Oscar-genomineerde acteur James Cromwell spreekt zich vóór de gevangenisstraf uit voor een vreedzaam protest tegen fracking

AMY GOEDE MAN: De voor een Oscar genomineerde acteur James Cromwell meldt zich vandaag om 4 uur Eastern Time in de staat New York, nadat hij was veroordeeld tot een week achter de tralies wegens deelname aan een geweldloos protest tegen een aardgasgestookte elektriciteitscentrale. Cromwell zegt dat hij ook een hongerstaking zal lanceren. Hij is een van de zes activisten die zijn gearresteerd voor het blokkeren van het verkeer bij de sit-in buiten de bouwplaats van de 00 megawatt-fabriek in Wawayanda, New York, upstate, december 650. De activisten zeggen dat de fabriek het fracking van aardgas in naburige staten zou bevorderen en zou bijdragen aan klimaatverandering.

James Cromwell staat bekend om zijn rollen in zo'n 50 Hollywood-films, genomineerd voor een Oscar in zuigeling, evenals een aantal tv-series, waaronder Six Feet Under. Ik sprak hem donderdag samen met een van zijn medeverdachten die vandaag ook naar de gevangenis gaat, Pramilla Malick, oprichter van Protect Orange County, een gemeenschapsgroep die de oppositie tegen de gefrackte gascentrale leidt. Ze liep in 2016 voor de Senaat van de staat New York. Ik begon met James Cromwell te vragen waarom hij vandaag naar de gevangenis gaat.

JAMES CROMWEL: We zijn allemaal verwikkeld in een strijd, niet om een ​​manier van leven te beschermen, maar om het leven zelf te beschermen. Onze instellingen zijn failliet. Onze leiders zijn medeplichtig. En het publiek is in feite gedesillusioneerd en ontgoocheld over het hele proces. Er is een directe verbinding tussen de fabriek in Minisink—

AMY GOEDE MAN: Waar is Minisink?

JAMES CROMWEL: In Wawayanda. Het is in de staat New York. Upstate noemen ze dat. Het is niet ver boven de grens van New Jersey. Tussen die fabriek en het Midden-Oosten. We zijn niet alleen in oorlog met Irak en Syrië en Afghanistan en Jemen. We zijn in oorlog met Dimock, Pennsylvania, waar het gas vandaan komt, met Wawayanda, die het gas gebruikt, met Seneca Lake, waar het zou worden opgeslagen, en met Standing Rock.

En het wordt eigenlijk tijd om de ziekte een naam te geven. De meeste mensen kunnen de oorzaak er niet opleggen, maar iedereen ziet de dreiging. Kapitalisme is een kanker. En de enige manier om deze kanker te verslaan, is door onze manier van leven en onze manier van denken over onszelf volledig en radicaal te veranderen. En ik noem die radicale transformatie revolutionair. Dit is dus de revolutie.

Nermeen SHAIKH: Leg dus uit wat de link is. Het kapitalisme, zegt u, is de oorzaak van wat er gebeurt, wat de VS doet in het Midden-Oosten, en wat er gebeurt in de staat New York en Standing Rock enzovoort.

JAMES CROMWEL: Deze fabriek is gebouwd door een bedrijf wiens enige belang het creëren van winst is. Er is geen behoefte aan elektriciteit en de manier waarop de energie wordt geproduceerd is onnavolgbaar voor het leven in de gemeenschap. En nu, dat is een verreikende gemeenschap, want het zal zelfs effect hebben op de inwoners van New York. Al het ultrafijne fijnstof dat uit deze schoorstenen komt, komt uiteindelijk terecht in New York City. Dus iedereen wordt geraakt.

Nu, dat wordt gedaan omdat we energie-onafhankelijkheid proberen te hebben. Die energie waarvan we onafhankelijk proberen te zijn, was het gas en de olie die uit het Midden-Oosten kwamen. Toen het Midden-Oosten begon te evolueren naar meer democratische regeringen, zeiden de regering van de Verenigde Staten en andere regeringen, Groot-Brittannië, Frankrijk en alle koloniale machten: “Nee, nee, nee. Je gaat niet richting democratie, want als je richting democratie gaat, bedreig je onze toegang tot jouw energie.” En dus corrumpeerden ze, op hun eigen snode manieren.

