Zwariuj na punkcie nuklearnego szaleństwa

David Swanson, 24 września 2022 r

Uwagi w Seattle 24 września 2022 o godz https://abolishnuclearweapons.org

Jestem tak chory i zmęczony wojnami. Jestem gotowa na pokój. A ty?

Miło mi to słyszeć. Ale prawie wszyscy są za pokojem, nawet ci, którzy uważają, że najpewniejszą drogą do pokoju jest więcej wojen. W końcu mają w Pentagonie słup pokoju. Jestem prawie pewien, że bardziej go ignorują niż go czczą, chociaż robią wiele ludzkich ofiar dla sprawy.

Kiedy pytam pokój ludzi w tym kraju, czy uważają, że jakakolwiek strona jakiejkolwiek wojny może być uzasadniona lub kiedykolwiek była uzasadniona, 99 razy na 100 szybko słyszę okrzyki „II Wojna Światowa”, „Hitler” lub „Holokaust”. ”

Teraz zamierzam zrobić coś, czego zwykle nie robię i polecić wam obejrzenie super długiego filmu Kena Burnsa na PBS, nowego o USA i Holokauście. Chyba że jesteś jednym z tych dziwnych dinozaurów jak ja, które czytają książki. Czy ktoś z was czyta książki?

OK, reszta z was: obejrzyjcie ten film, ponieważ eliminuje on główny powód, dla którego ludzie podają wsparcie pierwszej wojny, którą wspierają, a który jest podstawą propagandy numer jeden dla wspierania nowych wojen i broni.

Spodziewam się, że czytelnicy książek już o tym wiedzą, ale ratowanie ludzi z obozów zagłady nie było częścią II wojny światowej. W rzeczywistości potrzeba skupienia się na prowadzeniu wojny była główną wymówką publiczną, by nie ratować ludzi. Największą prywatną wymówką było to, że żaden z krajów świata nie chciał uchodźców. Film obejmuje szaloną debatę, która toczyła się nad tym, czy zbombardować obozy śmierci, aby je uratować. Ale nie mówi ci, że działacze pokojowi lobbowali zachodnie rządy, by negocjowały wolność ofiar obozów. Negocjacje z nazistowskimi Niemcami prowadzono pomyślnie w sprawie jeńców wojennych, tak jak ostatnio prowadzono pomyślnie negocjacje z Rosją w sprawie wymiany jeńców i eksportu zboża na Ukrainę. Kłopot nie polegał na tym, że Niemcy nie chciały uwolnić ludzi — przez lata głośno domagały się, aby ktoś ich zabrał. Kłopot polegał na tym, że rząd USA nie chciał uwolnić milionów ludzi, co uważał za poważną niedogodność. Problem polega na tym, że rząd USA nie chce pokoju na Ukrainie.

Mam nadzieję, że Stany Zjednoczone przyznają się do uciekających Rosjan, poznają ich i polubią, abyśmy mogli z nimi współpracować, zanim Stany Zjednoczone dojdą do momentu wszczęcia poboru.

Ale podczas gdy tylko głośna mniejszość w Stanach Zjednoczonych chciała pomóc ofiarom nazizmu, dzięki pewnym środkom mamy teraz w USA cichą większość, która chce zakończyć rzeź na Ukrainie. Ale nie wszyscy milczymy cały czas!

A w. Według Data for Progress z Dziewiątego Okręgu Kongresowego Waszyngtonu na początku sierpnia 53% głosujących zadeklarowało, że poprze Stany Zjednoczone prowadzące negocjacje w sprawie jak najszybszego zakończenia wojny na Ukrainie, nawet jeśli oznaczałoby to zawarcie pewnych kompromisów z Rosją. Jednym z wielu powodów, dla których wierzę, że liczba ta może wzrosnąć, o ile jeszcze się nie zwiększyło, jest to, że w tym samym sondażu 78% wyborców obawiało się, że konflikt będzie miał charakter nuklearny. Podejrzewam, że 25% lub więcej, którzy najwyraźniej martwią się, że wojna będzie nuklearna, ale wierzą, że jest to cena, którą warto zapłacić, aby uniknąć jakichkolwiek negocjacji pokojowych, nie mają całkowicie wszechstronnego zrozumienia, czym jest wojna nuklearna.

