Kafka na kwasie: próba Juliana Assange

Felicity Ruby, 19 września 2020 r

Cena Od Popularny ruch oporu

Julian Assange musi obudzić się przed świtem, aby dostać się z więzienia Belmarsh do sądu Old Bailey, gdzie 7 września wznowiono jego przesłuchanie w sprawie ekstradycji na cztery tygodnie. Ubiera się do sądu tylko po to, by zostać przeszukanym z rozbieraniem, zanim zostanie umieszczony w wentylowanej trumnie Serco van na 90-minutową podróż po Londynie w godzinach szczytu. Po odczekaniu skutego kajdankami w celach, zostaje umieszczony w szklanej skrzynce z tyłu sali sądowej. Następnie zostaje zmuszony do powrotu do furgonetki Serco, gdzie zostaje przeszukany z rozbieraniem w Belmarsh, by stawić czoła kolejnej samotnej nocy w swojej celi.

Ostatni akt teatru prawniczego rozpoczął się od aresztowania Juliana w celach na Old Bailey, przed spotkaniem z prawnikami po raz pierwszy od sześciu miesięcy. Mimo że wszystkie terminy na dokumenty już dawno minęły, mimo toczącej się od lutego rozprawy ekstradycyjnej (majowe rozprawy przesunięto na wrzesień z powodu COVID-19) oraz po obrona przedstawiła wszystkie swoje argumenty i dowody, Stany Zjednoczone wydały kolejny akt oskarżenia, za który Julian musiał zostać ponownie aresztowany.

Pierwszy akt oskarżenia został odpieczętowany przez Stany Zjednoczone, jak powiedział Julian, w dniu, w którym Ekwador wyrzucił go ze swojej ambasady, w dniu 11 kwietnia 2019. Zarzut dotyczył spisku mającego na celu włamanie do komputera. Drugi akt oskarżenia pojawił się kilka tygodni później 23 May 2019, dodanie siedemnastu kolejnych zarzutów w USA Ustawa o szpiegostwie, po raz pierwszy użyto ustawy przeciwko dziennikarzowi lub wydawcy. Trzeci i zastępczy akt oskarżenia został wydany w komunikacie prasowym w dniu 24 czerwca 2020, a Stany Zjednoczone nie zawracały sobie głowy doręczeniem go sądowi do czasu 15 sierpień. Zawiera te same zarzuty, ale korzystając ze wszystkich dowodów i argumentów przedstawionych przez obronę, wprowadza również nowy materiał i opis, aby wzmocnić narrację, że praca Assange'a to hakowanie, a nie działalność dziennikarska lub wydawnicza, poprzez domniemany związek z „ Anonimowy'. Kryminalizuje również pomoc Assange'a dla Edwarda Snowdena i dodaje nowe materiały z aktywów FBI i skazanego złodzieja, oszusta i pedofila Sigurdura „Siggi” Thordarsona.

Assange zobaczył nowy akt oskarżenia tuż przed ponownym aresztowaniem. Nie otrzymawszy od niego instrukcji ani nie przygotowując dowodów ani świadków w sprawie nowego materiału, zespół obrony wezwał do odłożenia nowego materiału na bok i kontynuowania lub odroczenia, aby można było przygotować obronę w sprawie nowego aktu oskarżenia. Machając tym wszystkim poprzez – odmowę wykreślenia nowego materiału lub przyznania odroczenia – Magistrate Vanessa Baraitser podkręciła tradycję, o której pisał dawno temu Charles Dickens w Opowieść o dwóch miastach, gdzie opisał Old Bailey jako „wybraną ilustrację zasady, że„ cokolwiek jest, ma rację ”.

