Door David Swanson, World BEYOND War, Juli 16, 2020
"Goedemorgen! Zou je op veilige afstand willen blijven?”
"Hoi! Mooi masker! Zou je het alsjeblieft op je gezicht kunnen dragen in plaats van op je kin?
Om mensen te helpen het risico op verspreiding van een dodelijke ziekte te verkleinen, moet je bereid zijn hen te beledigen.
En terwijl ze verlangen naar een terugkeer naar de normaliteit, zou je je moeten voorbereiden om veel aanstootgevender te zijn.
"Dat klinkt heerlijk. Zitten er dode dieren in?”
"Hoe gaat het? Kun je hier alsjeblieft geen wapen bij je hebben?”
Dit zijn opmerkingen van dezelfde soort als 'zet je masker op', in die zin dat ze bedoeld zijn om de mensen met wie je te maken hebt te helpen overleven, of ze dat nu leuk vinden of niet. De methaan- en andere vernietiging en vervuiling van vee zal hen doden, niet alleen jij. De wapens verhogen het risico op dood door wapens voor iedereen, vooral wapenbezitters.
Maar als je echt uit de pas wilt lopen, als je wilt beledigen op de manier die echt nodig is, als je echt ieders belang wilt dienen, of ze daar nu voor staan of niet, dan moet je verstoren, protesteren en het openbare beleid wijzigen.
"Goedemiddag, meneer de burgemeester, al deze mensen komen graag van uw gazon af en planten het met wilde bloemen als u de desinvestering van olieproducenten en wapenhandelaren ondersteunt."
'Mooie kantoren, congresleden. U kunt ze invoeren zodra u ermee instemt de subsidies voor fossiele brandstoffen te beëindigen en 400 miljard dollar per jaar over te hevelen van oorlogen naar een Green New Deal.”
"Nee, meneer, ik begrijp wel dat u alleen maar probeert uw baan te krijgen door kernwapens te maken, maar we proberen alleen uw kinderen een kans op leven te geven."
Ook dit zijn daden van vriendelijkheid jegens degenen die van streek zijn, ongemak ondervinden en onder druk worden gezet om hun manier van doen te veranderen. En ze zullen je erom haten. Maar dat betekent niet dat je moet vergeten dat je aardig voor ze bent. Dat betekent niet dat je haatdragend moet worden of hen kwaad moet toewensen of grappen moet maken over 'natuurlijke selectie' die voor de niet-maskerdragers zorgt - een opmerking die net zo wreed en onwetend is als het niet dragen van een masker.
De essentie van geweldloos activisme is het helpen van mensen die niet geholpen willen worden. In plaats van ze te haten, moet je echt naar ze luisteren. Soms weten sommigen van hen iets dat jij niet weet. Handelen op basis van de beste informatie, populair of niet, vereist voortdurend zoeken naar betere informatie. Maar er is geen passiviteit of beleefdheid voor nodig om onrechtvaardigheid en vernietiging te laten voortduren.
"Dat ziet eruit als een heel mooie bijbel die je aan het kloppen bent, maar het ontgroeien van kinderachtige oude mythen zou ons een betere overlevingskans geven in de komende tijd."
"Ik weet dat er een nog slechtere politieke partij is dan de jouwe, maar we hebben veranderingen nodig waar geen van beide partijen voor staat, tenzij je ons helpt ze allebei uit te dagen."
Dit zijn vechtwoorden. Dit zijn aanzetten tot haat, geweld, uitsluiting en spot. Maar dat doen ze niet met opzet. Ze doen dit uit onafhankelijk vertrouwen op feiten en uit zorg voor de belangen van anderen zoals u die het beste begrijpt.
Voor beter of slechter, we zitten allemaal in hetzelfde schuitje. De spot drijven met de klootzakken die gaten in hun uiteinde van de boot boren, is geen recept om te overleven. Boot-patch-haters vragen om te beginnen met het oplappen van de gaten is. De ene benadering is makkelijker en minder confronterend. De andere is eigenlijk vriendelijker.
Misschien herkent iemand op een dag dat je aardig voor ze was, maar ik zou er niet op rekenen. Daar gaat het zeker niet om. Evenmin is het punt om zo'n erkenning te krijgen van hun achterkleinkinderen. Het bestaan van hun achterkleinkinderen is het punt.
2 Reacties
we kunnen de waarheid niet negeren, we moeten de waarheid nu blootleggen! leg de waarheid over oorlogen bloot!
Als ik de site van WBW lees als een levenslange pacifist, had ik een knagende zorg in mijn achterhoofd dat David Swanson soms een toonprobleem heeft, en ik ben bang dat hij dat hier heeft bevestigd door te beweren dat het zowel een vriendelijkheid als een dringende noodzaak is spottend en neerbuigend tegen mensen praten op een manier die veel waarschijnlijker is om ofwel een gesprek te beëindigen of een irrationele en verhitte discussie uit te lokken, dan om iemand ergens van te overtuigen. Maar als de inzet echt zo hoog is als ons voortbestaan en dat van toekomstige generaties, is dat dan niet des te meer reden om mensen te confronteren op een manier die hen daadwerkelijk kan overtuigen om hun gedrag te veranderen?
Merk op dat ik niet zeg nooit confronteren. Ik zeg dat het beter is om dialogisch te confronteren dan spottend.
Bijvoorbeeld: "Kunt u alstublieft uw masker weer over uw neus trekken?" (zoals ik mensen bij meerdere gelegenheden heb gevraagd, met over het algemeen een positief effect) heeft meer kans om het gewenste resultaat te bereiken dan: “Mooi masker! Zou je het alsjeblieft op je gezicht kunnen dragen in plaats van op je kin? die een zweem van sarcasme heeft, hoe lief je het ook probeert te zeggen.
Vragen met weerhaken over het eten van dode dieren zeggen meer over de eigen gevoelens van morele superioriteit van de vraagsteller dan over de werkelijke moraliteit van het eten van vlees. (En ja, ik ben bereid te erkennen dat ik in feite zowel dode dieren als dode planten eet, zoals alleseters dat doen. En ik respecteer en respecteer graag het leven dat die eens levende wezens, zowel dieren als planten, zijn maar dat is terzijde.) Als je echt een gesprek wilt beginnen, wat dacht je van: 'Nee, dank je, ik ben vegetariër. Zou je het erg vinden als ik uitleg waarom?”
Het belangrijkste voor mij is dat ik een pacifist ben omdat ik een christen ben. Door hele geloofsgemeenschappen op grote schaal te beledigen, vervreemdt David zelfs mensen die het in veel dingen met hem eens zijn. Ik ga niet eens proberen die goed te maken, hoewel ik zal zeggen dat elke poging om geweld in de naam van God, of vooral van het christelijk geloof, te sacraliseren, mijn eigen lont het gemakkelijkst doet ontbranden.
Gezien de titel verwachtte ik dat dit bericht zou gaan over echt radicale vriendelijkheid, misschien in de trant van Kingiaanse/Gandhiaanse (of wat dat betreft, bijbelse) geweldloosheid, goed met kwaad vergeldend. Maar ik denk dat dat gewoon een van die kinderachtige oude mythen is waarin ik geloof.