Alyssa Oravec, Oromo Stowarzyszenie Dziedzictwa Przywództwa i RzecznictwaLutego 14, 2023
W listopadzie 2020 roku w północnej Etiopii wybuchła wojna domowa. Znaczna część świata zdaje sobie sprawę z ekstremalnych skutków tego konfliktu dla ludności cywilnej w dotkniętych regionach, w tym okrucieństwa popełnianych przez wszystkie strony konfliktu i de facto blokada w sprawie pomocy humanitarnej, która doprowadziła do klęski głodu spowodowanej przez człowieka. W odpowiedzi społeczność międzynarodowa zebrała się, aby wywrzeć presję na rząd Etiopii i Ludowy Front Wyzwolenia Tigray, aby znaleźć pokojowy sposób zakończenia konfliktu i położyć podwaliny pod trwały pokój w kraju. Nareszcie, w listopadzie 2022 r., a porozumienie pokojowe została osiągnięta między obiema stronami po serii rozmów w Pretorii prowadzonych przez Unię Afrykańską i wspieranych przez Stany Zjednoczone i inne kraje.
Chociaż przypadkowemu obserwatorowi może się wydawać, że to porozumienie pokojowe położy kres przemocy w Etiopii i zapoczątkuje erę pokoju i stabilności w regionie, ci, którzy pracują nad kwestiami dotyczącymi tego kraju, są aż nazbyt świadomi, że ten konflikt nie jest jedynym, który dotyka kraj. Jest to szczególnie prawdziwe w Oromii – najbardziej zaludnionym regionie Etiopii – gdzie rząd etiopski prowadził wieloletnią kampanię mającą na celu wyeliminowanie Armii Wyzwolenia Oromo (OLA). Skutki tej kampanii, które również zostały zaostrzone przez przemoc na tle etnicznym i susze, są katastrofalne dla ludności cywilnej na miejscu i wydaje się mało prawdopodobne, aby zakończyła się bez ciągłej presji ze strony społeczności międzynarodowej.
Ten artykuł jest wprowadzeniem do obecnego kryzysu praw człowieka i humanitarnego w regionie Oromia w Etiopii, w tym historycznych korzeni konfliktu i omówieniem kroków, które społeczność międzynarodowa i rząd Etiopii mogą podjąć w celu znalezienia pokojowego rozwiązania do konfliktu. Artykuł ten ma na celu przede wszystkim rzucenie światła na wpływ konfliktu na ludność cywilną Oromii.
Kontekst historyczny
Region Oromia w Etiopii jest najwyższy zaludniony z dwunastu regionów Etiopii. Jest centralnie położony i otacza stolicę Etiopii, Addis Abebę. W związku z tym utrzymanie stabilności w regionie Oromia od dawna postrzegane jest jako klucz do utrzymania stabilności w całym kraju i Rogu Afryki, i jest prawdopodobne, że rosnąca niepewność w regionie mogła mieć ciężki skutki gospodarcze dla kraju.
Większość cywilów żyjących w regionie Oromia pochodzi z grupy etnicznej Oromo, chociaż w regionie znajdują się członkowie wszystkich z 90 innych grup etnicznych Etiopii. Oromos to singiel największym grupa etniczna w Etiopii. Jednak pomimo swojej wielkości musieli stawić czoła długiej historii prześladowań ze strony wielu rządów Etiopii.
Chociaż większość zachodniego świata uważa Etiopię za kraj, który nigdy nie został pomyślnie skolonizowany przez mocarstwa europejskie, należy zauważyć, że członkowie wielu grup etnicznych, w tym Oromowie, uważają się za skutecznie skolonizowanych podczas wojny kampania pod wodzą cesarza Menelika II, który utworzył państwo Etiopii. Reżim cesarza Menelika II postrzegał podbite przez siebie grupy tubylcze jako „zacofane” i stosował represyjne taktyki, aby zachęcić ich do przyjęcia aspektów dominującej kultury Amhary. Takie wysiłki akulturacyjne obejmowały zakaz używania Afaan Oromoo, języka Oromo. Środki represji były nadal stosowane wobec różnych grup etnicznych przez cały okres istnienia monarchii etiopskiej i pod rządami DERG.