Następnie rozpoczął się teatr techniczny. Do tej rozprawy Ministerstwo Sprawiedliwości Wielkiej Brytanii zajmowało się COVID-19 za pomocą zestawu do telekonferencji z lat 1980., który informował o każdym wejściu lub wyjściu z konferencji, bez centralnej funkcji wyciszania, co oznaczało, że wszyscy byli narażeni na szum tła dziesiątek domów i biura. Technika podczas tej sesji jest tylko nieznacznie ulepszona, a rozmyte strumieniowanie wideo jest dostępne dla zatwierdzonych dziennikarzy spoza Wielkiej Brytanii. Ich strumienie na Twitterze nieustannie narzekają, że ludzie nie słyszą ani nie widzą, że są przetrzymywani w poczekalniach w zawieszeniu lub widzą tylko pokoje wypoczynkowe ekipy wsparcia technicznego. W tym przypadku jawna sprawiedliwość jest otwarta tylko do tego stopnia, że ​​twitterowe wątki takich osób jak np @Mary Kostakidis i @AndrewJFowler, pisanie przez noc na Antypodach lub obszerne i przekonujące posty na blogu Craig Murray, są dostępne.  Przerwa Strumienie spoza sali sądowej dostarczając aktualności z Nie dokonuj ekstradycji Assange'a zespół kampanii, który również produkować filmy rozszyfrować język prawny postępowania.

Około czterdziestu organizacji, w tym Amnesty International, otrzymało akredytację do zdalnego obserwowania obrad. Zostało to jednak odwołane bez ostrzeżenia ani wyjaśnienia, pozostawiając jedynie Reporterów bez Granic (RSF) do obserwacji w imieniu organizacji społeczeństwa obywatelskiego. Dyrektor ds. Kampanii RSF Rebecca stwierdził Wincenty,

Nigdy nie napotkaliśmy tak rozległych barier w próbie monitorowania jakiejkolwiek innej sprawy w jakimkolwiek innym kraju, jak w przypadku postępowania w Wielkiej Brytanii w sprawie Juliana Assange'a. Jest to niezwykle niepokojące w przypadku tak ogromnego zainteresowania opinii publicznej.

Kristinn Hrafnsson, redaktor naczelna WikiLeaks, po raz pierwszy zaproponowano jej miejsce w pokoju, który spoglądał z góry na innych dziennikarzy, bez widoku na ekran. Być może dzięki jego elokwentnemu protestowi transmitowanemu w telewizji został wpuszczony na salę sądową w kolejnych dniach, ale John Pilger, ojciec Juliana, John Shipton i Craig Murray, każdego dnia pokonują pięć pięter schodów do galerii widokowej, ponieważ windy Old Bailey wygodnie nie działają .

Pomimo tego festiwalu reklamy i straconego czasu oraz pomimo żądania przez prokuraturę odpowiedzi „tak” lub „nie” na długie i złożone pytania w odniesieniu do setek stron przekazanych świadkom w noc poprzedzającą ich pojawienie się, pierwsi czterej świadkowie wezwani przez obronę Juliana wykonali świetna robota, podkreślając polityczny charakter zarzutów i dziennikarski charakter pracy Assange'a i WikiLeaks. Zeznania biegłych, których każdy z nich dostarczył, zostały sporządzone na podstawie wcześniejszego aktu oskarżenia.

Pierwszym świadkiem był brytyjsko-amerykański prawnik i założyciel Reprieve Clive'a Stafforda Smitha, który powołał się na liczne prawa człowieka i sprawy sądowe przeciwko bezprawnym działaniom, takim jak porwania, wydawanie, ataki dronów i tortury, w których publikacje WikiLeaks umożliwiły wymierzenie sprawiedliwości jego klientom. Jego znajomość zarówno brytyjskiego, jak i amerykańskiego systemu wymiaru sprawiedliwości sprawiła, że ​​Stafford Smith mógł z przekonaniem stwierdzić, że chociaż w Wielkiej Brytanii nie jest dozwolona obrona interesu publicznego Oficjalna ustawa o tajemnicach, że obrona jest dozwolona w sądach amerykańskich. Podczas przesłuchania prokurator QC James Lewis wyjaśnił amerykańską linię argumentacji, zgodnie z którą Assange jest oskarżony o publikowanie nazwisk, na co Stafford Smith powiedział, że zjadłby swój kapelusz, gdyby to było wszystko, co zostało przedstawione na rozprawie w Stanach Zjednoczonych . Podczas ponownego badania ponownie zbadano akt oskarżenia, aby potwierdzić, że nie odnosi się on tylko do nazwisk, ale także do „umyślnego przekazywania dokumentów dotyczących obrony narodowej” oraz że również inne zarzuty nie ograniczają się do publikowania nazwisk.