En uiteindelijk leidde dat tot de - we hebben gemaakt ISIS. Wij, de Amerikanen, hebben gecreëerd ISIS, om iets anders te bestrijden - dezelfde fout die we maakten met de moedjahedien in Afghanistan. En dat is om onze gevestigde belangen te beschermen. Als je naar meneer Tillerson kijkt, ziet meneer Tillerson deals voor een half biljoen dollar met de Russen. En dus heeft hij...

AMY GOEDE MAN: Toen hij was CEO van ExxonMobil.

JAMES CROMWEL: Toen hij was CEO, die nog in behandeling is. Het kan nog steeds gevolgen hebben voor zijn bedrijf. Hij kan zijn bedrijf beïnvloeden, zodra de ban wordt opgeheven. Dus ik zeg dat er verbinding is als je het over energie hebt. Energie is overal ter wereld nodig en wordt slechts op bepaalde plaatsen geproduceerd. We produceren nu energie door de aarde op te blazen en methaangas vast te houden, wat onnavolgbaar is voor de gezondheid. En we verzenden dat via pijpleidingen. Het belangrijkste doel ervan is echter niet om de energiecentrale van stroom te voorzien. Het is om naar Canada te sturen om vloeibaar te maken, waar ze zes keer meer winst kunnen maken met de verkoop van dat gas dan in de Verenigde Staten.

AMY GOEDE MAN: Dus, laat me je vragen wat er bijna precies twee jaar geleden gebeurde. Ik bedoel, je gaat nu de gevangenis in, maar de actie waar je aan deelnam was juni 2015. Vertel ons waar je heen ging en wat je deed.

JAMES CROMWEL: We hebben geprotesteerd om te pikken voor deze fabriek die de afgelopen twee en een half jaar is gebouwd. En het kwam ter zake: veel mensen die langskwamen, toeterden ter ondersteuning, maar er gebeurde niets. We hebben het geprobeerd-

AMY GOEDE MAN: En dit is een plant...

JAMES CROMWEL: Het is een fabriek, een gefractioneerde gascentrale, wat betekent dat ze het gas uit Pennsylvania importeren.

AMY GOEDE MAN: En zij zijn?

JAMES CROMWEL: Nou, dat is - dit is de -

AMY GOEDE MAN: Het bedrijf is?

JAMES CROMWEL: Competitive Power Ventures bouwt de fabriek.

AMY GOEDE MAN: CPV.

JAMES CROMWEL: Maar er is Millennium Pipeline, waar Pramilla veel meer over weet, wie de eigenaar is. Het is eigendom van drie grote bedrijven: Mitsubishi, GE en Credit Suisse. Wat zouden die drie grote multinationals nu geïnteresseerd zijn in deze plant, middelgrote plant, hoewel verwoestend? Waar ze eigenlijk in geïnteresseerd zijn, is het de voorloper van 300 vergelijkbare planten. Als deze fabriek wordt gebouwd en online komt, is er geen reden om niet meer van deze fabrieken te bouwen. Wij zijn van mening dat deze moet worden gestopt, als u de hele opbouw van de hydrofracking-infrastructuur en het effect ervan op ons milieu wilt stoppen.

AMY GOEDE MAN: Dus wat heb je gedaan?

JAMES CROMWEL: We kwamen eigenlijk op het idee om onszelf aan elkaar te ketenen. We ketenden ons aan elkaar vast met fietssloten en blokkeerden de ingang van de fabriek voor ongeveer - volgens de aanklager ongeveer 27 minuten. En de rechter en het OM leken te suggereren dat het absoluut geen verschil maakte voor wat er met deze plant gebeurde. Maar het maakt wel verschil. Wat we proberen uit te dragen, is de boodschap dat dit één voorbeeld is, maar het gebeurt overal in dit land en over de hele wereld. In Engeland vechten ze ertegen. Ze vechten er over de hele wereld tegen.

Nermeen SHAIKH: Dus, Pramilla, kun je vertellen wat deze fabriek is, hoe je betrokken was bij de protesten, waarvoor deze fabriek is ontworpen en wat volgens jou de gevolgen voor de volksgezondheid zouden zijn als ze wordt gebouwd?

