Świeże groby na cmentarzu w pobliżu Bachmutu, grudzień 2022 r. – Źródło zdjęcia: Reuters
Medea Benjamin i Nicolas JS Davies, World BEYOND WarLutego 13, 2023
W niedawnym badaniu pt. ”Zagadka monogamicznego małżeństwa", kolumna, analityk wojskowy William Astore napisał: „[Kongresman] George Santos jest objawem znacznie większej choroby: braku honoru, braku wstydu w Ameryce. Honor, prawda, uczciwość po prostu nie wydają się mieć znaczenia lub mają duże znaczenie w dzisiejszej Ameryce… Ale jak można mieć demokrację, w której nie ma prawdy?”
Następnie Astore porównał amerykańskich przywódców politycznych i wojskowych do zhańbionego kongresmana Santosa. “amerykańskich dowódców wojskowych pojawił się przed Kongresem, aby zeznawać, że wojna w Iraku została wygrana” – napisał Astore. „Pojawili się przed Kongresem, aby zeznawać, że wojna w Afganistanie została wygrana. Mówili o „postępie”, o odwróceniu narożników, o siłach irackich i afgańskich pomyślnie wyszkolony i gotowi do podjęcia swoich obowiązków, gdy siły amerykańskie się wycofają. Jak pokazały wydarzenia, wszystko się kręciło. Wszystkie kłamstwa."
Teraz Ameryka znów jest w stanie wojny, na Ukrainie, a wir trwa. W tej wojnie bierze udział Rosja, Ukraina, United States i jej sojusznicy z NATO. Żadna ze stron tego konfliktu nie zrównała się z własnym narodem, aby uczciwie wyjaśnić, o co walczy, co naprawdę ma nadzieję osiągnąć i jak planuje to osiągnąć. Wszystkie strony twierdzą, że walczą o szlachetne cele i twierdzą, że to druga strona odmawia wynegocjowania pokojowego rozwiązania. Wszyscy manipulują i kłamią, a posłuszne media (ze wszystkich stron) trąbią o swoich kłamstwach.
To truizm, że pierwszą ofiarą wojny jest prawda. Ale wirowanie i kłamstwo ma rzeczywisty wpływ na wojnę, w której setki tysięcy prawdziwych ludzi walczy i umiera, podczas gdy ich domy, po obu stronach linii frontu, zostają obrócone w gruzy przez setki tysięcy pociski do haubic.
Yves Smith, redaktor Naked Capitalism, zbadał ten podstępny związek między wojną informacyjną a prawdziwą w artykuł zatytułowanym „Co by było, gdyby Rosja wygrała wojnę z Ukrainą, ale zachodnia prasa tego nie zauważyła?” Zauważył, że całkowita zależność Ukrainy od dostaw broni i pieniędzy od jej zachodnich sojuszników ożywiła triumfalistyczną narrację, że Ukraina pokonuje Rosję i będzie odnosić zwycięstwa tak długo, jak Zachód będzie wysyłał jej więcej pieniędzy i coraz potężniejsze i śmiercionośne bronie.
Ale potrzeba ciągłego odtwarzania iluzji, że Ukraina wygrywa, poprzez propagowanie ograniczonych zdobyczy na polu bitwy, zmusiła Ukrainę do utrzymania poświęcanie swoich sił w niezwykle krwawych bitwach, takich jak kontrofensywa wokół Chersoniu i rosyjskie oblężenia Bachmutu i Soledaru. Podpułkownik Alexander Vershinin, emerytowany dowódca czołgu USA, napisał na stronie internetowej Harvardu Russia Matters: „W pewnym sensie Ukraina nie ma innego wyboru, jak tylko przeprowadzać ataki bez względu na koszty ludzkie i materialne”.
W gęstej mgle propagandy wojennej trudno o obiektywne analizy wojny na Ukrainie. Ale powinniśmy zwrócić uwagę, kiedy szereg wyższych rangą zachodnich dowódców wojskowych, czynnych i emerytowanych, pilnie wzywa dyplomację do wznowienia negocjacji pokojowych i ostrzega, że przedłużanie i eskalacja wojny grozi na pełną skalę wojny między Rosją a Stanami Zjednoczonymi, która może przerodzić się w eskalację wojna atomowa.
Generał Erich Vad, który przez siedem lat był starszym doradcą wojskowym kanclerz Niemiec Angeli Merkel, niedawno rozmawiał z Emmą, niemieckim serwisem informacyjnym. Wojnę na Ukrainie nazwał „wojną na wyniszczenie” i porównał ją do I wojny światowej, a w szczególności do bitwy pod Verdun, w której zginęły setki tysięcy żołnierzy francuskich i niemieckich, bez większych korzyści dla żadnej ze stron .
Vad zapytał ten sam uporczywy bez odpowiedzi pytanie o które redakcja New York Timesa poprosiła prezydenta Bidena w maju ubiegłego roku. Jakie są rzeczywiste cele wojenne USA i NATO?
„Chcecie osiągnąć gotowość do negocjacji z dostawami czołgów? Chcesz odzyskać Donbas czy Krym? A może chcesz całkowicie pokonać Rosję? — zapytał generał Vad.