Drugim świadkiem był dziennikarz akademicki i śledczy Mark Feldstein, kierownik katedry dziennikarstwa radiowo-telewizyjnego na Uniwersytecie Maryland, którego zeznania musiały zostać przerwane z powodu dramatów technicznych i wznowione następnego dnia. Feldstein skomentował dużą liczbę publikacji WikiLeaks ukazujących zakres zagadnień i krajów, które obejmuje, stwierdzając, że zbieranie informacji niejawnych jest „standardową procedurą operacyjną” dla dziennikarzy, dodając, że zabieganie o informacje jest „nie tylko zgodne ze standardową praktyką dziennikarską, ale jest jego siła napędowa, zwłaszcza dla reporterów śledczych lub reporterów zajmujących się bezpieczeństwem narodowym”. Kontynuował: „Cała moja kariera praktycznie polegała na zabieganiu o tajne dokumenty lub akta”. Zeznania Feldsteina zawierały odniesienia do Nixona (w tym cytaty, które zawierały wulgaryzmy; nic nie budzi cię o 3 nad ranem, jak usłyszenie słowa „piguł” wypowiedziane do oszołomionego i oszołomionego brytyjskiego sądu). Feldstein zapewnił, że administracja Obamy zdała sobie sprawę, że nie można oskarżyć Assange'a ani WikiLeaks bez oskarżenia również New York Times i inni, którzy opublikowali przedmiotowy materiał WikiLeaks, a Lewis odparł, że administracja Obamy nie zrezygnowała z wielkiej ławy przysięgłych i że biernie otrzymywała informacje, podczas gdy Assange spiskował z Chelsea Manning, aby uzyskać informacje. Craig Murray zauważa, że ​​Lewis powiedział od pięciu do dziesięciu razy więcej słów niż ten świadek.

Był trzeci świadek profesora Paula Rogersa Bradford University, autor wielu książek o wojnie z terroryzmem i odpowiedzialny za szkolenie sił zbrojnych w zakresie prawa i etyki konfliktu dla Ministerstwa Obrony Wielkiej Brytanii przez około piętnaście lat. Rogers złożył zeznania na temat politycznego charakteru pracy Assange'a i WikiLeaks oraz na temat znaczenia rewelacji dla zrozumienia wojen w Afganistanie i Iraku. Zauważył, że Assange nie był przeciwny Stanom Zjednoczonym jako takim, ale sprzeciwiał się pewnej polityce USA, którą on i wielu innych starali się zreformować. Opisując wrogość administracji Trumpa wobec przejrzystości i dziennikarstwa, scharakteryzował prokuraturę jako polityczną. Podczas przesłuchania krzyżowego Rogers odmówił zredukowania odpowiedzi do odpowiedzi tak lub nie, ponieważ „te pytania nie pozwalały na odpowiedzi binarne”.

Następnie głos zabrał Trevor Timm, współzałożyciel Freedom of the Press Foundation. Jego organizacja pomogła takim organizacjom medialnym jak New York TimesThe Opiekun oraz ABC do przejęcia oprogramowania opracowanego przez Aarona Swartza o nazwie SecureDrop, opartego na anonimowej skrzynce referencyjnej zapoczątkowanej przez WikiLeaks, aby wycieki mogły być anonimowo dostarczane dziennikarzom. Timms stwierdził, że obecny akt oskarżenia przeciwko Assange'owi jest niezgodny z konstytucją ze względu na Pierwszą Poprawkę (wolność słowa) i że Ustawa o szpiegostwie był tak szeroko opracowany, że stanowiłby zagrożenie nawet dla nabywców i czytelników gazet zawierających informacje, które wyciekły. W przesłuchaniu krzyżowym Lewis ponownie nawiązał do faktu, że nie wszystkie dowody zostały udostępnione sądowi w Wielkiej Brytanii i że znajduje się w posiadaniu Wielkiej Ławy Przysięgłych Stanów Zjednoczonych. Timm wielokrotnie powtarzał, że niezliczone orzeczenia sądowe w Stanach Zjednoczonych na przestrzeni wieków podtrzymały Pierwszą Poprawkę.

