Hoofdpagina van de Vrede en Democratieconferentie.
Karin Aguilar-San Juan
Samen met Frank Joyce was Karín Aguilar-San Juan co-redacteur en introductie DE MENSEN MAKEN DE VREDE: LESSEN UIT DE VIETNAM ANTI-OORLOGSBEWEGING (Gewoon Wereldboeken 2015). Ze doceert Amerikaanse studies aan het Macalester College, waar haar cursussen onder meer ‘Amerikaans imperialisme van de Filipijnen tot Vietnam’ en ‘Critical Prison Studies’ omvatten. Als ze zich niet aan het voorbereiden is op de les, werkt ze aan een film, beoefent ze tai chi, fietst ze door de Twin Cities of vermaakt ze de twee border collies die ze deelt met haar echtgenoot Sharon Haire.
Michael Albert
Michael Albert is oprichter en huidig personeelslid van Z Magazine evenals het personeel van Z-magazine's websysteem: ZCom (www.zmag.org). De radicalisering van Albert vond plaats in de jaren zestig. Zijn politieke betrokkenheid, die toen begon en doorgaat tot op de dag van vandaag, varieerde van lokale, regionale en nationale organisatieprojecten en campagnes tot de medeoprichter van South End Press, Z Magazine, het Z Media Institute en ZNet, en om aan al deze projecten te werken, te schrijven voor verschillende publicaties en uitgevers, openbare lezingen te geven, enz. Albert is de auteur van 21 boeken. Meest recentelijk zijn dit onder meer: Fanfare voor de toekomst (ZBoeken), Remembering Tomorrow (Zeven Verhalen Pers), Hoop realiseren (Zed Press) en Parecon: Life After Capitalism (Verso). Veel artikelen van Albert zijn opgeslagen in ZCom en zijn daar samen met honderden andere artikelen toegankelijk Z Magazine en ZNet-artikelen, essays, interviews, etc. Op You Tube kun je veel video's van zijn presentatie etc. vinden.
Suzanne Al-Kayali
Afkomstig uit Fargo, ND – Suzanne stelde de vraag 'Waarom?' als kind maar al te vaak. Ze herinnert zich dat ze altijd foto's maakte van de wereldvrede als haar klasgenoten mama en papa aan het tekenen waren. Tussen haar Palestijnse achtergrond en interesse in de nationale politiek vond ze antwoorden tijdens het behalen van haar bachelordiploma sociologie en politieke wetenschappen met een minor in genderstudies aan de Minnesota State University Moorhead. Omdat ze origineel onderzoek wilde doen naar de ervaring van gender in gemilitariseerde omgevingen, ging ze door naar haar masterdiploma in sociologie met de nadruk op vrouwen- en genderstudies aan de Roosevelt University in Chicago. Als ze niet met WAMM (Women Against Military Madness) werkt, is ze in een boekwinkel, luistert ze naar haar vinylcollectie of is ze op een muziekfestival.
Marna Anderson
Marna Anderson is een non-profitleider met expertise op het gebied van organisatorische effectiviteit en fondsenwerving door grote donoren. Ze heeft organisaties gediend die zich richten op mensenrechten, natuurbehoud en geweld tegen vrouwen en kinderen. Ze reisde eind jaren tachtig veel door Midden-Amerika tijdens conflictsituaties en woonde vier jaar in El Salvador nadat de vredesakkoorden waren ondertekend. Terwijl ze in El Salvador was, werkte ze in een gerepatrieerde gemeenschap aan economische ontwikkelingsprojecten voor vrouwen en hielp ze bij het opzetten van een programma om vrouwen en meisjes voor te lichten over huiselijk geweld. Marna heeft een bachelordiploma in communicatie en antropologie en een masterdiploma in organisatorisch leiderschap.
Roxane Assaf
Na een jaar als correspondent op de Westelijke Jordaanoever voor het in DC gevestigde Verslag van Washington over de zaken in het Midden-Oostenbreidde Roxane Assaf haar Chicago-activisme uit met kwesties als oorlog, klimaat, racisme, sociale rechtvaardigheid, economie, burgerlijke vrijheden en buitenlands beleid. Roxane heeft leidinggevende posities bekleed in vredesorganisaties, waaronder het American Friends Service Committee, en heeft drie jaar lang gewerkt als directeur Outreach en Communicatie voor CAPA, het Chicago-filiaal van Peace Action, de grootste vredes- en gerechtigheidsorganisatie van het land, gevestigd in Washington, DC. Na het behalen van een masterdiploma aan de Medill School of Journalism van de Northwestern University, waarvoor ze vanuit Capitol Hill verslag deed in zowel gedrukte als uitgezonden media (Durham Herald-Sun, Arms Control Today, WATD Radio Boston en het CBS TV-filiaal in Monroe, Louisiana), was ze co-auteur van de 5e editie van de Lonely Planet reisgids Israël en de Palestijnse gebieden. Nu ‘Roxane Assaf-Lynn’, doceert Roxane journalistiek aan de School of the Art Institute of Chicago en videoreportage aan North Park University met een focus op burgerjournalistiek, en geeft zij periodiek mede leiding aan buitenlandse studiecursussen in het Midden-Oosten voor Elmhurst College. Zij regisseert en monteert korte video's, produceert videografische presentaties voor klanten en werkt achter de schermen aan sociale netwerken, publiciteit en promotie voor individuele artiesten en organisaties. Roxane schrijft artikelen in opdracht voor de Huffington Post. In 2003 werd ze uitgeroepen tot winnaar van de Nationale 1e plaats van de “Mark of Excellence Award” van de Society of Professional Journalists (SPJ) in Television General News Reporting. Als uitvoerend kunstenaar doet Roxane vrijwilligerswerk voor levendige kunstorganisaties op het gebied van theater en muziek, naast het ondersteunen van initiatieven op het gebied van vrede en sociale rechtvaardigheid. Ze is gepassioneerd door mediahervormingen en het verhogen van het volume van alternatieve stemmen.
