Door David Swanson, uitvoerend directeur van World BEYOND War, Mei 2, 2019
In een tijd waarin velen van ons wordt geleerd om vooroordelen te overwinnen en zich respectvol tegenover iedereen te gedragen, beelden de reguliere Amerikaanse media en schoolteksten het Amerikaanse leven nog steeds gewoonlijk af als het enige leven dat er echt toe doet. Een vliegtuigcrash waarbij tientallen mensen om het leven komen, wordt gemeld, net als een oorlog, met het grootste deel van de dekking op het handjevol verloren levens in de VS. De beslissing van een Amerikaanse militaire commandant om een dorp te bombarderen in plaats van zijn troepen te onderwerpen aan grondgevechten is dat wel afgebeeld als een daad van verlichting. De Amerikaanse burgeroorlog is bijna universeel geëtiketteerd de dodelijkste van alle Amerikaanse oorlogen, ondanks het feit dat velen Amerikaanse oorlogen hebben veel meer mensen gedood - inclusief Amerikaanse mensen als Filippino's Amerikaans staatsburger waren tijdens de Filippijns-Amerikaanse oorlog of de Tweede Wereldoorlog.
In een tijd waarin ons over het algemeen wordt geleerd onze problemen geweldloos op te lossen, blijft de uitzondering voor de georganiseerde massamoord in de oorlog bestaan. Maar oorlogen worden steeds vaker op de markt gebracht, niet als bescherming tegen de Adolf Hitler van de Maand (de wapenklant van vorige maand), maar als daden van filantropie en welwillendheid, het voorkomen van bloedbaden door steden te bombarderen, of het leveren van humanitaire hulp door steden te bombarderen, of het ontwikkelen van democratieën door bombardementen steden.
Dus waarom hebben de Verenigde Staten troepen in ten minste 175 landen en ongeveer 1,000 grote militaire bases in meer dan 80 landen buiten de Verenigde Staten en hun koloniën? Dit is een praktijk waarvan de ontwikkeling afhing van racisme. Toen ouderwetse koloniën overbodig werden voor rubber, tin en andere materialen die chemici konden maken, bleef de uitzondering van olie bestaan en bleef de wens om troepen te behouden in de buurt van potentiële nieuwe oorlogen (hoe progressief ook op de markt gebracht). Nu het voor de meesten van ons duidelijk is dat olie de aarde onbewoonbaar zal maken, dat de Verenigde Staten hun vliegtuigen, schepen, drones en troepen snel naar elke plek op aarde kunnen krijgen zonder enige basis in de buurt, en dat alle mensen in gelijke mate in staat om zulke prachtige monumenten voor zelfbestuur te creëren als de campagneadvertentie, het gerrymandered district en de niet-verifieerbare stemmachine, blijft vooral de overtuiging bestaan dat niet-Amerikaanse mensen er niet toe doen.
Er zijn winsten te behalen, en het kopen van wapens of het verkopen van olie of het uitbuiten van arbeidskrachten moeten dictaturen in stand worden gehouden. Er is de inertie van de manier waarop de dingen zijn. Er is de perverse drang om de wereld te domineren. Maar het marketingplan voor de wereldwijde archipel van bases komt neer op de noodzaak om mensen voor hun eigen bestwil te controleren, ook al zijn ze meestal geloofd wie en wat je bent het schaadt hen. De aanwezigheid van geen enkele buitenlandse VS- of NAVO-basis is goedgekeurd door een openbaar referendum. Talrijke van dergelijke bases zijn weggestemd door openbare referenda (waaronder een in februari 2019 in Okinawa), waarvan er niet één is gehonoreerd door de Amerikaanse regering. Veel bases zijn het doelwit van massale geweldloze protesten, zelfs voordat ze werden gebouwd, en nog jaren of decennia daarna.
De meeste bases zijn gated communities op steroïden. De bewoners kunnen naar buiten komen, bordelen bezoeken, drinken, hun auto's en soms vliegtuigen laten crashen en misdaden begaan die immuun zijn voor lokale vervolging. De bases kunnen verontreinigende stoffen en gifstoffen uitstoten, het lokale drinkwater dodelijk maken en niemand in het land "bedienen" door de basis. Degenen die buiten de basis wonen, kunnen, tenzij ze daar werken, niet binnenkomen om het Little America te bezoeken dat binnen de muren is gebouwd: de supermarkten, fastfoodrestaurants, scholen, sportscholen, ziekenhuizen, kinderopvangcentra, golfbanen.
Een imperium van bases is een imperium van heel weinig land, maar het is niet meer land dat 'beschikbaar' was dan Amerika leeg was en wachtte op Europese 'ontdekking'. Talloze dorpen en boerderijen zijn uitgeroeid, bevolkingsgroepen zijn van eilanden verdreven, die eilanden zijn gebombardeerd en vergiftigd tot onbewoonbaarheid. Dit proces beschrijft belangrijke delen van Hawaii, van de Aleoeten van Alaska, Bikini Atoll, Enewetak Atoll, Lib Island, Kwajalein Atoll, Ebeye, Vieques, Culebra, Okinawa, Thule, Diego Garcia en andere locaties waar de meeste mensen in de Verenigde Staten nog nooit van hebben gehoord. Zuid-Korea heeft grote aantallen mensen uitgezet onze medewerkers van hun huizen om plaats te maken voor Amerikaanse bases in de afgelopen jaren. Pagan Island is een nieuw doelwit voor vernietiging.
