Door Sumie SATO, World BEYOND War, 1 juni 2023
Sato is lid van World BEYOND War's Japan-hoofdstuk.
Er is een week verstreken sinds het einde van de G7-top in Hiroshima. Op zondag 20 mei heb ik, als moeder en burger van de democratische natie Japan, samen met andere leden van het WBW Japan-hoofdstuk.
We hebben van tevoren veel online gesprekken gevoerd om elkaar te leren kennen en plannen te maken voor het evenement. Niemand van ons wist helemaal zeker hoe de karavaan eruit zou zien, want we hoorden steeds in het nieuws dat de lokale beperkingen steeds strenger werden naarmate de dag naderde.
Op 19 mei, de dag voor de karavaan, kreeg ik zeker een voorproefje van de verkeersbeperkingen toen ik plotseling meer dan een uur zonder waarschuwing vastzat in Hiroshima City. Ik zag voor me verschillende politieauto's en motoren langzaam voorbijrijden en daarachter zwarte auto's met "enkele belangrijke mensen" aan boord. We hadden geen andere keuze dan de plotselinge beperkingen te doorstaan. De volgende dag, toen we fietsend door de stad reden, voelde het als een spookstad met heel weinig mensen ondanks het weekend. De inwoners van Hiroshima hadden voorafgaand aan het weekend herhaaldelijk het advies gekregen om vanwege de verkeersbeperkingen af te zien van onnodige uitstapjes.
In dit rapport wil ik, als burger van Japan, met de lezers delen wat ik voelde en dacht over de G7 Hiroshima-top op basis van berichtgeving in de media en artikelen die ik tegenkwam. Lees voor een volledig en uitgebreid verslag over de karavaanactie het artikel geschreven door Joseph Essertier, de coördinator van de WBW Japan Chapter.
Na de karavaanactie en 24 uur reflectie op het evenement, wisselden de leden van het WBW Japan Chapter van gedachten en we waren het er allemaal over eens dat deelname aan een directe actie positief en zinvol was geweest. Ik nam deel met mijn hele familie, en ik geloof dat mensen die boodschappen uitdragen en hun recht op vrijheid van meningsuiting uitoefenen in een openbare ruimte, iets wat zelden voorkomt in dit democratische land Japan, een indruk op mijn kinderen hebben achtergelaten. Tegelijkertijd werd ik er echter opnieuw scherp van bewust dat de reactie van de Japanse samenleving op de G7-top in Hiroshima verre was van wat ik had gehoopt. Zeer weinig mensen om mij heen hadden belangstelling voor de G7-top in Hiroshima en het enige wat ik via de media zag, waren rapporten van experts en intellectuelen die in alle ernst de militaire opbouw van Japan in overeenstemming met andere G7-landen bespraken, terwijl het grote publiek voortdurend werd overladen met feestelijke beelden en roddels over gebeurtenissen tijdens de G7-top alsof er beroemdheden in de stad zijn. Helaas was dat typerend voor de berichtgeving die ik zag.
Hoewel er hoge verwachtingen waren voor grote vooruitgang in de richting van de afschaffing van de nucleaire afschaffing, werd de afsluiting van de conferentie begroet met opmerkingen als "Het is onaanvaardbaar dat Hiroshima, een plaats waar een atoombom is gevallen, een boodschap uitzendt die zijn eigen kernwapens bevestigt en alleen die van vijandige naties veroordeelt." Deze woorden waren van Setsuko Thurlow, de overlevende van de atoombom. “Mijn hoop werd verbrijzeld”— dit soort stemmen uit Hiroshima gaven aan dat de uitkomst van de top op zijn zachtst gezegd nauwelijks bevredigend was. Ik kwam toen een artikel tegen dat de verklaring van Setsuko Thurlow beschreef als "zelfin tegenspraak zijnde onzin" en dat wenste dat de bezoeken aan het Hiroshima Peace Memorial Museum door leiders van de wereld, in de woorden van de auteur, "een vlindereffect zouden zijn dat een nucleaire oorlog zou voorkomen."
