Nowy premier Australii jest mistrzem TPNW

Timothy'ego Wrighta, MOGĘ, Maj 22, 2022

Australia ma zamiar osiągnąć cel, jakim jest świat wolny od broni jądrowej pod rządami nowo wybranego premiera Anthony'ego Albanese, który był głośnym zwolennikiem Traktatu o zakazie broni jądrowej (TPNW). Jego centrolewicowa Australijska Partia Pracy, która w sondażach 21 maja zdobyła najwięcej mandatów w izbie niższej parlamentu federalnego, przeprowadziła przedwybory zastaw podpisać i ratyfikować przełomowy traktat rozbrojeniowy. Takie posunięcie uczyniłoby Australię pierwszym krajem znajdującym się obecnie pod tak zwanym „parasolem nuklearnym” Stanów Zjednoczonych, który stałby się państwową stroną TPNW.

Samoocena członek ruchu antynuklearnego „przez ponad cztery dekady”, pan Albanese przedstawił a ruch na krajowej konferencji Partii Pracy w grudniu 2018 r., zobowiązując partię do podpisania i ratyfikacji TPNW w rządzie. W namiętnym przemówienie do członków partii powiedział: „Nie twierdzę, że to jest łatwe. Nie twierdzę, że to proste. Ale twierdzę, że to sprawiedliwe”, dodając, że jest to zgodne z rolą, jaką rządy Partii Pracy odgrywały na arenie międzynarodowej w przeszłości. „Broń nuklearna jest najbardziej niszczycielską, nieludzką i masową bronią, jaką kiedykolwiek stworzono” – powiedział. „Dzisiaj mamy okazję zrobić krok w kierunku ich eliminacji”.

Wniosek został przyjęty jednogłośnie. Odpowiadając na argumenty członków jego partii, którzy początkowo wahali się przed przystąpieniem do traktatu, pan Albanese powiedział, że „nie jest prawdą”, że zostanie państwem-stroną „zakłóca” stosunki Australii ze Stanami Zjednoczonymi. „Faktem jest, że możemy nie zgadzać się z naszymi przyjaciółmi na krótką metę, utrzymując te stosunki”, powiedział, podając jako przykład ratyfikację przez Australię konwencji o zakazie używania min przeciwpiechotnych z 1997 r., której Stany Zjednoczone zaciekle sprzeciwiały się na czas, ale obecnie jest powszechnie akceptowany. Argumentował, że jednym ze sposobów na posunięcie państw uzbrojonych w broń nuklearną do przodu w zakresie rozbrojenia i zbudowanie „powszechności poparcia” dla TPNW „jest odgrywanie roli przez Australię”.

Przyznał, że „musimy wziąć pod uwagę i przepracować szereg złożonych kwestii dotyczących egzekwowania, skuteczności i weryfikacji”, ale zauważył, że artykuł 4 traktatu określa proces weryfikacji eliminacji broni jądrowej programów, a artykuł 3 przewiduje zabezpieczenia „tak silne, jak” w ramach Układu o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej – półwiecznej umowy, która pomogła ograniczyć rozprzestrzenianie broni jądrowej w większej liczbie krajów. Cytując sekretarza generalnego ONZ, António Guterresa, pan Albanese stanowczo odrzucił twierdzenie, że TPNW podważa ten wcześniejszy traktat. „To nie jest opinia ekspertów”.

Podkreślił też „ogromne poparcie Australijczyków” dla TPNW, o czym świadczą kolejne sondaże opinii publicznej. (Najnowsze takie w., przeprowadzone przez Ipsos dla ICAN w marcu 2022 r., wykazało, że 76 procent Australijczyków uważa, że ​​rząd powinien podpisać TPNW, przy zaledwie 6 procentach przeciwnych i 18 procent niezdecydowanych.) Ponadto zauważył, że czterech na pięciu federalnych polityków Partii Pracy , ze wszystkich frakcji partyjnych, podpisało ICAN przysięga parlamentarna – osobiste zobowiązanie do pracy na rzecz ratyfikacji traktatu przez Australię.