Terwijl de rest van de landen van de wereld samen een paar dozijn militaire bases buiten hun grenzen hebben, en terwijl de rijkere landen van de wereld de Verenigde Staten achter zich laten op het gebied van gezondheid, geluk, levensverwachting, onderwijs en andere maatstaven van welzijn gaan de Verenigde Staten gewoon door met het bouwen en onderhouden van meer bases over de hele wereld tegen hoge kosten (meer dan $ 100 miljard per jaar) en met groot risico. Dit is het geval geweest tijdens elk recent Amerikaans presidentschap. President Donald Trump krijgt misschien nog een grote nieuwe basis naar hem vernoemd in Polen, hoewel het in Azië en Afrika is dat de zwaarste basisconstructie aan de gang is.
Bases houden zowel raketten als troepen vast, en nieuwe bases in Roemenië en elders hebben bijgedragen aan de hoogste risico ooit van nucleaire apocalyps. Bases hebben terrorisme gegenereerd, gemotiveerd en gediend als oefenterreinen, waaronder beroemde terroristische aanslagen als die van 9-11, gedreven door verzet tegen bases in Saoedi-Arabië, en groepen zoals ISIS, georganiseerd in gevangenkampen op Amerikaanse bases in Irak. Een expliciet doel bij het starten en voortzetten van vele oorlogen, waaronder die tegen Afghanistan en Irak, is het vestigen van bases. Bases worden ook gebruikt als locaties om mensen te martelen, ogenschijnlijk buiten de regels van enige wet. Wanneer congresleden vermoeden dat Amerikaanse troepen op een dag Syrië of Zuid-Korea zullen verlaten, dringen ze snel aan op een permanente aanwezigheid. waarmee ze Iran snel kunnen aanvallen als 'nodig'.
Het goede nieuws is dat soms kunnen mensen bases sluiten, zoals wanneer boeren in Japan verhinderde de bouw van een Amerikaanse basis in 1957, of toen de inwoners van Puerto Rico de Amerikaanse marine uit Culebra in 1974 en daarna jaren van inspanning, uit Vieques in 2003. Inheemse Amerikanen verdreven een Canadees militaire basis van hun land in 2013. Mensen van de Marshall eilanden verkortte in 1983 een basishuurovereenkomst in de VS. De mensen van de Filippijnen schopte in 1992 alle Amerikaanse bases eruit (hoewel de VS later terugkeerden). Een vrouwenvredeskamp hielp om Amerikaanse raketten uit te halen Engeland in 1993. Amerikaanse bases vertrokken Midway Island in 1993 en Bermuda's in 1995. Hawaiianen won een eiland terug in 2003. In 2007 plaatsen in de Tsjechië gehouden referenda die overeenkwamen met nationale opiniepeilingen en demonstraties; hun oppositie verplaatste hun regering om te weigeren een Amerikaanse basis te hosten. Saudi-Arabië sloot zijn Amerikaanse bases in 2003 (later heropend), net als deed Oezbekistan in 2005, Kirgizië in 2009. Het Amerikaanse leger besloot dat het genoeg schade had aangericht Johnston / Kalama-atol in 2004. In 2007 beantwoordde de president van Ecuador de vraag van het publiek en stelde hij de hypocrisie aan de kaak door aan te kondigen dat de Verenigde Staten een Ecuadoriaanse basis zouden moeten huisvesten of deze zouden moeten sluiten in Ecuador.
Er zijn veel onvolledige overwinningen behaald. In Okinawa, wanneer een basis wordt geblokkeerd, wordt een andere voorgesteld. Maar er wordt een brede en wereldwijde beweging opgebouwd die strategieën deelt en hulp biedt over de grenzen heen. Bij World BEYOND War we zetten een major focus bij deze inspanning, en hebben geholpen om een DC insider-coalitie op te richten Herindelings- en afsluitingscoalitie in het buitenland, sterk afhankelijk van het werk van David Vine en zijn boek Base Nation. We hebben ook deelgenomen aan het lanceren van een wereldwijde activist coalitie om mensen te onderwijzen en te mobiliseren voor de sluiting van militaire bases in de VS en de NAVO. Deze inspanning heeft een conferentie opgeleverd in Baltimore, Md., In januari 2018, en één in Dublin, Ierland, in november 2018.
Enkele hoeken Tractie vinden en over de hele wereld worden gedeeld, zijn milieuvriendelijk. Amerikaanse bases zijn vergiftig grondwater, niet alleen overal Verenigde Staten, waar het Pentagon is op zoek naar om dergelijke praktijken te legaliseren, maar overal ter wereld, waar het niet nodig is. De redenen waarom het Pentagon niet de moeite hoeft te nemen om vernietiging in het buitenland te legaliseren, hangen uiteindelijk af van de laatst overgebleven algemeen aanvaarde onverdraagzaamheid in de Amerikaanse cultuur, namelijk die tegen elke niet-Amerikaanse cultuur.
Naarmate de anti-basisbeweging groeit, moet ze samenwerken met activisten die zich verzetten tegen het Westerse rijk zonder zich tegen geweld te verzetten. Het verspreiden van de vaardigheden van geweldloos activisme zal cruciaal zijn. Het moet ook uitzoeken hoe te werken met die unieke Amerikaanse creatie: libertarisme. Eén manier zou dit kunnen zijn: druk uitoefenen op Trump om te blijven eisen dat landen die worden bezet door (of 'hosten') Amerikaanse bases hogere vergoedingen betalen voor de 'dienst'. We kunnen dit doen terwijl we regeringen over de hele wereld aanmoedigen om te reageren met een beleefde "Laat de deur je niet raken als je naar buiten gaat."
Tegelijkertijd mogen we de nieuwe wereld niet uit het oog verliezen die mogelijk zou worden gemaakt door middelen weg te halen van het onderhoud van bases, en weg van de nog duurdere oorlogen die ze veroorzaken. Met dit soort geld zouden de Verenigde Staten dat wel kunnen transformeren zowel zichzelf als wereldwijde buitenlandse hulp.
