Krew nie zmywa krwi

Kathy Kelly, World BEYOND War, Marzec 14, 2023

Niezwykłe oświadczenie z 10 marca 2023 r., że najwyższy dyplomata Chin, pan Wang Yi, pomógł wynegocjować zbliżenie między Arabią Saudyjską a Iranem, sugeruje, że główne mocarstwa mogą odnieść korzyści z przekonania, że Albert Camus kiedyś to ujął, „słowa są potężniejsze niż amunicja”.

Koncepcja ta została również uznana przez generała Marka Milleya, przewodniczącego Kolegium Połączonych Szefów Sztabów USA, który powiedział 20 stycznia^th, 2023, że wierzy, że wojna Rosji na Ukrainie będzie stwierdza, z negocjacjami, a nie na polu bitwy. W listopadzie 2022 roku zapytany o perspektywy dyplomacji na Ukrainie Milley zaznaczył, że wcześnie odmowa negocjacji podczas pierwszej wojny światowej spotęgowała ludzkie cierpienie i doprowadziła do kolejnych milionów ofiar.

„Więc kiedy jest okazja do negocjacji, kiedy można osiągnąć pokój… szesnaście w tej chwili” – powiedział Mille dla Economic Club of New York.

Dwadzieścia lat temu w Bagdadzie dzieliłem kwaterę z Irakijczykami i obcokrajowcami w małym hotelu Al-Fanar, który był bazą dla wielu Głosy na pustyni delegacje działające w jawny sposób przeciwstawiając się sankcjom gospodarczym nałożonym na Irak. Przedstawiciele rządu USA oskarżyli nas jako przestępców o dostarczanie leków do irackich szpitali. W odpowiedzi powiedzieliśmy im, że rozumiemy grożące nam kary (dwanaście lat więzienia i milion dolarów grzywny), ale nie możemy rządzić się niesprawiedliwymi prawami, które przede wszystkim karzą dzieci. I zaprosiliśmy urzędników państwowych, aby do nas dołączyli. Zamiast tego stale dołączały do ​​nas inne grupy pokojowe pragnące zapobiec zbliżającej się wojnie.

Pod koniec stycznia 2003 roku wciąż miałem nadzieję, że uda się uniknąć wojny. Raport Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej było bliskie. Gdyby ogłosił, że Irak nie ma broni masowego rażenia (BMR), sojusznicy USA mogliby zrezygnować z planów ataku, pomimo masowego zbrojenia, którego byliśmy świadkami w nocnych programach telewizyjnych. Potem przyszedł sekretarz stanu Colin Powell z 5 lutego 2003 r. na briefingu Organizacji Narodów Zjednoczonych, kiedy nalegał że Irak rzeczywiście posiada broń masowego rażenia. Jego prezentacja była ostatecznie okazał się fałszywy pod każdym względem, ale tragicznie dało to Stanom Zjednoczonym wystarczającą wiarygodność, aby kontynuować kampanię bombardowań „Szok i przerażenie” na pełnych obrotach.

Począwszy od połowy marca 2003 r. upiorne ataki powietrzne nawiedzały Irak dzień i noc. W naszym hotelu rodzice i dziadkowie modlili się o przetrwanie rozdzierających uszy wybuchów i obrzydliwych łomotów. Żywa, ujmująca dziewięcioletnia dziewczynka całkowicie straciła kontrolę nad pęcherzem. Maluchy wymyślały gry naśladujące dźwięki bomb i udawały, że używają małych latarek jako pistoletów.

Nasz zespół odwiedził szpitalne oddziały, gdzie okaleczone dzieci jęczały, dochodząc do siebie po operacjach. Pamiętam, jak siedziałem na ławce przed izbą przyjęć. Obok mnie kobieta szlochała w konwulsjach i pytała: „Jak mam mu powiedzieć? Co powiem? Musiała powiedzieć swojemu siostrzeńcowi, który przechodził pilną operację, że nie tylko stracił obie ręce, ale także, że jest teraz jego jedyną żyjącą krewną. Amerykańska bomba uderzyła w rodzinę Alego Abbasa, gdy jedli lunch przed domem. Chirurg poinformował później, że powiedział już Ali, że amputowali mu obie ręce. „Ale”, zapytał go Ali, „czy zawsze będę taki?”

Tego wieczoru wróciłem do hotelu Al-Fanar, przytłoczony gniewem i wstydem. Sama w swoim pokoju, waliłam w poduszkę, mrucząc ze łzami w oczach: „Czy zawsze będziemy tacy?”

