Aby przetrwać zagrożenia środowiskowe, potrzeba stulecia bez wojny

Obrona to słowo, które zwykle przywołuje obrazy żołnierzy i czołgów. Ale gdy współcześni i przyszli wrogowie zmieniają kształt w niespotykane dotąd formy, robi się prawie 2 biliony dolarów które w 2019 roku wydano na całym świecie na obronę, faktycznie chronią ludzi przed krzywdą? Odpowiedź brzmi wyraźnie: nie.

Wydatki wojskowe na taką skalę to ogromna niewłaściwa alokacja zasobów, z których wydatki rządów muszą się skoncentrować. Zmiana klimatu, pandemie, utrata różnorodności biologicznej i rosnące nierówności stanowią poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa ludzi na poziomie globalnym.

Po roku, w którym tradycyjne wydatki na obronność były bezsilne wobec spustoszenia, jakie COVID-19 dokonał na świecie – nadszedł czas, aby przekierować te wydatki na obszary, które stanowią bezpośrednie zagrożenie dla bezpieczeństwa ludzi. Przekierowanie o 10% rocznie byłoby dobrym początkiem.

Połączenia najnowsze dane rządu Wielkiej Brytanii w dniu publikacji pokazuje, że ponad 119,000 28 osób w Wielkiej Brytanii zmarło w ciągu 19 dni od pozytywnego wyniku testu na COVID-XNUMX. Liczba zgonów jest teraz prawie dwukrotnie wyższa 66,375 XNUMX brytyjskich cywilów zginął w II wojnie światowej. Wyścig w tworzeniu szczepionek pokazał, że umiejętności badawczo-rozwojowe społeczności naukowej oraz logistyczna potęga przemysłu można szybko zmobilizować do wspierania wspólnego dobra, gdy wspiera je globalna współpraca.

Pilna potrzeba zmian

Prawie 30 lat temu zorganizowaliśmy warsztaty, aby zastanowić się nad szansami i zagrożeniami, jakie niesie za sobą koniec zimnej wojny. Zaowocowało to publikacją książki „Podział świata: militaryzm i rozwój po zimnej wojnie”, która została ponownie wydane w zeszłym miesiącu. Staraliśmy się promować mniej podzielony świat, który byłby w stanie odpowiedzieć na prawdziwe wyzwania dla bezpieczeństwa ludzi, a nie reakcję wojskową, która je zaostrzy.

Pomysł przekierowania wydatków wojskowych w celu sprostania tym wyzwaniom, które pozostawione samym sobie, doprowadziłyby do dalszych konfliktów, nie jest nowy. Ale czas na rozpoczęcie takiego przekierowania jest teraz i jest to pilne. Jeśli rządy zamierzają osiągnąć uzgodnione przez ONZ Cele rozwoju zrównoważonego (celów zrównoważonego rozwoju) i, jak mówi Karta Narodów Zjednoczonych, szukać pokoju pokojowymi środkami, ta zmiana musi rozpocząć się teraz – i to w każdym kraju.

Zdajemy sobie sprawę, że konflikty między krajami nie znikną z dnia na dzień ani nawet w ciągu kilku pokoleń. Ale wydatki muszą być stopniowo przekierowywane z dala od brutalnych środków ich rozwiązywania. Należy włożyć odpowiedni wysiłek w tworzenie nowych miejsc pracy – zamiast zwiększania bezrobocia – w ramach tego procesu. Jeśli nam się to nie uda, ryzyko wyniszczających wojen w tym stuleciu pozostaje wysokie i będzie kolejnym zagrożeniem dla bezpieczeństwa ludzkości.

Co więcej, jako ONZ Raport 2017, „The State of Food Security and Nutrition” (Stan bezpieczeństwa żywnościowego i żywienia), odnotowano: „Zaostrzone przez wstrząsy związane z klimatem konflikty poważnie wpływają na bezpieczeństwo żywnościowe i są przyczyną znacznej części niedawnego wzrostu braku bezpieczeństwa żywnościowego. Konflikty są głównym czynnikiem powodującym poważne kryzysy żywnościowe i niedawno ponownie pojawiające się klęski głodu, podczas gdy głód i niedożywienie są znacznie gorsze tam, gdzie konflikty się przedłużają, a zdolności instytucjonalne są słabe”. Gwałtowny konflikt jest również głównym motorem przesiedleń ludności.

