Door David Swanson, World BEYOND War, Juni 7, 2021
Opmerkingen op 7 juni 2021 voor Noord-Texas Peace Advocates.
In een world beyond war, . . . dood, letsel en trauma door geweld zouden radicaal worden verminderd, dakloosheid en door angst gedreven immigratie zouden grotendeels worden geëlimineerd, de vernietiging van het milieu zou aanzienlijk vertragen, het overheidsgeheim zou elke rechtvaardiging verliezen, onverdraagzaamheid zou een enorme tegenslag krijgen, de wereld zou meer dan $ 2 winnen biljoen en de Verenigde Staten alleen al $ 1.25 biljoen per jaar, de wereld zou elk jaar enkele biljoenen dollars aan vernietiging worden bespaard, regeringen zouden enorm veel tijd en energie winnen om in iets anders te investeren, de concentratie van rijkdom en de corruptie van verkiezingen zou eronder lijden grote tegenslagen, Hollywood-films zouden nieuwe adviseurs vinden, billboards en raceauto's en pre-game ceremonies zouden nieuwe sponsors vinden, vlaggen zouden ontgoocheld zijn, massale schietpartijen en zelfmoorden zouden ernstig worden vertraagd, de politie zou verschillende helden vinden, als je wilde bedanken iemand voor een dienst, het zou voor een daadwerkelijke dienst moeten zijn, de rechtsstaat zou wereldwijd werkelijkheid kunnen worden, meedogenloze regeringen zouden het gebruik van oorlogswapens in eigen land en de steun van oorlogsgekke imperiale machten zoals de Amerikaanse regering die momenteel bewapent, verliezen , financiert en/of traint de meeste regeringen op aarde, inclusief bijna alle ergste (Cuba en Noord-Korea, de twee uitzonderingen, zijn te waardevol als vijanden; en niemand heeft gemerkt of er iets om gegeven dat de VS zijn nieuwste topvijand, China, bewapent en financiert).
A world beyond war zou ons in de richting van democratie kunnen brengen, of een democratie zou ons in de richting van een world beyond war. Hoe we daar komen, valt nog te bezien. Maar de eerste stap is beseffen waar we nu staan. Bij de organisatie gebeld World BEYOND War we hebben net onze jaarlijkse conferentie afgerond en er waren veel geweldige discussies. De ene was de democratie, waarin de ene persoon suggereert dat democratie vrede zou brengen, en iemand anders bewijst dat dit onjuist is door erop te wijzen hoe oorlogsgek de democratieën op aarde zijn. Deze discussie stoort me altijd omdat de nationale regeringen van de aarde eigenlijk geen democratieën omvatten. Kapitalistische economieën? Ja. Voeren naties met McDonald's oorlog tegen elkaar? Ja dat doen ze. En er zijn McDonald's in Rusland, Oekraïne, China, Venezuela, Pakistan, Filippijnen, Libanon en in Amerikaanse bases in Irak en Cuba. Maar democratieën? Hoe zou iemand in godsnaam weten wat democratieën zouden doen?
A world beyond war zou een serieuze poging kunnen doen om de ineenstorting van het klimaat en de ecosystemen te vertragen. Een wereld die niet verder gaat dan oorlog zal eruitzien als deze wereld waarin we ons nu bevinden. Wetenschappers plaatsen de Doomsday-klok dichter bij middernacht dan ooit tevoren, het risico van een nucleaire oorlog groter dan ooit en de verwachting van welke nucleaire oorlog dan ook waar dan ook op de planeet zou doen met de hele planeet is erger dan het ooit is geweest. Rusland zegt dat het nooit van zijn kernwapens af zal komen zolang de Verenigde Staten de wereld bedreigen en domineren met niet-nucleaire wapens. Israël heeft toestemming gekregen om kernwapens te verwerven, maar doet alsof het geen kernwapens heeft, en tal van andere landen, waaronder Saoedi-Arabië, lijken van plan om die weg te volgen. De Verenigde Staten bouwen veel meer kernwapens en praten schaamteloos over het gebruik ervan. Een groot deel van de wereld heeft het bezit van kernwapens verboden, en Amerikaanse activisten dromen ervan om het zogenaamde ministerie van Defensie van hun regering alleen maar te laten zeggen dat het ze niet als eerste zal gebruiken, wat de vraag oproept wat een aanvalsdepartement anders zou doen, en de vraag waarom iemand een verklaring van het zogenaamde ministerie van Defensie zou geloven, evenals de vraag wat voor soort gek precies kernwapens als tweede of derde zou gebruiken. Ons geluk bij het vermijden van het opzettelijke of onbedoelde gebruik van kernwapens zal niet blijven duren. En we zullen alleen van kernwapens afkomen als we van oorlog afkomen.
