Door David Swanson, World BEYOND War, Mei 29, 2020
Ik voeg het nieuwe boek van Christian Sorensen toe, De oorlogsindustrie begrijpen, naar de lijst met boeken waarvan ik denk dat ze je zullen overtuigen om oorlog en legers te helpen afschaffen. Zie de onderstaande lijst.
Oorlogen worden gedreven door vele factoren. Ze omvatten geen bescherming, verdediging, welwillendheid of openbare dienstverlening. Ze omvatten traagheid, politieke berekening, machtswellust en sadisme – mogelijk gemaakt door xenofobie en racisme. Maar de belangrijkste drijvende kracht achter oorlogen is de oorlogsindustrie, de allesverslindende hebzucht naar de almachtige dollar. Het drijft overheidsbegrotingen, oorlogsrepetities, wapenwedlopen, wapenshows en fly-overs van militaire vliegtuigen aan, zogenaamd ter ere van mensen die werken om het leven te behouden. Als het de winst zou kunnen maximaliseren zonder echte oorlogen, zou de oorlogsindustrie er niets om geven. Maar het kan niet. Je kunt maar een beperkt aantal oorlogsplannen en oorlogstrainingen hebben zonder een daadwerkelijke oorlog. Door de voorbereidingen zijn echte oorlogen erg moeilijk te vermijden. De wapens maken een accidentele nucleaire oorlog steeds waarschijnlijker.
Het boek van Sorensen vermijdt volledig en verfrissend twee veelvoorkomende valkuilen van discussies over oorlogswinst. Ten eerste beweert het niet de enige simpele verklaring van militarisme te presenteren. Ten tweede suggereert het niet dat corruptie en financiële fraude en privatisering zelf het hele probleem zijn. Er is hier geen pretentie dat als het Amerikaanse leger gewoon de boeken op een rijtje zou zetten en de oorlogshandel zou nationaliseren en een audit goed zou doorstaan en zou stoppen met het verbergen van slush-fondsen, alles in orde zou zijn met de wereld, en massamoordoperaties zouden kunnen worden uitgevoerd met een zuiver geweten. Integendeel, Sorensen laat zien hoe de corruptie en de sociopathische vernietiging elkaar voeden, waardoor het echte probleem ontstaat: georganiseerde en verheerlijkte moord. De meeste boeken over corruptie in de oorlogshandel lezen meer als discussies over buitensporige winsten in het martelen van konijntjes, waar de auteurs duidelijk van mening zijn dat konijnen gemarteld moeten worden zonder buitensporige winstbejag. (Ik gebruik konijntjes alleen om lezers te helpen die niet zoveel met mensen sympathiseren als met konijntjes.)
De oorlogsindustrie begrijpen is niet zozeer analyse als wel een poging om te overtuigen door het herhalen van voorbeelden, talloze voorbeelden, namen te noemen en opgemaakt over honderden pagina's. De auteur geeft toe dat hij alleen maar aan de oppervlakte krabt. Maar hij krabt het op veel verschillende plaatsen, en het resultaat zou voor de meeste mensen overtuigend moeten zijn. Als je geest niet verdoofd raakt, zul je na het dichtslaan van dit boek de drang voelen om te douchen. Toen de Nye-commissie in de jaren dertig hoorzittingen hield waarin beschamende oorlogswinsten aan de kaak werden gesteld, kon het mensen schelen omdat oorlogswinsten als schandelijk werden beschouwd. Nu krijgen we boeken zoals die van Sorensen die oorlogswinsten ontmaskeren als een volledig ontwikkelde industrie, een die de oorlogen genereert om van te profiteren, terwijl tegelijkertijd en systematisch schaamteloosheid wordt gegenereerd in de harten en geesten van de mensen die ervoor betalen. Dergelijke boeken hebben de taak schaamte opnieuw te creëren, niet alleen bloot te leggen wat al beschamend is. Of ze de taak aankunnen, valt nog te bezien. Maar we zouden ze moeten verspreiden en het eens proberen.
