Door Husain Abdulla, 25 november 2020
Van Amerikanen voor democratie en mensenrechten in Bahrein
De 23-jarige Jasim Mohamed AlEskafi werkte in de Kraft Factory van Mondelez International, naast freelance landbouw- en verkoopwerk, toen hij op 23 januari 2018 willekeurig werd gearresteerd door de Bahreinse autoriteiten. Tijdens zijn detentie werd hij onderworpen aan verschillende mensenrechtenschendingen. overtredingen. Sinds april 2019 wordt Jasim vastgehouden in de gevangenis van Jau.
Op 1 januari 30 omstreeks 23 uur vielen gemaskerde veiligheidstroepen, gewapende agenten in burgerkleding, een groot aantal oproerkrachten en commandotroepen het huis van Jasim binnen en vielen ze binnen zonder enig arrestatiebevel te tonen. Ze bestormden vervolgens zijn slaapkamer terwijl hij en al zijn familieleden sliepen, en arresteerden hem nadat ze hem hadden bedreigd en met wapens hadden gericht. De gemaskerde mannen doorzochten de kamer waar Jasims jongere broer ook sliep, namen zijn telefoon in beslag en doorzochten hem voordat ze hem teruggaven, trokken Jasim vervolgens naar buiten zonder hem toe te staan schoenen of zelfs maar een jas te dragen om hem te beschermen tegen het koude weer op dat moment van het jaar. De troepen groeven ook in de tuin van het huis en namen de persoonlijke telefoons van de familieleden in beslag, evenals de auto van Jasims vader. De inval duurde tot 2018 uur en niemand mocht het huis verlaten. Hij werd vervolgens overgebracht naar de Criminal Investigations Department (CID) voordat hij werd overgebracht naar de Investigations Department van Jau Prison in Building 6, waar hij werd ondervraagd.
Tijdens het verhoor werd Jasim gemarteld door wetshandhavers terwijl hij geblinddoekt en geboeid was. Hij werd geslagen, hij werd gedwongen zijn kleren uit te trekken in de open lucht bij extreem koud weer, en er werd koud water over hem gegoten om hem te dwingen informatie over andere personen in de oppositie te bekennen en de beschuldigingen tegen hem. Ondanks alle martelingen slaagden agenten er in eerste instantie niet in om Jasim te dwingen een valse bekentenis af te leggen. Zijn advocaat kon niet bij de verhoren aanwezig zijn, aangezien Jasim met niemand mocht afspreken.
Op 28 januari 2018, zes dagen na zijn arrestatie, kon Jasim zijn familie even bellen om hen te vertellen dat het goed met hem ging. Het telefoontje was echter kort en Jasim moest zijn familie vertellen dat hij bij de recherche in Adliya zat, terwijl hij in feite bij de rechercheafdeling van de Jau-gevangenis in gebouw 15 zat, waar hij bijna een maand verbleef.
Nadat ze gebouw 15 in de gevangenis van Jau hadden verlaten, brachten de troepen Jasim over naar zijn huis, namen hem mee naar de tuin en fotografeerden hem terwijl hij daar was. Daarna werd hij voor 20 minuten naar het Openbaar Ministerie (PPO) gebracht, waar hij dreigde te worden teruggestuurd naar het Onderzoeksgebouw om te worden gemarteld voor het geval hij de verklaringen in het proces-verbaal, die hij zonder geweld had ondertekend, ontkende. de inhoud ervan kennend, ondanks het feit dat hij niet bekent toen hij op de onderzoeksafdeling van de Jau-gevangenis in gebouw 15 zat. Nadat hij dat record bij het OM had getekend, werd hij naar het detentiecentrum in het droogdok gebracht. Er werd geen officieel nieuws over Jasim gegeven gedurende de eerste 40 dagen van zijn detentie; zijn familie kon daarom tot 4 maart 2018 geen officiële update over hem ontvangen.
