Door Joseph Essertier, World BEYOND War.
NAGOYA, Japan (27 mei 2018) - Op 26 mei 2018 kwamen 60 mensen op 26 mei 2018 bijeen in "Kibo no Hiroba" (Hoopplein) naast de "Kibo no Izumi" (fontein van hoop) in Nagoya City voor een wake bij kaarslicht ter ondersteuning van het vredesproces dat in Korea aan de gang is. Dit evenement werd georganiseerd door "Korea Annexation 100 Years Tokai Area Action" (Kankoku Heigo 100-nen Tokai Kodo) Dit evenement werd georganiseerd door "Korea Annexation 100 Years Tokai Area Action" (Kankoku Heigo 100-nen Tokai Kodo) vertegenwoordigd door Yamamoto Mihagi , verschillende Koreaanse inwoners (waaronder Yi Doohee, een Zuid-Koreaanse die in Japan woont), en World BEYOND War, die door de jouwe echt werd weergegeven. ("Tokai" verwijst naar de regio rond de stad Nagoya, de op drie na grootste stad van Japan). Veel inwoners van verschillende culturele achtergronden in de Tokai-regio, voornamelijk Japanners, namen actief en edelmoedig deel aan het evenement. Sommigen reisden vanuit steden die een treinreis van een uur of twee uur nodig hadden.
Mensen in Japan springen op de "vredes trein" op weg naar een einde aan de Koreaanse oorlog. Zoals Christine Ahn van Women Cross DMZ heeft opgemerkt, heeft de "Korea-vredesgroep het station verlaten, of de VS nu actief is of niet." (Zie Christine Ahn en Joe Cirincione's mei 27 interview op MSNBC op https://www.msnbc.com/am-joy/watch/north-korea-and-south-korea-leaders-meet-despite-trump-1242553923608 Ik benadrukte in mijn toespraak dat, aangezien het algehele grillige gedrag van president Trump - en in het bijzonder zijn berichten aan Noord-Korea - er onvermijdelijk voor zal zorgen dat Washington geïsoleerd raakt. Het is tijd voor Japan om een nieuwe leider te kiezen, iemand die hun belangen behartigt, die de leiding van Washington in de internationale politiek niet blindelings volgt en die werkt aan vrede. Anders wordt ook Japan geïsoleerd. Zoals Joe Cirincione zei, speelt Trump's Washington een spelletje "achtbaandiplomatie" dat Amerikaanse bondgenoten in Oost-Azië zenuwachtig maakt.
Deelnemers hielden kleurrijke borden omhoog en hielden gepassioneerde toespraken - allemaal inclusief de verenigde eis voor vrede op het Koreaanse schiereiland. Eindelijk is vrede misschien mogelijk, if we werken er hardnekkig aan, na 70 jaar van Koreaanse pijn en lijden dat omvat: de Amerikaanse bezetting van 1945 tot 1948; de Koreaanse oorlog die eindigde in 1953; en de voortdurend onderhouden verdeling van het land in twee delen. En dit alles werd voorafgegaan door pre-1945 lijden gedurende een halve eeuw van inbraak en brutale kolonisatie door het rijk van Japan (1868-1947). In die incarnatie, als het rijk, verergerde Tokio klasseconflicten op het schiereiland en hielp het de weg bereiden voor de Koreaanse oorlog. Dus kan worden gezegd dat deze buurman in het bijzonder (maar ook, in mindere maar in belangrijke mate, andere machtige staten in de regio), veel verantwoordelijkheid draagt voor het Koreaanse lijden.
Niettemin is het Washington, de verre buitenstaander, de niet-buur, die niets te verliezen heeft door oorlog in de regio en als de machtigste staat daar in de afgelopen zeven decennia, die Korea in zijn voordeel heeft gemanipuleerd door de eeuwenoude strategie van verdeel en heers, die het meeste bloed aan zijn handen heeft. Daarom dragen Amerikanen van alle partijen die betrokken zijn bij de Koreaanse oorlog de zwaarste verantwoordelijkheid om te eisen dat de belegering van de economische sancties en de dreiging van een tweede holocaust op het schiereiland (gesymboliseerd door de militaire bases die de soevereiniteit en het recht op zelfbeschikking van alle Koreanen), eindelijk eindigen - voor eens en voor altijd. Gelukkig tonen steeds meer vredelievende Amerikanen belangstelling voor Korea en bestuderen ze de 'wereldgeschiedenis' (dat is eigenlijk Amerikaanse geschiedenis) dat hun leraren op de middelbare school hen niet hebben geleerd en eisen dat het pesten stopt.
Specifieke boodschappen die werden geuit tijdens de wake bij kaarslicht in tekens en toespraken ondersteunden de algemene vraag naar vrede op het schiereiland. De borden luiden: "Tokyo moet een dialoog aangaan met Pyongyang," "Steun de Noord-Koreaanse top van 12 juni," "Vervang de wapenstilstand van 1953 door een vredesverdrag dat de Koreaanse oorlog beëindigt" "Stop haatdragende taal en andere discriminatie tegen Koreanen die in Japan wonen, "" Afschaffing van nucleaire wapens "en" Gratis Noordoost-Azië van Amerikaanse militaire bases. "
Japanse en Koreaanse deelnemers gaven vrijuit hun mening in speeches. Liederen werden gezongen in Koreaans, Japans en Engels. Koreanen delen met iedereen hun cultuur en verhalen, waaronder Koreaanse liederen en een dans. De straat werd verlicht met kaarsen die hoop voor vrede vertegenwoordigden en een video-opname van de inspirerende vertolking van John Lennon's "Imagine" van Watanabe Chihiro, een Japans meisje van de middelbare school, werd op een projector op straat getoond. (https://www.youtube.com/watch?v=0SX_-FuJMHI)
Voor iedereen die een beetje weet over de geschiedenis van Korea en die de achtbaandiplomatie van het afgelopen jaar heeft gevolgd - onder het oorlogvoerende presidentschap van Trump en de regering die de eersteklas militaristen John Bolton en Mike Pence omvat - is het duidelijk dat vrede zou brengen enorme verbeteringen in mensenrechten, vrijheid, democratie en welvaart voor alle Koreanen, Noord en Zuid; evenals vrede voor Noordoost-Azië als geheel.
Alle staten, inclusief de Nuke Haves, moeten het Verdrag inzake het verbod op kernwapens ondertekenen, de vrucht van tientallen jaren van basisstrijd die teruggaat tot de Britse campagne voor nucleaire ontwapening (CND) waaruit het oorspronkelijke vredessymbool voortkwam.
Geïnspireerd door de niet-gewelddadige maar krachtige Candlelight-revolutionairen van Zuid-Korea, vormden sommigen van ons datzelfde vredessymbool met kaarsen op een drukke straat in het centrum van Nagoya om de mensen in Japan en de wereld onze droom van vrede en onze Ik hoop dat de 12-top in juni vooruitgaat. (https://mainichi.jp/articles/20180527/k00/00m/040/094000c).
Bedankt aan Gar Smith van World BEYOND War voor nuttige bewerkingen.
