By Liz Remmerswaal Hughes, Wiceprezes World BEYOND War, Maj 23, 2023
Kwakrzy z Whanganui uprzejmie dostarczyli historyczne, ręcznie wykonane sztandary pokoju z napisem („Kwakrzy dbają o pokój” i zaprowadzanie pokoju w sposób pokojowy) oraz ręczne drewniane tabliczki z napisem „POKÓJ”, które były używane podczas trasy Springbok Tour w 1981 r. i innych demonstracji pokojowych.
Nagraliśmy wideo ze spotkania, które rozpoczęło się mihi Niwy Short, po którym 12 kwakrów z przejęciem czytało nasze zaktualizowane Świadectwo Pokoju i zakończyło się waiata „Te Aroha”.
To zmieniające się wydarzenie było szczególnym przypomnieniem pracy na rzecz pokoju, w której Przyjaciele brali udział przez dziesięciolecia, oraz przypomnieniem w odpowiednim czasie o znaczeniu naszego rzecznictwa pokojowego, które jest tak samo ważne, jak zawsze, gdy wydatki wojskowe naszego kraju rosną.
Oświadczenie w sprawie POKOJU złożone na dorocznym spotkaniu w 1987 r
My, Przyjaciele w Aotearoa-Nowa Zelandia, przesyłamy serdeczne pozdrowienia wszystkim mieszkańcom tego kraju i prosimy o rozważenie tego skierowanego do was oświadczenia, z którym wszyscy się zgadzamy. Nadszedł czas, abyśmy zajęli jednoznaczne stanowisko publiczne w kwestii przemocy.
Całkowicie sprzeciwiamy się wszelkim wojnom, wszelkim przygotowaniom do wojny, wszelkiemu użyciu broni i przymusowi oraz wszelkim sojuszom wojskowym; żaden cel nigdy nie usprawiedliwia takich środków.
Równie i aktywnie sprzeciwiamy się wszystkiemu, co prowadzi do przemocy między ludźmi i narodami, przemocy wobec innych gatunków i naszej planety. To jest nasze świadectwo dla całego świata od ponad trzech wieków.
Nie jesteśmy naiwni ani nieświadomi złożoności naszego współczesnego świata i wpływu wyrafinowanych technologii – ale nie widzimy żadnego powodu, aby zmieniać lub osłabiać naszą wizję pokoju, którego każdy potrzebuje, aby przetrwać i rozkwitać na zdrowej, żyznej ziemi .
Głównym powodem takiego stanowiska jest nasze przekonanie, że w każdym jest coś Bożego, co sprawia, że każda osoba jest zbyt cenna, by ją niszczyć lub niszczyć.
Dopóki ktoś żyje, zawsze jest nadzieja na dotarcie do Boga w nim: taka nadzieja motywuje nasze poszukiwania rozwiązania konfliktu bez użycia przemocy.
Rozjemcy są również wzmocnieni mocą Boga w nich. Nasze indywidualne umiejętności, odwaga, wytrwałość i mądrość znacznie wzrastają dzięki mocy kochającego Ducha, który łączy wszystkich ludzi.
Odmowa walki bronią nie jest poddaniem się. Nie jesteśmy bierni, gdy zagrażają nam chciwi, okrutni, tyrani, niesprawiedliwi.
Będziemy walczyć o usunięcie przyczyn impasu i konfrontacji wszelkimi dostępnymi środkami pokojowego oporu. Nie ma gwarancji, że nasz opór będzie bardziej skuteczny lub mniej ryzykowny niż taktyka wojskowa. Przynajmniej nasze środki będą dostosowane do naszego celu.
Gdybyśmy ostatecznie ponieśli porażkę, nadal wolelibyśmy cierpieć i umrzeć niż wyrządzać zło, aby ocalić siebie i to, co jest nam drogie. Jeśli nam się uda, nie ma przegranych ani zwycięzców, ponieważ problem, który doprowadził do konfliktu, zostanie rozwiązany w duchu sprawiedliwości i tolerancji.
Takie postanowienie jest jedyną gwarancją, że nie będzie dalszego wybuchu wojny, gdy każda ze stron odzyska siły. Kontekstem, w którym zajmujemy to stanowisko w tej chwili, jest rosnący poziom przemocy wokół nas: wykorzystywanie dzieci; rzepak; bicie żony; napady uliczne; zamieszki; sadyzm wideo i telewizyjny; cicha przemoc ekonomiczna i instytucjonalna; rozpowszechnienie tortur; utrata wolności; seksizm; rasizm i kolonializm; terroryzm zarówno partyzantów, jak i żołnierzy rządowych; oraz przekierowanie ogromnych zasobów funduszy i siły roboczej z żywności i opieki społecznej na cele wojskowe.