Przez wieczne wojny ostatnich dwóch dekad elity USA w kompleksie wojskowo-przemysłowo-kongresowo-medialnym przejawiały nienasycony apetyt na wojnę. Rzadko zwracają uwagę na wraki, które pozostawili po „zakończeniu” wojny z wyboru.
Po wojnie „Szok i przerażenie” w Iraku w 2003 roku iracki powieściopisarz Sinan Antoon stworzył głównego bohatera, Jawada, w Pralka zwłok, który czuł się przytłoczony rosnącą liczbą trupów, którymi musi się opiekować.

„Czułem się tak, jakbyśmy natknęli się na trzęsienie ziemi, które zmieniło wszystko” — wspomina Jawad. „Przez nadchodzące dziesięciolecia będziemy błądzić po omacku ​​w gruzach, które po sobie pozostawił. W przeszłości istniały strumienie między sunnitami a szyitami, tą i inną grupą, które można było łatwo przekroczyć lub były czasami niewidoczne. Teraz, po trzęsieniu ziemi, ziemia miała wszystkie te pęknięcia, a strumienie stały się rzekami. Rzeki stały się potokami wypełnionymi krwią, a każdy, kto próbował się przedostać, utonął. Obrazy tych po drugiej stronie rzeki zostały nadmuchane i zniekształcone. . . betonowe mury wzniosły się, by przypieczętować tragedię”.

„Wojna jest gorsza niż trzęsienie ziemi”, powiedział mi chirurg Saeed Abuhassan podczas izraelskiego bombardowania Gazy w latach 2008-2009, tzw. Operacja Lead Lead. Zwrócił uwagę, że po trzęsieniu ziemi przybywają ratownicy z całego świata, ale kiedy toczą się wojny, rządy wysyłają tylko więcej amunicji, przedłużając agonię.

Wyjaśnił skutki użycia broni, która okaleczyła pacjentów poddawanych operacjom w szpitalu Al-Shifa w Gazie, gdy bomby nadal spadały. Gęste obojętne metalowe materiały wybuchowe odcinać ludziom kończyny w sposób, którego chirurdzy nie są w stanie naprawić. Fragmenty białej bomby fosforowej, osadzone podskórnie w ludzkim ciele, nadal palą się po wystawieniu na działanie tlenu, dusząc chirurgów próbujących usunąć złowrogi materiał.

„Wiesz, najważniejszą rzeczą, jaką możesz powiedzieć ludziom w swoim kraju, jest to, że Amerykanie zapłacili za wiele broni używanych do zabijania ludzi w Gazie” – powiedział Abuhassan. „I dlatego jest to gorsze niż trzęsienie ziemi”.

Gdy świat wkracza w drugi rok wojny między Ukrainą a Rosją, niektórzy twierdzą, że to nierozsądne, by działacze na rzecz pokoju domagali się zawieszenia broni i natychmiastowych negocjacji. Czy bardziej honorowe jest obserwowanie piętrzących się worków z ciałami, pogrzebów, kopania grobów, miast, które stają się niezdatne do zamieszkania i eskalacji, która może doprowadzić do wojny światowej, a nawet wojna atomowa?

Amerykańskie media głównego nurtu rzadko współpracują z profesorem Noamem Chomskym, którego mądra i pragmatyczna analiza opiera się na niepodważalnych faktach. W czerwcu 2022 roku, po czterech miesiącach wojny rosyjsko-ukraińskiej, Chomsky szprycha z dwóch opcji, z których jedną jest wynegocjowane porozumienie dyplomatyczne. „Drugi” – powiedział – „to po prostu wyciągnąć to i zobaczyć, jak bardzo wszyscy będą cierpieć, ilu Ukraińców umrze, jak bardzo będzie cierpieć Rosja, ile milionów ludzi umrze z głodu w Azji i Afryce, jak będziemy dążyć do podgrzania środowiska do punktu, w którym nie będzie już możliwości istnienia znośnej ludzkiej egzystencji”.

UNICEF Raporty jak miesiące eskalacji dewastacji i wysiedleń wpływają na ukraińskie dzieci: „Dzieci nadal są zabijane, ranne i przeżywają głęboką traumę w wyniku przemocy, która wywołała przesiedlenia na skalę i tempo niespotykane od czasów II wojny światowej. Szkoły, szpitale i inna infrastruktura cywilna, od których są zależne, są nadal niszczone lub niszczone. Rodziny zostały rozdzielone, a życie rozdarte”.