Betsy Barnum
Met meer dan 15 jaar workshops en presentaties gegeven over hoe “wij het volk” werkelijk mondige democratische burgers kunnen worden en een einde kunnen maken aan de juridische structuren die bedrijven in staat stellen schade toe te brengen aan mensen, de natuur en gemeenschappen, werkte Betsy samen met WILPF’s “Corporations vs. Democracy” programma begin jaren 2000. Ze pleit voor Community Rights, een sociale beweging die lokale wetgeving aanmoedigt om mensen en ecosystemen te beschermen tegen bedrijfsschade. De principes van de beweging van basisdemocratie, rechten voor de natuur en empowerment van gemeenschappen om beleid voor een betere wereld uit te voeren, zijn allemaal op veel manieren van toepassing op lokaal werk voor vrede, van het vaststellen van geweldloos lokaal rechtssysteembeleid tot het afdwingen van desinvesteringen uit oorlogsindustrieën. Ze werkt nu voornamelijk samen met de Groene Partij en een opkomende organisatie genaamd Commuity Rights GroundWork, die lokale burgers wil helpen hun politieke zelfwaarde terug te krijgen.
Medea Benjamin
Medea Benjamin is medeoprichter van zowel CODEPINK als de internationale mensenrechtenorganisatie Global Exchange. Benjamin is de auteur van acht boeken. Haar nieuwste boek is Drone Warfare: Killing by Remote Control, en ze voert campagne om het gebruik van dodelijke drones te stoppen. Haar directe ondervraging van president Obama tijdens zijn toespraak over het buitenlands beleid in 2013, evenals haar recente reizen naar Pakistan en Jemen, hielpen een licht te werpen op de onschuldige mensen die omkwamen door Amerikaanse drone-aanvallen. Benjamin is al meer dan dertig jaar een pleitbezorger voor sociale rechtvaardigheid. Beschreven als “een van Amerika's meest toegewijde – en meest effectieve – strijders voor de mensenrechten” door New York Newsday, en “een van de spraakmakende leiders van de vredesbeweging” door de Los Angeles Times, was ze een van de 30 voorbeeldige vrouwen uit 1,000 landen genomineerd om de Nobelprijs voor de Vrede te ontvangen namens de miljoenen vrouwen die wereldwijd het essentiële vredeswerk doen. In 140 ontving ze de Martin Luther King, Jr. Peace Prize van de Fellowship of Reconciliation en de Peace Prize 2010 van het US Peace Memorial. Ze is een voormalig econoom en voedingsdeskundige bij de Verenigde Naties en de Wereldgezondheidsorganisatie.
Leah Bolger
Leah Bolger is voorzitter van het coördinatiecomité van World Beyond War. Na twintig jaar actieve dienst ging ze met pensioen bij de Amerikaanse marine in de rang van commandant. Ze werd in 2012 verkozen tot de eerste vrouwelijke president van Veterans For Peace (VFP) en in 2013 werd ze geselecteerd om de Ava Helen en Linus Pauling Memorial Peace Lecture te presenteren aan de Oregon State University. Ze is voorzitter van de VFP-werkgroep drones en coördinator van het Drones Quilt Project. Ze richtte in januari 2014 de Corvallis-afdeling van de Women's International League for Peace and Freedom (WILPF) op. Ze is ook bestuurslid van het War Prevention Initiative.
Tom Bottolène
Mede-organisator van de wekelijkse AlliantACTION wake. Tussen 1998 en 2011 meer dan 700 geweldloze arrestaties en bijbehorende juridische gevolgen gefaciliteerd bij wat de grootste militaire aannemer in Minnesota was: Alliant Techsystems (ATK). Civiele Didobedience veroordeelde misdadiger. SOAWatch Gewetensgevangene 2000.
Peperwolf
Gepensioneerd onderwijzer en bibliothecaris. Mede-organisator van AlliantACTION. Redacteur van de papieren hand-out van wekelijkse CircleVision voor de wekelijkse wake. Geweldloosheidstrainer (in MN) voor SOAWatch-wakes. Voormalig bestuurslid en voormalig directeur en huidig lid van WAMM (Women Against Military Madness).
Marie Braun
Marie Braun woont in Minneapolis, Minnesota. Ze is al heel lang vredes- en gerechtigheidsactiviste en is al 35 jaar lid van Women Against Military Madness (WAMM). Na een reis naar Irak in 1998 raakte ze betrokken bij de basisorganisatie tegen de sancties en later tegen de oorlogen in Irak, Afghanistan, Libië en Syrië, en bij het protesteren tegen vele andere Amerikaanse oorlogsdreigingen. Marie ontving in 2003 de Activist of the Year Award van Minnesota Alliance for Progressive Action (MAPA); en meer recentelijk de Augsburg College Courageous Woman Award ontvangen. Samen met haar man John ontving zij ook de Fellowship of Reconciliation (FOR) Peacemakers of the Year-prijs en de Vincent L. Hawkinson Peace and Justice-prijs. Ze leidt momenteel de WAMM-campagne voor het verbod op kernwapens en is betrokken bij verschillende lokale coalities voor vrede en gerechtigheid.