Australijska Partia Pracy potwierdzone swoje zobowiązanie polityczne dotyczące TPNW z 2018 r. na specjalnej konferencji platformy w marcu 2021 r., po globalnym wejściu w życie traktatu. Oddziały partii w stanach Australii Południowej, Tasmanii, Wiktorii i Australii Zachodniej, a także w Australijskim Terytorium Stołecznym i Terytorium Północnym również przyjęły wnioski wzmacniające pozycję narodową, podobnie jak dziesiątki lokalnych oddziałów w całym kraju. Według pana Albanese, „starannie wynegocjowane zobowiązanie” Partii Pracy jest zgodny z jej „wartościami i naszą długą historią popierania broni masowego rażenia”. Jest, on powiedziany, „Pracuj jak najlepiej”.

Droga do TPNW

W październiku 2016 r., kiedy pierwszy komitet Zgromadzenia Ogólnego ONZ przyjął tzw rozkład mandat do negocjacji w sprawie „prawnie wiążącego instrumentu zakazującego broni jądrowej”, panie Albanese krytykowane ówczesnemu rządowi Australii za sprzeciwienie się temu. Australia powinna uczestniczyć w konferencji negocjacyjnej, on nalegałi „przestań pracować, aby osłabiać ten proces”, ostrzegając, że nieobecność Australii „zszargałaby naszą międzynarodową reputację jako zwolennika rozbrojenia”. Postrzegał negocjacje jako „ogromną szansę dla społeczności międzynarodowej na poczynienie rzeczywistych postępów w kierunku świata wolnego od broni jądrowej”.

Kiedy w marcu 2017 r. w Nowym Jorku rozpoczęły się prace nad projektem traktatu, powiedział Albanese Wiadomości SBS: „Negocjacje w sprawie zakazu broni jądrowej będą trudne. Ale wiemy też, że jeśli nie jesteś w namiocie i nie uczestniczysz w negocjacjach, nie możesz wpłynąć na wynik”. Dodał: „Przez lata setki tysięcy Australijczyków zademonstrowało swoje poparcie dla pokojowego rozbrojenia nuklearnego. Dlatego myślę, że Australijczycy będą rozczarowani, że Australia zdecydowała się nawet nie uczestniczyć w forum”.

W lipcu 2017 r., po trzech tygodniach intensywnych negocjacji, 122 kraje za przyjęcie TPNW na forum Organizacji Narodów Zjednoczonych – wielki przełom w wielostronnych wysiłkach na rzecz rozbrojenia, które przez trzy dekady znajdowały się w martwym punkcie. Po rezygnacji z procesu Australia nie oddała głosu. Miesiąc później w Canberze, gdy australijski parlament wznowił pracę po zimowej przerwie, pan Albanese dołączył do grupy Protestujący przed skrzydłem ministerialnym parlamentu z transparentem o treści: „Podczas twojej nieobecności zakazaliśmy bomby. A teraz podpisz traktat.

Dwa miesiące później, w październiku 2017 roku, Norweski Komitet Noblowski ogłosił, że ICAN wygrał tegoroczną Pokojowa Nagroda Nobla „za przełomowe wysiłki na rzecz osiągnięcia opartego na traktacie zakazu broni [jądrowej]”. Ten, według dla pana Albanese, „powinna być powodem do dumy dla Australii”, ponieważ kampania została założona w Melbourne w 2007 roku. na zmianę opinii publicznej i zmianę opinii rządów” – powiedział.

Później w tym samym miesiącu pan Albanese przedstawił a petycja w Izbie Reprezentantów apelujących do premiera o przystąpienie do TPNW. Poparło go ponad 90 grup społecznych, religijnych i praw człowieka, w tym Amnesty International, Oxfam, Narodowa Rada Kościołów, Australijska Rada ds. Rozwoju Międzynarodowego i Australijska Rada Związków Zawodowych. „Broń nuklearna to najbardziej niszczycielska broń na ziemi” — powiedział Albanese powiedziany po okazaniu dokumentu. „Stanowią zagrożenie tak poważne, że stanowią egzystencjalne zagrożenie dla całej ludzkości”.

