To naprawdę nie jest wiertło

David Swanson, June 27, 2019

W środę pierwszych 10 z 20 Demokratów, którym korporacyjne media dopuszczają do tak zwanej debaty, zapytano, jakie jest największe zagrożenie dla Stanów Zjednoczonych. Godną i zabawną odpowiedzią byłoby „MSNBC”. Inną godną i zabawną odpowiedzią byłoby „Donald Trump”, co w rzeczywistości było odpowiedzią Jaya Inslee – i wyjaśnił w innym miejscu, że załamanie klimatu jest również jego odpowiedzią. Godną odpowiedzią, choć nikt by jej nie zrozumiał, byłby „nacjonalizm”. Ale poprawną odpowiedzią byłoby promowanie przez Stany Zjednoczone katastrofy ekologicznej i wojny nuklearnej. Cory Booker, chociaż jest hipokrytą bez zasad, zbliżył się do zmiany klimatu i rozprzestrzeniania broni jądrowej, ale to nie tylko rozprzestrzenianie; to także wyścig zbrojeń prowadzony przez Stany Zjednoczone i groźba pierwszego użycia. Tulsi Gabbard miała rację z wojną nuklearną. Elizabeth Warren i Beto O'Rourke mają rację ze zmianami klimatycznymi. Julián Castro ujął to w połowie dobrze, a w połowie zwariował ze zmianami klimatycznymi i Chinami. Podobnie John Delaney z bronią nuklearną i Chinami. Tim Ryan oszalał na całego tylko z Chinami. Bill de Blasio wydawał się całkowicie postradać zmysły i wierzyć, że Rosja nie tylko jest największym zagrożeniem, ale już zaatakowała. A Amy Klobuchar wybrała demona tygodnia: Iran. Przypominam, że to ma być partia oświecenia i racjonalnego myślenia.

Extinction Rebellion w Wielkiej Brytanii właśnie opublikowało książkę pt Poradnik „To nie jest wiertło: wymieranie”. Polecam go kandydatom na prezydenta USA. Połowa książki dotyczy tego, gdzie jesteśmy, a połowa tego, co musimy zrobić. To brytyjska książka, ale spodziewam się, że będzie przydatna na różne sposoby każdemu na ziemi. Kiedy mówię, że to brytyjska książka, mam na myśli to, że robi rzeczy, których książka amerykańska nie może. Poświęca się pokojowym działaniom, czerpiąc z mądrości amerykańskich uczonych w sposób, w jaki ruchy amerykańskie zwykle tego nie robią. Deklaruje się w otwartym buncie przeciwko nielegalnemu rządowi Wielkiej Brytanii i ogłasza, że ​​umowa społeczna została zerwana i nieważna, co jest rodzajem stwierdzenia, że ​​większość ludzi w Stanach Zjednoczonych ma odrobinę za dużo tego nacjonalizmu, o którym wspomniałem, aby spróbować. Otwarcie mówi o protestujących, którzy próbują zostać aresztowani, zamiast ostrożnie twierdzić, że tylko ryzykują aresztowanie. Oczekuje powszechnej akceptacji (i współpracy ze strony policji) na poziomie, którego nie można by się spodziewać w Stanach Zjednoczonych; i zawiera sekcje autorstwa dwóch posłów. Wymaga nie tylko natychmiastowej uczciwości i natychmiastowych działań ze strony istniejącego rządu, ale także powołania Zgromadzenia Obywatelskiego (najwyraźniej wzorowanego na działaniach w Porto Alegre i Barcelonie), aby kierować działaniami rządu w sprawie klimatu; posunięcie, które kultura amerykańska jest zbyt antydemokratyczna, by traktować je poważnie.

Ale to są sprawy stopnia i jest już za późno, aby nie wysuwać takich żądań wszędzie – ponieważ szansa, że ​​​​odniosą sukces, jest naszą jedyną nadzieją. Ta książka najbardziej wyróżnia się w przekazywaniu pilności egzystencjalnej sytuacji krytycznej. Robi to na wiele sposobów, ale chcę zwrócić uwagę na czystą socjopatyczną głupotę. Jeden z wielu autorów krótkich fragmentów książki opisuje, jak został zatrudniony jako doradca pięciu bardzo bogatych ludzi. Chcieli wiedzieć, w jaki sposób mogą utrzymać swoją dominację nad swoimi ochroniarzami po „wydarzeniu”. Przez „wydarzenie” rozumieli załamanie środowiska, niepokoje społeczne, wybuch nuklearny itp. Czy potrzebowaliby robotów-strażników? Czy będą mogli już płacić strażnikom pieniędzmi? Czy powinni stworzyć kołnierze dyscyplinarne, aby założyć strażnikom? Autor informuje, że radzi im, aby od teraz traktowali swoich pracowników bardzo dobrze. Podobno byli rozbawieni.