We kunnen dus een world beyond war of we kunnen helemaal geen wereld hebben.
Ik heb onlangs een boek geschreven waarin ik misvattingen over de Tweede Wereldoorlog ontkracht, en leugens die de nucleaire bombardementen rechtvaardigen, vormen een groot deel van het probleem. Maar ze falen zo snel dat Malcolm Gladwell zojuist een boek heeft gepubliceerd waarin het bombarderen van tientallen Japanse steden voorafgaand aan de nucleaire bombardementen wordt vervangen als het veronderstelde noodzakelijke kwaad dat levens redde en de wereld vrede en welvaart bracht. Wanneer deze nieuwe draai aan de propaganda faalt, zal het iets anders zijn, want als de mythologie rond WO II instort, doet de hele oorlogsmachine dat ook.
Dus, hoe doen we het om verder te gaan dan oorlog? We hadden herhaaldelijk een congresstemming om de oorlog tegen Jemen te beëindigen, terwijl het kon rekenen op een vetorecht van Trump. Sindsdien geen piep meer. We hebben nog geen enkele resolutie zien binnenkomen om daadwerkelijk een einde te maken aan de oorlog in Afghanistan, of welke andere oorlog dan ook, of om ook maar één enkele basis waar dan ook te sluiten, of om de moorden met drones te stoppen. Een nieuwe president heeft een groter militair budget voorgesteld dan ooit, heeft opzettelijk vermeden de overeenkomst met Iran te herstellen, steunde het opgeven van verdragen die illegaal door Trump zijn gedumpt, zoals het Open Skies-verdrag en het Intermediate Range Nuclear-verdrag, verhoogde de vijandigheid met Noord-Korea, verdubbelde op leugens en kinderachtige beledigingen jegens Rusland, en stelde nog meer gratis wapengeld voor Israël voor. Als een Republikein dit had geprobeerd, zou er op zijn minst een demonstratie op straat zijn in Dallas, mogelijk zelfs in Crawford. Als een Republikein president was geweest toen ze hun toevlucht namen tot UFO's als vervanging voor het ontbreken van een geloofwaardige militaire vijand op aarde, zou iemand op zijn minst hebben gelachen.
Iran besteedt 1% en Rusland 8% van de militaire uitgaven van de VS. China besteedt 14% van de militaire uitgaven van de VS en zijn bondgenoten en wapenklanten (Rusland en China niet meegerekend). De jaarlijkse stijging van de militaire uitgaven van de VS is meer dan de totale militaire uitgaven van de meeste van hun aangewezen vijanden. Bombardementen voor vrede zitten in de problemen, met peilingen die jarenlang hebben aangetoond dat de Amerikaanse regering in de meeste delen van de wereld wordt gezien als de grootste bedreiging voor de vrede. Het kan dus nodig zijn om mensen te bombarderen voor democratie. Helaas bleek uit een recente peiling dat de Amerikaanse regering algemeen wordt beschouwd als de grootste bedreiging voor de democratie. Het kan dus nodig zijn om kleine Jemenitische en Palestijnse kinderen te bombarderen voor de Rule Based Order.