W 1991 r. TPLF pod dowództwem Etiopskiego Ludowo-Rewolucyjno-Demokratycznego Frontu (EPRDF) doszła do władzy i podjęła działania mające na celu uznanie i przyjęcie różnorodności tożsamości kulturowych 90 grup etnicznych Etiopii. Obejmowały one przyjęcie nowego Konstytucja który ustanowił Etiopię jako wielonarodowe państwo federalistyczne i zagwarantował równe uznanie wszystkich języków etiopskich. Chociaż przez pewien czas istniała nadzieja, że te działania pomogą promować inkluzywne społeczeństwo Etiopii, nie minęło dużo czasu, zanim TPLF zaczęła wykorzystywać brutalne środki stłumić sprzeciw, a napięcia międzyetniczne zaczęły wybuchać.
W 2016 roku, w odpowiedzi na lata nadużyć, młodzież Oromo (Qeeroo) przewodził ruchowi protestacyjnemu, który ostatecznie doprowadził do dojścia do władzy premiera Abiy Ahmeda w 2018 r. Jako członek poprzedniego rządu EPRDF i sam Oromo, wielu Uważa że premier Ahmed pomoże w demokratyzacji kraju i ochronie praw człowieka ludności cywilnej. Niestety, wkrótce jego rząd ponownie zaczął stosować represyjne taktyki w walce z OLA – zbrojną grupą, która oddzieliła się od partii politycznej Oromo Liberation Front (OLF) – w Oromii.
Pod koniec 2018 roku rząd premiera Ahmeda zainstalował wojskowe stanowiska dowodzenia w zachodniej i południowej Oromii z misją wyeliminowania OLA. Pomimo jego rzekomego zaangażowania w ochronę praw człowieka, od tego czasu były wiarygodne raporty sił bezpieczeństwa powiązanych z tymi stanowiskami dowodzenia, dopuszczających się nadużyć wobec ludności cywilnej, w tym egzekucji pozasądowych oraz arbitralnych aresztowań i zatrzymań. Konflikty i niestabilność w regionie jeszcze bardziej wzrosły po zamach Hachalu Hundessy, słynnej piosenkarki i aktywistki Oromo w czerwcu 2020 r., sześć miesięcy przed rozpoczęciem wojny w Tigraj.
Wojna w cieniu
Podczas gdy uwagę społeczności międzynarodowej zwrócono na konflikt w północnej Etiopii, prawa człowieka i sytuacja humanitarna nadal pogarszać się wewnątrz Oromii w ciągu ostatnich dwóch lat. Rząd kontynuował działania zmierzające nawet do wyeliminowania OLA ogłaszając rozpoczęcie nowej kampanii wojskowej w Oromii w kwietniu 2022 r. Pojawiły się doniesienia o śmierci cywilów podczas starć między siłami rządowymi a OLA. Niepokojące jest to, że pojawiły się również niezliczone doniesienia o przebywaniu cywilów Oromo ukierunkowane przez etiopskie siły bezpieczeństwa. Takie ataki są często usprawiedliwiane twierdzeniami, że ofiary były powiązane z OLA i obejmowały fizyczne ataki na ludność cywilną, zwłaszcza na obszarach, na których działa OLA. Cywile zgłaszali przypadki spalenia domów i egzekucji pozasądowych popełnianych przez siły bezpieczeństwa. W lipcu Human Rights Watch zgłaszane że istniała „kultura bezkarności” w przypadku nadużyć popełnianych przez siły bezpieczeństwa w Oromii. Odkąd w listopadzie 2022 r. osiągnięto porozumienie pokojowe między TPLF a rządem Etiopii, pojawia się coraz więcej doniesień o operacjach wojskowych – m.in. Drone uderza–w Oromii, co doprowadziło do śmierci cywilów i masowych przesiedleń.