Myślę, że musimy nadal próbować wszystkich możliwych sposobów, aby uświadomić ludziom dziesiątki wypadków i konfrontacji, które mogą się wydarzyć, jak bardzo nieprawdopodobne jest to, że jedna bomba atomowa zostanie zrzucona, a nie wiele w dwóch kierunkach. , że rodzaj bomby, która zniszczyła Nagasaki, jest teraz jedynie detonatorem znacznie większej bomby, którą planiści wojny nuklearnej nazywają małą i użyteczną, i jak nawet ograniczona wojna nuklearna mogłaby stworzyć globalną nuklearną zimę, która może doprowadzić do śmierci żywi zazdroszczą zmarłym.

Rozumiem, że niektórzy ludzie w Richland i okolicach w stanie Waszyngton próbują zmienić niektóre nazwy rzeczy i generalnie ograniczają gloryfikację produkcji plutonu, który zmasakrował ludność Nagasaki. Myślę, że powinniśmy oklaskiwać wysiłki zmierzające do cofnięcia celebracji ludobójczej akcji.

Połączenia New York Times niedawno napisał o Richland, ale w większości unikał kluczowego pytania. Gdyby prawdą było, że bombardowanie Nagasaki rzeczywiście uratowało więcej istnień ludzkich, niż kosztowało, to nadal byłoby przyzwoite dla Richlanda okazanie szacunku dla odebranych istnień, ale ważne byłoby również uczczenie tak trudnego osiągnięcia.

Jeśli jednak prawdą jest, jak zdają się jasno wynikać fakty, że bomby atomowe nie uratowały więcej niż 200,000 XNUMX istnień ludzkich, faktycznie nie uratowały żadnego życia, to świętowanie ich jest po prostu złem. A ponieważ niektórzy eksperci uważają, że ryzyko nuklearnej apokalipsy nigdy nie było większe niż obecnie, ma znaczenie, że zrobimy to dobrze.

Bombardowanie Nagasaki zostało faktycznie przesunięte z 11 sierpnia na 9 sierpnia 1945 r., aby zmniejszyć prawdopodobieństwo poddania się Japonii przed zrzuceniem bomby. Więc cokolwiek myślisz o bombardowaniu jednego miasta (kiedy wielu naukowców nuklearnych chciało zamiast tego demonstracji na niezamieszkanym obszarze), trudno wymyślić uzasadnienie dla tego drugiego miasta. I tak naprawdę nie było usprawiedliwienia dla zniszczenia pierwszego.

The United States Strategic Bombing Survey, ustanowione przez rząd USA, wywnioskował, że, „z ​​pewnością przed 31 grudnia 1945 r. i według wszelkiego prawdopodobieństwa przed 1 listopada 1945 r. Japonia poddałaby się, nawet gdyby bomby atomowe nie zostały zrzucone, nawet gdyby Rosja nie przystąpiła do wojny i nawet gdyby żadna inwazja nie planowane lub rozważane.”

Jednym z dysydentów, który przed zamachami wyraził ten sam pogląd sekretarzowi wojny i, jak sam powiedział, prezydentowi Trumanowi, był generał Dwight Eisenhower. Generał Douglas MacArthur przed bombardowaniem Hiroszimy ogłosił, że Japonia została już pokonana. Przewodniczący połączonych szefów sztabów admirał William D. Leahy powiedział ze złością w 1949 roku: „Użycie tej barbarzyńskiej broni w Hiroszimie i Nagasaki nie przyniosło żadnej materialnej pomocy w naszej wojnie z Japonią. Japończycy byli już pokonani i gotowi do kapitulacji”.

Prezydent Truman usprawiedliwiał bombardowanie Hiroszimy nie przyspieszeniem końca wojny, ale zemstą na japońskich przestępstwach. Od tygodni Japonia była gotowa poddać się, jeśli zdoła zatrzymać swojego cesarza. Stany Zjednoczone odmówiły tego aż do upadku bomb. Tak więc chęć zrzucenia bomb mogła wydłużyć wojnę.

Powinniśmy jasno powiedzieć, że twierdzenie, że bomby ratują życie, początkowo miało nieco więcej sensu niż teraz, ponieważ dotyczyło białych istnień. Teraz wszyscy są zbyt zawstydzeni, aby uwzględnić tę część twierdzenia, ale i tak kontynuują podstawowe twierdzenie, mimo że zamordowanie 200,000 XNUMX ludzi w wojnie, która może się skończyć, gdybyś po prostu ją zakończył, jest prawdopodobnie najdalszą rzeczą, jaką można sobie wyobrazić od ratowania życia.

