John Scales Avery, grudzień 14, 2018
Seria wywiadów wybitnych osób w ruchu pokojowym została zamówiona przez internetowe czasopismo "Przeciwprądowe". Poza publikacją w Countercurrents, seria będzie również opublikowana jako książka. Ten e-mailowy wywiad z Dr. Davidem Kriegeriem jest częścią tej serii.
David Krieger, Ph.D. jest założycielem i prezesem Fundacji Pokoju Ery Jądrowej. Pośród wielu z jego szeroko zakrojonych wysiłków przywódczych w globalnym budowaniu pokoju jest on założycielem i członkiem Globalnej Rady Abolicji 2000, radnym przy Światowej Radzie Przyszłości, i jest przewodniczącym Komitetu Wykonawczego Międzynarodowej Sieci Inżynierów i Naukowcy odpowiedzialni za globalną odpowiedzialność. Posiada tytuł licencjata z psychologii i posiada tytuł magistra i doktora. dyplomy z nauk politycznych na Uniwersytecie Hawajskim, a także JD z Santa Barbara College of Law; przez 20 służył jako sędzia pro tem dla sądów miejskich i górniczych w Santa Barbara. Dr Krieger jest autorem wielu książek i opracowań na temat pokoju w epoce jądrowej. Napisał lub edytował więcej niż książki 20 oraz setki artykułów i rozdziałów w książkach. Jest laureatem wielu nagród i wyróżnień, w tym nagrody OMNI Center for Peace, Justice and Ecology Peace Writing Award dla poezji (2010). Ma nową kolekcję wierszy pt Obudzić się. Aby uzyskać więcej, odwiedź Nuclear Age Peace Foundation stronie internetowej: www.wagingpeace.org.
John: Od dawna podziwiam waszą oddaną i heroiczną pracę przez całe życie na rzecz całkowitego zniesienia broni jądrowej. Zrobiłeś mi wielki zaszczyt uczynić mnie doradcą Fundacji Pokoju Ery Nuklearnej (NAPF). Jesteś zarówno założycielem, jak i prezesem NAPF. Czy możesz nam trochę opowiedzieć o swojej rodzinie, wczesnym życiu i edukacji? Jakie kroki doprowadziły cię do zostania jednym z najbardziej znanych na świecie zwolenników całkowitego zniesienia broni jądrowej?
David: John, zaszczyciłeś nas, będąc doradcą Nuclear Age Peace Foundation. Jesteś jedną z najlepiej poinformowanych osób, jakie znam, na temat niebezpieczeństw związanych z technologiami jądrowymi i innymi technologiami dla przyszłości życia na naszej planecie, i świetnie napisałeś o tych zagrożeniach.
Jeśli chodzi o moją rodzinę, wczesne życie i edukację, urodziłem się trzy lata przed zniszczeniem miast Hiroszima i Nagasaki przez broń nuklearną. Mój ojciec był pediatrą, a mama gospodynią domową i wolontariuszką szpitalną. Obaj byli bardzo nastawieni na pokój i obaj bez zastrzeżeń odrzucali militaryzm. Opisałbym moje wczesne lata jako w większości spokojne. Uczęszczałem do Occidental College, gdzie otrzymałem dobre wykształcenie humanistyczne. Po ukończeniu Occidental odwiedziłem Japonię i obudziłem się widząc zniszczenia, jakich doznały Hiroszima i Nagasaki. Zdałem sobie sprawę, że w Stanach Zjednoczonych postrzegaliśmy te bombardowania znad chmury grzybów jako osiągnięcia technologiczne, podczas gdy w Japonii bombardowania były postrzegane spod chmury grzyba jako tragiczne wydarzenia masowej zagłady.
Po powrocie z Japonii poszedłem na studia podyplomowe na Uniwersytecie Hawajskim i uzyskałem tytuł doktora. w naukach politycznych. Zostałem również powołany do wojska, ale mogłem dołączyć do rezerwy jako alternatywny sposób wypełnienia mojego wojskowego obowiązku. Niestety później zostałem powołany do czynnej służby. W wojsku odmówiłem rozkazów dla Wietnamu i złożyłem wniosek o przyznanie statusu osoby odmawiającej ze względów sumienia. Wierzyłem, że wojna w Wietnamie była nielegalną i niemoralną wojną, i ze względu na sumienie nie chciałem tam służyć. Wróciłem do sądu federalnego i ostatecznie zostałem honorowo zwolniony z wojska. Moje doświadczenia w Japonii i armii amerykańskiej pomogły ukształtować moje poglądy na temat pokoju i broni jądrowej. Zacząłem wierzyć, że pokój jest imperatywem ery nuklearnej i że broń nuklearna musi zostać zniesiona.