Cywile Oromo również rutynowo napotykają samowolne aresztowania i zatrzymania. Czasami aresztowania te są uzasadnione twierdzeniami, że ofiara wspierała OLA lub ma członka rodziny podejrzanego o wstąpienie do OLA. W niektórych przypadkach, dzieci zostało zatrzymanych na podstawie podejrzenia, że członkowie ich rodzin przebywają w OLA. W innych przypadkach cywile Oromo zostali aresztowani z powodu ich powiązań z opozycyjnymi partiami politycznymi Oromo, w tym OLF i OFC, lub ponieważ w inny sposób są postrzegani jako nacjonaliści Oromo. Tak jak ostatnio zgłaszane przez Etiopską Komisję Praw Człowieka, po zatrzymaniu cywile są często narażeni na dalsze naruszenia praw człowieka, w tym na złe traktowanie i odmowę przysługującego im prawa do rzetelnego procesu i sprawiedliwego procesu. Stało się powszechna praktyka wewnątrz Oromii, aby funkcjonariusze więzienni odmówili zwolnienia zatrzymanych, pomimo nakazu sądowego ich zwolnienia.
Napięcia międzyetniczne i przemoc są również powszechne w Oromii, zwłaszcza wzdłuż jej granic z Amharą i somalijski regiony. Istnieją rutynowe doniesienia o różnych etnicznych milicjach i grupach zbrojnych przeprowadzających ataki na ludność cywilną w całym regionie. Dwie grupy najczęściej oskarżane o przeprowadzanie takich ataków to grupa milicji Amhara znana jako Fano oraz OLA, chociaż należy zauważyć, że OLA ma kategorycznie odrzucone donosi, że zaatakował ludność cywilną. W wielu przypadkach ustalenie sprawcy pojedynczego ataku jest niemożliwe ze względu na ograniczony dostęp telekomunikacyjny na terenach, na których dochodzi do tych ataków oraz częstą wymieniać winy do różnych ataków. Ostatecznie to rząd Etiopii jest odpowiedzialny za ochronę ludności cywilnej, wszczynanie niezależnych dochodzeń w sprawie doniesień o przemocy i zapewnienie, że sprawcy zostaną postawieni przed wymiarem sprawiedliwości.
Wreszcie Oromia przeżywa ciężkie chwile susza, co w połączeniu z masą przemieszczenie z powodu niestabilności i konfliktów w regionie, doprowadziła do głębokiego kryzysu humanitarnego w regionie. Ostatni Raporty z USAID sugerują, że co najmniej 5 milionów ludzi w regionie potrzebuje pilnej pomocy żywnościowej. W grudniu Międzynarodowy Komitet Ratunkowy opublikował swoją listę obserwacyjną w nagłych wypadkach raport, który umieścił Etiopię jako jeden z 3 krajów najbardziej zagrożonych pogorszeniem sytuacji humanitarnej w 2023 r., odnotowując zarówno wpływ konfliktu – w północnej Etiopii i wewnątrz Oromii – jak i suszę na ludność cywilną.
Zakończenie cyklu przemocy
Od 2018 r. rząd Etiopii podejmuje próbę siłowego wyeliminowania OLA z regionu Oromia. Do tej pory nie udało im się osiągnąć tego celu. Zamiast tego widzieliśmy cywilów, którzy ponoszą ciężar konfliktu, w tym doniesienia o wyraźnym atakowaniu cywilów Oromo w celu rzekomych – i wątpliwych – powiązań z OLA. Jednocześnie doszło do podsycenia napięć między grupami etnicznymi, co prowadzi do aktów przemocy wobec ludności cywilnej różnych grup etnicznych. Oczywiste jest, że strategia zastosowana przez rząd Etiopii w Oromii nie była skuteczna. Dlatego muszą rozważyć nowe podejście do ciągłego cyklu przemocy w regionie Oromia.
