Buduj mosty, a nie mury, podróż do świata bez granic

Todd Miller, Open Media Series, City Light Books, 19 sierpnia 2021 r

„Budując mosty, a nie mury”, najnowsza i najbardziej zwięzła książka Todda Millera, dziennikarka z pogranicza, trafia w dziesiątkę. I nigdy nie przestaje. Na pierwszych stronach Miller opisuje spotkanie z Juanem Carlosem na pustynnej drodze dwadzieścia mil na północ od granicy amerykańsko-meksykańskiej. Juan macha mu ręką. Wyczerpany i spieczony Juan prosi Millera o wodę i podwiezienie do najbliższego miasta. „Pomoc Juanowi Carlosowi poprzez podwiezienie go byłaby zbrodniczym lekceważeniem „rządów prawa”. Ale gdybym tego nie zrobił, zgodnie z Pismem Świętym, duchową praktyką i sumieniem, byłoby to pogwałceniem wyższego prawa”.

Ten przełomowy moment staje się mantrą dla pozostałych 159 stron książki. Pomiędzy zimnymi, twardymi faktami, spostrzeżeniami z niezliczonych dyscyplin i osobistymi historiami pojawia się ponownie Juan Carlos. Często.

Miller podsumowuje swoją książkę w dwóch zdaniach: „Znajdziecie tu wezwanie do abolicjonistycznego oporu poprzez dobroć – ulotną dobroć, która ma przewagę, która łamie niesprawiedliwe prawa i opiera się na solidarności. A tutaj znajdziesz coś pięknego, coś ludzkiego, z połamanych kawałków.”

Jeden po drugim Miller odnosi się do popularnych argumentów, które leżą u podstaw dwupartyjnego USA. polityka bezpieczeństwa granic. Częstym z nich jest „wszyscy to muły narkotykowe”. Obalenie Millera to raport rządu federalnego, który stwierdza, że ​​aż 90 procent nielegalnych narkotyków trafia do USA. przejść przez porty wejściowe. Ani przez pustynię, ani przez rzekę Rio Grande. Narkokapitalizm, pomimo tzw. wojny z narkotykami, jest głównym nurtem robienia interesów. „Główne banki, które zostały już złapane i oskarżone o takie pranie pieniędzy – ale nigdy nie były określane jako handlarze narkotyków – to między innymi Wells Fargo, HSBC i Citibank”.

„Oni zabierają nam pracę”. Kolejny znajomy zarzut. Miller przypomina czytelnikowi raport z USA z 2018 roku. Bureau of Labor Statistics, które zauważa, że ​​od wprowadzenia NAFTA w 1994 r., USA. liczba miejsc pracy w przemyśle spadła o 4.5 miliona, z czego 1.1 miliona wynika z umowy handlowej. To międzynarodowe korporacje przekraczają granice i podejmują z nimi pracę na południu, podczas gdy imigranci są kozłami ofiarnymi.

A przestępczość? „Badanie po badaniu ujawniło korelację imigracja/przestępczość jako mit, najprawdopodobniej rasistowski, który podważa bardziej wnikliwe badania przestępczości i przyczyny jej istnienia. Innymi słowy, większość działań antyimigranckich i zwolenników muru opiera się na spuściźnie białej supremacji”.

Miller odnosi się również do ponadpartyjnego charakteru polityki bezpieczeństwa granic. Zauważa, że ​​przed administracją Trumpa istniało 650 mil muru granicznego między USA a Meksykiem. Hillary Clinton, Barack Obama i Joe Biden wszyscy głosowali za ustawą o bezpiecznym płocie z 2006 roku. Kompleks graniczno-przemysłowy gra po obu stronach nawy jak na skrzypcach. Niektórzy z kluczowych graczy nie są obcy działaczom antywojennym: Northrop Grumman, Boeing, Lockheed Martin, Caterpillar, Raytheon i Elbit Systems, by wymienić tylko kilku.

„Przez czterdzieści lat budżety na egzekwowanie granic i imigracji rosły rok po roku, przy niewielkich lub zerowych konsultacjach i debatach publicznych… w 1980 r. roczny budżet na granice i imigrację wynosił 349 milionów dolarów”. W 2020 roku budżet ten przekroczył 25 miliardów dolarów. Ogromny wzrost o 6,000 procent. „System imigracji granicznej jest dwustronny, a zniesienie kary śmierci musi odejść od partyjnego myślenia”.

Tam, gdzie „Budowanie mostów, a nie murów” rozstaje się z większością książek o pograniczu, znajduje się w pełnym tytule. Podróż do świata bez murów”. Miller powtarza pytanie nigeryjskiego filozofa i pisarza Bayo Akomolafe: „Jaki surowy i piękny świat leży za płotami i murami, które ograniczają nie tylko nasze ciała, ale także naszą wyobraźnię, naszą mowę, nasze człowieczeństwo?” Miller zaprasza nas do uwolnienia się od „USA. dyskurs i jego klaustrofobiczne parametry tego, co uważa się za dyskusyjne, a co nie”

Czytelnik jest zaproszony do wyjścia poza mentalność muru, poza naszą „chorobę muru”. Mosty już istnieją. „Mosty mogą być również strukturami emocjonalnymi, psychologicznymi i duchowymi… wszystkim, co łączy się ze sobą”. Musimy je tylko rozpoznać. Przypomina nam spostrzeżenie Angeli Davis: „Ściany odwrócone na boki to mosty”.

Miller przedstawia fakty, po czym zadaje pytania: „A co by było, gdybyśmy pozwolili sobie wyobrazić świat bez granic? Co by było, gdybyśmy postrzegali granice jako kajdany, a nie jako tarcze, ale jako kajdany utrzymujące planetę w niezrównoważonym status quo podziału rasowego i katastrofy klimatycznej? Jak zmienić warunki, w których granice i mury stają się akceptowalnymi rozwiązaniami problemów? Jak może to być praktyczny projekt polityczny? Jak życzliwość może burzyć mury?” To radykalna, twarda książka o miłości. Żadna tania nadzieja, raczej najnowocześniejsze wyzwanie. Piłka jest po stronie ludowej. Nasz.

„Budowanie mostów zamiast murów” wywodzi się z nieoczekiwanej przydrożnej interakcji Todda Millera z Juanem Carlosem. „Teraz widzę moje wahanie na pustyni przed Juanem Carlosem jako znak, że to ja potrzebowałem pomocy. To ja potrzebowałem zrozumieć świat w nowy sposób”. Tak zaczęła się jego podróż do świata bez granic. Teraz zaprasza nas do siebie.

Jan Heid