Mary Dean
Mary Dean is organisator bij World Beyond War. Ze werkte eerder voor verschillende organisaties voor sociale rechtvaardigheid en anti-oorlog, waaronder toonaangevende delegaties naar Afghanistan, Guatemala en Cuba. Mary reisde ook met mensenrechtendelegaties naar verschillende andere oorlogsgebieden en heeft vrijwilligerswerk gedaan in Honduras. Daarnaast werkte ze als paralegal voor de rechten van gevangenen, waaronder het indienen van een wetsvoorstel in Illinois om eenzame opsluiting te beperken. In het verleden heeft Mary zes maanden in de federale gevangenis gezeten wegens geweldloos protest tegen de US Army School of the Americas, of School of Assassins zoals die algemeen bekend is in Latijns-Amerika. Haar andere ervaring omvat het organiseren van verschillende geweldloze directe acties, en een aantal keren de gevangenis in gaan wegens burgerlijke ongehoorzaamheid om te protesteren tegen kernwapens, een einde te maken aan marteling en oorlog, Guantanamo te sluiten en voor vrede te wandelen met 300 internationale activisten in Palestina en Israël. Ze liep ook 500 mijl om te protesteren tegen de oorlog van Chicago naar de Republikeinse Nationale Conventie in Minneapolis in 2008 met Voices for Creative Nonviolence. Mary Dean is gevestigd in Chicago, Illinois, VS.
Pat ouderling
Pat Elder is de auteur van Militaire rekrutering in de Verenigde Staten, en de directeur van de National Coalition to Protect Student Privacy, een organisatie die zich inzet om de alarmerende militarisering van de Amerikaanse middelbare scholen tegen te gaan. Elder was medeoprichter van het DC Antiwar Network en lange tijd lid van de stuurgroep van het National Network Opposing the Militarization of Youth. Zijn artikelen zijn verschenen in Truth Out, Common Dreams, Alternet, LA Progressive, Sojourner's Magazine en US Catholic Magazine. Het werk van Elder is ook opgenomen in NPR, USA Today, The Washington Post, Aljazeera, Russia Today en Education Week. Ouderling heeft rekeningen opgesteld en geholpen bij het goedkeuren van wetgeving in Maryland en New Hampshire om de toegang van recruiter tot studentgegevens te beperken. Hij heeft een belangrijke rol gespeeld bij het overtuigen van meer dan duizend scholen om stappen te ondernemen om de gegevens van studenten te beschermen tegen recruiters. Elder hielp bij het organiseren van een succesvolle reeks demonstraties om het Army Experience Center, een first-person shooter-video-arcade in een buitenwijk van Philadelphia, te sluiten. Pat Elder werkte om druk uit te oefenen op het VN-Comité voor de Rechten van het Kind om de regering-Obama op te roepen zich te houden aan het Facultatief Protocol bij het Verdrag inzake de rechten van het kind inzake de betrokkenheid van kinderen bij gewapende conflicten met betrekking tot militaire rekruteringspraktijken in de scholen . Ouderling heeft een Master in Government van de University of Maryland en Maryland High School Teacher Certification. Hij woont met zijn vrouw Nell aan de St. Mary's River in St. Mary's City, Maryland.
Bob Fantina
Robert Fantina is de WBW-landencoördinator in Canada. Hij verhuisde in 2005 van de Verenigde Staten naar Canada, op zoek naar een vreedzamer klimaat, waar op de wil van het volk kon worden vertrouwd om overheidsacties te sturen. Hij is journalist, schrijft uitgebreid over kwesties die verband houden met oorlog en vrede, en is auteur van verschillende boeken, waaronder Imperium, racisme en genocide: een geschiedenis van het buitenlands beleid van de VS. Toen hij in de VS woonde, verzette hij zich actief tegen de invasie en bezetting van Irak en zette hij zich in voor een redelijke wapenbeheersing.
Amy C. Finnegan
Amy Finnegan is assistent-professor en voorzitter van Justice and Peace Studies aan de Universiteit van St. Thomas en mededirecteur van SocMed, een organisatie voor sociale rechtvaardigheid die het gesprek over en de betrokkenheid bij de sociale determinanten van gezondheid wil uitbreiden door middel van onderwijs en bewegingsopbouw. Ze is een socioloog, docent en activist die vooral geïnteresseerd is in het creëren van ruimtes en mogelijkheden voor een constructieve dialoog over uiteenlopende perspectieven. Ze bestudeert sociale bewegingen en sociale verandering, vredes- en conflictdynamiek en mondiale gezondheid met jarenlange ervaring in Noord-Oeganda.
Dick Foley
Dick Foley is een Vietnamveteraan en VA-vrijwilliger. Hij spreekt regelmatig met studenten over wat recruiters weglaten.
Tim “Broer Timothy” Frantzich
Broeder Timothy Frantzich schrijft al meer dan dertig jaar liedjes en zingt. Hij is vooral geïnteresseerd in harmonie. Broeder Timothy bracht in 2012 zijn eerste solo-cd ‘Our Lost and Wild Daughter’ uit en sloeg prompt rechtsaf en begon les te geven op de basisschool. Hij gaf vier jaar les aan de City of Lakes Waldorf School en is nu weer fulltime muzikant. Timothy gelooft dat veel meer van ons kunnen zingen dan zingen, en hij gelooft dat groepen mensen die samen zingen ons niet alleen aan de hemel herinneren, maar ook de hemel kunnen creëren.