Jasim werd niet snel voor een rechter gebracht. Ook werd hem de toegang tot zijn advocaat ontzegd en had hij niet voldoende tijd en faciliteiten om zich op het proces voor te bereiden. Tijdens het proces werden geen getuigen van de verdediging gepresenteerd. De advocaat legde uit dat Jasim de bekentenissen in het dossier ontkende en dat ze onder marteling en bedreigingen van hem waren afgenomen, maar dat de bekentenissen in de rechtbank tegen Jasim werden gebruikt. Bijgevolg werd Jasim veroordeeld voor: 1) lidmaatschap van een terroristische groepering die de autoriteiten de Hezbollah-cel noemden, 2) het ontvangen, overmaken en overhandigen van fondsen om de activiteiten van deze terroristische groepering te ondersteunen en te financieren, 3) verhulling, namens een terroristische groepering, van wapens, munitie en explosieven die zijn voorbereid voor gebruik bij haar activiteiten, 4) Training over het gebruik van wapens en explosieven in Hezbollah-kampen in Irak met de bedoeling terroristische daden te plegen, 5) Het bezitten, verwerven en vervaardigen van explosieven , ontstekers en materialen die worden gebruikt bij de vervaardiging van explosieven zonder vergunning van de minister van Binnenlandse Zaken, en 6) het voorhanden hebben en verwerven van vuurwapens en munitie zonder vergunning van de minister van Binnenlandse Zaken voor gebruik bij activiteiten die de openbare orde en veiligheid verstoren.
Op 16 april 2019 werd Jasim veroordeeld tot levenslange gevangenisstraf en een boete van 100,000 dinar, en ook zijn nationaliteit werd ingetrokken. Hij woonde die zitting bij en ontkende de beschuldigingen tegen hem. De rechtbank nam zijn claim echter niet in behandeling. Na deze sessie werd Jasim overgebracht naar de gevangenis van Jau, waar hij nog steeds verblijft.
Jasim stapte naar zowel het Hof van Beroep als het Hof van Cassatie om beroep aan te tekenen tegen zijn straf. Terwijl het Hof van Beroep op 30 juni 2019 zijn staatsburgerschap herstelde, bevestigden beide rechtbanken de rest van het vonnis.
Jasim krijgt geen noodzakelijke medische behandeling voor allergieën en schurft, die hij in de gevangenis opliep. Jasim lijdt ook aan een overmatige gevoeligheid van de huid en er is geen passende behandeling gegeven, noch is hij naar een dokter gebracht om zijn toestand te controleren. Toen hij vroeg om de gevangeniskliniek te bezoeken, werd hij geïsoleerd, geketend en beroofd van zijn recht om contact op te nemen met zijn familie. Het is hem ook verboden om in de winter warm water en in de zomer koud water te hebben om te gebruiken en te drinken. De administratie van de gevangenis verhinderde hem ook om toegang te krijgen tot boeken.
Op 14 oktober 2020 begon een groot aantal gevangenen, onder wie Jasim, een contactstaking in de gevangenis van Jau, vanwege het opleggen van verschillende vormen van beperkingen aan hen, waaronder: het recht op vijf telefoonnummers voor alleen het gezin om te bellen, een verviervoudiging van de belkosten, terwijl het beltarief is ingesteld op 70 fils per minuut (wat een zeer hoge waarde is), evenals de slechte verbinding tijdens gesprekken en de verkorting van de gesprekstijd.
Vanwege al deze overtredingen diende de familie van Jasim vier klachten in bij de Ombudsman en bij de noodpolitielijn 999. De Ombudsman heeft nog geen gevolg gegeven aan het geval van opschorting van communicatie en enkele andere overtredingen.
Jasims arrestatie, confiscatie van zijn eigendommen en die van zijn familie, gedwongen verdwijning, marteling, ontkenning van sociale en culturele rechten, weigering van medische behandeling, oneerlijk proces en detentie in onmenselijke en ongezonde omstandigheden zijn in strijd met zowel de Bahreinse grondwet als internationale verplichtingen waaraan Bahrein is partij, namelijk het Verdrag tegen foltering en andere wrede, onmenselijke of onterende behandeling of bestraffing (CAT), het Internationaal Verdrag inzake economische, sociale en culturele rechten (ICESCR) en het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten (ICCPR). . Aangezien er geen arrestatiebevel werd overgelegd en Jasims veroordeling afhing van valse bekentenissen die hij moest ondertekenen zonder de inhoud ervan te kennen, kunnen we concluderen dat Jasim willekeurig wordt vastgehouden door de Bahreinse autoriteiten.
Dienovereenkomstig roept Americans for Democracy & Human Rights in Bahrain (ADHRB) Bahrein op om zijn mensenrechtenverplichtingen na te komen door alle beschuldigingen van marteling te onderzoeken om verantwoording af te leggen en door Jasim de kans te geven zichzelf te verdedigen door middel van een eerlijk proces. ADHRB dringt er ook bij Bahrein op aan om Jasim te voorzien van veilige en hygiënische gevangenisomstandigheden, passende medische behandeling, voldoende water en eerlijke belomstandigheden.