Przewodniczący zarządu Wytchnienie Eric Lewis— amerykański prawnik z trzydziestopięcioletnim doświadczeniem, który reprezentował Guantanamo i afgańskich więźniów domagających się zadośćuczynienia za tortury — rozwinął swoje pięć oświadczeń przed sądem w odpowiedzi na różne akty oskarżenia. Potwierdził, że dokumenty WikiLeaks były niezbędne w sprawach sądowych. Powiedział również, że jeśli Assange zostanie wysłany do Stanów Zjednoczonych, najpierw będzie przetrzymywany w więzieniu w Aleksandrii na mocy specjalnych środków administracyjnych, a po skazaniu spędzi co najwyżej dwadzieścia lat w więzieniu o zaostrzonym rygorze ADX Florence w Kolorado aw najgorszym przypadku spędzić resztę życia w celi przez dwadzieścia dwie lub dwadzieścia trzy godziny dziennie, nie mogąc spotkać się z innymi więźniami, raz dziennie ćwicząc w kajdanach. Oskarżyciel bardzo się zdenerwował podczas przesłuchania tego świadka, zarzucając sędziemu pokoju, że mimo czterech godzin potrzebuje więcej czasu, ponieważ świadek odmawia odpowiedzi „tak” lub „nie”. Odmówiła kontroli świadka, który udzielał stosownych odpowiedzi, na co prokurator Lewis odpowiedział, że „w prawdziwym sądzie to by się nie zdarzyło”. Po przerwie przeprosił za swój nieumiarkowany język.

Dziennikarz John Goetz zeznał o pracy w konsorcjum z innymi partnerami medialnymi i WikiLeaks podczas gdy w Der Spiegel w 2010 r. w sprawie publikacji afgańskiego dziennika wojennego, dzienników wojennych w Iraku i depesz dyplomatycznych. Zapewnił, że Assange i WikiLeaks mają skrupulatne protokoły bezpieczeństwa i podjęli wielki wysiłek, aby zredagować nazwiska z dokumentów. Zeznał, że był nieco zirytowany i zirytowany „paranoicznymi” środkami bezpieczeństwa, na które nalegał Assange, które później zdał sobie sprawę, że były uzasadnione. Kilkakrotnie zwracał uwagę, że depesze dyplomatyczne stały się dostępne tylko dlatego, że Opiekun dziennikarze Luke Harding i David Leigh opublikowali hasło w książce, a poza tym witryna internetowa Cryptome opublikowała je wszystkie jako pierwsza. Obrona próbowała skłonić Goetza do zeznań, że brał udział w obiedzie, na którym Assange rzekomo powiedział: „Oni są informatorami; zasługują na śmierć”, czego po prostu nie powiedział. Prokuratura sprzeciwiła się tej linii przesłuchania, a sędzia podtrzymał ten sprzeciw.

Demaskator Pentagon Papers Daniel Ellsberg niedawno skończył osiemdziesiąt dziewięć lat, ale dokonał wyczynów technologicznych, aby występować w charakterze świadka przez wiele godzin. Przeczytał w całości 300 stron dostarczonych przez prokuraturę w noc poprzedzającą jego pojawienie się. Zauważył, że Assange nie byłby w stanie argumentować, że jego ujawnienia leżały w interesie publicznym, ponieważ ta obrona nie istnieje w ramach Ustawa o szpiegostwie, to samo prawo, na mocy którego Ellsbergowi postawiono dwanaście zarzutów i 115 lat – zarzuty zostały wycofane, gdy ujawniono, że rząd nielegalnie zebrał dowody na jego temat. Stwierdził, że „amerykańska opinia publiczna pilnie potrzebuje wiedzieć, co rutynowo robi się w ich imieniu, i nie ma innego sposobu, aby się o tym dowiedzieć, niż poprzez nieautoryzowane ujawnienie”. Przypomniał sądowi, że w przeciwieństwie do Assange'a nie zredagował ani jednego nazwiska informatora lub agenta CIA z dokumentów Pentagonu i że Assange zwrócił się do Departamentu Obrony i Departamentu Stanu w celu pełniejszej redakcji nazwisk.