Tony Jenkins
Tony Jenkins, PhD, is Education Coordinator voor World Beyond War. Hij heeft 15 + jarenlange ervaring in het leiden en ontwerpen van vredesopbouw- en internationale educatieve programma's en projecten en leiderschap in de internationale ontwikkeling van vredesstudies en vredeseducatie. Sinds 2001 heeft hij gediend als Managing Director van de Internationaal Instituut voor Vredeseducatie (IIPE) en sinds 2007 als de coördinator van de Wereldwijde campagne voor vredeseducatie (GCPE). Professioneel was hij: directeur, Peace Education Initiative aan de Universiteit van Toledo (2014-16); Vice-president voor Academische Zaken, Nationale Vredesacademie (2009-2014); en mede-directeur, Peace Education Center, Teachers College Columbia University (2001-2010). In 2014-15 was Tony lid van UNESCO's deskundigenadviesgroep voor mondiaal burgerschapseducatie.
Larry Johnson
Larry Johnson werkt sinds de jaren zestig met jongeren als verhalenverteller/opvoeder/activist. Momenteel is hij de hoofdorganisator van de MAP Peace Essay-wedstrijd, evenals van WORLD STORYTELLING DAY, met het inherente thema "Als ik jouw verhaal kan horen, is het moeilijker voor mij om je te haten". Hij is voormalig president van Veterans for Peace Chapter 60 in Minnesota, en is nog steeds nationaal voorzitter van de OGP (Old Gardening Party), om de wereld veilig te houden voor kinderen, tuinieren en verhalen vertellen. Zijn recente boek, SIXTY-ONE, groeide uit het maken van de JFK 27 Mile Hike in 50, en vervolgens een 1961 Mile Hike op de 61e verjaardag, waarin werd opgeroepen tot minder oorlog, dus minder veteranen, en een einde aan de argumenten voor veteranenzorg, vooral op het gebied van geestelijke gezondheid en blootstelling. aan chemische toxines.
Kathy Kelly
Tijdens elk van de 20 reizen naar Afghanistan heeft Kathy Kelly, als uitgenodigde gast van de Afghan Peace Volunteers, naast gewone Afghaanse mensen geleefd in een arbeidersbuurt in Kabul. Zij en haar metgezellen in Voices for Creative Nonviolence geloven dat "waar je staat, bepaalt wat je ziet." In juni 2016 nam Kathy deel aan een delegatie die vijf steden in Rusland bezocht, met als doel meer te weten te komen over de Russische mening over NAVO-oefeningen die langs hun grens plaatsvinden. Kelly heeft zich aangesloten bij activisten in verschillende regio's van de VS om te protesteren tegen drone-oorlogvoering door demonstraties te houden buiten de Amerikaanse militaire bases in Nevada, Californië, Michigan, Wisconsin en de Whiteman Air Force-basis in Missouri. In 2015 zat ze drie maanden gevangenisstraf uit voor het dragen van een brood en een brief over de streep bij Whiteman AFB. Van 1996 tot 2003 vormden Voices-activisten 70 delegaties die openlijk economische sancties trotseerden door medicijnen naar kinderen en gezinnen in Irak te brengen. Kelly reisde in die periode 27 keer naar Irak. Zij en haar metgezellen woonden in Bagdad tijdens de "Shock and Awe"-bombardementen in 2003. Ze hebben ook naast mensen geleefd tijdens oorlogsvoering in Gaza, Libanon, Bosnië en Nicaragua. Ze werd veroordeeld tot een jaar gevangenisstraf voor het planten van maïs op silo's voor nucleaire raketten (1988-89) op Whiteman Air Force Base en bracht in 2004 drie maanden in de gevangenis door voor het overschrijden van de grens bij de militaire trainingsschool van Fort Benning. Als weigeraar van oorlogsbelasting heeft ze sinds 1980 de betaling van alle vormen van federale inkomstenbelasting geweigerd.
Bob Koehler
Robert C. Koehler is een nationaal columnist en zelfbenoemde vredesjournalist. Hij beschrijft zijn werk als ‘gebeden vermomd als opiniestukken’. Hij is al meer dan dertig jaar een in Chicago gevestigde verslaggever, redacteur en columnist. Zijn werk is verschenen in tientallen kranten, groot en klein, waaronder de Chicago Tribune, San Francisco Chronicle, Miami Herald, Atlanta Journal-Grondwet, Houston Chronicle, en Toronto Star; en hij is een prominente schrijver op sites als Huffington Post en Common Dreams. Hij heeft talloze onderscheidingen ontvangen voor zijn schrijven. Zijn recente boek, Moed groeit sterk op de wond, is een verzameling essays over verdriet, alleenstaand ouderschap en de interne en externe zoektocht naar vrede. Koehler heeft schrijf- en journalistiekles gegeven op zowel de middelbare school als de universiteit en gelooft er hartstochtelijk in dat iedereen een krachtige schrijfstem heeft die het verdient om gehoord te worden. Hij is veel genoemd; zijn favoriet: “overduidelijk relevant.”