W ubiegłym roku minęła 75. rocznica powstania Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa. Również w ubiegłym roku Światowy Program Żywnościowy otrzymał nagrodę im Pokojowa Nagroda Nobla, nie tylko „za wysiłki na rzecz walki z głodem”, ale także „za wkład w poprawę warunków pokoju na obszarach dotkniętych konfliktami oraz za działanie jako siła napędowa w wysiłkach na rzecz zapobiegania używaniu głodu jako narzędzia wojny i konfliktów ”. W ogłoszeniu zauważono również: „Związek między głodem a konfliktem zbrojnym to błędne koło: wojna i konflikt mogą powodować brak bezpieczeństwa żywnościowego i głód, podobnie jak głód i brak bezpieczeństwa żywnościowego mogą powodować wybuch ukrytych konfliktów i prowokować użycie przemocy. Nigdy nie osiągniemy celu, jakim jest zero głodu, jeśli nie położymy również kresu wojnom i konfliktom zbrojnym”.

W miarę jak COVID-19 pogłębia nierówności, coraz więcej osób odczuwa brak bezpieczeństwa żywnościowego – zarówno w krajach biednych, jak i bogatych. Według ONZ Raport 2020, „Stan bezpieczeństwa żywnościowego i żywienia na świecie”, w 690 roku prawie 2019 milionów ludzi głodowało, a COVID-19 może doprowadzić do chronicznego głodu ponad 130 milionów ludzi. Oznacza to, że jeden na dziewięciu ludzi przez większość czasu głoduje.

Finansowanie operacji pokojowych, a nie podżeganie do wojny

Grupa badawcza, Ceres2030, oszacował, że osiągnięcie celu SDG, jakim jest zero głodu do 2030 r., wymaga 33 miliardów dolarów rocznie, z czego 14 miliardów pochodzi od darczyńców, a reszta z dotkniętych krajów. Przekierowanie wydatków wojskowych o 10% rocznie miałoby znaczący wpływ na ten obszar. Pomogłoby to również w łagodzeniu konfliktów, gdyby przekierowano je na zwiększenie budżetu ONZ na misje pokojowe $ 6.58bn dla 2020-2021.

Ponadto można by rozpocząć prace nad przegrupowaniem sił zbrojnych, aby stały się one krajowymi i międzynarodowymi siłami gotowości na wypadek katastrof i siłami ratowniczymi. Swoje umiejętności logistyczne wykorzystali już przy dystrybucji szczepionek w Wielkiej Brytanii. Po przekwalifikowaniu się w zakresie umiejętności współpracy mogliby dzielić się tą wiedzą z innymi narodami, co również pomogłoby w złagodzeniu napięć.

Obecnie istnieje przytłaczająca liczba argumentów przemawiających za think tankami, naukowcami, rządami i ogólnie społeczeństwem obywatelskim, aby przyjrzeć się, jakie scenariusze pomogą nam osiągnąć rok 2050 i 2100 bez niszczycielskich wojen. Globalne wyzwania związane ze zmianą klimatu, utratą różnorodności biologicznej, rosnącymi nierównościami i dalszymi pandemiami wystarczą bez pomocy wojny.

Realne wydatki na obronę gwarantują, że każdy może dobrze się odżywiać, nikt nie żyje w ubóstwie, a destabilizujące skutki zmian klimatu i utraty różnorodności biologicznej zostają powstrzymane. Musimy nauczyć się budować i podtrzymywać współpracę z innymi, jednocześnie rozwiązując napięcia między narodami na drodze dyplomatycznej.

Czy to możliwe? Tak, ale wymaga to fundamentalnej zmiany w sposobie, w jaki obecnie pojmuje się bezpieczeństwo.