(To jest sekcja 27 World Beyond War biały papier Globalny system bezpieczeństwa: alternatywa dla wojny. Kontynuuj poprzedzający | następujący Sekcja.)
Świat jest pełen uzbrojenia, od automatycznej broni po czołgi i ciężką artylerię. Zalanie broni przyczynia się zarówno do eskalacji przemocy w czasie wojny, jak i do niebezpieczeństwa przestępczości i terroryzmu. Pomaga rządom, które dopuściły się poważnych naruszeń praw człowieka, tworzy niestabilność międzynarodową i utrwala przekonanie, że pokój można osiągnąć za pomocą broni palnej.
Zakaz handlu bronią
Producenci broni mają lukratywne kontrakty rządowe, a nawet są przez nie subsydiowani, a także sprzedają na wolnym rynku. USA i inne kraje sprzedały broń na niestabilny i pełen przemocy Bliski Wschód. Czasami broń jest sprzedawana obu stronom konfliktu, jak w przypadku Iraku i Iranu oraz wojny, w której zginęło od 600,000 1,250,000 do XNUMX XNUMX XNUMX na podstawie naukowych szacunków.note29 Czasami są one wykorzystywane przeciwko sprzedawcy lub jego sojusznikom, jak w przypadku broni, którą Stany Zjednoczone dostarczyły mudżahedinom, która trafiła w ręce Al-Kaidy, oraz broni sprzedanej lub przekazanej przez USA Irakowi, która trafiła do ręce ISIS podczas inwazji na Irak w 2014 roku.
Międzynarodowy handel broniami do ofiar śmiertelnych jest ogromny - ponad X XUM miliarda dolarów rocznie. Głównymi eksporterami broni do świata są mocarstwa, które walczyły podczas II wojny światowej; w kolejności: USA, Rosja, Niemcy, Francja i Wielka Brytania.
ONZ przyjęła tzw Traktat o handlu bronią (ATT) 2 kwietnia 2013 r. Nie znosi międzynarodowego handlu bronią. Traktat jest „instrumentem ustanawiającym wspólne międzynarodowe standardy importu, eksportu i transferu broni konwencjonalnej”. Miała wejść w życie w grudniu 2014 r. Zasadniczo mówi się, że eksporterzy będą się monitorować, aby uniknąć sprzedaży broni „terrorystom lub państwom zbójeckim”. Stany Zjednoczone upewniły się, że mają prawo weta w stosunku do tekstu, żądając, aby obrady rządziły konsensusem. Stany Zjednoczone zażądały, aby traktat pozostawiał ogromne luki, tak aby traktat „nie zakłócał nadmiernie naszej zdolności do importu, eksportu lub transferu broni w celu wsparcia naszego bezpieczeństwa narodowego i interesów polityki zagranicznej” [oraz] „międzynarodowy handel bronią jest legalnej działalności handlowej” [oraz] „w przeciwnym razie zgodny z prawem handlowy handel bronią nie może być nadmiernie utrudniany”. Ponadto „nie ma wymogu zgłaszania lub oznaczania i śledzenia amunicji lub materiałów wybuchowych [i] nie będzie mandatu dla organu międzynarodowego do egzekwowania ATT”.
Alternatywny system bezpieczeństwa wymaga dużego poziomu rozbrojenia, aby wszystkie narody czuły się bezpiecznie przed agresją. ONZ definiuje ogólne i całkowite rozbrojenie „… jako eliminację wszelkiej broni masowego rażenia, w połączeniu z„ zrównoważoną redukcją sił zbrojnych i uzbrojenia konwencjonalnego, opartą na zasadzie nieumniejszonego bezpieczeństwa stron w celu promowania lub zwiększania stabilności na niższym poziomie poziom wojskowy, biorąc pod uwagę potrzebę ochrony wszystkich państw przez wszystkie państwa ”(Zgromadzenie Ogólne ONZ, ostateczny dokument pierwszej specjalnej sesji w sprawie rozbrojenia, par. 22.) Ta definicja rozbrojenia wydaje się mieć dostatecznie duże otwory, aby prowadzić czołg przez. Konieczny jest znacznie bardziej agresywny traktat z datowanymi poziomami redukcji, a także mechanizm egzekwowania.
