Door Brad Wolf, World BEYOND War, Oktober 14, 2021
Het Amerikaanse leger heeft misschien zijn volgende Forever War gevonden. En het is een doozy.
nationale Garde eenheden in het hele land zijn geroepen om te strijden bosbranden, reddingsoperaties uitvoeren in door overstromingen getroffen gebieden, en breed reageren op noodhulp als gevolg van klimaatverandering.
In plaats van uitzendingen naar Irak en Afghanistan, worden National Guardsmen in de Verenigde Staten ingezet als medevac-personeel dat transport, uitrusting en evacuatiehulp biedt. Black Hawk-helikopters, Chinook-helikopters, Lakota-helikopters en zelfs de gevreesde Reaper Drones worden nu ingezet voor het in kaart brengen van vuur en reddingsoperaties in Californië.
Klimaatverandering is de nieuwe oproep tot oorlog.
Kan de missie van het leger veranderen van oorlogsvoering in reactie op klimaatverandering? Zo ja, is dit een goede zaak?
Een organisatie genaamd FOGGS (Foundation for Global Governance and Sustainability) heeft onlangs een door de NAVO gesponsord project met de titel "Gebruik van strijdkrachten om te verdedigen tegen natuurlijke en door de mens veroorzaakte niet-militaire bedreigingen" of Militaries for Civil(ian) Emergencies (M4CE).
De NAVO heeft al het Euro-Atlantisch Coördinatiecentrum voor Rampenbestrijding opgericht (EADRCC) die "de hulp van verschillende lidstaten en partnerlanden aan een door een ramp getroffen gebied in een lid- of partnerland coördineren". De NAVO-alliantie heeft ook de Euro-Atlantische rampenbestrijdingseenheid, wat een "niet-permanente, multinationale mix is van nationale civiele en militaire elementen die vrijwillig door lid- of partnerlanden zijn aangeboden voor inzet in het gebied van zorg."
Het lijkt erop dat de NAVO enthousiast is over het idee en op hun webpagina stelt dat crisisbeheersing een van hun fundamentele, fundamentele zaken is taken. Ze zijn vergrendeld en geladen, klaar om rampen als gevolg van klimaatverandering te bestrijden. Een eeuwige oorlog tegen extreem weer.
Het leger gebruiken voor de reactie op de klimaatcrisis klinkt misschien als een goed idee, maar het Amerikaanse leger is de grootste institutionele vervuiler ter wereld. Het lijkt inconsequent, zo niet immoreel, om hen op te roepen het "vuur" te bestrijden terwijl ze doorgaan met het verbranden van enorme hoeveelheden fossiele brandstoffen. Misschien kunnen ze eerst hun eigen destructieve gedrag aanpakken?
Zou bovendien zo'n vage taak als het bestrijden van extreem weer als gevolg van klimaatverandering leiden tot mission creep, explosieve budgetten, een "behoefte" aan meer wereldwijde bases om te reageren op klimaatverandering? Zouden ze hun eindeloze oorlogsscenario en gigantische budgetten gewoon van "terreur" naar klimaatverandering kunnen rollen?
Het leger mag dan over het vermogen en de logistieke expertise beschikken om snel en op grote schaal te reageren op nationale noodsituaties, er moet rekening worden gehouden met de spanningen die inherent zijn aan civiel-militaire relaties. Laarzen op de grond zijn in het begin misschien welkom, maar vormt hun aanwezigheid en gezag een bedreiging voor het burgerbestuur? Wat als ze langer blijven dan de inwonende burgers nodig achten? Wat als ze nooit meer weggaan?
Sommige humanitaire organisaties zullen zich om deze redenen natuurlijk verzetten tegen de uitbreiding van de rol van het leger in humanitaire omgevingen. Maar, zoals een hoge functionaris van a VN-organisatie voor humanitaire hulp zei: “Je kunt het leger niet tegenhouden. De strijd om het leger buiten de rampenbestrijding te houden, is lang geleden verloren. En feit is dat je bij natuurrampen het leger nodig hebt. In plaats van te proberen het leger buiten de rampenbestrijding te houden - wat een non-starter is - moet je manieren bedenken om met het leger samen te werken, zodat hun middelen effectief worden gebruikt en ze de zaken niet ingewikkeld maken voor civiele hulpverleners.
Deze bezorgdheid om "de zaken voor civiele hulpverleners ingewikkelder te maken" is van vitaal belang. Gezien het feit dat de NAVO, en met name de VS, de belangrijkste oorlogvoerende partijen zijn in oorlogen over de hele wereld, is het dan niet mogelijk dat dezelfde strijdkrachten worden opgeroepen om hulp te verlenen waar ze ofwel oorlog voeren of dat recentelijk hebben gedaan? Hoe zou de lokale bevolking reageren?
Zouden deze strijdkrachten bovendien alleen worden ingezet in "bevriende" landen die te maken hebben met rampen op het gebied van klimaatverandering, terwijl degenen die als "tegenstrijdig" worden beschouwd, aan hun lot worden overgelaten? Een dergelijk scenario laat de "Euro-Atlantische rampenbestrijdingseenheid" achter als een politiek instrument in handen van regeringen met agenda's die niet altijd prioriteit geven aan humanitaire hulp. Geopolitiek speelt snel een rol, om nog maar te zwijgen van de ondermijnende kracht van een wereldwijd militair-gouvernementeel-industrieel complex dat ogenschijnlijk toegewijd is aan het voeren van een oorlog tegen het klimaat en tegelijkertijd stratosferische winsten binnenhaalt.
Legers zijn altijd op zoek naar hun volgende missie, vooral degenen die geen duidelijk doel hebben. Dit is de essentie van een Forever War: onbeperkte budgetten, oneindige implementaties, nieuwere en dodelijkere wapens en waren. Hoewel deze specifieke oproep tot oorlog misschien aantrekkelijk klinkt, zelfs welwillend, kan een aanbiedende hand al snel een gebalde vuist worden. En dus, wees op uw hoede, wees waakzaam, wees bang. Het leger is in beweging.