Doszedł do wniosku: „Nie ma realistycznej definicji stanu końcowego. A bez ogólnej koncepcji politycznej i strategicznej dostawy broni to czysty militaryzm. Mamy militarnie operacyjny impas, którego nie możemy rozwiązać militarnie. Nawiasem mówiąc, jest to również opinia amerykańskiego szefa sztabu Marka Milleya. Powiedział, że nie należy spodziewać się militarnego zwycięstwa Ukrainy, a jedyną możliwą drogą są negocjacje. Wszystko inne jest bezsensownym marnowaniem ludzkiego życia”.
Ilekroć zachodni urzędnicy są postawieni na miejscu przez te pytania bez odpowiedzi, są zmuszeni odpowiedzieć, ponieważ Bidenowi się udało „Timesowi” osiem miesięcy temu, że wysyłają broń, aby pomóc Ukrainie się obronić i zapewnić jej silniejszą pozycję przy stole negocjacyjnym. Ale jak miałaby wyglądać ta „silniejsza pozycja”?
Amerykańskie media utrzymują powtórzenie narrację, że Rosja nigdy nie będzie negocjować w dobrej wierze, i ukryła przed opinią publiczną owocne negocjacje, które rozpoczęły się wkrótce po rosyjskiej inwazji, ale zostały stłumione przez Stany Zjednoczone i Wielką Brytanię. Niewiele mediów donosiło o niedawnych rewelacjach byłego premiera Izraela Naftalego Bennetta na temat negocjacji o zawieszeniu broni między Rosją a Ukrainą w Turcji, w których pośredniczeniu pomagał w mediacji w marcu 2022 r. Bennett powiedział wprost, że Zachód "zablokowany" lub „zatrzymał” (w zależności od tłumaczenia) negocjacje.
Bennett potwierdził to, co zostało zgłoszone przez inne źródła od 21 kwietnia 2022 r., kiedy turecki minister spraw zagranicznych Mevlut Cavusoglu, jeden z pozostałych mediatorów, powiedział CNN Turk po spotkaniu ministrów spraw zagranicznych NATO: „Są kraje w NATO, które chcą, aby wojna trwała… Chcą osłabienia Rosji”.
Doradcy premiera Zełenskiego pod warunkiem, szczegóły wizyty Borisa Johnsona w Kijowie 9 kwietnia, opublikowane 5 maja w Ukraińskiej Prawdzie. Powiedzieli, że Johnson dostarczył dwie wiadomości. Po pierwsze, na Putina i Rosję „należy wywierać presję, a nie negocjować”. Po drugie, nawet gdyby Ukraina zawarła porozumienie z Rosją, „kolektywny Zachód”, którego Johnson miał reprezentować, nie weźmie w nim udziału.
Zachodnie media korporacyjne generalnie brały udział w tych wczesnych negocjacjach tylko po to, by podać w wątpliwość tę historię lub oczernić każdego, kto ją powtarza jako apologetów Putina, pomimo potwierdzenia z wielu źródeł przez ukraińskich urzędników, tureckich dyplomatów, a obecnie byłego premiera Izraela.
Ramy propagandowe, których używają politycy i media zachodniego establishmentu do wyjaśniania własnej opinii publicznej wojny na Ukrainie, to klasyczna narracja „białe kapelusze kontra czarne kapelusze”, w której wina Rosji za inwazję podwaja się jako dowód niewinności i prawości Zachodu. Rosnąca góra dowodów na to, że Stany Zjednoczone i ich sojusznicy są współodpowiedzialni za wiele aspektów tego kryzysu, jest zamiatana pod przysłowiowy dywan, który coraz bardziej przypomina „Małego Księcia” rysunek boa dusiciela, który połknął słonia.
Zachodnie media i urzędnicy byli jeszcze bardziej śmieszni, kiedy próbowali obwiniać Rosję za wysadzanie własnych rurociągów, podwodnego gazociągu Nord Stream, który kierował rosyjski gaz do Niemiec. Według NATO eksplozje, które spowodowały uwolnienie pół miliona ton metanu do atmosfery, były „celowymi, lekkomyślnymi i nieodpowiedzialnymi aktami sabotażu”. The Washington Post, w czymś, co można uznać za błąd w sztuce dziennikarskiej, zacytowany anonimowy „wysoki europejski urzędnik ds. środowiska”, mówiący: „Nikt po europejskiej stronie oceanu nie myśli, że jest to coś innego niż rosyjski sabotaż”.
Dopiero były reporter śledczy New York Timesa, Seymour Hersh, przerwał ciszę. Opublikował w poście na blogu na swoim własnym Substacku spektakularne informatora opis tego, jak nurkowie Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych połączyli siły z Norweską Marynarką Wojenną, aby podłożyć materiały wybuchowe pod osłoną ćwiczeń morskich NATO, i jak zostały zdetonowane przez wyrafinowany sygnał z boi zrzuconej przez norweski samolot obserwacyjny. Według Hersha, prezydent Biden odegrał aktywną rolę w planie i zmienił go tak, aby obejmował użycie boi sygnalizacyjnej, tak aby mógł osobiście dyktować dokładny czas operacji, trzy miesiące po podłożeniu materiałów wybuchowych.