Sorensen stopt af en toe om aan te geven waartoe zijn eindeloze voorbeelden leiden. Hier is zo'n passage:
“Sommige mensen denken dat het een kip-of-ei-scenario is. Ze beweren dat het moeilijk te zeggen is wat er eerst was: de oorlogsindustrie of de noodzaak om achter slechteriken op het halfrond aan te gaan. Maar het is niet eens een situatie waarin er een probleem is, en dan komt de oorlogsindustrie met een oplossing voor het probleem. Het is juist het tegenovergestelde: de oorlogsindustrie blaast een probleem op, vermijdt het aanpakken van de grondoorzaken, produceert wapens en brengt de wapens op de markt die het Pentagon koopt voor gebruik bij militaire operaties. Dit proces is vergelijkbaar met het proces dat Corporate America gebruikt om u, een consument, een product te laten kopen dat u niet nodig heeft. Het enige verschil is dat de oorlogsindustrie scherpere vormen van marketing kent.”
Dit boek biedt niet alleen eindeloos onderzoek en documentatie die tot de juiste conclusies leiden, maar het doet dit ook met hoogst ongewoon eerlijk taalgebruik. Sorensen legt zelfs van tevoren uit dat hij daarmee naar het Ministerie van Oorlog gaat verwijzen, de oorspronkelijke naam, dat hij huurlingen gaat noemen met de naam "huurlingen", enz. Hij geeft ons zelfs vier pagina's uitleg van veelvoorkomende eufemismen. in de oorlogsindustrie. Ik geef je de eerste halve pagina:
verkrijg het volledige scala aan counterspace-mogelijkheden: wapens ontwikkelen om satellieten van andere landen op te blazen
aanvullende contractvereiste: exorbitante publieke schat uitgegeven aan middelmatig wapenplatform
administratieve detentie: eenzame opsluiting
adviseur: CIA-officieren / personeel voor speciale operaties
anticiperende zelfverdediging: Bush-doctrine van preventieve aanval, ongeacht de geldigheid van de dreiging
wapenhandel: doodswapens verkopen
gewapende strijder: burger of verzetsstrijder, gewapend of ongewapend
"op verzoek van de [geallieerde regering] voeren de Verenigde Staten ongewapende verkenningsvluchten uit, vergezeld van gewapende escortes die het recht hebben om terug te schieten als er op wordt geschoten": "we bombarderen burgers" om het voortbestaan van de regeringen van onze klanten te verzekeren
buitenpost, faciliteit, station, voorwaartse operatielocatie, verdedigingspost, noodoperatielocatie: baseren
Lees deze boeken:
DE OORLOGSOPENNING VAN DE OORLOG:
De oorlogsindustrie begrijpen door Christian Sorensen, 2020.
Geen oorlog meer door Dan Kovalik, 2020.
Sociale verdediging door Jørgen Johansen en Brian Martin, 2019.
Murder Incorporated: Book Two: America's Favorite Pastime door Mumia Abu Jamal en Stephen Vittoria, 2018.
Waymakers for Peace: Hiroshima and Nagasaki Survivors Speak door Melinda Clarke, 2018.
Oorlog voorkomen en vrede bevorderen: een gids voor gezondheidswerkers bewerkt door William Wiist en Shelley White, 2017.
Het bedrijfsplan voor vrede: bouwen aan een wereld zonder oorlog door Scilla Elworthy, 2017.
War is Never Just door David Swanson, 2016.
Een wereldwijd beveiligingssysteem: een alternatief voor oorlog by World Beyond War, 2015, 2016, 2017.
Een machtige zaak tegen oorlog: wat Amerika gemist heeft in de Amerikaanse geschiedenisklasse en wat we (allemaal) nu kunnen doen door Kathy Beckwith, 2015.
Oorlog: een misdaad tegen de mensheid door Roberto Vivo, 2014.
Katholiek realisme en de afschaffing van oorlog door David Carroll Cochran, 2014.
Oorlog en waan: een kritisch onderzoek door Laurie Calhoun, 2013.
Shift: Het begin van oorlog, het einde van oorlog door Judith Hand, 2013.
War No More: The Case for Abolition door David Swanson, 2013.
Het einde van oorlog door John Horgan, 2012.
Overgang naar vrede door Russell Faure-Brac, 2012.
Van oorlog tot vrede: een gids voor de volgende honderd jaar door Kent Shifferd, 2011.
War Is A Lie door David Swanson, 2010, 2016.
Beyond War: The Human Potential for Peace door Douglas Fry, 2009.
Living Beyond War door Winslow Myers, 2009.
Genoeg bloedvergieten: 101 oplossingen voor geweld, terreur en oorlog door Mary-Wynne Ashford met Guy Dauncey, 2006.
Planet Earth: The Latest Weapon of War door Rosalie Bertell, 2001.