PRAMILLA Malick: Dit is dus een gefrackte gascentrale van 650 megawatt. Het zal afhangen van honderd tot 150 frackputten per jaar. Dus we weten dat in Pennsylvania de kindersterftecijfers stijgen. Kankercijfers nemen toe. Watervoerende lagen raken vervuild. Maar tegelijkertijd reizen de gezondheidseffecten door het hele infrastructuurnetwerk. Dus ik woon in de buurt van een compressiestation en we hebben al gedocumenteerde gezondheidseffecten in mijn gemeenschap, in Minisink, van neusbloedingen, hoofdpijn, huiduitslag, neurologische symptomen.

AMY GOEDE MAN: En dit is het gevolg van?

PRAMILLA Malick: Blootstelling aan een gefractioneerd gascompressorstation, het Minisink-compressorstation. En dit werd gedocumenteerd door een team van wetenschappers. Dus, weet je, de technologie is relatief nieuw en mensen zijn nog maar net begonnen - wetenschappers haasten zich om te proberen te begrijpen wat er gebeurt. Maar gemeenschappen in de frontlinie, zoals de onze, voelen het. Wij zien het. We weten dat er gevolgen zijn voor de gezondheid. En-

AMY GOEDE MAN: En dus, hoe raakte je betrokken bij dit protest van juni 2015, en wat deed je precies?

PRAMILLA Malick: Nou, ik sloot mezelf ook op, met James Cromwell en met Madeline Shaw.

AMY GOEDE MAN: En Madeline Shaw is?

PRAMILLA Malick: Ze is een oudere persoon die in de gemeenschap woont. Ze maakt zich grote zorgen omdat ze het gevoel heeft dat ze het huis waar ze sinds 1949 woonde, moet verlaten als deze fabriek wordt gebouwd.

AMY GOEDE MAN: James noemde Seneca Lake. Was er niet onlangs een overwinning van milieuactivisten die de opslagfaciliteit daar stopten?

PRAMILLA Malick: Ja.

AMY GOEDE MAN: En hoe verhoudt dit zich tot wat je probeert te stoppen?

PRAMILLA Malick: Welnu, ze bevonden zich in een zeer vergelijkbare positie als wij, in de zin dat ze het regelgevende proces begonnen, lobbyden, procedeerden, een beroep deden op al hun gekozen functionarissen, en ze kwamen nergens. En dus begonnen ze zich over te geven aan burgerlijke ongehoorzaamheid. En ik denk dat dat genoeg druk op het bedrijf uitoefende dat het bedrijf uiteindelijk hun aanvraag voor die opslagfaciliteit introk. Maar als je een gefrackte gascentrale van 650 megawatt goedkeurt - en ik herinner de mensen eraan dat dit zo is - dan werd dit goedgekeurd door de staat New York, door onze eigen gouverneur Cuomo, die fracking verbood, daarbij verwijzend naar nadelige gevolgen voor de gezondheid, en toch deze fabriek goedkeurde dat gedurende zijn levensduur duizenden nieuwe frackputten zal veroorzaken en daarvan afhankelijk zal zijn. We hebben deze energiecentrale helemaal niet nodig. Maar er wordt toch gebouwd.

En weet je, het is een miljardenproject. Maar het zal ons kosten, volgens de wetenschappers - en daarom hebben we ons schuldig gemaakt aan burgerlijke ongehoorzaamheid, en we hadden een rechtszaak waarin we wetenschappers konden laten getuigen. Het zal de samenleving 940 miljoen dollar per jaar kosten aan gezondheidszorgkosten, infrastructuurkosten en andere economische kosten. En het zal de uitstoot van broeikasgassen van onze staat met meer dan 10 procent verhogen voor de hele energiesector van de staat New York.

AMY GOEDE MAN: James Cromwell, je had net een boete kunnen betalen, maar je kiest ervoor om naar de gevangenis te gaan. Hoe lang ga je naar de gevangenis? En waarom doe je dit?

