Door Lindsey Duits, 7 mei 2020
Bereid je voor op een massaal patriottisch nostalgiefeest. Deze vrijdag markeert de verjaardag van VE-dag, toen de Tweede Wereldoorlog eindigde in Europa. We krijgen een toespraak van de koningin beloofd, een toespraak van Winston Churchill, een meezinger van Vera Lynn en urenlange BBC-nostalgie.
Laat me duidelijk maken dat ik geen moeite heb met mensen die deze verjaardag vieren. Het was een vreselijk offer voor zovelen – in Groot-Brittannië, maar ook veel meer in veel andere Europese landen die bezet waren. Ik kom uit de generatie die is grootgebracht door degenen die in de oorlog hebben gevochten. Mijn moeder vierde feest in West End op VE-dag en werd vaak in tranen als ze naar Vera Lynn luisterde. Ik heb veel respect voor die generatie.
De manier waarop deze verjaardag wordt gebruikt om beleid te promoten dat deze generatie niet respecteert, vind ik echter ronduit misselijkmakend. Twee maanden na VE day stemde Groot-Brittannië Churchill weg en luidde een verpletterende Labour-regering in die de industrie nationaliseerde, de NHS oprichtte en gemeentehuizen bouwde.
We moeten aannemen dat velen van degenen die dansten op Trafalgar Square niet alleen de oorlog maar ook de Tories al beu waren. Niets van dit alles zal op vrijdag worden aangestipt in de verhalen van de gevestigde orde, omdat het de kijk op het themapark van de Tweede Wereldoorlog, waarop Johnson handelt met zijn belachelijke Churchilliaanse referenties, zal uitdagen.
Dit is een regering die de financiering van de NHS heeft verlaagd, alles heeft geprivatiseerd, de ergste huisvestingscrisis sinds de oorlog heeft geleid en dat zal blijven doen. De harteloze minachting voor die generatie – velen van degenen die nu nog leven in verzorgingshuizen waar ze in gevaar zijn gebracht door gebrek aan testen en persoonlijke beschermingsmiddelen – is voelbaar.
In plaats van ons over te geven aan nostalgie, zouden we deze VE-dag moeten gebruiken als een dag om de verschrikkingen van oorlog te erkennen en ons er opnieuw toe te verbinden ertegen te vechten. Vanwege deze vreselijke pandemie roept Stop the War op tot aanzienlijke bezuinigingen op militaire uitgaven, een einde aan buitenlandse bezettingen en stevige bescherming van onze burgerlijke vrijheden. We kunnen niet langer toestaan dat onze regering levens in het buitenland verwoest als ze er zo duidelijk niet in slaagt om ze thuis te beschermen.