Sommigen van ons hebben echter gezocht naar de op regels gebaseerde volgorde en hebben deze niet kunnen vinden. Het lijkt nergens te zijn opgeschreven. De Verenigde Staten zijn partij bij minder belangrijke mensenrechtenverdragen dan bijna elke andere regering op aarde, is de grootste tegenstander van internationale rechtbanken, is de grootste misbruiker van veto's van de Verenigde Naties, is de grootste wapenhandelaar, is de grootste gevangene, is in veel manieren de grootste vernietiger van het milieu op aarde, en neemt deel aan de meeste oorlogen en wetteloze raketmoorden. De Rule Based Order lijkt te vereisen dat de Chinese Olympische Spelen worden geboycot vanwege de manier waarop China producten produceert, zelfs tijdens het kopen van de producten, het bewapenen en financieren van het Chinese leger en het samenwerken met China aan laboratoria voor biowapens. Onder de Rule Based Order moet men de Zuid-Chinese Zee redden van China en de Saoedische royalty bewapenen tegen Jemen - en beide dingen doen voor de mensenrechten. Dus ik heb geconcludeerd dat de Rule Based Order te complex is om buiten de schedel van Antony Blinken begrepen te worden, en onze plicht zou voornamelijk moeten bestaan uit bidden in de richting van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken terwijl we cheques naar de Democratische Partij sturen.
De Amerikaanse regering heeft geen grote politieke partij die geen catastrofale zwendel is waarbij een flink deel van het land er min of meer door voor de gek gehouden wordt. De Republikeinse Partij zegt dat rijkdomconcentratie, autoritaire macht, vernietiging van het milieu, onverdraagzaamheid en haat goed voor je zijn. Zij zijn niet. Het Platform van de Democratische Partij en zelfs kandidaat Joe Biden beloofden veel. In plaats van de meeste van die beloften kregen mensen een off-off-Broadway-show waarin de president en de meeste congresleden de rol spelen van boosheid dat een paar van hun leden zogenaamd alles blokkeren wat ze echt oprecht willen doen. - als hun handen maar niet vastgebonden waren. Dit is een daad en we weten om verschillende redenen dat het een daad is:
1) De Democratische Partij heeft een lange geschiedenis van het verkiezen boven successen, mislukkingen die aan de Republikeinen kunnen worden toegeschreven, maar alstublieft financiers. Toen de puliek in 2006 de Democraten het congres gaf om de oorlog tegen Irak te beëindigen, maakte Rahm Emanuel, de huidige kandidaat voor ambassadeur in Japan, duidelijk dat het hun plan was om de oorlog gaande te houden om er in 2008 weer tegenaan te gaan. rechts. Ik bedoel, hij was een genocidaal monster, maar mensen gaven de Republikeinen de schuld van de keuze van de Democraten om de oorlog waarvoor ze waren gekozen te laten escaleren, net zoals mensen Iran de schuld zullen geven van de keuze van Biden om geen vrede met Iran toe te staan.
2) Als partijleiders iets willen, hebben ze veel wortels en stokken en aarzelen ze niet om ze te gebruiken. Er is geen wortel of stok ingezet tegen senatoren Manchin en Sinema.
3) De Senaat zou de filibuster kunnen beëindigen als hij dat zou willen.
4) President Biden heeft duidelijk gemaakt dat zijn topprioriteit is om met Republikeinen samen te werken, ondanks het ontbreken van die prioriteit in de hoogste eisen van mensen en in het Platform van de Democratische Partij.
5) Biden zou ervoor kunnen kiezen om heel veel acties te ondernemen zonder het Congres en geeft er de voorkeur aan om te proberen maar te falen op Capitol Hill.
6) Een klein aantal Democraten in het Huis van Misrepresentatives zou het beleid kunnen wijzigen door te weigeren wetgeving goed te keuren, een actie waarvoor absoluut niets van de Senaat of de President nodig zou zijn - een actie die uitsluitend zou kunnen worden ondernomen door de meest heldhaftige progressieve Congresleden , de extreme elite. Als Republikeinen zich om hun eigen idiote redenen tegen een militaire uitgavenwet zouden verzetten - bijvoorbeeld omdat de wet verkrachting binnen de gelederen of wat dan ook tegengaat - zouden slechts vijf Democraten tegen kunnen stemmen en de rekening kunnen blokkeren of hun voorwaarden eraan kunnen opleggen.
