NATO i wojna przepowiedziana

CODEPINK Tighe Barry na proteście NATO. Źródło: Getty Images

Medea Benjamin i Nicolas JS Davies, World BEYOND War, Czerwiec 27, 2022

Podczas szczytu NATO w Madrycie w dniach 28-30 czerwca, wojna na Ukrainie zajmuje centralne miejsce. 22 czerwca podczas rozmowy przedszczytowej z Politico sekretarz generalny NATO Jens Stoltenberg przechwalali się o tym, jak dobrze przygotowane było NATO do tej walki, ponieważ powiedział: „To była inwazja, która była przewidziana, przewidziana przez nasze służby wywiadowcze”. Stoltenberg mówił o prognozach zachodniego wywiadu w miesiącach poprzedzających inwazję 24 lutego, kiedy Rosja upierała się, że nie zamierza atakować. Stoltenberg mógł jednak równie dobrze mówić o przewidywaniach, które sięgały nie tylko kilka miesięcy przed inwazją, ale dziesięciolecia.

Stoltenberg mógł cofnąć się do czasów rozpadu ZSRR i podkreślił Departament Stanu z 1990 r. notatka ostrzeżenie, że utworzenie „koalicji antysowieckiej” państw NATO wzdłuż granicy ZSRR „zostanie odebrane przez Sowietów bardzo negatywnie”.

Stoltenberg mógł zastanowić się nad konsekwencjami wszystkich złamanych obietnic zachodnich urzędników, że NATO nie będzie rozszerzać się na wschód. Słynne zapewnienie sekretarza stanu Jamesa Bakera skierowane do sowieckiego prezydenta Gorbaczowa było tylko jednym z przykładów. Odtajnione amerykańskie, sowieckie, niemieckie, brytyjskie i francuskie dokumenty opublikowane przez Narodowe Archiwum Bezpieczeństwa ujawniają liczne zapewnienia zachodnich przywódców dla Gorbaczowa i innych sowieckich urzędników podczas procesu zjednoczenia Niemiec w 1990 i 1991 roku.

Sekretarz Generalny NATO mógł przywołać list 1997 wybitnych ekspertów ds. polityki zagranicznej z 50 roku: powołanie Plany prezydenta Clintona dotyczące rozszerzenia NATO to błąd polityczny o „historycznych proporcjach”, który „zakłóciłby europejską stabilność”. Ale Clinton zobowiązał się już zaprosić Polskę do klubu, podobno w obawie, że powiedzenie „nie” Polsce straci krytyczne głosy polsko-amerykańskie na Środkowym Zachodzie w wyborach w 1996 roku.

Stoltenberg mógł sobie przypomnieć przepowiednię George'a Kennana, intelektualnego ojca amerykańskiej polityki powstrzymywania podczas zimnej wojny, kiedy NATO posunęło się naprzód i włączyło Polskę, Czechy i Węgry w 1998 roku. wywiadKennan nazwał ekspansję NATO „tragicznym błędem”, który zapoczątkował nową zimną wojnę, i ostrzegł, że Rosjanie „stopniowo zareagują dość niekorzystnie”.

Po przystąpieniu do NATO w 2004 r. siedmiu kolejnych krajów Europy Wschodniej, w tym państw bałtyckich Estonii, Łotwy i Litwy, które w rzeczywistości były częścią byłego Związku Radzieckiego, wrogość jeszcze się nasiliła. Stoltenberg mógł po prostu rozważyć słowa samego prezydenta Putina, który wielokrotnie mówił, że rozszerzenie NATO stanowi „poważną prowokację”. W 2007 roku na Monachijskiej Konferencji Bezpieczeństwa Putin zapytał„Co się stało z zapewnieniami naszych zachodnich partnerów po rozwiązaniu Układu Warszawskiego?”

Jednak dopiero szczyt NATO w 2008 roku, kiedy NATO zignorowało zaciekły sprzeciw Rosji i obiecało, że Ukraina przystąpi do NATO, naprawdę wszczął alarm.

