Door Jack Gilroy, 21 juli 2020
Op 6 augustus 1945 zat ik in een auto met mijn oom, Frank Pryal. Oom Frank, een rechercheur in burger in NYC, reed door de drukke straten van Manhattan naar de Central Park Zoo om zijn vriend Joe te ontmoeten. Het was een levendige plek met gezinnen die van de dieren genoten. Joe, een gorilla, zag oom Frank aankomen en begon op zijn borst te slaan toen we dichterbij kwamen. Frank haalde een sigaar uit de zak van zijn colbert, stak hem op en gaf hem hem. Joe nam een lange trek en blies rook naar ons... Ik herinner me dat ik zo hard moest lachen dat ik moest bukken om te stoppen.
Oom Frank en ik hadden toen geen idee, maar op diezelfde dag werden in Hiroshima Japanse kinderen, hun ouders en natuurlijk hun huisdieren verbrand tijdens de meest beruchte daad in de geschiedenis van de mensheid: de aanval van de Verenigde Staten op de bevolking van Hiroshima met een atomair bom.
Als een 10-jarige Amerikaanse jongen die van de oorlog hield, liet de vernietiging van Hiroshima me geen medeleven of verdriet achter. Net als andere Amerikanen werd ik gehersenspoeld om te geloven dat oorlog deel uitmaakte van de menselijke natuur en dat doden normaal was. Ik vond het cool toen eerdere berichten uit Europa ons vertelden dat onze blockbuster bommen kunnen hele stadsblokken in Duitsland vernietigen. De mensen die in die stadsblokken woonden, interesseerden me weinig. We waren tenslotte de oorlog aan het 'winnen'.
Merriam Webster definieert nevenschade als “verwonding toegebracht aan iets anders dan een beoogd doelwit. Concreet: burgerslachtoffers van een militaire operatie.
President van de Verenigde Staten, Harry Truman, zei dat Hiroshima een militaire stad. Het was een regelrechte leugen. Hij wist dat Hiroshima voornamelijk een stad was van Japanse burgers die geen bedreiging vormde voor de Verenigde Staten. Integendeel, die terreurdaad tegen de burgerbevolking van Hiroshima was hoogstwaarschijnlijk een signaal tegen de opkomende Sovjet-Unie dat de Verenigde Staten burgers als bijkomende schade beschouwden.
De mythe dat de atoombombardementen duizenden Amerikaanse doden hebben voorkomen, is slechts propaganda die tot op de dag van vandaag door de meeste Amerikanen wordt geloofd. Admiraal William Leahy, die het bevel voerde over de Amerikaanse strijdkrachten in de Stille Oceaan, zei: “Ik ben van mening dat het gebruik van dit barbaarse wapen in Hiroshima en Nagasaki geen materiële hulp was in onze oorlog tegen Japan. De Japanners waren al verslagen en klaar om zich over te geven vanwege de effectieve zeeblokkade.” Uiteindelijk lagen vijfenzestig Japanse steden in de as. Algemeen Dwight D. Eisenhower zei in een Newsweek-interview: "De Japanners waren klaar om zich over te geven en het was niet nodig om ze met dat vreselijke ding te slaan."
Op Kerstmis 1991 sloegen mijn vrouw Helene, haar zus Mary, onze dochter Mary Ellen en zoon Terry in stilte de handen in elkaar op de locatie in Hiroshima waar de christelijke bemanning van een Amerikaanse bommenwerper op die noodlottige dag tienduizenden Japanse burgers in brand stak. We hebben ook gemediteerd over een andere gruwelijke gebeurtenis. Amper drie dagen later, op 9 augustus 1945, zou een tweede Amerikaanse bommenwerper met een gedoopte christelijke bemanning de Katholieke kathedraal in Nagasaki als ground zero om een plutoniumbom te laten ontploffen die de grootste christelijke bevolking in Azië verbrandde.
Worden Amerikaanse kinderen tegenwoordig nog steeds gehersenspoeld over oorlog? Is de Covid-19-pandemie een leerzaam moment om kinderen te laten zien wat de waarde is van alle broers en zussen op onze planeet? Zal dit moment in de tijd toekomstige generaties in staat stellen om de immorele, verachtelijke misdaad van nevenschade op te geven?
Een herdenking van de 75e verjaardag van de verbranding van Hiroshima zal worden gehouden op donderdag 6 augustus om 8 uur in de First Congregational Church, op de hoek van Main Street en Front Street, Binghamton, New York, VS. Maskers en fysieke afstand zijn vereist. Gesponsord door Broome County Peace Action, Veterans for Peace of Broome County en First Congregational Church.
Jack Gilroy is een gepensioneerde leraar op de Maine-Endwell High School.
