Door Tsjaad Norman, World BEYOND War, December 18, 2020
Waar het pad smelt
Hoe stil kan een kind zijn?
Alsjeblieft, alsjeblieft, begraaf me
met zang van Hope Sandoval,
"Tot stof"
als de zanger van Mazzy Star,
naarmate de wereld bizarder wordt.
Hoe stil kan een mens zijn?
Dank u, dank u, luister naar mij
met alleen deze woorden
mijn woorden, geen beroemde zanger,
alleen ik, die deze regels uitspreekt,
gewoon de wereld die de dichter negeert.
Het is nu dag, dus daglicht praat,
tussen alle stemmen van Winter
ondergebracht waar kou geen bruut is,
maar als ik me dat kind herinner
zo weinig vragen als zo weinig
Ik hou van hoeveel ik niet weet,
Ik wil het niet weten.
Gedaan met de sterke punten van de branches
je komt de oprit op
met perfecte benen, jezelf spelen
door snaren en kracht
links naar een liedje dat je kent dat ik ken.
Degene links van waar de pen zat, ja,
in de la die je beschermt
waar het kind en de man hebben gelachen
keer op keer omdat het leven geeft
natuurlijk, geeft iedereen een beetje
van daglicht en duisternis.
Iets dat iemand zal vinden
midden op een veld
waar sneeuw over oude voetafdrukken drijft.
Het smeltpunt van alle planning
om thuislanden gebombardeerd achter te laten
of voorgelogen, weggenomen van hun kinderen
ze geloven dat Canada kan helpen bij het opvoeden,
kan helpen om aan de overkant te komen
waar een stuk vrije grond is gevonden.
Geen sneeuw, geen wind, geen tegenstand
voor hen die gewoon hopen
staan en niet uitglijden
elke wens om ze te laten vallen.
Chad Norman woont naast de vloed van de Bay of Fundy, Truro, Nova Scotia. Hij heeft lezingen en lezingen gegeven in Denemarken, Zweden, Wales, Ierland, Schotland, Amerika en in heel Canada. Zijn gedichten verschijnen in publicaties over de hele wereld en zijn vertaald in het Deens, Albanees, Roemeens, Turks, Italiaans en Pools.