Sam Koplinka-Loehr
Sam woont in Philadelphia en is een blanke, 25-jarige, genderqueer activist en organisator (die hun voornaamwoorden gebruikt). Ze zijn opgegroeid in de vredesbeweging en hebben tien jaar ervaring in het organiseren van gemeenschappen voor economische, raciale en ecologische gerechtigheid. Ze zijn actief betrokken bij campagnes tegen politiegeweld en massale opsluiting. Hun werk richt zich op het opbouwen van een sterkere verbinding tussen de oudere generatie van de vredesbeweging en de huidige bewegingen voor raciale rechtvaardigheid. In de richting van dat doel hielpen ze mee aan het leiden van een nationale inspanning voor mensen om te weigeren belastingen te betalen aan de federale overheid – aangezien het merendeel van het belastinggeld naar het leger en de militarisering van gemeenschappen over de hele wereld gaat – en dat geld door te sturen naar zwarte, bruine en inheemse bevolkingsgroepen. organisatoren die werken voor bevrijding.
Nekima Levy-Pounds
Nekima Levy-Pounds is een gerenommeerde burgerrechtenadvocaat, tot eerwaarde gewijd, voormalig hoogleraar rechten, vrijheidsstrijder, rechtsgeleerde, blogger en nationaal deskundige op het gebied van kwesties op het snijvlak van ras, openbaar beleid, economische rechtvaardigheid, openbaar onderwijs, jeugdrechtspraak en het strafrechtsysteem. Ze is de auteur van verschillende artikelen en essays over raciale gerechtigheid, armoede, opsluiting en de oorlog tegen drugs. Haar werk is te zien in De Associated Press, The Crisis Magazine, Huffington Post, en Star Tribune, om er een paar te noemen. Ze is verschenen op nationale nieuwskanalen zoals CNN, PBS, Al Jazeera America, News One, Democracy Now en HuffPost Live.
Dave Logsdon
Dave Logsdon is de president van Chapter 27 van Veterans for Peace, in de regio Greater Minneapolis, St. Paul.
Michael Lynn
Michael Lynn is een ervaren activist in Chicago. Hij leidde twee coalitie-inspanningen om resoluties van de gemeenteraad van Chicago aan te nemen. De eerste campagne was een poging uit 2005 voor een resolutie waarin de stad Chicago op de agenda werd geplaatst en waarin werd aangedrongen op de onmiddellijke terugtrekking van alle Amerikaanse troepen uit Irak. De tweede poging was een resolutie uit 2007 die de stad op de kaart zou hebben gezet als tegenstander van elke Amerikaanse militaire actie tegen Iran. Die actie was het project van een stadsbrede coalitie die hij hielp oprichten, de No War On Iran Coalition. Hij speelde ook een belangrijke rol bij het organiseren van oppositie tegen de NAVO-bijeenkomsten van 2012 in Chicago, en was co-auteur van een hoofdartikel voor de Chicago Tribune. Hij zit momenteel in het bestuur van Peace Action, de grootste vredes- en gerechtigheidsorganisatie van het land, en is lid van de Chicago Chapter van World Beyond War.
Ben Manski
Ben Manski is een Amerikaanse socioloog, jurist en pleitbezorger voor democratie. Hij is de oprichter van de Liberty Tree Foundation voor de Democratische Revolutie, en mede-oprichter van Ga naar Wijzigen, Wisconsin-golf 180 / Beweging voor democratie en onderwijs en Verenigd voor vrede en rechtvaardigheid. In 2011 was hij voorzitter van de eerste tweejaarlijkse Democratieconventie.
George Martin
Het levenslange gemeenschapsactivisme van George Paz Martin begon op 14-jarige leeftijd in de burgerrechtenbeweging en op 16-jarige leeftijd was hij drie meter verwijderd van Dr. King tijdens zijn 'I Have A Dream'-toespraak. Terwijl hij studeerde aan Marquette U., werd hij opgeroepen voor Vietnam, weigerde te gaan en werd de jongste van de oorspronkelijke Milwaukee Black Panthers. Toen hij 21 was, werkte hij in de 'War on Poverty' en onderhandelde hij over het eerste positieve actieprogramma van Wisconsin in de bouwsector voor een Black and Brown Coalition. Op 25-jarige leeftijd hielp hij bij de ontwikkeling van een van de eerste HMO-modellen van het Amerikaanse ministerie van Volksgezondheid en hielp hij bij het opzetten van HMO's in gekleurde gemeenschappen op nationaal niveau. Tijdens zijn leven heeft hij meer dan 100 basisorganisaties gediend als staf, bestuurslid of adviseur. Martin is adviseur geweest voor de Amerikaanse ministeries van Arbeid en Gezondheid en het National Institute of Health. Momenteel en de afgelopen 27 jaar heeft George de daklozen van Milwaukee gediend, vooral dakloze veteranen. George Paz Martin was acht jaar lang nationaal covoorzitter van United for Peace & Justice, de grootste Irak-oorlogscoalitie van de VS, na een onderzoeksmissie naar Bagdad vlak na ‘Shock & Awe’. Martin heeft tientallen keren internationaal gereisd om te werken voor vrede in Afrika, het Midden-Oosten, Europa, Zuid-Amerika en Azië. Hij heeft de waarheid gesproken tegen de oorlog op televisie op elk Amerikaans netwerk, CNN, C-Span, Democracy Now, BBC, Al Jazeera en televisie in meer dan 8 landen. Momenteel is George lid van het bestuur van de Liberty Tree Foundation en was hij afgevaardigde bij de World Peace Council, het World Social Forum en een NGO-afgevaardigde bij de Verenigde Naties op het gebied van ontwapening en klimaat. George Paz Martin, voormalig Fellow van het Marquette U. Center for Peacemaking, is geëerd met de Social Courage Award van de National Peace & Justice Studies Association, het WI Network for Peace & Justice en de Lifetime Activism Awards van de Foundation for a United Front. De stam van zijn slavenwortels in Ghana eert hem als leider voor zijn internationale werk voor vrede en gerechtigheid met de naam ‘Nii Adjetey’.
