Wojna nas zubaża

W Stanach Zjednoczonych często słyszy się, jak zwolennicy wojny i wydatków wojskowych, w tym liczni członkowie Kongresu, odnoszą się do wydatków wojskowych jako programu pracy. Jak to stwierdzenie brzmi dla ofiar wojny jest warte wobec. Podobnie jest z faktem, że jest to fałszywe stwierdzenie na własnych warunkach.

Powszechnie uważa się, że ponieważ wiele osób ma pracę w przemyśle wojennym, wydatki na wojnę i przygotowania do wojny są korzystne dla gospodarki. W rzeczywistościwydając te same dolary na pokojowe gałęzie przemysłu, na edukację, infrastrukturę, a nawet na obniżki podatków dla pracowników, dałoby więcej miejsc pracy, a w większości przypadków lepiej płatnych miejsc pracy - z wystarczającymi oszczędnościami, aby pomóc każdemu w przejściu z wojny do pracy na rzecz pokoju .

Rzadkie cięcia w niektórych obszarach armii USA nie spowodowały szkód gospodarczych prognozowanych przez firmy zbrojeniowe.

Wydatki wojskowe są gorsze niż nic ekonomicznie.

Wojna wiąże się z ogromnymi bezpośrednimi kosztami finansowymi, z których zdecydowana większość to fundusze przeznaczone na przygotowania do wojny - lub co uważa się za zwykłe, nie wojnie wydatki wojskowe. Z grubsza rzecz biorąc, świat wydaje 2 trylionów rocznie na militaryzm, z czego Stany Zjednoczone wydają około połowy, lub 1 trylionów. Te amerykańskie wydatki stanowią również około połowy uznaniowości rządu Stanów Zjednoczonych budżet każdego roku i jest dystrybuowane przez kilka departamentów i agencji. Znaczna część pozostałych wydatków na świecie pochodzi od członków NATO i innych sojuszników Stanów Zjednoczonych, chociaż Chiny zajmują drugie miejsce na świecie.

Nie każda znana miara wydatków wojskowych dokładnie oddaje rzeczywistość. Na przykład Globalny Peace Index (GPI) plasuje Stany Zjednoczone blisko spokojnego końca skali pod względem czynnika wojskowego. Dokonuje tego atutu poprzez dwie sztuczki. Po pierwsze, GPI uderza większość narodów świata na skrajnie spokojnym końcu spektrum, zamiast równomiernie je dystrybuować.

Po drugie, GPI traktuje wydatki wojskowe jako procent produktu krajowego brutto (PKB) lub wielkość gospodarki. To sugeruje, że bogaty kraj z ogromnym wojskiem może być bardziej spokojny niż biedny kraj z małym wojskiem. To nie jest tylko kwestia akademicka, ponieważ ośrodki analityczne w Waszyngtonie nalegają na przeznaczanie wyższego odsetka PKB na wojsko, dokładnie tak, jakby trzeba inwestować więcej w działania wojenne, gdy tylko jest to możliwe, nie czekając na defensywną potrzebę. Prezydent Trump wezwał narody NATO do wydawania więcej na militaryzm, używając tego samego argumentu.

W przeciwieństwie do GPI, Sztokholmski Międzynarodowy Instytut Badań nad Pokojem (SIPRI) wymienia Stany Zjednoczone jako najlepsze spedycje wojskowe na świecie, mierzone w wydanych dolarach. W rzeczywistości, według SIPRI, Stany Zjednoczone wydają tyle samo na przygotowanie wojny i wojny, jak większość reszty świata łącznie. Prawda może być jeszcze bardziej dramatyczna. SIPRI mówi, że amerykańskie wydatki wojskowe w 2011 wynosiły X XUM. Chris Hellman z National Priorities Project twierdzi, że wynosi $ 711 miliardów, czyli $ 1,200 trylionów. Różnica wynika z uwzględnienia wydatków wojskowych we wszystkich departamentach rządu, a nie tylko "Obrony", ale także Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Państwa, Energii, Amerykańskiej Agencji ds. Rozwoju Międzynarodowego, Centralnej Agencji Wywiadowczej, Agencji Bezpieczeństwa Narodowego, Administracji Weteranów , odsetki od długów wojennych itp. Nie ma sposobu na porównanie jabłek z jabłkami do innych narodów bez dokładnych wiarygodnych informacji o całkowitych wydatkach wojskowych każdego kraju, ale niezwykle bezpiecznie jest założyć, że żaden inny kraj na świecie nie wydaje $ 1.2 miliarda więcej niż jest wymienione w rankingu SIPRI.

Podczas gdy Korea Północna prawie na pewno wydaje znacznie większy procent swojego produktu krajowego brutto na przygotowania wojenne niż Stany Zjednoczone, prawie na pewno wydaje mniej niż 1 procent tego, co wydają Stany Zjednoczone.

Uszkodzone:

Przyczyny wojny i przemocy tryliony dolarów zniszczenia każdego roku. Koszty dla agresora, jakkolwiek ogromne, mogą być niewielkie w porównaniu z kosztami narodu zaatakowanego. Na przykład społeczeństwo i infrastruktura Iraku były zniszczony. Mamy do czynienia z rozległymi zniszczeniami środowiska, kryzysem uchodźczym i przemocą trwającą znacznie dłużej niż wojna. Koszty finansowe wszystkich budynków i instytucji, domów, szkół i szpitali oraz zniszczonych systemów energetycznych są prawie niezmierzone.

Pośrednie wydatki:

Wojny mogą kosztować nawet naród agresora, który walczy z wojnami daleko od brzegów, tak samo jak w przypadku wydatków pośrednich, jak w bezpośrednich wydatkach. Ekonomiści obliczyli, że wojny w USA w Iraku i Afganistanie kosztują, a nie X bilionów wydanych przez rząd USA, ale łącznie $ 6 biliona gdy rozważane są koszty pośrednie, w tym opieka nad weteranami, odsetki od zadłużenia, wpływ na koszty paliwa, utracone możliwości itp. Nie obejmuje to znacznie wyższych kosztów zwiększonych bazowych wydatków wojskowych towarzyszących tym wojnom lub kosztów pośrednich tych wydatków lub szkód dla środowiska.

Wydatki wojenne zwiększają nierówności:

Wydatki na wojsko kierują fundusze publiczne do coraz bardziej sprywatyzowanych gałęzi przemysłu poprzez najmniej odpowiedzialne przedsiębiorstwa publiczne i takie, które są niezwykle dochodowe dla właścicieli i dyrektorów zaangażowanych korporacji. W rezultacie wydatki wojenne koncentrują bogactwo w niewielkiej liczbie rąk, z których część może zostać wykorzystana do skorumpowania rządu i dalszego zwiększenia lub utrzymania wydatków wojskowych.