Czy NATO jest nadal konieczne?

Autorzy: Sharon Tennison, David Speedie i Krishen Mehta

18 kwietnia 2020 r.

Cena Od Interes narodowy

Pandemia wirusa koronaawirusa, która pustoszy świat, rzuca światło na przedłużający się kryzys zdrowia publicznego– wraz z ponurą perspektywą długoterminowego kryzysu gospodarczego, który może zniszczyć tkankę społeczną w różnych krajach.

Światowi przywódcy muszą ponownie ocenić wydatki na zasoby w oparciu o rzeczywiste i obecne zagrożenia dla bezpieczeństwa narodowego, aby ponownie rozważyć, w jaki sposób można im zaradzić. Należy zakwestionować ciągłe zaangażowanie na rzecz NATO, którego globalne ambicje są w dużej mierze napędzane i finansowane przez Stany Zjednoczone.

W 1949 roku pierwszy Sekretarz Generalny NATO opisał misję NATO jako „trzymanie Rosji z daleka, Amerykanów wewnątrz i Niemców na dystans”. Siedemdziesiąt lat później krajobraz bezpieczeństwa całkowicie się zmienił. Nie ma już Związku Radzieckiego i Układu Warszawskiego. Upadł mur berliński, a Niemcy nie mają ambicji terytorialnych wobec sąsiadów. Jednak Ameryka nadal jest w Europie z sojuszem NATO składającym się z dwudziestu dziewięciu krajów.

W 1993 r. jeden ze współautorów, David Speedie, przeprowadził wywiad z Michaiłem Gorbaczowem i zapytał go o zapewnienia, które, jak twierdził, otrzymał w związku z nierozszerzaniem NATO na wschód. Jego odpowiedź była dosadna: „Panie. Speedie, mieliśmy przechlapane. W swojej ocenie wyraził się bardzo jasno, że zaufanie, jakim Związek Radziecki obdarzył Zachód wraz ze zjednoczeniem Niemiec i rozwiązaniem Układu Warszawskiego, nie zostało odwzajemnione.

Rodzi to zasadnicze pytanie: czy NATO dzisiaj wzmacnia bezpieczeństwo globalne, czy faktycznie je osłabia.

Wierzymy, że istnieje dziesięć głównych powodów, dla których NATO nie jest już potrzebne:

jeden: NATO powstało w 1949 r. z trzech głównych powodów przedstawionych powyżej. Powody te są już nieaktualne. Krajobraz bezpieczeństwa w Europie jest dziś zupełnie inny niż siedemdziesiąt lat temu. Prezydent Rosji Władimir Putin faktycznie zaproponował nowe ustalenia dotyczące bezpieczeństwa kontynentalnego „od Dublina do Władywostoku”, co zostało od razu odrzucone przez Zachód. Jeśli zostanie przyjęta, włączy Rosję w architekturę bezpieczeństwa opartego na współpracy, która byłaby bezpieczniejsza dla społeczności globalnej.

dwa: Niektórzy twierdzą, że zagrożenie ze strony współczesnej Rosji jest powodem, dla którego Ameryka musi pozostać w Europie. Ale rozważ to: gospodarka UE wynosiła 18.8 biliona dolarów przed Brexitem, a po Brexicie będzie wynosić 16.6 biliona dolarów. Dla porównania, dzisiejsza gospodarka Rosji kosztuje zaledwie 1.6 biliona dolarów. Czy mając gospodarkę UE ponad dziesięciokrotnie większą od gospodarki Rosji, wierzymy, że Europy nie stać na własną obronę przed Rosją? Należy zauważyć, że Wielka Brytania z pewnością pozostanie w europejskim sojuszu obronnym i najprawdopodobniej będzie nadal wnosić wkład w tę obronę.

Trzy: I zimna wojna była wojną obarczoną skrajnym globalnym ryzykiem – z dwoma przeciwnikami supermocarstwa, każdy uzbrojony w ponad trzydzieści tysięcy głowic nuklearnych. Obecna sytuacja stwarza jeszcze większe niebezpieczeństwo w postaci skrajnej niestabilności wynikającej z pozyskiwania broni masowego rażenia przez podmioty niepaństwowe, takie jak grupy terrorystyczne. Rosja i przywódcy NATO mają wyjątkową zdolność stawienia czoła tym zagrożeniom – jeśli będą działać wspólnie.