Ludzkość i biosfera są zagrożone niebezpieczeństwem niszczącej wojny termojądrowej. Może to nastąpić w wyniku technicznej lub ludzkiej awarii lub niekontrolowanej eskalacji wojny toczonej przy pomocy broni konwencjonalnej. Czy możesz powiedzieć coś o tym wielkim niebezpieczeństwie?
Wojna jądrowa mogłaby się rozpocząć na wiele sposobów. Lubię rozmawiać o pięciu „M”. Są to: złośliwość, szaleństwo, błąd, błędna kalkulacja i manipulacja. Z tych pięciu tylko złośliwości można prawdopodobnie zapobiec za pomocą odstraszania nuklearnego i co do tego nie ma pewności. Ale odstraszanie nuklearne (groźba odwetu nuklearnego) nie będzie w ogóle skuteczne w przypadku szaleństwa, pomyłki, błędnych obliczeń lub manipulacji (hakowania). Jak sugerujesz, każda wojna w erze nuklearnej może przerodzić się w wojnę nuklearną. Uważam, że wojna nuklearna, niezależnie od tego, jak by się rozpoczęła, stanowi największe zagrożenie dla ludzkości i można jej zapobiec jedynie poprzez całkowite zniesienie broni jądrowej, osiągnięte w drodze negocjacji, które są etapowe, weryfikowalne, nieodwracalne i przejrzyste.
John: Czy możesz opisać skutki wojny nuklearnej na warstwę ozonową, globalne temperatury i rolnictwo? Czy wojna nuklearna może spowodować głód na dużą skalę?
David: Rozumiem, że wojna nuklearna w dużym stopniu zniszczyłaby warstwę ozonową, umożliwiając ekstremalnym poziomom promieniowania ultrafioletowego dotarcie do powierzchni Ziemi. Ponadto wojna nuklearna dramatycznie obniżyłaby temperatury, prawdopodobnie wrzucając planetę w nową epokę lodowcową. Skutki wojny nuklearnej dla rolnictwa byłyby bardzo wyraźne. Naukowcy zajmujący się atmosferą mówią nam, że nawet „mała” wojna nuklearna między Indiami a Pakistanem, w której każda ze stron użyłaby 50 broni jądrowych w miastach po drugiej stronie, dostałaby do stratosfery wystarczającą ilość sadzy, aby zablokować ocieplające się światło słoneczne, skrócić okresy wzrostu i spowodować masowy głód do około dwóch miliardów zgonów ludzi. Wielka wojna nuklearna miałaby jeszcze poważniejsze skutki, w tym możliwość zniszczenia najbardziej złożonego życia na planecie.
John: A co z efektami promieniowania z opadu? Czy możesz opisać efekty testów Bikini na ludziach z Wysp Marshalla i innych pobliskich wysp?
David: Opad promieniowania jest jednym z unikalnych zagrożeń związanych z bronią jądrową. W latach 1946-1958 Stany Zjednoczone przeprowadziły 67 testów nuklearnych na Wyspach Marshalla z równoważną mocą detonowania 1.6 bomby Hiroszimy dziennie przez okres dwunastu lat. Z tych testów 23 przeprowadzono na atolu Bikini na Wyspach Marshalla. Niektóre z tych testów spowodowały skażenie wysp i statków rybackich oddalonych o setki mil od miejsc testowych. Niektóre wyspy są nadal zbyt zanieczyszczone, aby mieszkańcy mogli wrócić. Stany Zjednoczone haniebnie potraktowały ludzi z Wysp Marshalla, którzy ucierpieli w wyniku opadu radioaktywnego, jak świnki morskie, badając ich, aby dowiedzieć się więcej o wpływie promieniowania na zdrowie ludzi.
John: Fundacja Pokoju Ery Nuklearnej współpracowała z Wyspami Marshalla w pozywaniu wszystkich krajów, które podpisały Układ o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej i które obecnie posiadają broń jądrową za naruszenie artykułu VI NPT. Czy możesz opisać, co się stało? Minister spraw zagranicznych Wysp Marshalla, Tony deBrum, otrzymał nagrodę Right Livelihood Award za udział w procesie. Możesz nam coś o tym powiedzieć?