Szacunki rosyjskiego i ukraińskiego ofiary wojskowe różnią się, ale niektórzy sugerują, że ponad 200,000 XNUMX żołnierzy po obu stronach zostało zabitych lub rannych.

Przygotowując się do wielkiej ofensywy przed wiosennymi roztopami, rosyjski rząd zapowiedział, że to zrobi zapłacić premia dla oddziałów niszczących broń używaną przez ukraińskich żołnierzy wysłanych z zagranicy. Premia za krwawe pieniądze jest przerażająca, ale na wykładniczo wyższym poziomie główni producenci broni zgromadzili stałą bonanzę „premii” od początku wojny.

Tylko w ostatnim roku Stany Zjednoczone wysłany 27.5 miliarda dolarów na pomoc wojskową dla Ukrainy, zapewniając „pojazdy opancerzone, w tym transportery opancerzone Stryker, bojowe wozy piechoty Bradley, pojazdy odporne na miny i wielozadaniowe pojazdy kołowe o wysokiej mobilności”. Pakiet obejmował również wsparcie obrony powietrznej Ukrainy, noktowizory i amunicję do broni strzeleckiej.

Wkrótce potem kraje zachodnie zgodziły się wysłać wyrafinowanych czołgów Abrams i Leopard na Ukrainę, doradca Ministerstwa Obrony Ukrainy Jurij Sak, mówił z przekonaniem o zakupie myśliwców F-16 w następnej kolejności. „Nie chcieli nam dać ciężkiej artylerii, a potem to zrobili. Nie chcieli nam dać systemów Himars, a potem to zrobili. Nie chcieli dać nam czołgów, teraz dają nam czołgi. Oprócz broni nuklearnej nie ma już nic, czego byśmy nie zdobyli” – powiedział Reuterowi.

Ukraina prawdopodobnie nie otrzyma broni nuklearnej, ale niebezpieczeństwo wojny nuklearnej było wyjaśnione w Biuletyn Naukowców Atomowych oświadczenie z 24 stycznia, które ustawiło Zegar Zagłady na rok 2023 na dziewięćdziesiąt sekund przed metaforyczną „północą”. Naukowcy ostrzegają, że skutki wojny rosyjsko-ukraińskiej nie ograniczają się do alarmującego wzrostu zagrożenia nuklearnego; podważają również globalne wysiłki na rzecz walki ze zmianami klimatycznymi. „Kraje zależne od rosyjskiej ropy i gazu starały się zdywersyfikować swoje dostawy i dostawców”, czytamy w raporcie, „co doprowadziło do zwiększenia inwestycji w gaz ziemny dokładnie wtedy, gdy powinny się one kurczyć”.

Mary Robinson, była Wysoki Komisarz ONZ ds. Praw Człowieka, mówi, że Zegar Zagłady brzmi na alarm dla całej ludzkości. – Jesteśmy na krawędzi przepaści – powiedziała. „Ale nasi przywódcy nie działają z wystarczającą szybkością lub skalą, aby zapewnić pokojową i nadającą się do zamieszkania planetę. Wiemy, co należy zrobić, od ograniczania emisji dwutlenku węgla po wzmacnianie traktatów o kontroli zbrojeń i inwestowanie w gotowość na wypadek pandemii. Nauka jest jasna, ale brakuje woli politycznej. To musi się zmienić w 2023 roku, jeśli mamy zapobiec katastrofie. Stoimy w obliczu wielu kryzysów egzystencjalnych. Liderzy potrzebują nastawienia na kryzys”.

Jak my wszyscy. Zegar Zagłady wskazuje, że żyjemy pożyczonym czasem. Nie musimy „zawsze tak być”.

W ciągu ostatniej dekady miałem szczęście gościć w dziesiątkach podróży do Kabulu w Afganistanie młodych Afgańczyków, którzy żarliwie wierzyli, że słowa mogą być silniejsze niż broń. Wyznawali proste, pragmatyczne przysłowie: „Krew nie zmywa krwi”.

Jesteśmy winni przyszłym pokoleniom wszelkie możliwe wysiłki, aby wyrzec się wszelkich wojen i chronić planetę.

Kathy Kelly, działaczka na rzecz pokoju i autorka, współkoordynuje trybunał ds. zbrodni wojennych kupców śmierci i jest prezesem zarządu World BEYOND War.