We wrześniu 2018 r., w pierwszą rocznicę otwarcia TPNW do podpisu, pan Albanese przemawiał na wiecu aktywistów ICAN w Canberze, którzy przejechali 900 kilometrów od Melbourne na trasie, którą nazwali „Pokojowa przejażdżka Nobla”. Podziękował ICAN za promowanie „lokalnie, na szczeblu krajowym i międzynarodowym” znaczenia świata wolnego od zagrożenia bronią jądrową. „To przykład australijskiej determinacji kształtującej międzynarodową rozmowę”.

W styczniu 2021 r., po osiągnięciu przez TPNW progu 50 ratyfikacji i wszedł w życie, pan Albanese powtórzył zobowiązanie Partii Pracy do podpisania i ratyfikacji traktatu w rządzie. On i Penny Wong, która będzie ministrem spraw zagranicznych Australii w nowym rządzie, z zadowoleniem przyjęli ten „znaczący kamień milowy” i pogratulowali ICAN roli, jaką odegrała w osiągnięciu tego celu. „Australia może i powinna przewodzić międzynarodowym wysiłkom na rzecz uwolnienia świata od broni nuklearnej” – napisali oświadczenie. Przemawiając na imprezie ICAN z tej okazji, panie Albanese w dodatku: „Myślę, że to dobry tydzień dla ludzkości” – odnosząc się nie tylko do wejścia w życie TPNW, ale także, pośrednio, do zakończenia prezydentury Donalda J. Trumpa dzień wcześniej.

Kontynuacja spuścizny Toma Urena

Poglądy pana Albanese na temat broni nuklearnej ukształtowały się w jego czasach, gdy był pracownikiem politycznym Tomek Uren, który w latach 1980. i 90. był ministrem w rządzie Partii Pracy. Ikona lewicowej frakcji partii, był mentorem pana Albanese. Jako jeniec wojenny w Japonii podczas II wojny światowej, pan Uren był świadkiem, jak niebo nad Nagasaki poczerwieniało, gdy pojedyncza bomba atomowa zamieniła miasto w tlące się ruiny, zabijając ponad 74,000 XNUMX ludzi. Później opisał ataki Stanów Zjednoczonych na Hiroszimę i Nagasaki jako „zbrodnie przeciwko ludzkości” i poświęcił się sprawie wyeliminowania broni jądrowej ze świata. U pana Albanese'a słowa: „Wrócił, walcząc za Australię, bojownik o pokój i rozbrojenie”.

W ostatnich latach pan Uren stał się gorącym zwolennikiem pracy ICAN. W 2012 roku, w wieku 91 lat uruchomiona wystawa ICAN w Melbourne, zorganizowana we współpracy z biurem burmistrza Hiroszimy, obejmująca artefakty z bombardowań atomowych, w tym stopione szklane butelki i zwęglone resztki mundurka szkolnego. Po śmierci pana Urena w 2015 roku ICAN ustanowił Fundusz Pamięci Toma Urena na jego cześć, aby kontynuować jego dziedzictwo jako rozjemcy. Pan Albanese uruchomił go na krajowej konferencji Partii Pracy w Melbourne oraz w parlamencie tego roku i jest patronem. Co roku prowadzi wykład dla funduszu.

Ogłoszenie utworzenia funduszu w przemówieniu do parlamentu, panie Albanese powiedziany: „Musimy wspólnie pracować nad rozbrojeniem, aby w przypadku sporów między narodami nie było szans, aby ich spory wymknęły się spod kontroli i doprowadziły do ​​konfliktu nuklearnego”. Wezwał „społeczność do wsparcia funduszu dla dobra ludzkości i uznania życia mojego drogiego przyjaciela, nieżyjącego już Toma Urena, za pokojowy aktywizm”. Kiedy Australijska Partia Pracy przyjęła swoją politykę wspierającą TPNW w 2018 r., Albanese zacytowany jego dawny mentor: „Walka o rozbrojenie nuklearne jest najważniejszą walką ludzkości”.