David: Fundacja Pokoju Ery Nuklearnej konsultowała się z Wyspami Marshalla w sprawie ich bohaterskich procesów sądowych przeciwko dziewięciu krajom uzbrojonym w broń jądrową (USA, Rosja, Wielka Brytania, Francja, Chiny, Izrael, Indie, Pakistan i Korea Północna). Pozwy przed Międzynarodowym Trybunałem Sprawiedliwości (MTS) w Hadze były skierowane przeciwko pierwszym pięciu z tych krajów za niewypełnienie przez nie zobowiązań do rozbrojenia wynikających z artykułu VI Układu o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej (NPT) w negocjacjach w celu zakończenia wyścigu zbrojeń jądrowych i osiągnąć rozbrojenie nuklearne. Pozostałe cztery kraje uzbrojone w broń jądrową, które nie są stronami NPT, zostały pozwane za te same niepowodzenia w negocjacjach, ale zgodnie ze zwyczajowym prawem międzynarodowym. Stany Zjednoczone zostały dodatkowo pozwane do sądu federalnego USA.
Spośród dziewięciu krajów tylko Wielka Brytania, Indie i Pakistan przyjęły obowiązkową jurysdykcję MTS. W tych trzech sprawach Trybunał orzekł, że nie było wystarczającej kontrowersji między stronami i oddalił sprawy bez wnikania w istotę pozwów. Głosy 16 sędziów MTS były bardzo zbliżone; w przypadku Wielkiej Brytanii sędziowie podzielili się na 8 do 8 i sprawa została rozstrzygnięta w głosowaniu decydującym prezesa Trybunału, który był Francuzem. Sprawa przed amerykańskim sądem federalnym również została oddalona przed przejściem do meritum sprawy. Wyspy Marshalla były jedynym krajem na świecie, który był skłonny rzucić wyzwanie dziewięciu państwom uzbrojonym w broń jądrową w tych procesach sądowych i uczynił to pod odważnym przywództwem Tony'ego de Bruma, który otrzymał wiele nagród za przywództwo w tej kwestii. Współpraca z nim przy tych procesach była dla nas zaszczytem. Niestety Tony zmarł w 2017 roku.
John: W lipcu 7, 2017, Traktat o zakazie broni jądrowej (TPNW) został przyjęty przeważającą większością przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych. Było to wielkie zwycięstwo w walce o uwolnienie świata od niebezpieczeństwa zagłady nuklearnej. Czy możesz nam powiedzieć coś o obecnym statusie Traktatu?
David: Traktat nadal jest na etapie podpisywania i ratyfikacji. Wejdzie w życie 90 dni po 50th kraj składa ratyfikację lub przystąpienie do niej. Obecnie 69 krajów podpisało traktat, a 19 ratyfikowało traktat lub przystąpiło do niego, ale liczby te często się zmieniają. ICAN i jej organizacje partnerskie nadal lobbują na rzecz przystąpienia do traktatu.
John: ICAN otrzymała Pokojową Nagrodę Nobla za swoje wysiłki zmierzające do utworzenia TPNW. Fundacja Pokoju Nuklearnego jest jedną z organizacji 468 tworzących ICAN, dlatego też w pewnym sensie otrzymała już Pokojową Nagrodę Nobla. Wielokrotnie nominowałem cię osobiście i NAPF jako organizację Pokojowej Nagrody Nobla. Czy możesz dla nas przejrzeć działania, które mogą kwalifikować Cię do nagrody?
David: John, kilkakrotnie nominowałeś mnie i NAPF do Pokojowej Nagrody Nobla, za co bardzo Ci dziękuję. Powiedziałbym, że moim największym osiągnięciem było założenie i kierowanie Fundacją Pokoju w Erze Nuklearnej oraz stała i niezachwiana praca na rzecz pokoju i całkowitego zniesienia broni jądrowej. Nie wiem, czy to kwalifikowałoby mnie do Pokojowej Nagrody Nobla, ale to była dobra i przyzwoita praca, z której jestem dumny. Czuję też, że nasza praca w Fundacji, choć międzynarodowa, skupia się w dużej mierze na Stanach Zjednoczonych, a to jest szczególnie trudny kraj do robienia postępów.
Ale powiedziałbym to. Praca dla tak znaczących celów dla całej ludzkości była satysfakcjonująca, a wykonując taką pracę, spotkałem wielu, wielu oddanych ludzi, którzy zasługują na otrzymanie Pokojowej Nagrody Nobla, w tym Ciebie. W ruchach pokojowych i ruchów nuklearnych jest wielu utalentowanych i zaangażowanych ludzi i kłaniam się im wszystkim. Najważniejsza jest praca, a nie nagrody, nawet Nobla, chociaż uznanie, jakie przynosi Nobel, może pomóc w dalszym rozwoju. Myślę, że tak było w przypadku ICAN, do którego dołączyliśmy na początku iz którym ściśle współpracowaliśmy przez lata. Dlatego cieszymy się, że możemy podzielić się tą nagrodą.
