De Hoogedelachtbare Justin Trudeau
Premier van Canada
Kantoor van de premier
80 Wellingtonstraat Ottawa,
OP K1A 0A2
22 June 2020
Geachte premier Trudeau:
Als overlevende van Hiroshima had ik de eer om namens de International Campaign to Abolish Nuclear Weapons in 2017 gezamenlijk de Nobelprijs voor de vrede in ontvangst te nemen. Nu het 75 jaar geleden is dat de atoombombardementen op Hiroshima en Nagasaki op 6 en 9 augustus plaatsvonden, heb ik alle staatshoofden over de hele wereld aangeschreven met het verzoek het VN-verdrag inzake het verbod op kernwapens te ratificeren. hetzelfde van onze regering.
Nadat ik met mijn man, James Thurlow, was getrouwd en in 1955 voor het eerst naar Canada was verhuisd, vroeg ik me vaak af welke betrokkenheid Canada had bij de ontwikkeling van de atoombommen die eind 1945 de dood veroorzaakten van meer dan 140,000 mensen in Hiroshima, 70,000 in Nagasaki en verschrikkelijke verwoestingen en verwondingen die ik als dertienjarig meisje persoonlijk heb meegemaakt. Het was echt de hel op aarde.
Ik hoop dat u een van uw assistenten kunt vragen het bijgevoegde document "Canada en de atoombom" te onderzoeken en u verslag uit te brengen over de inhoud ervan.
De belangrijkste punten van het document zijn dat Canada, de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk - als bondgenoten in oorlogstijd tijdens de Tweede Wereldoorlog - niet alleen hun productie van conventionele wapens volledig hadden geïntegreerd. Canada was ook een directe belangrijke deelnemer aan het Manhattan-project, dat de uranium- en plutoniumatoombommen ontwikkelde die op Japan werden gedropt. Deze directe betrokkenheid werkte op het hoogste Canadese politieke en gouvernementele organisatieniveau.
Toen premier Mackenzie King in augustus 1943 president Roosevelt en de Britse premier Winston Churchill ontving in Quebec City, en zij de overeenkomst van Quebec ondertekenden voor de gezamenlijke ontwikkeling van de atoombom, maakte de overeenkomst – in de woorden van Mackenzie King – “van Canada ook een partij bij de ontwikkeling.”
Voor de 75e verjaardag van de atoombombardementen op Hiroshima en Nagasaki op 6 en 9 augustus, verzoek ik u met respect de betrokkenheid van Canada bij en bijdragen aan de twee atoombombardementen te erkennen en namens de Canadese regering een spijtbetuiging af te geven voor de immense doden en lijden veroorzaakt door de atoombommen die twee Japanse steden volledig verwoestten.
Deze directe betrokkenheid van de Canadese regering (beschreven in het bijgevoegde onderzoeksdocument) bestond uit het volgende:
— De machtigste minister van Mackenzie King, CD Howe, de minister van Munitie en Bevoorrading, vertegenwoordigde Canada in het Combined Policy Committee dat was opgericht om de gezamenlijke inspanningen van de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk en Canada om de atoombom te ontwikkelen, te coördineren.
—CJ Mackenzie, voorzitter van de National Research Council of Canada, vertegenwoordigde Canada in een technisch subcomité dat was opgericht door het Combined Policy Committee om het werk te coördineren van wetenschappers die aan Canadese projecten werken met hun collega's in de Verenigde Staten.
—De National Research Council of Canada ontwierp en bouwde kernreactoren in het Montreal Laboratory en in Chalk River, Ontario, te beginnen in 1942 en 1944, en stuurde hun wetenschappelijke ontdekkingen door naar het Manhattan Project.
—Eldorado Gold Mines Limited begon in oktober 1939 met het leveren van tonnen uraniumerts uit zijn mijn aan Great Bear Lake in de Northwest Territories aan Britse wetenschappers en Amerikaanse natuurkundigen die kernsplijting onderzochten aan de Columbia University in New York.
Toen Enrico Fermi er op 2 december 1942 in slaagde om 's werelds eerste zelfvoorzienende nucleaire kettingreactie te creëren aan de Universiteit van Chicago, gebruikte hij Canadees uranium uit Eldorado.
—Op advies van CJ Mackenzie en CD Howe werd in een geheime algemene maatregel van bestuur van 15 juli 1942 $ 4,900,000 [$ 75,500,000 in dollars van 2020] toegewezen aan de Canadese regering om voldoende Eldorado-aandelen te kopen om effectieve controle over het bedrijf te hebben.
—Eldorado tekende in juli en december 1942 exclusieve contracten met het Manhattan Project voor 350 ton uraniumerts en later nog eens 500 ton.
—De Canadese regering nationaliseerde Eldorado Mining and Refining Limited in januari 1944 en veranderde het bedrijf in een Crown Corporation om Canadees uranium veilig te stellen voor het Manhattan Project. CD Howe verklaarde dat "actie van de overheid bij de overname van de Eldorado Mining and Smelting Company deel uitmaakte van het ontwikkelingsprogramma voor de atoombom."
— De raffinaderij van Eldorado in Port Hope, Ontario, was de enige raffinaderij in Noord-Amerika die in staat was het uraniumerts uit Belgisch Congo te raffineren, waarvan het grootste deel (samen met Canadees uranium) werd gebruikt bij de fabricage van de atoombommen op Hiroshima en Nagasaki.