Biały Dom przewidywalny Zwolnione Raport Hersha jako „całkowicie fałszywą i kompletną fikcję”, ale nigdy nie przedstawił żadnego rozsądnego wyjaśnienia tego historycznego aktu ekologicznego terroryzmu.
Prezes Zarządu Eisenhower słynne powiedzenie, że tylko „czujni i świadomi obywatele” mogą „chronić się przed nabyciem nieuzasadnionych wpływów, poszukiwanych lub nie, przez kompleks wojskowo-przemysłowy. Potencjał katastrofalnego wzrostu źle ulokowanej władzy istnieje i będzie się utrzymywał”.
Co więc czujni i znający się na rzeczy obywatele amerykańscy powinni wiedzieć o roli, jaką nasz rząd odegrał w wywołaniu kryzysu na Ukrainie, o roli, którą korporacyjne media zamiatały pod dywan? To jedno z głównych pytań, na które staraliśmy się odpowiedzieć nasza książka Wojna na Ukrainie: sens bezsensownego konfliktu. Odpowiedzi obejmują:
- USA go złamały obiecuje nie rozszerzać NATO na Europę Wschodnią. W 1997 roku, zanim Amerykanie usłyszeli o Władimirze Putinie, 50 byłych senatorów, emerytowanych oficerów wojskowych, dyplomatów i naukowców napisał do Prezydenta Clintona, aby sprzeciwił się rozszerzeniu NATO, nazywając to błędem politycznym o „historycznych proporcjach”. Starszy mąż stanu George Kennan skazany jako „początek nowej zimnej wojny”.
- NATO sprowokowało Rosję swoją otwartością obietnica Ukrainie w 2008 roku, że zostanie członkiem NATO. William Burns, który był wówczas ambasadorem USA w Moskwie, a obecnie jest dyrektorem CIA, ostrzegł w Departamencie Stanu notatka„Wejście Ukrainy do NATO jest najjaśniejszą ze wszystkich czerwonych linii dla rosyjskiej elity (nie tylko Putina)”.
- Połączenia Stany Zjednoczone poparły zamach stanu na Ukrainie w 2014 roku, który zainstalował rząd, który tylko połowa jej lud uznany za prawowitego, powodując rozpad Ukrainy i wojnę domową zabity 14,000 XNUMX osób.
- 2015 Mińsk II Porozumienie pokojowe osiągnęło stabilną i stałą linię zawieszenia broni redukcje ofiar, ale Ukraina nie przyznała autonomii Donieckowi i Ługańsku zgodnie z ustaleniami. Angela Merkel i Franciszka Holland teraz przyznają, że zachodni przywódcy poparli Mińsk II tylko po to, by zyskać czas dla NATO na uzbrojenie i wyszkolenie armii ukraińskiej do siłowego odzyskania Donbasu.
- W tygodniu poprzedzającym inwazję obserwatorzy OBWE w Donbasie udokumentowali ogromną eskalację eksplozji wokół linii zawieszenia broni. Większość 4,093 wybuchów w ciągu czterech dni byli na terytorium zajętym przez rebeliantów, co wskazuje na nadchodzący ostrzał ukraińskich sił rządowych. Urzędnicy amerykańscy i brytyjscy twierdzili, że były to „fałszywa flaga” ataków, jakby siły Doniecka i Ługańska ostrzeliwały się, tak jak sugerowały później, że Rosja wysadziła w powietrze własne rurociągi.
- Po inwazji, zamiast wspierać starania Ukrainy o pokój, Stany Zjednoczone i Wielka Brytania zablokowały je lub powstrzymały. Boris Johnson z Wielkiej Brytanii powiedział, że widzą szansę "naciśnij" Rosja i chcieli jak najlepiej to wykorzystać, a sekretarz obrony USA Austin powiedział, że ich celem jest "osłabiać" Rosja.
Co by z tego wszystkiego zrobił czujny i dobrze poinformowany obywatel? Zdecydowanie potępilibyśmy Rosję za napaść na Ukrainę. Ale co wtedy? Z pewnością domagalibyśmy się również, aby amerykańscy przywódcy polityczni i wojskowi powiedzieli nam prawdę o tej przerażającej wojnie i roli naszego kraju w niej oraz domagali się, aby media przekazywały prawdę opinii publicznej. „Czujni i świadomi obywatele” z pewnością zażądaliby wtedy, aby nasz rząd przestał podsycać tę wojnę i zamiast tego poparł natychmiastowe negocjacje pokojowe.
Medea Benjamin i Nicolas JS Davies są autorami Wojna na Ukrainie: nadawanie sensu bezsensownemu konfliktowi, opublikowane przez OR Books.
Medea Benjamin jest współzałożycielem CODEPINK dla pokoju, autor kilku książek, m.in Wewnątrz Iranu: prawdziwa historia i polityka Islamskiej Republiki Iranu.
Nicolas JS Davies jest niezależnym dziennikarzem, badaczem z CODEPINK i autorem Krew w naszych rękach: amerykańska inwazja i zniszczenie Iraku.
