Sluit Canada totdat het probleem met oorlog, olie en genocide is opgelost

Door David Swanson, uitvoerend directeur van World BEYOND War

Inheemse volkeren in Canada geven de wereld een demonstratie van de kracht van geweldloze actie. De rechtvaardigheid van hun zaak - het verdedigen van het land tegen degenen die het zouden vernietigen voor winst op korte termijn en de eliminatie van een leefbaar klimaat op aarde - gecombineerd met hun moed en de afwezigheid van wreedheid of haat van hun kant, heeft het potentieel om een ​​veel grotere beweging te creëren, wat natuurlijk de sleutel tot succes is.

Dit is een demonstratie van niets minder dan een superieur alternatief voor oorlog, niet alleen omdat de oorlogswapens van de gemilitariseerde Canadese politie kunnen worden verslagen door het verzet van de mensen die nooit zijn overwonnen of zich hebben overgegeven, maar ook omdat de Canadese regering haar doelen in de wijdere wereld beter zou kunnen bereiken door een soortgelijk pad te volgen, door het gebruik van oorlog voor zogenaamd humanitaire doeleinden achterwege te laten en in plaats daarvan humanitaire middelen te gebruiken. Geweldloosheid is eenvoudig meer kans om te slagen in binnenlandse en internationale betrekkingen dan geweld. Oorlog is geen middel om te voorkomen, maar om zijn identieke tweeling, genocide, te vergemakkelijken.

Natuurlijk demonstreren de inheemse volkeren in 'British Columbia', zoals over de hele wereld, ook iets anders, voor degenen die het willen zien: een manier van duurzaam leven op aarde, een alternatief voor geweld op aarde, voor het verkrachten en vermoorden van de planeet - een activiteit die nauw verband houdt met het gebruik van geweld tegen mensen.

De Canadese regering heeft, net als haar zuiderbuur, een niet-erkende verslaving aan het oorlogsolie-genocideprobleem. Wanneer Donald Trump zegt dat hij troepen nodig heeft in Syrië om olie te stelen, of John Bolton zegt dat Venezuela een staatsgreep nodig heeft om olie te stelen, is dat gewoon een erkenning van de wereldwijde voortzetting van de nooit eindigende operatie van het stelen van Noord-Amerika.

Kijk naar de gasfracking-invasie van ongerept land in Canada, of de muur aan de Mexicaanse grens, of de bezetting van Palestina, of de vernietiging van Jemen, of de 'langste ooit' oorlog tegen Afghanistan (die alleen de langste ooit is omdat de primaire slachtoffers van Noord-Amerikaans militarisme nog steeds niet worden beschouwd als echte mensen met echte naties wiens vernietiging telt als echte oorlogen), en wat zie je? Je ziet dezelfde wapens, dezelfde gereedschappen, dezelfde zinloze vernietiging en wreedheid, en dezelfde enorme winsten die in dezelfde zakken vloeien van dezelfde profiteurs van bloed en lijden – de bedrijven die hun producten schaamteloos op de markt zullen brengen op de CANSEC-wapenshow in Ottawa in mei.

Veel van de winst komt tegenwoordig uit verre oorlogen in Afrika, het Midden-Oosten en Azië, maar die oorlogen drijven de technologie en de contracten en de ervaring van oorlogsveteranen die de politie militariseren in plaatsen als Noord-Amerika. Dezelfde oorlogen (uiteraard altijd gevochten voor 'vrijheid'). de cultuur beïnvloeden in de richting van een grotere acceptatie van de schending van fundamentele rechten in naam van "nationale veiligheid" en andere zinloze uitdrukkingen. Dit proces wordt verergerd door de vervaging van de grens tussen oorlog en politie, aangezien oorlogen eindeloze bezettingen worden, raketten instrumenten worden voor willekeurige geïsoleerde moord, en activisten - anti-oorlogsactivisten, antipijplijnactivisten, antigeenmoordactivisten - worden gecategoriseerd met terroristen en vijanden.