Hoe komt het dat de stemmen voor de afschaffing van de kernwapens zo jammerlijk hebben gefaald om de leiders van de wereld te bereiken?
In Japan zijn de massamedia sinds het uitbreken van de oorlog in Oekraïne doorgegaan met het verspreiden van door de VS verspreide verhalen over de oorlog tegen Rusland, zonder een grondige discussie over de oorsprong van de oorlog, en dit heeft grotendeels de publieke opinie gevormd. Als we echter naar de oorlog in Oekraïne kijken vanuit een perspectief dat niet wordt gerapporteerd in de grote media in de VS en vooral in westerse landen, komt er een ander verhaal naar voren, van een door de VS geleide proxy-oorlog (en zijn militaire industrie). Ik geloof dat wat er vandaag in de wereld gebeurt, de opkomst is van een parallel universum, dwz twee werelden met verschillende interpretaties van de geschiedenis die elkaar niet kruisen, en dat dit parallelle universum een wending veroorzaakt in de anti-oorlogsbeweging.
Ik zal een voorbeeld geven. Voorafgaand aan de opening van de G7-top in Hiroshima werd een persconferentie gehouden met de titel "Nu staakt-het-vuren." Het werd geleid door mensen als Kenji ISEZAKI, voormalig speciaal gezant van de Japanse regering voor DDR (ontwapening, demobilisatie en reïntegratie) in Afghanistan en anderen die, hoewel ze een minderheidsstandpunt vertegenwoordigen, er consequent hun topprioriteit van hebben gemaakt sinds het begin van de oorlog om een onderhandelingstafel te creëren en mensenlevens te redden. En, zoals we zagen in de vraag-en-antwoordsessie op de persconferentie, zijn er mensen in het publiek die het staakt-het-vuren in twijfel trekken en beweren dat we de wens van het Oekraïense volk om voor hun vaderland te vechten niet mogen negeren. Deze mening wordt door veel mensen in het Westen gedeeld, vooral in de VS, waar Rusland wordt gezien als de wortel van alle kwaad. Met andere woorden, ze staan erop dat ze Rusland zullen blijven bevechten, hoeveel levens er ook worden opgeofferd, en ze kunnen het kwaadaardige Rusland niet zijn gang laten gaan. Tegen dergelijk kwaad zal het bezit van kernwapens volgens hen een afschrikmiddel zijn. In feite werd deze retoriek gebruikt door de G7-landen om het bezit van kernwapens te rechtvaardigen. Deze retoriek van afschrikking is vaak gebruikt om de militaire expansie van Japan tegen “de dreiging” van China te rechtvaardigen. Het argument dat het bezit van kernwapens en de opbouw van wapens gerechtvaardigd zijn om het kwaad te bestrijden, is het tegenovergestelde van waar een anti-oorlogsbeweging over zou moeten gaan.
De anti-oorlogsbeweging heeft altijd alle oorlogen afgewezen. In de wereld van vandaag die wordt geregeerd door een parallel universum, zijn we echter getuige van een verwrongen situatie waarin zelfs veel van de anti-oorlogsactivisten aandringen op meer wapensteun en voortzetting van oorlog, om te vechten voor vrede.
We willen allemaal vrede.
Bereiken we vrede door oorlog af te wijzen, aan te dringen op de afschaffing van kernwapens en door dialoog aan te gaan om wederzijds begrip op te bouwen? Of bereiken we vrede door ons te bewapenen, te vertrouwen op afschrikking door het bezit van kernwapens en angst aan te wakkeren?
Als ik zou moeten kiezen wie ik voor mijn naaste wil, zou ik als moeder voor het eerste kiezen.
Ik zal doorgaan met het afwijzen van alle oorlogen omwille van de vrede.
Ik zal blijven fantaseren en actie ondernemen om een world beyond war.
Simpelweg omdat het niet anders kan.
De taak die we nu voor ons hebben, is uitzoeken hoe we, door middel van dialoog en geweldloze directe acties, kunnen voorkomen dat deze parallelle wereld nog verder uit elkaar valt.