Cztery: Jedyny raz, kiedy członek NATO powołał się na Artykuł 5 (klauzula „atak na jednego jest atakiem na wszystkich”) miał miejsce w Stanach Zjednoczonych po ataku terrorystycznym z 11 września 2001 r. Prawdziwym wrogiem nie był inny naród, ale wspólne zagrożenie terroryzm. Rosja konsekwentnie podkreślała ten powód współpracy – w istocie Rosja zapewniła nieocenione informacje logistyczne i podstawowe wsparcie dla afgańskiego zaangażowania po 9 września. Koronawirus uwypuklił inny poważny problem: posiadanie i używanie przez terrorystów broni biologicznej. Nie można tego lekceważyć w klimacie, w którym obecnie żyjemy.

Pięć: Kiedy Rosja będzie miała na swojej granicy potencjalnego wroga, jak w przypadku ćwiczeń wojskowych NATO w 2020 r., Rosja będzie bardziej zmuszona skierować się w stronę autokracji i osłabienia demokracji. Kiedy obywatele czują się zagrożeni, chcą silnego przywództwa, które zapewni im ochronę.

Sześć: Działania wojskowe NATO w Serbii pod rządami prezydenta Clintona i w Libii pod rządami prezydenta Baracka Obamy, wraz z prawie dwudziestoletnią wojną w Afganistanie – najdłuższą w naszej historii – były w dużej mierze napędzane przez USA. Nie ma tu żadnego „czynnika rosyjskiego”, a jednak konflikty te wykorzystywane są do argumentowania racji bytu, głównie do konfrontacji z Rosją.

Siedem: Oprócz zmian klimatycznych największym zagrożeniem egzystencjalnym jest nuklearny holokaust – ten miecz Damoklesa wciąż wisi nad nami wszystkimi. Ponieważ NATO posiada bazy w dwudziestu dziewięciu krajach, wiele z nich wzdłuż granic Rosji, a niektóre w zasięgu artylerii Sankt Petersburga, narażamy się na ryzyko wojny nuklearnej, która może zniszczyć ludzkość. Ryzyko przypadkowego lub „fałszywego alarmu” zostało udokumentowane kilkakrotnie podczas zimnej wojny, a obecnie jest jeszcze bardziej przerażające, biorąc pod uwagę prędkość współczesnych rakiet wynoszącą 5 Mach.

Osiem: Dopóki Stany Zjednoczone będą nadal wydawać blisko 70 procent swojego uznaniowego budżetu na wojsko, zawsze będzie zapotrzebowanie na wrogów, rzeczywistych lub domniemanych. Amerykanie mają prawo zadać sobie pytanie, dlaczego tak wygórowane „wydatki” są konieczne i komu tak naprawdę na tym zyskują? Wydatki NATO odbywają się kosztem innych priorytetów narodowych. Odkrywamy to w czasie epidemii koronaawirusa, kiedy systemy opieki zdrowotnej na Zachodzie są żałośnie niedofinansowane i zdezorganizowane. Zmniejszanie kosztów i niepotrzebnych wydatków NATO zrobi miejsce dla innych narodowych priorytetów służących większemu dobru amerykańskiego społeczeństwa.

Dziewięć: Wykorzystaliśmy NATO do działania jednostronnego, bez zgody Kongresu lub międzynarodowego prawa. Konflikt Ameryki z Rosją ma zasadniczo charakter polityczny, a nie militarny. Wzywa do kreatywnej dyplomacji. Prawda jest taka, że ​​Ameryka potrzebuje solidniejszej dyplomacji w stosunkach międzynarodowych, a nie tępego instrumentu wojskowego NATO.

Ten: Wreszcie, egzotyczne gry wojenne w sąsiedztwie Rosji – w połączeniu z zerwaniem traktatów o kontroli zbrojeń – stwarzają rosnące zagrożenie, które może zniszczyć wszystkich, szczególnie gdy uwaga międzynarodowa skupiona jest na bardziej nieuchwytnym „wrogu”. Koronawirus dołączył do listy globalnych zagrożeń, które jeszcze pilniej niż dotychczas wymagają współpracy, a nie konfrontacji.

Nieuchronnie pojawią się inne globalne wyzwania, którym z biegiem czasu kraje staną wspólnie. Jednakże NATO w wieku siedemdziesięciu lat nie jest instrumentem, który pozwala na ich rozwiązanie. Nadszedł czas, aby odejść od tej kurtyny konfrontacji i opracować podejście do globalnego bezpieczeństwa, takie, które uwzględnia zagrożenia dnia dzisiejszego i jutra.

Sharon Tennison jest prezesem Centrum Inicjatyw Obywatelskich. David Speedie jest założycielem i byłym dyrektorem programu dotyczącego globalnego zaangażowania Stanów Zjednoczonych w Radzie ds. Etyki w Sprawach Międzynarodowych Carnegie. Krishen Mehta jest starszym członkiem Global Justice na Uniwersytecie Yale.

Zdjęcie: Reuters.