David Swanson, World BEYOND War
Wydatki wojskowe USA osiem lat temu wynosiły ok $ 1.2 biliona rocznie, kiedy doliczano atomówki w Departamencie Energii, Departamencie Bezpieczeństwa Wewnętrznego, CIA, odsetki od długów, opiekę weteranów itp. Teraz jest na $ 1.3 biliona. W latach, odkąd wydatki na wojsko znacznie wzrosły, Stany Zjednoczone stały się mniej bezpieczne, mniej lubiane, mniej zrównoważone środowiskowo, mniej wolne, mniej zamożne, mniej tolerancyjne i mniej demokratyczne. Znaczne przenoszenie pieniędzy do innych obszarów rozszerza się gospodarki, wynagradzając zmianę finansowo, jak również na wiele innych sposobów. W rzeczywistości te same pieniądze zostały wydane na miejsca pracy związane z czystą energią powraca 50% wzrost podatków od pieniędzy wydanych na prace wojskowe.
Oszacowano, że wyeliminowanie ubóstwa wśród dzieci przyniosłoby oszczędności $ 0.5 biliona rocznie w zmniejszonych wydatkach na opiekę zdrowotną, odpadach i przestępczości. Eksperymenty z gwarancją dochodu podstawowego faktycznie poprawiły zdrowie i edukację oraz zmniejszyły przestępczość. Można bezpiecznie założyć, że wyeliminowanie ubóstwa dorosłych przyniosłoby również znaczne oszczędności. Wiemy, że opieka zdrowotna jednego płatnika, która kosztuje mniej, przyniosłoby znaczne oszczędności (i objęłoby weteranów wraz ze wszystkimi innymi), a czystsze powietrze, woda i ziemia zmniejszyłyby zapotrzebowanie na opiekę zdrowotną. Wiemy, że dotacje na paliwa kopalne, masowe więzienia i rozbudowa autostrad są niezwykle kosztowne, ale przynoszą efekt przeciwny do zamierzonego. I wiemy, że najbardziej zamożne korporacje i osoby prywatne mogłyby zostać opodatkowane w wysokości biliona dolarów rocznie bez cierpienia – działanie, które przyniosłoby dodatkowe korzyści społeczne, nawet gdyby pieniądze zostały spalone.
Naprawdę nie ma sporu, że jest gigantyczna ilość pieniędzy do pracy. Jest po prostu pytanie, co z tym zrobić, czy opodatkować, a jeśli jest opodatkowane, jak to wydać. A raczej nie ma wątpliwości, czy chcemy przetrwać jako gatunek. A Zielony Nowy Ład który tworzy 20 milionów miejsc pracy, jest koniecznością. Ujemny podatek dochodowy, który kosztuje $ 175 mld rocznie jest całkowicie osiągalny i kosztowałby znacznie mniej (lub zapewniłby więcej mniejszej liczbie potrzebujących), gdyby powstał w połączeniu z 20 milionami miejsc pracy i w połączeniu z jakimkolwiek ograniczeniem mniej skutecznych programów walki z ubóstwem.
Dawanie pieniędzy ludziom, którzy ich potrzebują, przy jednoczesnym opodatkowaniu pieniędzy od ludzi, których na to stać, wymagałoby niewiele więcej biurokracji niż obecnie i znacznie mniej niż wymagają tego niektóre inne programy. Nie powiedziałoby ludziom, jak mają wydawać pieniądze, ani nie próbowało monitorować, jak sobie radzą. Byłoby to cholernie pełne szacunku i widziałem więcej bezczelnych twierdzeń niż dowodów na to, że ktokolwiek mógłby to potraktować jako zniewagę. Ale nadal byłoby to dalekie od ideału przekazywania 285 milionom dorosłych, w tym miliarderów, 50,000 14.25 dolarów w gotówce każdego roku. Kosztowałoby to 20 bilionów dolarów. Ale 50,000 milionów miejsc pracy za 1 138 dolarów rocznie kosztowałoby 175 bilion dolarów. To ogromna liczba, ale całkowicie wykonalna. Niektóre priorytety musiałyby się zmienić. Gdyby na przykład komentatorzy sportowi dziękowali swoim żołnierzom za oglądanie ze XNUMX krajów zamiast XNUMX, czy ktoś by to zauważył?
Istnieją miliony sposobów ograniczania ubóstwa, globalnie lub w węższym zakresie. Opowiadam się za kilkoma z nich łącznie, w tym za legalizacją prawa do organizowania się w związki zawodowe i do strajku – co ma dodatkowe demokratyczne zalety, oraz za włączeniem płacy maksymalnej powiązanej z płacą minimalną, której wartość zostaje przywrócona, a nawet zwiększona.
Nowa książka o nazwie Kilka tysięcy dolarów autorstwa Roberta Friedmana dokładnie analizuje szereg sposobów ograniczania ubóstwa, które okazały się przynajmniej w pewnym stopniu skuteczne. Wiele z nich polega na tworzeniu kont oszczędnościowych, które zwielokrotniają ilość zaoszczędzonych pieniędzy, ale ograniczają sposób ich wykorzystania. Rozszerzenie tego pomysłu poza marzenia jego zwolenników, poprzez zapewnienie 3,000 dolarów dla 200 milionów dorosłych, kosztowałoby 0.6 biliona dolarów plus biurokracja.
W swojej książce Friedman analizuje studia przypadków i najlepsze projekty kont oszczędnościowych przeznaczonych dla edukacji, domów i rozpoczynających działalność gospodarczą. Ale to wszystko ogranicza możliwości. Friedman nawet przedstawia ustawę GI jako model dla programów walki z ubóstwem, ponieważ jej korzyści rzekomo zostały osiągnięte dzięki „usłudze”. Cokolwiek myślisz o tak zwanej służbie io tym, czy przeżyjemy jej powtarzanie, dla większości ludzi była ona obowiązkowa. Friedman mówi, że pogląd, że nie należy chcieć „jałmużny” jest tym, co „sprawia, że nasz kraj jest wielki” – to oczywiście bogaty kraj z największą biedą na świecie. „Wielkość” nigdy nie jest z nią powiązana fakty.
Niestety, nie mamy czasu na majstrowanie przy zbyt wielu schematach i musimy zastosować wszelkie wykonalne schematy na całym świecie, ponieważ tak wiele osób cierpiących z powodu ubóstwa należy do pozostałych 96%. Ale to, do czego jesteśmy zmuszeni, a mianowicie uruchomienie masowego programu ochrony klimatu i środowiska, przejście na czystą energię, rozbrojenie i przejście na przemysł pokojowy, tworzy również miejsca pracy w sposób, którego nie widzieli nawet najwybitniejsi „twórcy miejsc pracy”.
Zacznijmy!