Połączenia Stowarzyszenie Przywództwa i Rzecznictwa Dziedzictwa Oromo od dawna opowiada się za przyjęciem przez rząd Etiopii inkluzywnych środków sprawiedliwości okresu przejściowego, które uwzględniają podstawowe przyczyny konfliktów i niepokojów w całym kraju oraz kładą podwaliny pod trwały pokój i stabilność w regionie. Uważamy, że konieczne będzie przeprowadzenie przez społeczność międzynarodową dokładnego dochodzenia w sprawie wszystkich wiarygodnych zarzutów łamania praw człowieka w całym kraju oraz zapewnienie, że wspomniane dochodzenie przyczyni się do procesu, który pozwoli obywatelom uzyskać sprawiedliwość za naruszenia, których doświadczyli . Ostatecznie ogólnokrajowy dialog, w którym biorą udział przedstawiciele wszystkich głównych grup etnicznych i politycznych, prowadzony przez neutralnego arbitra, będzie kluczem do wyznaczenia demokratycznej drogi dla kraju.
Jednak aby taki dialog miał miejsce i aby jakiekolwiek środki sprawiedliwości okresu przejściowego były skuteczne, rząd Etiopii będzie musiał najpierw znaleźć pokojowy sposób zakończenia konfliktów w całej Etiopii. Oznacza to zawarcie wynegocjowanego porozumienia pokojowego z grupami takimi jak OLA. Chociaż przez lata wydawało się, że takie porozumienie będzie niemożliwe, niedawne porozumienie z TPLF dało mieszkańcom Etiopii nadzieję. Ponieważ został podpisany, nie zostały odnowione Połączenia aby rząd Etiopii zawarł podobne porozumienie z OLA. W tej chwili rząd Etiopii nie wydaje się chętny zakończenia swoją kampanię wojskową przeciwko OLA. Jednak w styczniu OLA opublikowało a Manifest polityczny, co wydaje się wskazywać na gotowość do podjęcia negocjacji pokojowych, jeśli proces ten będzie prowadzony przez społeczność międzynarodową, a niedawno premier Abiy złożył komentarze które wskazują na pewną otwartość na tę możliwość.
Biorąc pod uwagę długotrwały charakter wysiłków rządu Etiopii zmierzających do militarnego wyeliminowania OLA, wydaje się mało prawdopodobne, aby rząd był skłonny złożyć broń i zawrzeć wynegocjowane porozumienie pokojowe bez nacisków ze strony społeczności międzynarodowej. Ze swojej strony społeczność międzynarodowa nie milczała w obliczu brutalności podczas wojny w Tigraj, a ich ciągłe apele o pokojowe rozwiązanie tego konfliktu bezpośrednio doprowadziły do porozumienia pokojowego między rządem Etiopii a TPLF. W związku z tym wzywamy społeczność międzynarodową, aby w podobny sposób zareagowała na ten konflikt i wykorzystała dostępne jej narzędzia dyplomatyczne, aby zachęcić rząd Etiopii do znalezienia podobnych środków rozwiązania konfliktu w Oromii i zapewnienia ochrony wszystkim praw człowieka ludności cywilnej. Tylko wtedy w Etiopii może zapanować trwały pokój.
Działaj o godz https://worldbeyondwar.org/oromia
Odpowiedzi 10
Doskonały artykuł, który informuje mnie na bieżąco i rzetelnie o tym, co dzieje się w Etiopii. Rozważałem udanie się tam na wycieczkę i wygłaszanie wykładów jako ekolog dzikiej przyrody, aby podkreślić ogromną liczbę niesamowitych gatunków roślin i zwierząt, w tym zwłaszcza koniowatych i nosorożców oraz ich wielki wkład w różne ekosystemy Etiopii.
Dziękujemy za przeczytanie naszego artykułu i poświęcenie czasu na zapoznanie się z sytuacją w południowej Etiopii. Mamy nadzieję, że może to pomóc poprawić Twoją perspektywę podczas nadchodzącej podróży.