Wydaje się, że Traktat nie wymaga od Państw-Stron utworzenia agencji nadzorującej eksport i import broni oraz ustalenia, czy uważają, że broń zostanie niewłaściwie wykorzystana do takich działań, jak ludobójstwo czy piractwo, oraz do corocznego składania raportów dotyczących ich handlu. Wydaje się, że nie wykonuje tej pracy, ponieważ pozostawia kontrolę nad handlem tym, którzy chcą eksportować i importować. Konieczny jest znacznie bardziej energiczny i egzekwowalny zakaz wywozu broni. Handel bronią musi zostać dodany do listy Międzynarodowego Trybunału Karnego "zbrodni przeciwko ludzkości" i egzekwowany w przypadku indywidualnych producentów i handlowców broni oraz przez Radę Bezpieczeństwa w jej mandacie do stawienia czoła pogwałceniom "międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa" w przypadku suwerennych państw jako sprzedawców.note30
Wyjęci spod prawa broń w kosmosie
Kilka krajów opracowało plany, a nawet sprzęt do działań wojennych w przestrzeni kosmicznej, w tym broń naziemna i kosmiczna do atakowania satelitów oraz broń naziemna (w tym broń laserowa) do atakowania instalacji naziemnych z kosmosu. Niebezpieczeństwa związane z umieszczaniem broni w przestrzeni kosmicznej są oczywiste, zwłaszcza w przypadku broni jądrowej lub broni zaawansowanej technologicznie. 130 krajów ma obecnie programy kosmiczne, a w kosmosie jest 3000 operacyjnych satelitów. Zagrożenia obejmują podważenie istniejących konwencji dotyczących broni i rozpoczęcie nowego wyścigu zbrojeń. Gdyby doszło do takiej kosmicznej wojny, konsekwencje byłyby przerażające dla mieszkańców ziemi, a także groziłyby niebezpieczeństwem Zespół Kesslera, scenariusz, w którym gęstość obiektów na niskiej orbicie okołoziemskiej jest na tyle duża, że zaatakowanie niektórych z nich spowodowałoby kaskadę kolizji generujących wystarczającą ilość śmieci kosmicznych, aby uniemożliwić eksplorację kosmosu, a nawet użycie satelitów przez dziesięciolecia, a być może pokolenia.
Wierząc, że ma on wiodącą rolę w pracach badawczo-rozwojowych nad bronią ”, zastępca sekretarza Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych ds. Kosmosu, Keith R. Hall, powiedział:„ Jeśli chodzi o dominację w kosmosie, mamy ją, lubimy i idziemy zachować to. ”
1967 Traktat o przestrzeni kosmicznej została potwierdzona w 1999 r. przez 138 krajów, przy czym tylko USA i Izrael wstrzymały się od głosu. Zakazuje broni masowego rażenia w kosmosie i budowy baz wojskowych na Księżycu, ale pozostawia lukę dla broni konwencjonalnej, laserowej i wysokoenergetycznej broni opartej na wiązkach cząstek. Komitet Narodów Zjednoczonych ds. Rozbrojenia od lat walczył o osiągnięcie konsensusu w sprawie traktatu zakazującego tej broni, ale był nieustannie blokowany przez Stany Zjednoczone. Zaproponowano słaby, niewiążący, dobrowolny kodeks postępowania, ale „USA nalegają na zapis w tej trzeciej wersji kodeksu postępowania, który składając dobrowolną obietnicę „powstrzymania się od wszelkich działań, które bezpośrednio lub pośrednio uszkodzenie lub zniszczenie obiektów kosmicznych” określa tę dyrektywę sformułowaniem „o ile takie działanie nie jest uzasadnione”. „Usprawiedliwienie” opiera się na prawie do samoobrony, które jest wbudowane w Kartę Narodów Zjednoczonych. Takie zastrzeżenie pozbawia sensu nawet dobrowolne porozumienie. Bardziej solidny traktat zakazujący wszelkiej broni w przestrzeni kosmicznej jest niezbędnym elementem alternatywnego systemu bezpieczeństwa.note31
(Kontynuuj poprzedzający | następujący Sekcja.)
Chcemy usłyszeć od ciebie! (Proszę podzielić się komentarzami poniżej)
Jak to doprowadziło ty myśleć inaczej o alternatywach wojny?
Co byś dodał, zmienił lub zapytał o to?
Co możesz zrobić, aby pomóc większej liczbie osób zrozumieć te alternatywy dla wojny?
Jak możesz podjąć działania, aby ta alternatywa dla wojny stała się rzeczywistością?
Proszę udostępnić ten materiał szeroko!
Powiązane posty
Zobacz inne posty związane z „Demilitaryzacja bezpieczeństwa”
See pełny spis treści dla Globalny system bezpieczeństwa: alternatywa dla wojny
Uwagi:
29. Wyczerpujące informacje i dane można znaleźć na stronie internetowej Organizacji ds. Zakazu Broni Chemicznej, która otrzymała w 2013 r. Pokojową Nagrodę Nobla za szeroko zakrojone wysiłki na rzecz wyeliminowania broni chemicznej. (powrót do głównego artykułu)
30. Szacunki wahają się od 600,000 1,250,000 (zbiór danych dotyczących zgonów w bitwach) do XNUMX XNUMX XNUMX (projekt Correlates of War). Należy zauważyć, że mierzenie ofiar wojennych jest tematem kontrowersyjnym. Co ważne, pośrednich zgonów wojennych nie da się dokładnie zmierzyć. Ofiary pośrednie można przypisać: zniszczeniu infrastruktury; miny lądowe; wykorzystanie zubożonego uranu; uchodźcy i przesiedleńcy wewnętrzni; niedożywienie; choroby; bezprawie; zabójstwa wewnątrz państwa; ofiary gwałtu i innych form przemocy seksualnej; społeczna niesprawiedliwość. Czytaj więcej na: Koszty ludzkie wojny – niejednoznaczność definicyjna i metodologiczna strat (powrót do głównego artykułu)
31. Artykuł 7 Rzymskiego Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego określa zbrodnie przeciwko ludzkości. (powrót do głównego artykułu)