Wydaje mi się, że szkoły, zamiast używać chmurek grzybowych do logo, powinny skupić się na lepszym nauczaniu historii.

Mam na myśli wszystkie szkoły. Dlaczego wierzymy w koniec zimnej wojny? Kto nas tego nauczył?

Rzekome zakończenie zimnej wojny nigdy nie pociągało za sobą ani Rosji, ani Stanów Zjednoczonych zmniejszenia swoich zapasów nuklearnych poniżej tego, co wystarczyłoby do wielokrotnego zniszczenia praktycznie całego życia na Ziemi – nie w rozumieniu naukowców 30 lat temu, a na pewno nie teraz, gdy my dowiedzieć się więcej o nuklearnej zimie.

Rzekome zakończenie zimnej wojny było kwestią retoryki politycznej i zainteresowania mediów. Ale pociski nigdy nie zniknęły. Broń nigdy nie spadła z pocisków w USA czy Rosji, tak jak w Chinach. Ani USA, ani Rosja nigdy nie zobowiązały się do nierozpoczęcia wojny nuklearnej. Wydaje się, że zobowiązanie Traktatu o nieproliferacji nigdy nie było uczciwym zobowiązaniem w Waszyngtonie. Waham się nawet zacytować to z obawy, że ktoś w Waszyngtonie dowie się, że istnieje, i zniszczy to. Ale i tak to zacytuję. Strony traktatu zobowiązały się do:

„prowadzą w dobrej wierze negocjacje w sprawie skutecznych środków odnoszących się do szybkiego zaprzestania wyścigu zbrojeń nuklearnych i rozbrojenia nuklearnego, a także w sprawie traktatu o ogólnym i całkowitym rozbrojeniu pod ścisłą i skuteczną kontrolą międzynarodową”.

Chciałbym, aby rząd USA podpisał wiele traktatów, w tym traktaty i porozumienia, które podarł, takie jak porozumienie z Iranem, traktat o siłach jądrowych o średnim zasięgu i traktat o pociskach balistycznych, w tym traktaty, które ma nigdy nie podpisany, jak na przykład Traktat o zakazie broni jądrowej. Ale żaden z nich nie jest tak dobry, jak istniejące traktaty, których przestrzegania moglibyśmy domagać się, takie jak pakt Kellogg-Briand, który zakazuje wszelkiej wojny, czy traktat o nierozprzestrzenianiu broni, który wymaga całkowitego rozbrojenia – wszelkiej broni. Dlaczego mamy te prawa dotyczące książek, które są o wiele lepsze niż te, o których marzymy, że łatwo jest nam zaakceptować propagandowe twierdzenie, że tak naprawdę nie istnieją, że powinniśmy wierzyć w naszą telewizję, a nie we własne kłamliwe oczy?

Odpowiedź jest prosta. Ponieważ ruch pokojowy lat 1920-tych był silniejszy, niż możemy sobie wyobrazić, a także dlatego, że ruch antywojenny i antynuklearny lat 1960-tych również był cholernie dobry. Oba te ruchy zostały stworzone przez zwykłych ludzi dokładnie takich jak my, tyle że z mniejszą wiedzą i doświadczeniem. Możemy zrobić to samo i lepiej.

Ale musimy wpaść w szał z powodu nuklearnego szaleństwa. Musimy zachowywać się tak, jakby każdemu drobinowi piękna i cudu na Ziemi groziło szybkie unicestwienie z powodu błazennej arogancji niektórych z najgłupszych żyjących ludzi. Naprawdę mamy do czynienia z szaleństwem, a to oznacza, że ​​musimy wyjaśnić tym, którzy będą słuchać, co jest w nim nie tak, jednocześnie budując ruch politycznej presji na tych, których trzeba popchnąć.

Dlaczego szaleństwem jest chcieć największej, najokrutniejszej broni w pobliżu, tylko po to, by odstraszyć irracjonalnych cudzoziemców od niesprowokowanych ataków, takich jak ten, do którego tak ostrożnie sprowokowano Rosję?

(Przypuszczalnie wszyscy wiecie, że sprowokowanie do czegoś nie usprawiedliwia robienia tego, ale prawdopodobnie i tak muszę to powiedzieć.)