Kolejni świadkowie mają zostać wezwani przez obronę w nadchodzących tygodniach są opisane tutaj by Kevin Gosztola.

Zanim rozprawa została wznowiona, Reporterzy bez Granic próbował dostarczyć 80,000-tysięczną petycję na Downing Street 10 i został odrzucony. Ponadto opublikowano kilka ważnych artykułów medialnych, w tym w Wielkiej Brytanii Sunday Times, który umieścił sprawę na pierwszej stronie i zawierał a pełnokolorowy artykuł o długości magazynu na partnera i dzieci Juliana. Redakcja z Czasy w niedzielę wystąpił przeciwko ekstradycji Assange'a. Amnesty International przeprowadziła kampanię wideo, w której uczestniczył były minister spraw zagranicznych Boba Carra i były senator Scott Ludlam i dodał do nich ponad 400,000 XNUMX podpisów petycja. Międzynarodowy ekspert Amnesty ds. Praw człowieka wydany opinia, echo poglądów przedstawionych również przez Kena Rotha, szef Human Rights Watch, w różnych wywiadach.  Alice Walker i Noama Chomsky'ego pokazał, że „Julian Assange nie jest sądzony za swoją osobowość – ale oto jak rząd USA zmusił cię do skupienia się na tym”. Jeden z najstarszych przyjaciół Juliana, dr Niraj Lal, napisał poruszający artykuł o filozofii założycielskiej WikiLeaks i życiu Juliana jako studenta fizyki.

Wydano również kilka filmów dokumentalnych; jeden przedstawiający kwestie związane z wolnością prasy, tzw Wojna z dziennikarstwem: przypadek Juliana Assange'a wystartował na tydzień przed rozprawą i jest znakomity dokument niemieckiej telewizji publicznej. Fran Kelly przeprowadziła wywiad z australijskim prawnikiem Assange'a Jennifer Robinson w śniadaniu RN, a Robinson po raz kolejny wezwał rząd Australii do działania w imieniu obywatela.

Milczenie australijskiego rządu zostało przerwane przez wiele działań obywatelskich w ramach trwającej ponad dziesięć lat kampanii. Demonstranci weszli do parlamentu, organizował cotygodniowe czuwania przed stacją Flinders Street i ratuszem w Sydney w ciągu ostatnich dwóch lat, z aresztowaniami za zajęcie konsulatu Wielkiej Brytanii prowadzące do rozpraw sądowych 7 września br. Każdego roku, urodziny Juliana jest oznaczony ekstrawaganckimi aranżacjami świec przed Parlamentem i gdzie indziej, z Zielonymi konsekwentne wsparcie w końcu dołączył do innych w formacji Grupa Parlamentarna Sprowadź Assange'a do domu w październiku 2019 r. dwudziestoczteroosobowa grupa. Petycja została trafił do naszego parlamentu aw kwietniu 2020 r. miała 390,000 2020 podpisów, co jest czwartą co do wielkości petycją, jaką kiedykolwiek złożono. W maju 100 r. ponad XNUMX australijskich byłych polityków, pisarzy i wydawców, obrońców praw człowieka i przedstawicieli zawodów prawniczych napisało do australijskiego ministra spraw zagranicznych Marise Payne wzywa rząd do zakończenia oficjalnego milczenia. A związek Assange'a pozostał silny, a MEAA wydało krótki film o znaczeniu sprawy, przypominając członkom o jej publicznym i prywatnym rzecznictwie w imieniu Assange'a wobec rządu i Wysokiego Komisarza Wielkiej Brytaniii nadal wydaje swoją legitymację prasową. W pierwszym tygodniu przesłuchań MEAA przeprowadziła odprawę z Kristinn Hrafnsson wysłany z Londynu dla australijskich członków.

Głosy popierające Assange'a z całego spektrum politycznego oraz wśród szerszego chóru społeczeństwa obywatelskiego i organizacji medialnych stają się coraz głośniejsze. Fala się zmienia, ale czy zmieni się z czasem?

Felicity Ruby jest doktorantką na Uniwersytecie w Sydney i współredaktorką a Tajemnicza Australia ujawniona przez WikiLeaks Exposés, który ukaże się 1 grudnia 2020 r.