Dziękuję za opublikowanie tego. Czytając Twój artykuł, po raz pierwszy dowiaduję się o konflikcie w południowej Etiopii. Myślę, że w radzeniu sobie z tą sytuacją i innymi sytuacjami problemowymi na kontynencie afrykańskim najlepszym podejściem dla nas w krajach zachodnich jest współpraca z Unią Afrykańską. Przyjmując takie podejście, nadal będziemy zdolni do popełniania błędów, ale nie będziemy mieli tak dużej szansy na popełnienie katastrofalnych błędów, jak mielibyśmy, idąc tam na własną rękę i angażując się, jakbyśmy wiedzieli, co robimy.
Dziękujemy za poświęcenie czasu na przeczytanie naszego artykułu. Doceniamy Twoje komentarze i przemyślenia na temat najlepszego sposobu na osiągnięcie trwałego pokoju w Etiopii. OLLAA wspiera wysiłki wszystkich zainteresowanych stron, w tym Unii Afrykańskiej, na rzecz trwałego pokoju w całym kraju i uznaje rolę, jaką UA odegrała w prowadzeniu rozmów pokojowych w północnej Etiopii. Wierzymy, że społeczność międzynarodowa może odegrać ważną rolę, pomagając w podnoszeniu świadomości na temat łamania praw człowieka w całym kraju i zachęcając wszystkie strony do znalezienia sposobu na zakończenie tego konfliktu, obok innych konfliktów w kraju.
Utwór przedstawia perspektywę etnicznych nacjonalistów Oromo. Niosą kłamstwa od góry do dołu. Oromowie odgrywają dużą rolę w kształtowaniu współczesnej Etiopii pod rządami cesarza Menelika. Wielu bardzo wpływowych generałów Menelika było Oromosami. Nawet sam cesarz Haileselasie jest częściowo Oromo. Głównym powodem niestabilności regionu są ci nienawistni, półpiśmienni etniczni nacjonaliści, którzy stoją za tym artykułem.
Dziękujemy za poświęcenie czasu na przeczytanie naszego artykułu. Chociaż odrzucamy twierdzenie, że jesteśmy „nienawistnymi, półpiśmiennymi etnicznymi nacjonalistami”, podzielamy twoją opinię, że historia współczesnej Etiopii jest złożona i że ludzie ze wszystkich grup etnicznych pomagali popełniać nadużycia wobec Oromos i członków innych grup etnicznych, które nadal ten dzień. Jesteśmy pewni, że podzielacie nasze dążenia do trwałego pokoju w Etiopii i sprawiedliwości dla ofiar łamania praw człowieka w całym kraju.
Ostatecznie uważamy, że po rozwiązaniu konfliktu w regionie Oromia będą musiały zostać zainicjowane kompleksowe procesy sprawiedliwości okresu przejściowego, które koncentrują się na poszukiwaniu prawdy, odpowiedzialności, odszkodowaniach i gwarancjach niepowtarzania się sytuacji. Mamy nadzieję, że procesy te pomogą Etiopczykom ze wszystkich grup etnicznych zająć się historycznymi przyczynami konfliktów w kraju i położyć podwaliny pod prawdziwe pojednanie i trwały pokój.
Etiopia jest złożona – jak każde imperium próbujące przekształcić się w nowoczesne państwo wieloetniczne.
Nie mam specjalnej wiedzy, ale pracuję z uchodźcami z kilku części Rogu Afryki. Należą do nich ludzie Oromo, którzy rzeczywiście byli ofiarami wielu nadużyć opisanych w artykule. Należą do nich także ludzie z małych narodów południowej Etiopii, na które próbują rozszerzyć się zbrojne grupy Oromo. I Somalijczyków, którzy bali się podróżować przez terytorium Oromo i dlatego szukali schronienia w Kenii, kiedy w domu stało się to niemożliwe.