Niet alleen is oorlog meer dan 100 keer waarschijnlijker waar olie of gas is (en zeker niet waar er terrorisme is of mensenrechtenschendingen of grondstoffenschaarste of een van de dingen die mensen graag tegen zichzelf zeggen die oorlogen veroorzaken) maar oorlog en oorlogsvoorbereidingen zijn de grootste verbruikers van olie en gas. Er is niet alleen geweld nodig om het gas van inheems land te stelen, maar dat gas zal hoogstwaarschijnlijk ook worden gebruikt bij het plegen van breder geweld, terwijl het er bovendien toe bijdraagt ​​het klimaat op aarde ongeschikt te maken voor menselijk leven. Terwijl vrede en milieuactivisme over het algemeen als gescheiden worden behandeld, en militarisme buiten milieuverdragen en milieugesprekken wordt gelaten, is oorlog in feite een toonaangevende milieuvernietiger. Raad eens wie zojuist een wetsvoorstel door het Amerikaanse Congres heeft geduwd om zowel wapens als pijpleidingen naar Cyprus toe te laten? Exxon-Mobil.

Solidariteit van de oudste slachtoffers van het westerse imperialisme met de nieuwste is een bron van groot potentieel voor gerechtigheid in de wereld.

Maar ik noemde het probleem oorlog-olie-genocide. Wat heeft dit allemaal met genocide te maken? Goed, genocide is een daad "begaan met de bedoeling om een ​​nationale, etnische, raciale of religieuze groep geheel of gedeeltelijk te vernietigen." Een dergelijke daad kan moord of ontvoering inhouden of beide of geen van beide. Zo'n daad kan niemand "fysiek" schaden. Het kan één of meerdere van deze vijf dingen zijn:

(a) Leden van de groep vermoorden;
(b) leden van de groep ernstig lichamelijk of geestelijk letsel toebrengen;
(c) Het opzettelijk toebrengen van de levensomstandigheden van de groep, berekend om de fysieke vernietiging ervan geheel of gedeeltelijk te bewerkstelligen;
(d) het opleggen van maatregelen om geboorten binnen de groep te voorkomen;
(e) Het gedwongen overbrengen van kinderen van de groep naar een andere groep.

Talrijke Canadese topambtenaren hebben dat in de loop der jaren gedaan duidelijk vermeld dat de bedoeling van Canada's programma voor het verwijderen van kinderen was om inheemse culturen te elimineren, om "het Indiase probleem" volledig uit de weg te ruimen. Het bewijzen van de misdaad van genocide vereist geen intentieverklaring, maar in dit geval, zoals in nazi-Duitsland, zoals in het huidige Palestina, en zoals in de meeste, zo niet alle gevallen, is er geen tekort aan uitingen van genocidale intenties. Maar juridisch gezien gaat het om genocidale resultaten, en dat is wat men mag verwachten van het stelen van het land van mensen om het te ontginnen, te vergiftigen en onbewoonbaar te maken.

Toen het verdrag om genocide te verbieden in 1947 werd opgesteld, op hetzelfde moment dat nazi's nog steeds werden berecht, en terwijl wetenschappers van de Amerikaanse regering experimenteerden met Guatemalanen met syfilis, voerden Canadese regerings-'opvoeders'' voedingsexperimenten' uit op inheemse kinderen - dat wil zeggen: ze uithongeren. Het oorspronkelijke ontwerp van de nieuwe wet omvatte de misdaad van culturele genocide. Hoewel dit werd verwijderd op aandringen van Canada en de Verenigde Staten, bleef het in de vorm van item "e" hierboven. Canada ratificeerde het verdrag desalniettemin, en ondanks te hebben gedreigd om voorbehouden aan de ratificatie toe te voegen, deed zoiets niet. Maar Canada heeft alleen de items "a" en "c" in zijn nationale wetgeving opgenomen - simpelweg "b", "d" en "e" weggelaten in de bovenstaande lijst, ondanks de wettelijke verplichting om ze op te nemen. Zelfs de Verenigde Staten hebben dat inclusief wat Canada heeft weggelaten.

Canada zou moeten worden gesloten (net als de Verenigde Staten) totdat het erkent dat het een probleem heeft en zijn leven begint te verbeteren. En zelfs als Canada niet zou moeten worden gesloten, zou CANSEC moeten worden gesloten.

CANSEC is een van de grootste jaarlijkse wapenshows in Noord-Amerika. Hier is hoe het zichzelf omschrijft, een lijst van exposanten, en een lijst van de leden van de Canadian Association of Defence and Security Industries die CANSEC host.

