Trump miał rację: NATO powinno być przestarzałe

Medea Benjamin, 2 grudnia 2019 r

Trzy najmądrzejsze słowa Donalda Trumpa wypowiedziane podczas jego kampanii prezydenckiej są „NATO jest przestarzałe”. Jego przeciwniczka, Hillary Clinton, odparł że NATO było „najsilniejszym sojuszem wojskowym w historii świata”. Teraz, gdy Trump jest u władzy, Biały Dom papugi ta sama wytarta linia, że ​​NATO jest „najskuteczniejszym Sojuszem w historii, gwarantującym bezpieczeństwo, dobrobyt i wolność swoim członkom”. Ale Trump miał rację za pierwszym razem: zamiast być silnym sojuszem z jasnym celem, ta 70-letnia organizacja, która spotyka się w Londynie 4 grudnia, jest przestarzałą pozostałością wojskową z czasów zimnej wojny, która powinna była z wdziękiem przejść na emeryturę wiele lat temu.

NATO zostało pierwotnie utworzone przez Stany Zjednoczone i 11 innych krajów zachodnich jako próba powstrzymania wzrostu komunizmu w 1949 roku. Sześć lat później kraje komunistyczne założyły Układ Warszawski i dzięki tym dwóm wielostronnym instytucjom cały glob stał się polem bitwy zimnej wojny . Kiedy ZSRR upadł w 1991 r., Układ Warszawski rozwiązał się, ale NATO rozszerzyło się, rozrastając się z pierwotnych 12 członków do 29 krajów członkowskich. Macedonia Północna, która ma przystąpić w przyszłym roku, zwiększy tę liczbę do 30. NATO rozszerzyło się również znacznie poza północny Atlantyk, dodanie partnerstwo z Kolumbią w 2017 roku. Ostatnio Donald Trump zasugerował że pewnego dnia Brazylia może zostać pełnoprawnym członkiem.

Ekspansja NATO po zakończeniu zimnej wojny w kierunku granic Rosji, pomimo wcześniejszych obietnic, że nie będzie przesuwać się na wschód, doprowadziła do wzrostu napięć między mocarstwami zachodnimi a Rosją, w tym wielu bliskich rozmów między siłami zbrojnymi. Przyczynił się również do nowego wyścigu zbrojeń, w tym do modernizacji arsenałów nuklearnych i największym „Gry wojenne” NATO od czasów zimnej wojny.

Twierdząc, że „zachowuje pokój”, NATO ma historię bombardowania ludności cywilnej i popełniania zbrodni wojennych. W 1999 roku NATO zaangażowało się w operacje wojskowe w Jugosławii bez zgody ONZ. Jego nielegalne naloty podczas wojny w Kosowie spowodowały śmierć setek cywilów. Daleko od „północnego Atlantyku” NATO przyłączyło się do Stanów Zjednoczonych w inwazji na Afganistan w 2001 roku, gdzie dwie dekady później nadal ugrzęzło. W 2011 roku siły NATO nielegalnie najechały Libię, tworząc upadłe państwo, które spowodowało ucieczkę mas ludzi. Zamiast wziąć odpowiedzialność za tych uchodźców, kraje NATO zawróciły zdesperowanych migrantów na Morzu Śródziemnym, pozwalając tysiącom umrzeć.

W Londynie NATO chce pokazać, że jest gotowe do prowadzenia nowych wojen. Zademonstruje swoją inicjatywę gotowości – zdolność do rozmieszczenia 30 batalionów lądowych, 30 eskadr powietrznych i 30 okrętów wojennych w ciągu zaledwie 30 dni oraz do stawienia czoła przyszłym zagrożeniom ze strony Chin i Rosji, w tym pociskom hipersonicznym i cyberwojnie. Jednak dalekie od bycia szczupłą, wredną machiną wojenną, NATO jest w rzeczywistości pełne podziałów i sprzeczności. Tutaj jest kilka z nich:

