Door David Swanson, World BEYOND War, Augustus 30, 2021
De Washington Post is een vooraanstaand promotor geweest van de op regels gebaseerde orde, die sommigen hebben verward met een pro-democratie-initiatief. De Post heeft echter een krachtige zaak tegen de democratie verzameld, die we allemaal serieus moeten nemen als we, weet je, serieus willen zijn.
Ik wil alleen de meest recente twee toevoegingen benadrukken aan het anti-democratie-argument, dat inmiddels voor een overweldigende meerderheid is ingeburgerd.
Op 29 augustus a kolom verscheen in de Washington Post door een zeer serieuze columnist die elke oorlog van de afgelopen decennia serieus en consequent heeft gesteund, en dat heeft gedaan met volkomen inconsistente maar superserieuze argumenten. De schuld van de gruwelijke dood van dertien mensen in Afghanistan de afgelopen dagen, zo betoogde deze column, ligt bij het Amerikaanse publiek, dat mogelijk (de column suggereert dit niet echt, maar wie weet) enige invloed heeft gehad op de Amerikaanse regering.
De schittering van deze zuil kan in het behang vervagen, omdat een deel ervan nu een gevestigde praktijk is. Het is niettemin vermeldenswaard dat er de afgelopen dagen in Afghanistan ruim dertien mensen zijn omgekomen. Het Amerikaanse leger stuurt nog steeds raketten om mannen, vrouwen en kleine kinderen in kleine stukjes en beetjes te blazen. Maar het zijn geen levens die ertoe doen. Als ze ertoe zouden doen, dan zou het er ook toe doen dat de oorlog mensen heeft gedood, vrijwel zeker tussen de 13 en 2 miljoen in een periode van twintig jaar. En als dat ertoe doet, dan zou het beëindigen van een oorlog niet worden opgevat als een daad van geweld, hoe slecht je de oorlog ook hebt beëindigd.
Er is hier echter nog iets briljanters. Als je terugkijkt op de opiniepeilingen in de Verenigde Staten, is het Amerikaanse publiek al ruim achttien jaar tegen de oorlog. Miljoenen van ons hebben dat niet alleen gezegd, maar hebben er ook alles aan gedaan om er een einde aan te maken, vanaf de dag dat het begon. Als je ons eindelijk de eer wilt geven, is het misschien de moeite waard om te overwegen dat het einde 18 of 19 jaar geleden waarschijnlijk beter zou zijn geweest dan de afgelopen week. Alleen een zeer bekwame en serieuze columnist zou die gedachtegang kunnen uitwissen door krediet in schuld, vrede in oorlog en raketslachtoffers in damp om te zetten.
Het idee van democratie wordt op subtiele wijze verzwakt, terwijl de oorlogen voor ‘democratie’ worden versterkt in de handen van een meester – of van een hersendode klootzak die veel geld heeft betaald voor deze spoeling; Als lid van het publiek voel ik me niet gekwalificeerd om te zeggen welke het is.
Voorbeeld nummer 2: Op 27 augustus vond de Washington Post publiceerde een kolom waarin de mogelijke invloed van de Europese publieke opinie op de deelname van Europese regeringen aan de NAVO werd betreurd. Het lijkt erop dat de mensen in Europa niet dol zijn op alle oorlogen, en nog minder op het plannen van nog meer oorlogen. Ze geloven in een aantal van de angstzaaiende leugens over Rusland, maar zijn nog steeds sterk gekant tegen het basisidee van de NAVO, namelijk de illegale verbintenis van elk lid om mee te doen aan welke misdaad dan ook gepleegd door het leger van een ander lid. Zij verzetten zich in het bijzonder tegen het aanwakkeren van een oorlog tegen China, wat natuurlijk het belangrijkste project is van de democratieverspreidende Rules Based Order.
De Washington Post weet wat belangrijk is, godzijdank, en is erop gericht ervoor te zorgen dat de NAVO kan doen wat de wapenhandelaren eisen, ongeacht waar het vervelende publiek in de NAVO-lidstaten de voorkeur aan geeft.
Het punt dat de Post echt verder moet ontwikkelen, en ik heb er alle vertrouwen in dat dit kan, is de manier waarop een antidemocratische instelling die impopulaire en illegale oorlogen voert die meer vernietiging, dood en lijden veroorzaken dan wat dan ook in de wereld gebeurt, beter kan worden verkocht als pro- democratie. De op regels gebaseerde orde is al aan het afbrokkelen als propagandastuk. Het is duidelijk een masker voor het idee dat wie regeert, de bevelen geeft. Maar het heilige woord ‘democratie’ is voor het meest serieuze project dat er bestaat van te veel waarde om het zonder strijd te laten wegglippen. Dat project is natuurlijk het cruciale werk van het voor de gek houden van iedereen.