JAMES CROMWEL: We werden veroordeeld tot zeven dagen. Het is aan het oordeel van de faciliteit hoe lang we dienen. Soms kom je vrij voor goed gedrag. Ik heb geen idee. Ik bereid me zeven dagen voor. De reden dat ik het deed was, dat ik de onrechtvaardigheid van wat ik denk dat een volkomen verkeerd en simplistisch oordeel was, niet kan rechtvaardigen. En dus denk ik dat naar de gevangenis gaan een statement is over hoe we ons spel moeten verbeteren. Het is niet meer goed genoeg om alleen maar te demonstreren en een verzoekschrift in te dienen, want niemand luistert. De manier waarop mensen de boodschap overbrengen, is dat je een daad van burgerlijke ongehoorzaamheid begaat. Het is wat Tim DeChristopher deed, velen - alle mensen in Standing Rock. Dat was het doel van Standing Rock. De helderheid van Standing Rock was dat de ouderlingen - omdat ik daar was - de ouderlingen zeiden: "Dit is een gebedskamp." Met andere woorden, het komt uit onze innerlijke geest. We moeten deze innerlijke geest veranderen. We moeten onze relatie met zowel de planeet als de mensen die op deze planeet leven veranderen, inclusief de mensen die tegen ons zijn. Dus ik geloof dat, op onze kleine manier, dat de verklaring is die we afleggen. Dit is het moment om het spel te verbeteren. Dit is het moment om de fundamentele oorzaak van onze ziekte aan te pakken.

AMY GOEDE MAN: Ik wilde je ook iets vragen over je opmerking over mensen die moeite hebben om kapitalisme een kankergezwel te noemen.

JAMES CROMWEL: Ja.

AMY GOEDE MAN: Het klinkt als een citaat van Edward Abbey: "Groei omwille van groei is de ideologie van een kankercel."

JAMES CROMWEL: Correct.

AMY GOEDE MAN: Door je milieubewustzijn neem je het op tegen het kapitalisme.

JAMES CROMWEL: Ja.

AMY GOEDE MAN: Niet alle milieuactivisten doen dat. Kunt u daar commentaar op geven?

JAMES CROMWEL: Ik kan niet voor alle milieuactivisten spreken. Ik denk dat alle problemen - alle dingen die ons in de war brengen, er in feite mee beginnen. We zijn een op de dood gerichte cultuur, waarbij 'dood' betekent dat wat wordt gezegd - wat primair is - wat de taal is waarmee we spreken, de taal van de markt is. Alles is te koop. Alles is gecommercialiseerd. En wat dat doet is - en dan moet je natuurlijk de grootste hoeveelheid winst creëren, wat betekent dat je arbeid moet onderdrukken. U moet de kosten van uw natuurlijke materialen onderdrukken. Je moet je invloedsgebieden beheersen, zodat China niet alle olie van Iran of Irak krijgt. En dus leidt dit soort denken meteen tot het soort confrontaties dat we overal ervaren.

Als we kijken naar een meer - als we accepteren dat we zijn - onze verslaving aan deze energie, onze verslaving aan onze manier van leven, wat we in dit land als vanzelfsprekend beschouwen, is op de een of andere manier - wij zijn verantwoordelijk. Als we die verantwoordelijkheid accepteren, wat niet hetzelfde is als schuld - als we die verantwoordelijkheid accepteren, dan kunnen we dit veranderen door te erkennen dat wat we moeten veranderen de manier is waarop we ons verhouden tot de natuurlijke wereld, tot andere levende wezens, tot de planeet . We beschouwen het nu als een trog waarin we kunnen – we kunnen verkrachten en accumuleren. En dat is niet zo. Er is een evenwicht in de natuur en we hebben dat evenwicht geschonden. En dat is wat vandaag op Antarctica te zien is. Het toont over de hele wereld. De planeet herstelt het evenwicht op onze kosten.

AMY GOEDE MAN: De voor een Oscar genomineerde acteur James Cromwell en Pramilla Malick gaan vandaag de gevangenis in voor hun geweldloze protest tegen een aardgasgestookte elektriciteitscentrale die gefractioneerd gas gebruikt in Orange County, New York. Ik heb ze donderdag geïnterviewd met Nermeen Shaikh. De activisten houden eerst een bijeenkomst op de bouwplaats van de fabriek en geven zichzelf vervolgens aan bij de gevangenis.