Ale ponad tym wszystkim jest szalone gromadzenie broni nuklearnej, która może w ciągu kilku godzin zniszczyć wszystkich i wszystko, co cenimy na naszej planecie.
Kontemplacja takiego horroru może sprawić, że poczujemy się zrozpaczeni lub apatyczni, zatwardziali lub zblazowani.
Wzywamy wszystkich Nowozelandczyków, aby mieli odwagę stawić czoła bałaganowi, jaki ludzie robią w naszym świecie i mieli wiarę i pracowitość, aby go oczyścić i przywrócić porządek zamierzony przez Boga. Musimy zacząć od własnych serc i umysłów. Wojny ustaną tylko wtedy, gdy każdy z nas będzie przekonany, że wojna nigdy nie jest dobrym rozwiązaniem.
Miejscami, od których można zacząć nabywać umiejętności, dojrzałość i hojność, aby unikać lub rozwiązywać konflikty, są nasze domy, nasze osobiste relacje, nasze szkoły, nasze miejsca pracy i wszędzie tam, gdzie podejmowane są decyzje.
Musimy porzucić pragnienie posiadania innych ludzi, posiadania nad nimi władzy i narzucania im naszych poglądów. Musimy przyznać się do własnej negatywnej strony i nie szukać kozłów ofiarnych do obwiniania, karania lub wykluczania. Musimy oprzeć się pokusie marnotrawstwa i gromadzenia dóbr.
Konflikty są nieuniknione i nie należy ich tłumić ani ignorować, ale należy je przepracować boleśnie i ostrożnie. Musimy rozwijać umiejętności bycia wrażliwymi na ucisk i krzywdy, dzielenia się władzą w podejmowaniu decyzji, tworzenia konsensusu i zadośćuczynienia.
Wypowiadając się, przyznajemy, że sami jesteśmy tak samo ograniczeni i błądzący jak wszyscy inni. Kiedy wystawiamy się na próbę, każdemu z nas może się nie udać.
Nie mamy planu na rzecz pokoju, który określałby każdy krok w kierunku wspólnego celu. W każdej konkretnej sytuacji można uczciwie podejmować różne osobiste decyzje.
Możemy nie zgadzać się z poglądami i działaniami polityka lub żołnierza, który opowiada się za rozwiązaniem militarnym, ale nadal szanujemy i cenimy tę osobę.
To, o co wzywamy w tym oświadczeniu, to zobowiązanie do uczynienia budowania pokoju priorytetem i uczynienia sprzeciwu wobec wojny absolutnym.
To, za czym się opowiadamy, nie jest wyjątkowo kwakrowskim, ale ludzkim i, jak wierzymy, wolą Boga. Nasze stoisko nie należy tylko do Przyjaciół – jest Twoje z urodzenia.
Wzywamy Nowozelandczyków, aby powstali i liczyli na to, co jest niczym innym jak afirmacją życia i przeznaczenia ludzkości.
Odrzućmy wspólnie zgiełk strachu i wsłuchajmy się w podszepty nadziei.
Abyśmy nie zapomnieli - oświadczenie Religijnego Towarzystwa Przyjaciół (kwakrów), doroczne spotkanie Aotearoa Nowa Zelandia, Te Hāhi Tūhauwiri, maj 2014
W przededniu obchodów I wojny światowej kwakrzy w Aotearoa w Nowej Zelandii obawiają się, że historii nie wymyśla się na nowo po to, by gloryfikować wojnę. Pamiętamy o ofiarach śmiertelnych, niszczeniu środowiska, odwadze żołnierzy, dysydentów i osób odmawiających służby wojskowej ze względu na sumienie; pamiętamy o tych wszystkich, którzy wciąż cierpią z powodu trwającej traumy wojny. Odnotowujemy również coraz częstsze wykorzystywanie ograniczonych zasobów do celów wojennych. W Aotearoa w Nowej Zelandii wydaje się ponad dziesięć milionów dolarów dziennie na utrzymanie naszych sił zbrojnych w stanie „gotowości bojowej” (1). Aktywnie wspieramy alternatywne procesy rozwiązywania konfliktów i przemocy zarówno w obrębie narodów, jak i między narodami. „Całkowicie sprzeciwiamy się wszelkim wojnom, wszelkim przygotowaniom do wojny, wszelkim używaniom broni i przymusowi oraz wszelkim sojuszom wojskowym; żaden cel nigdy nie usprawiedliwia takich środków. Równie i aktywnie sprzeciwiamy się wszystkiemu, co prowadzi do przemocy między ludźmi i narodami itp.…