Steve McKeown
Radio-operator bij de 4e Infanteriedivisie in Vietnam. Stichtend lid van de afdeling Mpls St Paul Veterans For Peace, hier afgebeeld, terwijl hij het binnenkort mobiele Peace Center van de afdeling schildert. Door de jaren heen heeft Steve samengewerkt met de Nuclear Freeze en het Resistance to Honeywell Weapons Production. Hij is al vele jaren actief in de strijd tegen de Amerikaanse interventie in Midden-Amerika, vooral met betrekking tot de School of the Americas. Hij heeft zich georganiseerd om JROTC en de militarisering van de samenleving in het algemeen te stoppen; meest recentelijk met het promoten van het Kellogg-Briand-pact, dat oorlog verbiedt, en het verspreiden van de boodschap van het luiden van de klokken op Wapenstilstand in plaats van het salvo met 21 kanonnen. Momenteel werkt hij samen met het lokale End War Committee voor het verbod op kernwapens. Steve is al 25 jaar de opdrachtcoördinator voor de nieuwsbrief van zijn VFP-hoofdstuk. Hij is getrouwd en heeft twee kinderen, een kleinkind, afgestudeerd aan de U of MN, en blijft op vele fora spreken, waaronder scholen en kerken over kwesties van oorlog en vrede.
Jamani Montague
Jamani Montague is een geleerde-activist uit Newark, NJ. Momenteel studeert ze internationale studies en milieuwetenschappen aan de Emory University in Atlanta. Jamani fungeert als coördinator voor mensenrechtenbehartiging voor RootsAction.org, waar ze nauw samenwerkt met gevangenen, de media en juridische activisten om civiele en ecologische gerechtigheid te brengen voor degenen die achter de tralies zitten. Ze heeft talloze petities, lokale demonstraties en politieke educatieworkshops georganiseerd om het bewustzijn te vergroten over door de staat gesanctioneerd geweld, ecologische gelijkheid en ecologisch herstel in kwetsbare en gemarginaliseerde gemeenschappen. In 2017 werd Jamani geselecteerd als nationaal Udall Scholar voor leiderschap, onderzoek en belangenbehartiging op het gebied van het milieu. Ze is van plan een Ph.D. in Milieustudies in de nabije toekomst.
Jack Nelson-Pallmeyer
Jack Nelson-Pallmeyer is universitair hoofddocent Justitie en Vredesstudies aan de Universiteit van St. Thomas in Minnesota. Jack is afgestudeerd aan het St. Olaf College, waar hij politieke wetenschappen studeerde. Hij volgde zijn theologische opleiding aan het Union Theological Seminary in New York City, waar hij een Master of Divinity-graad behaalde. Jack is een activistische academicus wiens leven en werk gericht zijn op het aanpakken van de politieke, economische, religieuze en buitenlandse beleidsdimensies van honger en armoede. Jack is de auteur van dertien boeken, waarvan sommige zijn gebruikt door progressieve sociale veranderingsbewegingen in dit land en over de hele wereld. Honger naar gerechtigheid: de politiek van voedsel en geloof onderzocht de vele manieren waarop het Amerikaanse buitenlandse beleid regeringen steunde wier economische praktijken en prioriteiten verantwoordelijk waren voor grootschalige honger en armoede. Oorlog tegen de armen, School van moordenaars, en zijn roman Oogst van Kaïn putte uit zijn uitgebreide ervaring in Midden-Amerika. Ze onthullen en veroordelen de Amerikaanse steun voor dictators en doodseskaders en de Amerikaanse oorlog tegen de bevrijdingstheologie. In Het christendom redden van het imperium, is religie die ons doodt, en Jezus tegen het christendomJack bespreekt veel kwesties die verband houden met religie en geweld, de geweldloze praktijken van Jezus en veel problemen die verband houden met het Amerikaanse militarisme. Zijn meest recente boek, Authentieke hoop: het is het einde van de wereld zoals wij die kennen, maar zachte landingen zijn mogelijk is verkrijgbaar bij Orbis Books. Tot de huidige prioritaire zorgen behoren: hoe en waarom de Verenigde Staten een permanente oorlogsstaat werden, waar weinigen zich om leken te bekommeren; alternatieven voor geweld; klimaatverandering en ecologische uitdagingen; ongelijkheid; en wegen naar betekenisvolle sociale verandering.
Peperwolf
Gepensioneerd onderwijzer en bibliothecaris. Mede-organisator van AlliantACTION. Redacteur van de papieren hand-out van wekelijkse CircleVision voor de wekelijkse wake. Geweldloosheidstrainer (in MN) voor SOAWatch-wakes. Voormalig bestuurslid en voormalig directeur en huidig lid van WAMM (Women Against Military Madness).
Coleen Rowley
Coleen Rowley is een gepensioneerde FBI-agent en voormalig juridisch adviseur van de Minneapolis Division, die in 2002 als klokkenluider getuigde over enkele van de mislukkingen van de FBI vóór 9 september in het onderzoek van de Joint Intelligence Committee; de rechterlijke commissie van de Senaat; en aan onderzoekers van de inspecteur-generaal van het ministerie van Justitie. In 11, Tijd tijdschrift selecteerden twee klokkenluiders voor bedrijfsfraude en Rowley als hun ‘Personen van het Jaar’.