William Burns, ówczesny ambasador USA w Moskwie, wysłał pilne notatka sekretarz stanu Condoleezzy Rice. „Wejście Ukrainy do NATO jest najjaśniejszym ze wszystkich czerwonych linii dla rosyjskiej elity (nie tylko Putina)” – napisał. „W ponad dwuipółletnich rozmowach z kluczowymi rosyjskimi graczami, od kastetów w ciemnych zakamarkach Kremla po najostrzejszych liberalnych krytyków Putina, nie znalazłem jeszcze nikogo, kto postrzegałby Ukrainę w NATO jako coś innego niż bezpośredni wyzwanie dla rosyjskich interesów”.

Zamiast pojąć niebezpieczeństwo przekroczenia „najjaśniejszej ze wszystkich czerwonych linii”, prezydent George W. Bush nalegał i przeforsował wewnętrzną opozycję w NATO, by w 2008 roku ogłosić, że Ukraina rzeczywiście otrzyma członkostwo, ale w nieokreślonym terminie. Stoltenberg mógł równie dobrze przypisać obecny konflikt do tego szczytu NATO – szczytu, który miał miejsce na długo przed zamachem stanu na Euromajdanie w 2014 roku, zajęciem Krymu przez Rosję lub niepowodzeniem porozumień mińskich, które zakończyły wojnę domową w Donbasie.

To była rzeczywiście przepowiedziana wojna. Trzydzieści lat ostrzeżeń i prognoz okazało się zbyt dokładne. Ale wszystkie one zostały zignorowane przez instytucję, która mierzyła swój sukces jedynie własną niekończącą się ekspansją, a nie bezpieczeństwem, które obiecała, ale wielokrotnie nie zapewniła, przede wszystkim ofiarom własnej agresji w Serbii, Afganistanie i Libii.

Teraz Rosja rozpoczęła brutalną, nielegalną wojnę, która wykorzeniła miliony niewinnych Ukraińców z ich domów, zabiła i zraniła tysiące cywilów i codziennie odbiera życie ponad stu ukraińskim żołnierzom. NATO jest zdeterminowane, by nadal wysyłać ogromne ilości broni, by napędzać wojnę, podczas gdy miliony na całym świecie cierpią z powodu narastających skutków ekonomicznych konfliktu.

Nie możemy cofnąć się i cofnąć katastrofalnej decyzji Rosji o inwazji na Ukrainę lub historycznych błędów NATO. Ale przywódcy zachodni mogą podejmować mądrzejsze decyzje strategiczne w przyszłości. Powinny one obejmować zobowiązanie, że Ukraina stanie się neutralnym państwem niebędącym państwem NATO, na co zasadniczo zgodził się sam prezydent Zełenskij na początku wojny.

I zamiast wykorzystywać ten kryzys do dalszego rozszerzania się, NATO powinno zawiesić wszystkie nowe lub oczekujące wnioski o członkostwo do czasu rozwiązania obecnego kryzysu. To właśnie zrobiłaby prawdziwa organizacja wzajemnego bezpieczeństwa, w ostrym kontraście z oportunistycznym zachowaniem tego agresywnego sojuszu wojskowego.

Ale zrobimy własną prognozę w oparciu o przeszłe zachowanie NATO. Zamiast wzywać do kompromisów ze wszystkich stron w celu zakończenia rozlewu krwi, ten niebezpieczny Sojusz będzie zamiast tego obiecał nieskończone dostawy broni, aby pomóc Ukrainie „wygrać” wojnę nie do wygrania, i będzie nadal szukać i wykorzystywać każdą szansę, aby się wchłonąć kosztem ludzkiego życia i globalnego bezpieczeństwa.

Podczas gdy świat decyduje o tym, jak pociągnąć Rosję do odpowiedzialności za okropności, jakie popełnia na Ukrainie, członkowie NATO powinni dokonać szczerej autorefleksji. Powinni zdać sobie sprawę, że jedynym trwałym rozwiązaniem wrogości generowanej przez ten ekskluzywny, dzielący sojusz jest demontaż NATO i zastąpienie go integracyjnymi ramami, które zapewniają bezpieczeństwo wszystkim krajom i narodom Europy, nie zagrażając Rosji ani ślepo podążając za Stanami Zjednoczonymi. jego nienasycone i anachroniczne, hegemoniczne ambicje.

Medea Benjamin jest współzałożycielem CODEPINK dla Pokoju i autor kilku książek, w tym Kingdom of the Unjust: Behind the US-Saudi Connection.

Nicolas JS Davies jest badaczem w CODEPINK i autorem Krew na naszych rękach: amerykańska inwazja i zniszczenie Iraku.