パラレルユニバース
G７広島サミットが終わり〱間が経ちました。
、私は母として、民主国家日本の一有権者として、核廃絶のメッセージをWorld BEYOND WarGeen probleemのメンバーと共に現地広島で自転車キャラバンという抗議行動で表明してきました。
事前にオンラインで顔を合わせ準備の為の話し合いを重ね、現地での規制が厳しくなるとMeer informatie 。
Meer informatieイの後ろを黒い車が連なりながらゆっくり走行、通行人は突然の規制に為す術もなく耐え忍ぶ。規制Meer informatie Er zijn geen producten gevonden die aan je zoekcriteria voldoen.
WBW-programma van WBWartikelG７広島サミットに関する幾つかの記事をもとに閉幕後に感じたこと思ったことを皆さんと共有したいと思います。
WBW-versie van de website van WBW.それが有意義な時間であった事を共有しました。私は家族全員で参加しまし一緒に参加した子供達は言論の自由をもとに想い想いのメッセージを掲げ行動をする人達の姿を見て何かを感じ取ったのではないかと思います。しかし一方で、日本社会のG7広サミットへの反応は私G７広島サミットへ関心を寄せている人は少なく、マスメディアを通して目にするのは重要な事案においては専門家や知識人が他国と足並みを揃えて軍備増強で盛り上がり、一般庶民はG７をお祭り騒ぎにし各国の要人を芸能人でも取り上げる様に盛り上がる、残念ながらそんな報道ばかりでした。
Meer informatie自国の核兵器は肯定し、対立する国の核兵器を非難するばかりの発信を被爆地からするのは許されない」という被爆者のサーロー節子さんの声や、「望みを打ち砕かれたMeer informatieんな中、サーロー節子さんを「自己矛盾だらけの戯言Meer informatieトになることを祈っている」と締めくくる内容の記事も目にしました。
Nederlands
日本ではウクライナ戦争が勃発した当初から事の発端がしっかりと議論されないままマスメディアはアメリカが描くロシアは悪というシナリオをひたすら流し続け世論を形成してきました。しかし、アメリカや西欧諸国の主要メディアでは報道されない視点からウクライナ戦争を紐解くと、そこにはアメリカ主導の代理戦争という異なった物語が見えてきます。私は、今世界で起こっていることは、歴史の異なった解釈を つ つ の わ ら な いNederlands動に捻れを起こしているのではないかと思います。
Meer informatie元アフガン武装解除日本政府特別代表）らが、「こそ停戦を」という題でG7各国首脳へ向けてサミット開幕前に記者会見を開きました。その記者会見の質疑応答の場面で見られたのが祖国の為に戦いたいというウクライナ人の想いを横に置いて.西欧諸国に往々にして見られます。別の言い方をすれば、どれだけ多くの人命を犠牲にしてG７広島サミットでもロシアや中国の威嚇が核保有を正当化するレトリックとして使われました。このレトリックは日本が当事者になり得る対中戦争でも利用され軍拡を容認する動きにも繋がっています。武器支援も核保有も軍備増強も悪と戦う為には正当されるという主張が世論を支配し始めていると感じています
反戦運動はこれまで一貫して全ての戦争を拒否してきました。しかし、パラレルユニバースに支配される今の世界では、これまで反戦を掲げてきた運動家も停戦を拒否し武器支援をin het Engels 。平和の為に戦うという捻れた主張が広められています。
私たちは皆平和を望んでいます。
Meer informatie 、あるいは核保有による抑止力に頼り軍備増強をし恐怖心を煽る事で平和を強いるのか。私はどちらかをもし隣人として選ぶならば前者を選びます。
私は平和の為に全ての戦争を拒否し続けます。
私は戦争のない世界(World BEYOND War)
De G7-versie van de GXNUMX-versie van de GXNUMX-versie van de GXNUMX-serieの大切さを改めて実感したと同時に、反戦を掲げる私達がこのパラレルユニバース（並行宇In feite働き掛けをしていく事が出来るのかがこれからの重要な課題ではないかと思います。