Oto 10 powodów, dla których chęć posiadania broni nuklearnej jest szaleństwem:

1. Niech minie wystarczająco dużo lat, a istnienie broni jądrowej zabije nas wszystkich przez przypadek.
2. Niech minie wystarczająco dużo lat, a istnienie broni jądrowej zabije nas wszystkich przez czyn jakiegoś szaleńca.
3. Nie ma nic, co mogłoby powstrzymać broń nuklearną, tak jak ogromny stos broni niejądrowej nie może powstrzymać lepiej — ale poczekaj na #4.
4. Działania bez przemocy okazały się skuteczniejszą obroną przed najazdami i okupacjami niż użycie broni.
5. Grożenie użyciem broni, aby nigdy jej nie używać, stwarza wysokie ryzyko niedowierzania, zamieszania i faktycznego jej użycia.
6. Zatrudnienie dużej liczby osób w celu przygotowania do użycia broni daje impuls do jej użycia, co jest częścią wyjaśnienia tego, co wydarzyło się w 1945 roku.
7. Hanford, podobnie jak wiele innych miejsc, siedzi na odpadach, które niektórzy nazywają podziemnym Czarnobylem czekającym na pojawienie się, i nikt nie znalazł rozwiązania, ale generowanie większej ilości odpadów jest uważane za niekwestionowane przez tych, którzy są w okowach szaleństwa.
8. Pozostałe 96% ludzkości nie jest bardziej irracjonalne niż 4% w Stanach Zjednoczonych, ale nie mniej.
9. Kiedy zimna wojna może zostać wznowiona po prostu przez zauważenie, że nigdy się nie skończyła, i kiedy może stać się gorąca w jednej chwili, niemożność radykalnej zmiany kursu jest definicją szaleństwa.
10. Władimir Putin – a także Donald Trump, Bill Clinton, dwaj Bushowie, Richard Nixon, Dwight Eisenhower i Harry Truman – zagrozili użyciem broni jądrowej. Są to ludzie, którzy uważają, że dotrzymywanie gróźb jest o wiele ważniejsze niż dotrzymywanie obietnic. Kongres USA otwarcie twierdzi, że nie jest w stanie powstrzymać prezydenta. A Washington Post felietonista mówi, że nie ma się czym martwić, ponieważ Stany Zjednoczone mają tyle samo bomb atomowych, co Rosja. Cały nasz świat nie jest wart ryzyka, że ​​jakiś nuklearny cesarz w USA, Rosji czy gdziekolwiek indziej nie pójdzie.

Szaleństwo było wielokrotnie leczone, a nuklearne szaleństwo nie musi być wyjątkiem. Instytucje, które przetrwały wiele lat i które zostały nazwane nieuniknionymi, naturalnymi, niezbędnymi i różnymi innymi terminami o równie wątpliwej wadze, zostały zlikwidowane w różnych społeczeństwach. Należą do nich kanibalizm, ofiary z ludzi, próby, waśnie krwi, pojedynki, poligamia, kara śmierci, niewolnictwo i program Fox News Billa O'Reilly'ego. Większość ludzkości tak bardzo chce wyleczyć nuklearne szaleństwo, że tworzy w tym celu nowe traktaty. Większość ludzkości zrezygnowała z posiadania broni nuklearnej. Korea Południowa, Tajwan, Szwecja i Japonia zdecydowały się nie mieć broni nuklearnej. Ukraina i Kazachstan zrezygnowały z broni atomowej. Białoruś też. Republika Południowej Afryki zrezygnowała z broni jądrowej. Brazylia i Argentyna nie zdecydowały się na broń nuklearną. I chociaż zimna wojna nigdy się nie skończyła, tak dramatyczne kroki rozbrojenia zostały podjęte, że ludzie wyobrażali sobie, że się kończy. Taka świadomość problemu powstała 40 lat temu, że ludzie wyobrażali sobie, że problem po prostu trzeba rozwiązać. W tym roku ponownie widzieliśmy przebłysk tej świadomości.

Kiedy zeszłej wiosny wybuchła wojna na Ukrainie, naukowcy, którzy przechowują Zegar Zagłady już w 2020 roku, przesunęli używane zegarki bliżej apokaliptycznej północy, pozostawiając niewiele miejsca na dalsze przybliżenie go jeszcze w tym roku. Ale coś zmieniło się przynajmniej zauważalnie w kulturze amerykańskiej. Społeczeństwo, które choć nie ma większego znaczenia dla spowolnienia upadku klimatu, jest bardzo otwarcie świadome tej apokaliptycznej przyszłości, nagle zaczęło mówić trochę o apokalipsie w przyspieszonym tempie, która byłaby wojną nuklearną. The Seattle Times nawet zamieścił nagłówek „Waszyngton przestał planować wojnę nuklearną w 1984 roku. Czy powinniśmy zacząć teraz?” Mówię ci, że to szaleństwo.