CANSEC faciliteert de rol van Canada als een grote wapenhandelaar naar de wereld, en de op een na grootste wapenexporteur naar het Midden-Oosten. Zo ook onwetendheid. Eind jaren tachtig oppositie naar een voorloper van CANSEC genaamd ARMX zorgde voor veel media-aandacht. Het resultaat was een nieuw publiek bewustzijn, wat leidde tot een verbod op wapenshows op stadseigendommen in Ottawa, dat 20 jaar duurde.

De leemte die het mediastilte over de Canadese wapenhandel heeft achtergelaten, wordt opgevuld met misleidende beweringen over de vermeende rol van Canada als vredeshandhaver en deelnemer aan zogenaamd humanitaire oorlogen, evenals de niet-wettelijke rechtvaardiging voor oorlogen die bekend staat als "de verantwoordelijkheid om te beschermen".

In werkelijkheid is Canada een belangrijke verkoper en verkoper van wapens en onderdelen van wapens, met als twee van zijn belangrijkste klanten de Verenigde Staten en Saoedi-Arabië. De Verenigde Staten zijn van de wereld toonaangevende marketeer en verkoper van wapens, waarvan sommige wapens Canadese onderdelen bevatten. De exposanten van CANSEC zijn onder meer wapenbedrijven uit Canada, de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk en elders.

Er is weinig overlap tussen de rijke wapenhandelende naties en de naties waar oorlogen worden gevoerd. Amerikaanse wapens worden vaak aan beide kanten van een oorlog gevonden, waardoor elk pro-oorlog moreel argument voor die wapenverkoop belachelijk wordt.

Op de website van CANSEC 2020 staat dat 44 lokale, nationale en internationale media een massale promotie van oorlogswapens zullen bijwonen. Het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten, waarbij Canada sinds 1976 partij is, stelt dat "elke oorlogspropaganda bij de wet verboden is".

De wapens die op CANSEC worden tentoongesteld, worden routinematig gebruikt in strijd met wetten tegen oorlog, zoals het VN-handvest en het Kellogg-Briand-pact - meestal door de zuiderbuur van Canada. CANSEC kan ook het Statuut van Rome inzake het Internationaal Strafhof schenden door agressie te bevorderen. Hier is een rapport over de Canadese export naar de Verenigde Staten van wapens die zijn gebruikt in de in 2003 begonnen criminele oorlog tegen Irak. Hier is een rapport over Canada's eigen gebruik van wapens in die oorlog.

De wapens die op CANSEC worden tentoongesteld, worden niet alleen gebruikt in strijd met wetten tegen oorlog, maar ook in strijd met tal van zogenaamde oorlogswetten, dat wil zeggen bij het plegen van bijzonder grove wreedheden, en in strijd met de mensenrechten van de slachtoffers van onderdrukkende regeringen. Canada verkoopt wapens aan de meedogenloze regeringen van Bahrein, Egypte, Jordanië, Kazachstan, Oman, Qatar, Saoedi-Arabië, Thailand, Verenigde Arabische Emiraten, Oezbekistan en Vietnam.

Canada schendt mogelijk het Statuut van Rome als gevolg van het leveren van wapens die in strijd met dat Statuut worden gebruikt. Het is zeker in strijd met het Wapenhandelsverdrag van de Verenigde Naties. Canadese wapens worden gebruikt bij de Saoedi-Amerikaanse genocide in Jemen.

In 2015 merkte paus Franciscus voor een gezamenlijke zitting van het Amerikaanse Congres op: “Waarom worden er dodelijke wapens verkocht aan degenen die van plan zijn individuen en de samenleving onnoemelijk veel leed aan te doen? Helaas is het antwoord, zoals we allemaal weten, simpelweg voor geld: geld dat doordrenkt is met bloed, vaak onschuldig bloed. In het licht van dit beschamende en verwijtbare stilzwijgen, is het onze plicht om het probleem aan te pakken en de wapenhandel te stoppen.”

Een internationale coalitie van individuen en organisaties zal in mei samenkomen in Ottawa om nee te zeggen tegen CANSEC met een reeks evenementen genaamd NoWar2020.

Deze maand hebben twee naties, Irak en de Filippijnen, het Amerikaanse leger verteld om te vertrekken. Dit gebeurt vaker dan je zou denken. Deze acties maken deel uit van dezelfde beweging die de Canadese gemilitariseerde politie vertelt om uit landen te komen waar ze geen rechten op hebben. Alle acties in deze beweging kunnen alle anderen inspireren en informeren.