Matthew Hoh, 21 kwietnia 2020 r
Cena Od Counterpunch
Sprowadzenie wojny wroga do domu; Góry śpiewają przez Nguyen Phan Que Mai
Urodziłem się w pobliżu Nowego Jorku w 1973 roku, w którym Stany Zjednoczone oficjalnie zakończyły wojnę w Wietnamie i sprowadziły do domu ostatnie oddziały bojowe. Wojna w Wietnamie, znana Wietnamczykom jako wojna amerykańska, zawsze była dla mnie czymś odległym, nawet gdy czytałem historię po historii, oglądałem filmy dokumentalne i jako oficer piechoty morskiej badałem kopie wojennych podręczników piechoty morskiej. Pomimo tego, że wojna toczyła się jeszcze przez kilka lat po moich narodzinach dla narodu wietnamskiego, że ludy Kambodży i Laosu cierpiały masowe mordy i okrucieństwa, kiedy byłem chłopcem, i że do dziś, jako że jestem teraz mężczyzną w jego pod koniec lat czterdziestych, zarówno rodziny wietnamskie, jak i amerykańskie, w milionach, cierpią śmierć i kalectwo z powodu trujących i trwałych skutków agenta Orange, nie wspominając o tysiącach zabitych i okaleczonych każdego roku z powodu niewybuchów resztek milionów ton amerykańskiego bomby zrzucone na Kambodżę, Laos i Wietnam, wojna nie wywarła na mnie osobistego wpływu. Nawet z moim kontaktem z wieloma weteranami Wietnamu i moim doświadczeniem w spotykaniu się z dziesiątkami członków rodziny, którzy stracili mężów, ojców i braci przez Agenta Orange, połączenie wojny w Wietnamie z moim własnym życiem i własnymi doświadczeniami z wojny w Afganistanie i Iraku była po prostu akademicka lub teoretyczna.
W tym samym roku, w którym się urodziłem Nguyen Phan Que Mai urodził się na północy Wietnamu. Jak wszyscy Wietnamczycy, Que Mai doświadczył wojny amerykańskiej, jej odległej genezy, zjełczałej egzekucji i wszechobecnych następstw, całkowicie osobiście. Dla Que Mai wojna byłaby bezpośrednio i pośrednio u podstaw wszystkiego, nic nie mogłoby zostać skomponowane ani wyrażone bez obecności jakiejś substancji wojny. Wojna pod każdym względem, będąc prawdą dla wszystkich Wietnamczyków, była prawdziwa tylko dla tych Amerykanów i ich rodzin, wysłanych, by zabijać i być zabijanymi na polu bitwy utajonego kolonializmu i zimnowojennej histerii. Que Mai przez wiele lat pracowała, by przetrwać jako rolnik i uliczny sprzedawca, dopóki program stypendialny nie wysłał jej do Australii na studia. Z Australii miała rozpocząć karierę w pracy na rzecz rozwoju, aby poprawić życie ludzi nie tylko w Wietnamie, ale w całej Azji. Que Mai rozpocznie również proces pisania, który w równym stopniu przyczyni się do uzdrowienia i powrotu do zdrowia po wojnie, jak praca rozwojowa, w której brała udział i którą prowadziła.
Góry śpiewają to dziewiąta książka Que Mai i pierwsza książka w języku angielskim. Jest to powieść o jednej rodzinie próbującej przetrwać na północy Wietnamu od drugiej wojny światowej przez lata po klęsce rządu Wietnamu Południowego przez Północ. Jest to książka, która otrzymała entuzjastyczne recenzje od wielu różnych krytyków, takich jak New York Times, Publishers Weekly, i Strona książkii ma noty 4.5 i 4.9 Goodreads i Amazonka, więc moje komentarze nie będą odzwierciedlać intensywnych i pięknych cech prozy Que Mai ani zapadającego w pamięć i przewracającego strony sposobu opowiadania jej historii. Chcę raczej powiedzieć, że ludzie w Stanach Zjednoczonych powinni przeczytać tę książkę, aby zrozumieć, co my w USA zrobiliśmy tak wielu osobom spoza USA.
Od wielu lat na pytanie, jakie książki należy przeczytać, aby zrozumieć obecne wojny USA w świecie muzułmańskim, polecam dwie książki, ani o aktualnych wojnach, ani obie o Wietnamie: David Halberstam Najlepsze i najjaśniejsze i Neila Sheehana Jasne świecące kłamstwo. Przeczytajcie te książki, które mówię ludziom, a zrozumiecie, dlaczego Stany Zjednoczone uczestniczą w tych wojnach i dlaczego te wojny się nie skończą. Jednak księgi te niewiele mówią o ludziach wojen: ich przeżyciach, cierpieniach, triumfach i egzystencji. Tak jak Halberstam i Sheehan robią to, by zrozumieć Stany Zjednoczone w tych wojnach, tak Que Mai robi, by zrozumieć ludzi przygwożdżonych pod spodem, wykorzystanych, powalonych i ukształtowanych przez nich.
Podczas czytania było kilka okazji Góry śpiewają Myślałem o zatrzymaniu się. Mdłości i gorączkowa panika, jaką wywołała we mnie książka, gdy czytałem słowa Que Mai o jej rodzinie (chociaż jest to powieść, można zrozumieć, że została wzięta w dużej mierze z historii jej rodziny) obudziły wspomnienia wielu Irakijczyków i Afgańczyków Znałem wielu wciąż w swoich krajach, większość z nich wciąż żyje i przeżywa ciągłą wojnę lub może jedną z jej przerw. Poczucie winy z powodu wojen, tego, w czym brałem udział i tego, co jako naród zrobiliśmy tak wielu milionom niewinnych ludzi, napędza moje myśli samobójcze, podobnie jak myśli samobójcze wielu innych amerykańskich weteranów. Więc może tak być powinno…
Co Góry śpiewają szczegóły i wyjaśnia wojnę, nie tylko szczegóły żalu, horroru, daremności, prób i podłości, ale także jej trwałe skutki dla pokoleń, jej nieustanne wymagania poświęcenia oraz hodowlę politycznego, kulturowego i społecznego ekstremizmu , nie ogranicza się do doświadczenia wietnamskiego, ale rozciąga się na wszystkich dotkniętych siłą i kaprysami wojny. Z pewnością są elementy i aspekty Góry śpiewają które są specyficzne dla wietnamskiego doświadczenia, tak jak istnieją elementy i aspekty wojen w Afganistanie, Iraku, Libii, Pakistanie, Somalii, Syrii i Jemenie, które są unikalne dla każdego kraju. Jednak nawet w tej różnicy jest podobieństwo, ponieważ przyczyną wojny, przyczyną takich rzeczy, jesteśmy my, Stany Zjednoczone.
Que Mai napisała ponadczasową książkę o smutku i stracie, zysku i zwycięstwie. Świadomy czy nie, Que Mai przemawiał od pokoleń poza Wietnamem, miliony ludzi zbombardowanych, zesłanych do podziemia, zmuszonych do ucieczki i desperacko pragnących żyć; ludzi, którzy są szaleni, ale świadomi swojego pragnienia nie tylko ucieczki i przetrwania, ale także ostatecznego przetrwania i zastąpienia amerykańskiej machiny wojennej. To także książka dla Amerykanów. W żadnym wypadku nie jest to dla nas lustro, ale okno, widok na to, co zrobiliśmy i nadal robimy dla tak wielu osób na całym świecie, zarówno od czasów, gdy byłem młody, jak i teraz, kiedy się starzeję.