Monique Salhab
Monique Salhab is een oorlogsveteraan in Irak, die momenteel voorzitter is van de Nationale Raad van Bestuur van Veterans For Peace en tevens secretaris van de raad van bestuur is. Ze is een sociaal activiste die in Albuquerque werkt aan specifieke kwesties als immigratie en moslimverbod 3.0. Mevrouw Salhab spreekt ook met middelbare scholieren, middelbare scholieren en de plaatselijke immigrantenbevolking over de waarheid bij rekrutering en de gevolgen daarvan. Mevrouw Salhab identificeert zich als een vreemde, gekleurde veteraan. Deze labels zijn niet belangrijk voor haar omdat ze dat wenst, maar vanwege de manier waarop de samenleving haar dwingt te bestaan binnen haar gemarginaliseerde structuur.
Maya Schenwar
Maya Schenwar is de auteur van Opgesloten, buitengesloten: waarom de gevangenis niet werkt en hoe we het beter kunnen doen, en is hoofdredacteur van Truthout. Ze heeft over het gevangenis-industriële complex geschreven voor Truthout, The New York Times, The Guardian, The Nation, Salon, Ms. Magazine en anderen. Ze ontving een Society of Professional Journalists Sigma Chi Award, een Independent Publisher Book Award, de Sarah Powell Huntington Leadership Award van de Women's Prison Association en een Lannan Residency Fellowship. Maya was vier jaar lang voorzitter van het bestuur van het Media Consortium. Ze organiseert samen met de in Chicago gevestigde gevangenis-abolitionistische groep Love & Protect en het Chicago Community Bond Fund. Voorafgaand aan haar werk bij Truthout was Maya redacteur bij het tijdschrift Punk Planet en mediacoördinator voor Voices for Creative Nonviolence.
Scott Shapiro
Scott Shapiro is de Charles F. Southmayd hoogleraar rechten, hoogleraar filosofie aan de Yale Law School en de Visiting Quain hoogleraar jurisprudentie aan het University College, Londen. Hij trad in juli 2008 in dienst bij de rechtenfaculteit van Yale als hoogleraar recht en filosofie. Eerder doceerde hij rechten en filosofie aan de Universiteit van Michigan. Zijn interessegebieden omvatten jurisprudentie, internationaal recht, constitutioneel recht en theorie, strafrecht, handelingsfilosofie en de theorie van autoriteit. Scott is de auteur van Wettigheid (2011) en redacteur (met Jules Coleman) van The Oxford Handbook of Jurisprudence and Philosophy of Law (2002). Hij is ook directeur van Yale's Centre for Law and Philosophy, en mede-redacteur van Juridische theorie en Stanford Encyclopedia of Philosophy (sectie over rechtsfilosofie). Scott behaalde BA en Ph.D. Hij heeft een graad in filosofie behaald aan de Columbia University en een JD aan de Yale Law School, waar hij hoofdredacteur was Het Yale Law Journal. Hij en Oona Hathaway hebben zojuist “De internationalisten: hoe een radicaal plan om de oorlog te verbannen de wereld opnieuw maakt”, een geschiedenis van het internationaal recht zoals het zich heeft ontwikkeld vanaf de 17e eeuw tot heden.
Kent Shifferd
Kent Shifferd is lid van World Beyond War's Coördinatiecomité en auteur van Een wereldwijd beveiligingssysteem: een alternatief voor oorlog. Hij heeft een Ph.D. in geschiedenis aan de Northern Illinois University en gaf dertig jaar les aan Northland College, waar hij het Peace Studies-programma leidde. Hij heeft bezoeken aan Ripon College, de Universiteit van Wisconsin en United Theological Seminary gehouden. Hij was een van de oprichters van het Wisconsin Institute for Peace and Conflict Studies, een consortium van eenentwintig campussen, en was gedurende verschillende termijnen uitvoerend directeur. Hij maakte deel uit van het team van wetenschappers dat de bekroonde Annenberg-CPB-cursus voor afstandsonderwijs, Dilemma's van oorlog en vrede, creëerde, uitgezonden op Wisconsin Public Radio. Kent Shifferd woont met zijn vrouw, Dr. Patricia Shifferd, en hun Sheltie, "Sweetheart", aan Middle Twin Lake in het noorden van Wisconsin. Hij houdt van oude vliegtuigen, bluegill-vissen en reizen in Europa. Hij werkt momenteel aan een nieuw boek over de ongekende wereldwijde crisis van de hyperbeschaving en de manieren waarop de mensheid en de planeet deze kunnen overleven.
David Smith
Ds. David Smith, katholieke priester en gepensioneerd professor in de theologie, was oprichter en directeur van het Justice and Peace Studies-programma aan de Universiteit van St. Thomas. In die functie heeft hij veel gereisd door Europa, het Midden-Oosten, Zuid-Azië, Afrika en Latijns-Amerika om armoede, gerechtigheid en vrede te bestuderen, met speciale aandacht voor bevrijdingstheologieën en actieve geweldloosheid voor sociale verandering. Hij bezocht Israël voor het eerst in 1968 toen hij een afgestudeerde student was in Rome, en studeerde halverwege de jaren zeventig twee jaar in Jeruzalem aan de Ecole Biblique. In 1970, op het hoogtepunt van de eerste Intifada, bracht hij opnieuw een bezoek aan een groep academici op het gebied van vredesstudies. Hij was lid van een Michigan Peace Team van geweldloze vredestichters van derden in Gaza in de zomer van 1990 en gedurende drie maanden op de Westelijke Jordaanoever in de herfst van 2005. Hij is co-auteur van het boek Wereldgodsdiensten begrijpen: een routekaart voor recht en vrede (2e editie: Rowman en Littlefield, 2014), waarin de manieren worden onderzocht waarop verschillende wereldreligies met elkaar omgaan om gerechtigheid en vrede te ondersteunen of te verstoren, met Israël-Palestina als casestudy. Momenteel promoot hij boycot, desinvestering en sancties om Israël onder druk te zetten om eerlijk met de Palestijnen om te gaan, en is hij bestuurslid van het Iraqi American Reconciliation Project. Fotocredit: Colleen Casey Simonson, U. van St. Thomas.