Książka zawiera wiele informacji na temat taktyk aktywizmu, jak korzystać z mediów korporacyjnych, jak zablokować most, dlaczego, który most, jak zabawiać ludzi na moście, jak nakarmić protestujących itp. Dotyczyła również żółtych kamizelek problem: jeśli zmienisz politykę w sposób niesprawiedliwy dla ludzi pracy, zaprotestują oni przeciwko krokom, które pomogą planecie. Książka przedstawia wizję natychmiastowej i masowej zmiany dokonanej w sposób demokratyczny i w sposób, który korzysta z powszechnego poparcia, a nie z tworzenia powszechnego oporu. To wizja miast bez samochodów i rewolucji lifestylowych. To wizja obejmująca okresy poświęcenia, po których prawdopodobnie następują lepsze czasy.

Książka nie udaje, że wszystko będzie łatwe, aw rzeczywistości demokracja jest dość trudna. Jest to nieumyślnie podkreślone przez fakt, że istnieją sprzeczności między różnymi autorami książki. Na początku mówi się nam, że mamy wybór: umrzeć, przeżyć lub rozwijać się, ale późniejsze sekcje przyznają, że nie mamy pojęcia, czy prosperowanie jest nadal możliwe, lub jesteśmy przekonani, że nie jest, i że możliwość przetrwania mogła nas ominąć . Jeden z autorów stwarza nawet prawdopodobnie fałszywy wybór między drakońskim, autorytarnym, totalnym działaniem, aby nas ocalić, a zaakceptowaniem całkowitej porażki, ale oddaniem się życzliwości i miłości podczas śmierci. Książka jest trochę sprzeczna i trochę powtarzalna. Historia Stanów Zjednoczonych myli się, cytując ostrzeżenie Andrew Jacksona, że ​​rdzenni Amerykanie znikną, a następnie stwierdzając, że w rzeczywistości zniknęli. W rzeczywistości kwitły na wschodzie, a on udawał, że wkrótce znikną z przyczyn naturalnych, jeśli nie zostaną zmuszone do zachodu dla własnego dobra. Nie zniknęli tak po prostu; zmusił ich na zachód, zabijając przy tym wielu. Książka cierpi również z powodu typowych ostrzeżeń ekologów, że załamanie klimatu doprowadzi do przemocy i wojen, tak jakby były to prawa fizyki, w które nie wkracza żaden człowiek.

Niemniej jednak uważam, że ta książka jest wzorem tego, jak mówić o sytuacji kryzysowej, i wzorem tego, jak powinni mówić przeciwnicy broni jądrowej i jak powinni mówić przeciwnicy wojny. Wiem, że wszyscy pilnie podchodzą do wojny w tych dniach, kiedy Trump grozi natychmiastowym zniszczeniem Iranu lub Korei Północnej. Wiem, że od czasu do czasu zwracamy uwagę, że setki wypadków, które omal nie wypadły z nuklearnej zagłady, nieporozumień, potknięć ego i szaleńców luzujących się w salach władzy to niewiarygodne szczęście, które po prostu nie może trwać dłużej. Wiem, że trzy lub cztery osoby czytają każde nowe, całkowicie szalone oświadczenie Pentagonu dotyczące polityki nuklearnej i ostrzegają, że wszyscy umrzemy. Ale zaufaj mi, weź tę książkę, przeczytaj ją i zacznij tak mówić. Nie ma chwili do stracenia.

Wszyscy musimy wziąć udział w pilnych, natychmiastowych wysiłkach, aby zapobiec zarówno pogłębianiu się załamania środowiska, jak i wojnie nuklearnej i całej. Nawet w tej książce wojna z narkotykami jest rozumiana jako część ataku na środowisko. Ale nic nie mówi się o ogólna rola militaryzm, nuklearny i inny, w niszczeniu środowiska. Trwa dyskusja na temat ekonomicznej konwersji z paliw kopalnych, ale skorzystałaby na tym praca Seymoura Melmana i innych, którzy opracowali plany ekonomicznej konwersji z broni wojennej. Wszyscy skorzystalibyśmy na zrozumieniu, że możemy natychmiast przejść od broni, paliw kopalnych, zwierząt gospodarskich i wszelkiego rodzaju niszczenia do pokoju, zrównoważonego rozwoju, równowagi ekosystemowej i tworzenia – lub wyginąć.