Wyraźnie widać ból i zranienie we wszystkich grupach etnicznych – i we wszystkich grupach etnicznych istnieje potrzeba zrozumienia i praktykowania sprawiedliwego przywracania pokoju. Spotkałem kilku niezwykle imponujących ludzi z kilku narodów Etiopii, którzy właśnie to robią. Nie jest to jednak łatwe zadanie w czasach, gdy skutki zmian klimatycznych nasilają konflikty o zasoby, a rządzący wybierają przemoc zamiast współpracy. Budowniczy pokoju zasługują na nasze wsparcie.
Dziękujemy za poświęcenie czasu na przeczytanie naszego artykułu i udzielenie odpowiedzi w oparciu o Twoją perspektywę pracy z uchodźcami z całego Rogu Afryki. Zgadzamy się z Państwem, że sytuacja w Etiopii jest złożona i istnieje potrzeba prawdziwego dialogu i budowania pokoju w całym kraju. Jako OLLAA uważamy, że ofiary naruszeń praw człowieka w całym kraju zasługują na dostęp do wymiaru sprawiedliwości, a sprawcy nadużyć muszą zostać pociągnięci do odpowiedzialności. Aby jednak położyć podwaliny pod trwały pokój, konieczne jest zakończenie obecnego konfliktu w Oromii.
W zeszłym roku pojechałem do Etiopii i Erytrei, gdzie relacjonowałem wojnę w Amhara i Afar. Nie podróżowałem do Oromii, z wyjątkiem Addis, które jest, jak sądzę, niezależnym miastem w obrębie Oromii.
Odwiedziłem obozy dla przesiedleńców w Amharze i Afar, w tym obóz Jirra w Amharze dla cywilnych uchodźców z Amhary będących ofiarami przemocy OLA w Wollega i nie sądzę, aby można było zaprzeczyć, że bardzo cierpieli.
Chciałbym wiedzieć, co rozumiesz przez to, że dzieje się w Wollega.
Dziękujemy za przemyślenia i poświęcenie czasu na odwiedzenie i poinformowanie o sytuacji w obozach dla przesiedleńców w regionach Amhara i Afar.
Zwracamy uwagę, że artykuł ten koncentruje się na naruszeniach praw popełnianych wobec ludności cywilnej przez agentów państwowych, którzy nadal bezkarnie i bez uwagi społeczności międzynarodowej dopuszczają się poważnych naruszeń w ramach trwającej kampanii przeciwko OLA. Jednak artykuł uwzględnia napięcia międzyetniczne i przemoc, które są powszechne w regionach Oromia i Amhara, w tym doniesienia o atakach na ludność cywilną przez niepaństwowych uzbrojonych aktorów. Strefy Wollega są jednym z obszarów, w których często otrzymujemy doniesienia o takich atakach, które według doniesień są przeprowadzane przez różne podmioty przeciwko cywilom wszystkich grup etnicznych. Niestety często niemożliwe jest samodzielne zweryfikowanie tożsamości grupy, która dokonała pojedynczego ataku. Ataki te doprowadziły do setek ofiar śmiertelnych i masowych wysiedleń cywilów Oromo i Amhara. Mamy nadzieję, że jako reporterzy będziecie mogli w najbliższej przyszłości odwiedzić obozy dla osób wewnętrznie przesiedlonych w Oromo, aby lepiej zrozumieć przemoc w strefach Wollega.
W OLLAA uważamy, że ofiary takich ataków muszą mieć dostęp do wymiaru sprawiedliwości, a sprawcy powinni zostać pociągnięci do odpowiedzialności. Zauważamy jednak, że jako główny podmiot odpowiedzialny na mocy prawa międzynarodowego, rząd Etiopii ma obowiązek chronić ludność cywilną, wszczynać niezależne i skuteczne dochodzenia w sprawie takich ataków oraz zapewniać, że sprawcy staną przed wymiarem sprawiedliwości.