• Prezydent Francji Emmanuel Macron kwestionuje zaangażowanie USA w walkę o Europę, nazwał NATO „śmiercią mózgową” i zaproponował armię europejską pod nuklearnym parasolem Francji.
• Turcja rozwścieczyła członków NATO wtargnięciem do Syrii w celu zaatakowania Kurdów, którzy byli zachodnimi sojusznikami w walce z ISIS. A Turcja zagroziła, że ​​zawetuje plan obrony Bałtyku, dopóki sojusznicy nie poprą kontrowersyjnego wtargnięcia do Syrii. Turcja rozwścieczyła także członków NATO, zwłaszcza Trumpa, kupując rosyjski system rakietowy S-400.
• Trump chce, aby NATO przeciwstawiało się rosnącym wpływom Chin, w tym wykorzystywaniu chińskich firm do budowy sieci komórkowych 5G – czego wiele krajów NATO nie chce zrobić.
• Czy Rosja naprawdę jest przeciwnikiem NATO? Francuski Macron skontaktował się z Rosją, zapraszając Putina do omówienia sposobów, w jakie Unia Europejska może powstrzymać inwazję na Krym. Donald Trump publicznie zaatakował Niemcy za to Projekt Nord Stream 2 rurami do rosyjskiego gazu, ale niedawny niemiecki sondaż wykazał, że 66 procent chce bliższych więzi z Rosją.
• Wielka Brytania ma większe problemy. Wielka Brytania jest wstrząśnięta konfliktem związanym z Brexitem i 12 grudnia organizuje kontrowersyjne wybory krajowe. Brytyjski premier Boris Johnson, wiedząc, że Trump jest szalenie niepopularny, nie chce być postrzegany jako osoba mu bliska. Również główny rywal Johnsona, Jeremy Corbyn, jest niechętnym zwolennikiem NATO. Podczas gdy jego Partia Pracy jest oddana NATO, w ciągu swojej kariery antywojennego orędownika Corbyn tak nazywa NATO „zagrożenie dla pokoju na świecie i zagrożenie dla światowego bezpieczeństwa”. Ostatni raz Wielka Brytania gościła przywódców NATO w 2014 roku w Corbyn powiedział zgromadzenie antynatowskie, że koniec zimnej wojny „powinien być czasem, w którym NATO powinno zamknąć interesy, poddać się, wrócić do domu i odejść”.
• Kolejną komplikacją jest Szkocja, w której znajduje się bardzo niepopularna baza atomowych okrętów podwodnych Trident w ramach natowskiego programu odstraszania nuklearnego. Nowy rząd Partii Pracy potrzebowałby wsparcia Szkockiej Partii Narodowej. Ale jej liderka Nicola Sturgeon twierdzi, że warunkiem wstępnym poparcia jej partii jest zobowiązanie się do zamknięcia bazy.
• Europejczycy nie mogą znieść Trumpa (niedawny sondaż wykazał, że jest zaufany zaledwie 4 procent Europejczyków!), a ich przywódcy nie mogą na nim polegać. Przywódcy Sojuszu dowiadują się o decyzjach prezydenckich, które mają wpływ na ich interesy, za pośrednictwem Twittera. Brak koordynacji był wyraźnie widoczny w październiku, kiedy Trump zignorował sojuszników z NATO, kiedy wydał rozkaz siłom specjalnym USA wycofania się z północnej Syrii, gdzie działały u boku francuskich i brytyjskich komandosów przeciwko bojownikom Państwa Islamskiego.
• Niewiarygodność Stanów Zjednoczonych doprowadziła Komisję Europejską do sporządzenia planów europejskiej „unii obronnej”, która będzie koordynować wydatki i zamówienia wojskowe. Kolejnym krokiem może być koordynacja działań wojskowych niezależnie od NATO. Pentagon skarżył się, że kraje UE kupują sprzęt wojskowy od siebie nawzajem zamiast od Stanów Zjednoczonych i zadzwonił Ta unia obronna jest „dramatycznym odwróceniem ostatnich trzech dekad zwiększonej integracji transatlantyckiego sektora obronnego”.
• Czy Amerykanie naprawdę chcą iść na wojnę za Estonię? Artykuł 5 Traktatu stanowi, że atak na jednego członka „będzie uważany za atak na wszystkich”, co oznacza, że ​​traktat zobowiązuje Stany Zjednoczone do wojny w imieniu 28 narodów – czemu najprawdopodobniej sprzeciwiają się znużeni wojną Amerykanie, którzy chcieć mniej agresywna polityka zagraniczna, która koncentruje się na pokoju, dyplomacji i zaangażowaniu gospodarczym zamiast na sile militarnej.

Dodatkową ważną kością niezgody jest to, kto zapłaci za NATO. Podczas ostatniego spotkania przywódców NATO prezydent Trump wykoleił porządek obrad, krytykując kraje NATO za niepłacenie ich sprawiedliwego udziału, a na spotkaniu w Londynie oczekuje się, że Trump ogłosi symboliczne cięcia w budżecie operacyjnym NATO.

Głównym zmartwieniem Trumpa jest to, aby państwa członkowskie zbliżyły się do celu NATO, jakim jest wydawanie 2 proc. produktu krajowego brutto na obronność do 2024 r., co jest celem niepopularnym wśród Europejczyków, którzy woleć że ich dolary podatników zostaną przeznaczone na przedmioty niemilitarne. Niemniej jednak, NATO Sekretarz Generalny Jens Stoltenberg będą się chwalić, że Europa i Kanada dodały 100 miliardów dolarów do swoich budżetów wojskowych od 2016 r. – coś, za co Donald Trump przypisuje sobie uznanie – i że więcej urzędników NATO osiąga cel 2 procent, mimo że raport NATO z 2019 r. pokazuje, że zrobiło to tylko siedmiu członków : Stany Zjednoczone, Grecja, Estonia, Wielka Brytania, Rumunia, Polska i Łotwa.

W epoce, w której ludzie na całym świecie chcą uniknąć wojny i zamiast tego skupić się na chaosie klimatycznym, który zagraża przyszłemu życiu na ziemi, NATO jest anachronizmem. Obecnie odpowiada za około trzy czwarte wydatków wojskowych i handlu bronią na całym świecie. Zamiast zapobiegać wojnie, promuje militaryzm, zaostrza globalne napięcia i zwiększa prawdopodobieństwo wojny. Ten relikt zimnej wojny nie powinien być rekonfigurowany w celu utrzymania dominacji USA w Europie, mobilizacji przeciwko Rosji lub Chinom lub rozpoczynania nowych wojen w kosmosie. Nie należy go rozszerzać, ale rozwiązywać. Siedemdziesiąt lat militaryzmu to aż nadto.

Medea Benjamin jest współzałożycielem CODEPINK dla pokojuoraz autor kilku książek, w tym Wewnątrz Iranu: prawdziwa historia i polityka Islamskiej Republiki Iranu.