Nu weet ik dat je 100 leden van het Huis kunt laten stemmen voor een voorstel om de militaire uitgaven te verminderen waarvan ze zeker weten dat ze het niet zullen halen, en waarvoor ze nul wortelen en stokken gebruiken door hun partijleiders. Maar stemmen die daadwerkelijk iets kunnen bereiken, zijn een heel ander verhaal. De zogenaamde Progressive Caucus heeft pas onlangs besloten om enige vorm van vereisten voor lidmaatschap op te stellen, en die vereisten vereisen geen naleving van een bepaald beleidsstandpunt. Er is zelfs een soort semi-geheime zogenaamde "Defense" Caucus voor uitgavenvermindering die van haar leden niet vereist dat ze proberen verhoogde militaire uitgaven te voorkomen.
Vorige week dacht ik dat de medevoorzitter van de Progressive Caucus, congreslid Mark Pocan, had getweet dat hij nee zou stemmen tegen verhoogde militaire uitgaven. Ik bedankte hem op Twitter. Hij antwoordde door me via Tweets te schelden en te beledigen. We gingen een half dozijn keer heen en weer, en hij was gewoon woedend dat iemand zou suggereren dat hij zich zou verplichten om tegen iets te stemmen waar hij zogenaamd tegen is.
Later zag ik congreslid Rashida Tlaib tweeten dat ze niet zou stemmen voor oorlogsuitgaven. Ik twitterde mijn dank en mijn hoop dat ze niet tegen me zou gaan vloeken zoals Pocan had gedaan. Daarna verontschuldigde Pocan zich bij mij en zei dat stemmen tegen massale militaire uitgaven een van de mogelijke benaderingen was die hij overwoog. Hij wilde me niet vertellen wat de andere benaderingen zijn, maar vermoedelijk houden ze in dat er vóór hogere militaire uitgaven wordt gestemd.
Natuurlijk hebben we in de voorbije jaren enkele tientallen congresleden gehad die zich ertoe hadden verbonden tegen oorlogsfinanciering te stemmen en zich vervolgens omdraaiden en ervoor stemden, maar nu kun je ze niet eens zover krijgen dat ze beweren dat ze ertegen zullen stemmen.
Nina Turner, medevoorzitter van de campagne van Bernie Sanders, stelt zich kandidaat voor het Congres in Ohio. Ze is in mijn radioprogramma geweest. Ik ben op die van haar geweest. Ze begrijpt de problemen van militaire uitgaven en oorlog. Maar ze heeft een campagnewebsite die, zoals de meeste, geen melding maakt van buitenlands beleid, oorlog, vrede, verdragen, bases, militaire uitgaven, het totale budget of het bestaan van 96% van de mensheid. Gisteren legde haar campagneleider me telefonisch uit dat het buitenlands beleid in hun 'interne platform' zat, dat het openbare platform was waar mensen in het 11e district van Ohio om geven en waar ze door worden beïnvloed (alsof senator Turner gelooft dat militaire uitgaven niet geen impact hebben op mensen in haar district), en dat Turner nog niet is gekozen (alsof campagnewebsites na de verkiezingen zouden moeten worden ontwikkeld), en dat er gewoon geen ruimte was (alsof internet een limiet heeft gesteld aan websites) . De campagneleider ontkende elke andere motivatie en beweerde dat ze ooit buitenlands beleid aan hun website zouden kunnen toevoegen. Dit was een snellere en veel teleurstellendere uitverkoop dan de 180 van senator Raphael Warnock over Palestijnse rechten. Het is niet het water in Washington dat deze mensen bereikt; het is de lange arm van de campagneadviseurs.
Sommigen zeggen dat de wereld zal eindigen in vuur en sommigen zeggen ijs, sommigen zeggen nucleaire apocalyps en sommigen zeggen een langzamere ondergang veroorzaakt door de ineenstorting van het milieu. De twee zijn nauw met elkaar verbonden. De oorlogen worden gedreven door de wens om zowel vuile energiewinsten als de bevolking te domineren. De oorlogen en oorlogsvoorbereidingen dragen enorm bij aan de vernietiging van klimaat en milieu. Geld dat zou kunnen worden gebruikt om aan milieubehoeften te voldoen, gaat naar de giftige legers die zelfs de naties verwoesten die ze zogenaamd verdedigen. In mijn stad Charlottesville hebben we de desinvestering van overheidsdollars uit zowel wapens als fossiele brandstoffen als een enkele kwestie goedgekeurd. World BEYOND War heeft een cursus van zes weken die vandaag begint over Oorlog en Milieu. Als er nog plekken over zijn, kun je er een bemachtigen via https://worldbeyondwar.org
We hebben ook een petitie op https://worldbeyondwar.org/online die eist dat er een einde komt aan de praktijk om militarisme uit te sluiten van klimaatverdragen en -overeenkomsten. De klimaattop die in november in Glasgow gepland staat, kan een kans bieden om aan deze basiseis tegemoet te komen.