—Op advies van CD Howe, The Consolidated Mining and Smelting Company in Trail, ondertekende BC in november 1942 contracten met het Manhattan Project om zwaar water te produceren voor kernreactoren om plutonium te produceren.
— Zoals generaal Leslie Groves, het militaire hoofd van het Manhattan-project, schreef in zijn geschiedenis Now It Can Be Told: "Er waren ongeveer een dozijn Canadese wetenschappers in het project."
Toen premier Mackenzie King op 6 augustus 1945 te horen kreeg dat de atoombom op Hiroshima was gevallen, schreef hij in zijn dagboek: bom]. Het is een geluk dat het gebruik van de bom eerder op de Japanners was gericht dan op de blanke rassen van Europa.
In augustus 1998 reisde een delegatie van Deline, NWT, die Dene-jagers en -pelsjagers vertegenwoordigde die door Eldorado waren ingezet om de zakken radioactief uraniumerts op hun rug te dragen voor transport naar de Eldorado-raffinaderij in Port Hope, naar Hiroshima en spraken hun spijt uit over hun onwetende rol bij de totstandkoming van de atoombom. Veel Dene waren zelf overleden aan kanker als gevolg van hun blootstelling aan uraniumerts, waardoor Deline een dorp van weduwen achterliet.
De Canadese regering zou beslist haar eigen erkenning moeten geven aan de bijdrage van Canada aan de totstandkoming van de atoombommen die Hiroshima en Nagasaki hebben vernietigd. Canadezen hebben het recht om te weten hoe onze regering deelnam aan het Manhattan-project dat 's werelds eerste kernwapens ontwikkelde.
Sinds 1988, toen premier Brian Mulroney formeel zijn excuses aanbood in het Lagerhuis voor de internering van Japans-Canadezen tijdens de Tweede Wereldoorlog, heeft de Canadese regering haar excuses aangeboden voor een tiental historische fouten. Deze omvatten excuses aan de First Nations voor het Canadese residentiële schoolsysteem dat jonge kinderen scheidde van hun familie en probeerde hen hun taal en cultuur te ontnemen.
Premier Mulroney verontschuldigde zich voor de internering van Italianen als "vijandige aliens" tijdens de Tweede Wereldoorlog. Premier Stephen Harper verontschuldigde zich in het Huis voor de Chinese hoofdbelasting die tussen 1885 en 1923 aan Chinese immigranten werd opgelegd.
U hebt zelf in het Huis erkend en uw excuses aangeboden voor het Komagata Maru-incident waarbij een scheepslading immigranten uit India in 1914 niet in Vancouver mocht landen. Y
U verontschuldigde zich in het Huis ook voor het besluit van premier Mackenzie King in 1939 om een asielverzoek af te wijzen van meer dan 900 Duitse joden die op de vlucht waren voor de nazi's aan boord van het schip St. Louis, van wie er 254 stierven in de Holocaust toen ze gedwongen werden terug te keren naar Duitsland .
U verontschuldigde zich nogmaals in het Huis voor de door de staat gesanctioneerde discriminatie van lesbiennes, homoseksuelen, biseksuelen, transgenders, queers en tweeslachtigen in Canada in het verleden.
Eldorado plaatste een cementmarkering op de plaats van zijn Port Radium-mijn met de tekst in hoofdletters: "Deze mijn werd in 1942 heropend om uranium te leveren voor het Manhattan-project (de ontwikkeling van de atoombom)." Maar dit besef bij Canadezen van de directe deelname van ons land aan de atoombombardementen op Hiroshima en Nagasaki is zo goed als verdwenen uit ons collectieve bewustzijn.
Uw vader, premier Pierre Trudeau, zorgde moedig voor de terugtrekking van Amerikaanse kernwapens die in Canada waren gestationeerd. Ik was aanwezig bij de eerste speciale zitting van de Algemene Vergadering van de VN over ontwapening op 26 mei 1978, toen hij, in een nieuwe benadering van ontwapening, pleitte voor een "strategie van verstikking" als middel om de nucleaire wapenwedloop tussen de Verenigde Staten te stoppen en om te keren en de Sovjet-Unie.
"We zijn dus niet alleen het eerste land ter wereld met de capaciteit om kernwapens te produceren dat ervoor heeft gekozen dit niet te doen," verklaarde hij, "we zijn ook het eerste land met kernwapens dat ervoor heeft gekozen om zich te ontdoen van kernwapens. ” Ik was diep onder de indruk en opgewonden door zijn toespraak tot de VN-ontwapeningssessie, zo hoopvol dat zijn moedige initiatief zou leiden tot een inperking van kernwapens.
Terwijl de Verenigde Staten en Rusland steeds gevaarlijkere systemen voor de overbrenging van kernwapens en de modernisering van hun nucleaire strijdkrachten aankondigen – en de VS overwegen de kernproeven te hervatten – is er dringend behoefte aan nieuwe stemmen voor nucleaire ontwapening.
U bevestigde dat Canada terug is in de internationale diplomatie. De naderende 75e verjaardag van de atoombombardementen op Hiroshima en Nagasaki op 6 en 9 augustus zou het juiste moment zijn om de cruciale rol van Canada bij het maken van kernwapens te erkennen en een spijtbetuiging uit te drukken voor de doden en het lijden dat zij in Hiroshima en Nagasaki hebben veroorzaakt. , evenals aankondigen dat Canada het VN-Verdrag inzake het verbod op kernwapens zal ratificeren.
Met vriendelijke groeten,
Setsuko Thurlow
CM, MSW
