwko zimnej wojnie, mają rację, ta amerykańska postępowa lewica.

Tak więc, drodzy koledzy, nie zdziwicie się, gdy usłyszycie, że przedłożony nam dzisiaj tekst nie wzbudza — delikatnie mówiąc — naszego entuzjazmu wobec Belgijskiej Partii Robotniczej (PTB-PVDA). Mam nadzieję, że będziemy mogli kontynuować debaty w najbliższych miesiącach, bo to jest kluczowe pytanie na następne pięć, dziesięć lat, czy kryzys gospodarczy, jak w latach 1914-18, jak w latach 1940-45, doprowadzi do wojny — i jasne jest, że Stany Zjednoczone Ameryki przygotowują się do tego — lub do pokojowego rozwiązania.

W tym numerze my, jako PTB-PVDA, jako partia antyimperialistyczna, wybraliśmy naszą stronę. Opowiadamy się po stronie narodów świata, które cierpią dzisiaj pod dominacją amerykańskich i europejskich koncernów międzynarodowych. Wybieramy stronę mobilizacji ludzi świata na rzecz pokoju. Ponieważ na wojnie jest tylko jedna siła, która odniesie korzyści, a jest nią siła biznesu, producentów i handlarzy bronią. To Lockheed-Martins i inni dobrze znani handlarze bronią zarobią pieniądze sprzedając dziś amerykańskiej imperialistycznej potędze coraz więcej broni.

Będziemy więc głosować przeciwko temu tekstowi, drodzy koledzy. Będziemy głosować przeciwko wszelkim inicjatywom przystąpienia, całkowitego połączenia Europy ze Stanami Zjednoczonymi Ameryki i mamy nadzieję, że Europa może odgrywać rolę pokoju, a nie obrony własnych interesów geostrategicznych opartych na korzyściach ekonomicznych.

Nie chcemy jeździć dla Philipsa. Nie chcemy jeździć dla amerykańskich koncernów międzynarodowych, dla Volvo, Renault i tak dalej. To, czego chcemy, to jechać dla ludzi na świecie, ponieważ robotnicy i te imperialistyczne wojny nie leżą w interesie robotników. W interesie robotników jest pokój i postęp społeczny.