Połączenia Seattle Times promował wiarę w samotną bombę atomową i indywidualne rozwiązania. Niewiele jest powodów, aby przypuszczać, że jedna bomba atomowa zostanie zrzucona bez licznych towarzyszących jej bomb i licznych bomb reagujących niemal natychmiast z drugiej strony. Jednak obecnie więcej uwagi poświęca się temu, jak należy się zachowywać, gdy uderzy pojedyncza bomba, niż znacznie bardziej prawdopodobnym scenariuszom. Miasto Nowy Jork ogłosiło, że mieszkańcy mają chodzić do domów. Zwolennicy bezdomnych są oburzeni niesprawiedliwym skutkiem wojny nuklearnej, chociaż prawdziwa wojna nuklearna sprzyja tylko karaluchom, a za niewielki procent tego, co wydamy na jej przygotowanie, możemy dać każdemu dom. Słyszeliśmy dziś wcześniej o roztworze pigułek z jodem.

Nieindywidualną odpowiedzią na ten typowo kolektywny problem byłoby zorganizowanie nacisku na rozbrojenie – czy to połączonego, czy jednostronnego. Jednostronne odejście od szaleństwa jest aktem zdrowego rozsądku. I wierzę, że możemy to zrobić. Ludzie, którzy zorganizowali to wydarzenie dzisiaj za pomocą abolishnuclearweapons.org, mogą zorganizować inne. Nasi przyjaciele z Ground Zero Center for Nonviolent Action wiedzą dokładnie, co robią. Jeśli potrzebujemy kreatywnej sztuki publicznej, aby przekazać nasze przesłanie, kampania Backbone z Vashon Island może sobie z tym poradzić. Na Wyspie Whidbey Whidbey Environmental Action Network i ich sojusznicy właśnie wykopali wojsko z parków stanowych, a Sound Defense Alliance pracuje nad usunięciem rozdzierających uszy samolotów śmierci z nieba.

Chociaż potrzebujemy więcej aktywizmu, dzieje się o wiele więcej, niż zwykle wiemy. Na DefuseNuclearWar.org można znaleźć plany dotyczące nadzwyczajnych akcji antynuklearnych w październiku w całych Stanach Zjednoczonych.

Czy możemy pozbyć się broni jądrowej i zachować energię jądrową? Wątpię. Czy możemy pozbyć się broni nuklearnej i utrzymać w tysiącach baz w krajach innych ludzi ogromne zapasy broni nienuklearnej? Wątpię. Ale to, co możemy zrobić, to zrobić krok i patrzeć, jak każdy kolejny krok staje się łatwiejszy, ponieważ odwrócony wyścig zbrojeń tak czyni, ponieważ sprawia to edukacja, i ponieważ sprawia, że ​​tak jest. Jeśli jest coś, co politycy lubią lepiej niż spalanie całych miast, to wygrywa. Jeśli rozbrojenie nuklearne zacznie wygrywać, może spodziewać się, że na pokład wejdzie o wiele więcej przyjaciół.

Ale w tej chwili nie ma ani jednego członka Kongresu USA, który poważnie nadstawiałby karku w obronie pokoju, a tym bardziej nie ma klubu czy partii. Głosowanie na mniejsze zło zawsze będzie miało siłę logiki, jaką ma, ale żaden z wyborów w żadnej z kart do głosowania nie obejmuje przetrwania człowieka – co oznacza jedynie, że – tak jak w całej historii – musimy zrobić więcej niż głosowanie. To, czego nie możemy zrobić, to pozwolić, aby nasze szaleństwo stało się podłością, nasza świadomość stała się fatalizmem, a nasza frustracja przekształciła się w przesunięcie odpowiedzialności. To cała nasza odpowiedzialność, czy nam się to podoba, czy nie. Ale jeśli zrobimy co w naszej mocy, pracując w społeczności, mając przed sobą wizję pokojowego i wolnego od atomu świata, myślę, że może nam się to spodobać. Jeśli będziemy mogli tworzyć wszędzie wspólnoty pokojowe, takie jak ta, której częścią byliśmy dziś rano, możemy zawrzeć pokój.

Filmy z wydarzenia w Seattle powinny pojawić się na ten kanał.