Norman Solomon
Norman Solomon is een oude activist en auteur wiens boeken onder meer 'War Made Easy: How Presidents and Pundits Keep Spinning Us to Death' en 'Made Love, Got War: Close Encounters with America's Warfare State' omvatten. Hij is de uitvoerend directeur van het Institute for Public Accuracy en mede-oprichter/coördinator van RootsAction.org, een online groep die nu ruim 1.5 miljoen actieve leden heeft; RootsAction is toegewijd aan het stimuleren van mensen die zich inzetten voor economische rechtvaardigheid, gelijke rechten, burgerlijke vrijheden, milieubescherming – en het ontmoedigen van eindeloze oorlogen. Norman was een afgevaardigde van Bernie Sanders bij de Democratische Nationale Conventie van 2016 en de coördinator van het Bernie Delegates Network.
David Swanson
David Swanson is een auteur, activist, journalist en radiopresentator. Hij is directeur van WorldBeyondWar.org en campagne coördinator voor RootsAction.org. Swanson's boeken omvatten War Is A Lie en Toen de wereld oorlog verbood. Hij blogt op DavidSwanson.org en WarIsACrime.org. Hij gastheren Talk Nation Radio. Hij is een Genomineerd voor de Nobelprijs voor de Vrede 2015, 2016, 2017. Zoek hem op Facebook en Twitter en neem contact met hem op via david at davidswanson dot org.
Ellen Thomas
Ellen Thomas is lid van het Coördinatiecomité van World Beyond War en covoorzitter van de Amerikaanse sectie Disarm/End Wars Committee van de Women's International League for Peace and Freedom. Ze woont in de bergen van North Carolina. Thomas bracht 25 jaar door in Washington, DC, waarvan 18 jaar dag en nacht voor het Witte Huis waken voor de wereldwijde nucleaire ontwapening. Samen met haar man, oprichter van de wake, William Thomas, was ze medeoprichter van het Peace House, tien blokken verwijderd van de wake, dat ze leidde van 2002 tot aan zijn dood in 2009. Thomas reist nogal wat om een wetsvoorstel in het Amerikaanse Congres te promoten dat is introduceerde elke sessie sinds 1994 na een succesvol kiezersinitiatief dat Thomas en andere wakers in Washington, DC brachten. http://prop1.org voor een geschiedenis van de “Nuclear Weapons Abolition and Economic and Energy Conversion Act.” Zie ook de tekst en schrijf een brief aan uw congreslid met het verzoek om medesponsoring. Thomas verzamelt informatie over nucleaire kwesties en plaatst sinds december 1998 wat ze heeft geleerd op Yahoo bij NucNews. Ze is een videograaf met een verbazingwekkende bibliotheek aan evenementen sinds het midden van de jaren tachtig, en meest recent modereerde ze onder meer de Facebook-pagina's NucNews en Eye On Congress.
Bonnie Urfer
Bonnie Urfer ging naar de openbare scholen in Milwaukee tijdens de ‘duck & cover’-dagen, toen de mogelijkheid van een nucleaire oorlog nooit uit haar gedachten verdween. Haar hart leidde haar naar het pad van vrede en gerechtigheid. 28 jaar lang, tot aan haar pensioen, en nu als vrijwilliger, heeft ze voor Nukewatch gewerkt. In die jaren heeft ze kennis opgedaan over de nucleaire industrie, zoals weinig anderen dat hebben gedaan. Ze organiseerde, marcheerde, overschreed grenzen, schreef, bracht 6 1/2 jaar door in gevangenissen en gevangenissen, volgde vrachtwagens en treinen met H-bommen, creëerde de kaarten in Nuclear Heartland, schilderde spandoeken en nam deel aan allerlei soorten onheil op militaire bases. nucleaire raketsilo's en locaties voor oorlogsmachines. Nu woont ze in een gemeenschap buiten Luck, Wisconsin, met haar favoriete organisatie op slechts 200 stappen afstand.
Ann Wright
Ann Wright diende 29 jaar in het Amerikaanse leger/legerreservaten en ging met pensioen als kolonel. Ze was ook zestien jaar lang een Amerikaanse diplomaat en diende in Amerikaanse ambassades in Nicaragua, Grenada, Somalië, Oezbekistan, Kirgizië, Sierra Leone, Micronesië, Afghanistan en Mongolië. Ze trad in maart 16 af uit protest tegen de Amerikaanse oorlog tegen Irak. Ze heeft het Amerikaanse beleid van regimeverandering uitgedaagd, 2003 Amerikaanse militaire bases over de hele wereld uitgedaagd, drones vermoord, en is in solidariteit met degenen die voor vrede werken naar Gaza, de Westelijke Jordaanoever, Jemen, Pakistan, Afghanistan, Iran, Noord-Korea, Zuid-Korea gereisd. Korea, Okinawa, Japan, Rusland, China en de meeste landen in Europa.