John: Kompleksy militarno-przemysłowe na całym świecie wymagają niebezpiecznych konfrontacji, aby uzasadnić swoje ogromne budżety. Czy możesz powiedzieć coś o niebezpieczeństwach wynikających z powstałego przekrętu?
David: Tak, kompleksy militarno-przemysłowe na całym świecie są niezwykle niebezpieczne. Problemem jest nie tylko ich marność, ale ogromne fundusze, które otrzymują, zabierają socjalne programy opieki zdrowotnej, edukacji, mieszkalnictwa. i ochrona środowiska. Kwota pieniędzy trafiająca do kompleksu wojskowo-przemysłowego w wielu krajach, a zwłaszcza w USA, jest nieprzyzwoita.
Niedawno czytałem świetną książkę zatytułowaną Siła przez pokój, napisane przez Judith Eve Lipton i Davida P. Barasha. Jest to książka o Kostaryce, kraju, który zrezygnował z wojska w 1948 roku i od tego czasu żyje głównie w pokoju w niebezpiecznej części świata. Podtytuł książki brzmi „Jak demilitaryzacja doprowadziła do pokoju i szczęścia w Kostaryce i czego reszta świata może się nauczyć od małego tropikalnego narodu”. To wspaniała książka, która pokazuje, że istnieją lepsze sposoby na osiągnięcie pokoju niż siła militarna. Odwraca stare rzymskie powiedzenie do góry nogami. Rzymianie powiedzieli: „Jeśli chcesz pokoju, przygotuj się do wojny”. Przykład kostarykański mówi: „Jeśli chcesz pokoju, przygotuj się na pokój”. To znacznie bardziej rozsądna i przyzwoita droga do pokoju.
John: Czy administracja Donalda Trumpa przyczyniła się do zagrożenia wojną nuklearną?
David: Myślę, że sam Donald Trump przyczynił się do zagrożenia wojną nuklearną. Jest narcystyczny, bezwzględny i ogólnie bezkompromisowy, co jest okropną kombinacją cech dla kogoś, kto zarządza najpotężniejszym arsenałem nuklearnym na świecie. Jest także otoczony przez mężczyzn Yes, którzy na ogół wydają się mówić mu to, co chce usłyszeć. Co więcej, Trump wycofał USA z porozumienia z Iranem i ogłosił zamiar wycofania się z traktatu o siłach jądrowych średniego zasięgu z Rosją. Kontrola Trumpa nad amerykańskim arsenałem nuklearnym może być najniebezpieczniejszym zagrożeniem wojną nuklearną od początku ery nuklearnej.
John: Czy możesz powiedzieć coś o obecnych pożarach w Kalifornii? Czy katastrofalna zmiana klimatu jest zagrożeniem porównywalnym z niebezpieczeństwem katastrofy nuklearnej?
David: Pożary w Kalifornii były straszne, najgorsze w historii Kalifornii. Te straszne pożary są kolejnym przejawem globalnego ocieplenia, podobnie jak zwiększona intensywność huraganów, tajfuny i innych zdarzeń pogodowych. Uważam, że katastrofalna zmiana klimatu jest niebezpieczeństwem porównywalnym do niebezpieczeństwa katastrofy nuklearnej. Katastrofa nuklearna może się wydarzyć w dowolnym momencie. Wraz ze zmianą klimatu zbliżamy się do punktu, z którego nie będzie powrotu do normalności, a nasza święta ziemia stanie się niezdatna do zamieszkania przez ludzi.
~~~~~~~~~
John Scales Avery, który był częścią grupy, która podzieliła się z 1995 Pokojowa Nagroda Nobla za ich pracę w organizowaniu Konferencji Pugwash o Nauce i Sprawach Światowych, jest członkiem TRANSCEND Sieć i profesor nadzwyczajny w Instytucie HC Ørsteda na Uniwersytecie Kopenhaskim w Danii. Jest przewodniczącym zarówno Duńskiej Narodowej Grupy Pugwash, jak i Duńskiej Akademii Pokoju Szkolenie z zakresu fizyki teoretycznej i chemii teoretycznej uzyskało na MIT, University of Chicago i University of London. Jest autorem wielu książek i artykułów zarówno na tematy naukowe, jak i na szersze pytania społeczne. Jego najnowsze książki to Teoria informacji i ewolucja i Kryzys cywilizacyjny w 21st Century