In Washington staat tegenwoordig infrastructuur op de agenda, althans voor politiek theater, maar zonder bekering en demilitarisering. Financiering ervan staat op de agenda, maar zonder geld van het militarisme te verplaatsen. Verschillende landen hebben expliciet geld uit het militarisme gehaald om de pandemie van het coronavirus aan te pakken. Anderen zijn verdubbeld. De afwegingen zijn obsceen. Gezondheid, voeding en groene energie kunnen allemaal wereldwijd radicaal worden getransformeerd met een fractie van de Amerikaanse militaire uitgaven. Misschien moet ik dit niet zeggen als ik naar Texas bel, maar dat geldt ook voor vee.
De enige posities in de Amerikaanse politiek waar ik ooit enthousiast over word, zijn die waarin Republikeinen doen alsof ze Democraten bekleden. De beef is geen uitzondering.
De laatste tijd doen republikeinen niet alleen alsof de democraten de gebruikelijke reeks dingen willen waarvan ik zou willen dat iemand ze daadwerkelijk zou instellen (een gegarandeerd inkomen, een fatsoenlijk minimumloon, gezondheidszorg voor één betaler, een Green New Deal, een grote verschuiving naar progressieve belastingheffing , militarisme afschaffen, universiteit gratis maken, enz.) - DE VERSCHRIKKING ERVAN! – maar ook dat Biden op de een of andere manier de consumptie van meer dan een klein beetje rundvlees gaat verbieden.
Ik vermoedde geen moment dat er een kern van waarheid in dit verhaal zat. Sterker nog, ik denk dat ik er voor het eerst over hoorde als een ontmaskering van een vals verhaal. Toch zou ik willen dat het waar was. En het verdraaien van de daadwerkelijke belofte van Biden om de uitstoot van broeikasgassen te verminderen in een verbod op het volstoppen van hamburgers, is logischer dan in eerste instantie voor alle McDonald's-klanten duidelijk zou zijn.
Het omzetten van energie- en transportsystemen naar groene energie is van cruciaal belang, in combinatie met het terugdringen van het verbruik. Maar het kost veel tijd en investeringen, en geeft je dan maar een deel van wat je gisteren nodig had.
Stoppen met het consumeren van dieren (of zuivelproducten, of zeeleven) – als de wil bestond om het te doen – zou snel kunnen worden gedaan, en – volgens sommige studies – is de schade veroorzaakt door methaan en distikstofoxide erger dan die van CO2, en de voordelen om ze sneller te verminderen.
Een aanzienlijk percentage van de uitstoot van broeikasgassen is afkomstig van de veeteelt - misschien een kwart. Maar dat lijkt slechts een deel van het verhaal. Veehouderij gebruikt de overgrote meerderheid van al het waterverbruik in de VS en bijna de helft van het land in de 48 aangrenzende staten. Het afval doodt de oceanen. De groei ontbost de Amazone.
Maar zelfs dat lijkt slechts een klein, bijna irrelevant stukje van het verhaal. Feit is dat de gewassen die worden geteeld om dieren te voeden om mensen te voeden, veel meer mensen zouden kunnen voeden als de dieren uit de vergelijking zouden worden verwijderd. Mensen sterven van de honger, zodat het voedsel dat ze tien keer meer hadden kunnen eten, aan koeien kan worden gevoerd om hamburgers te maken die kunnen worden geadverteerd op mediakanalen die als een vreselijke grap kunnen melden dat iemand de vleesconsumptie zou beperken.
En zelfs dat lijkt slechts een deel van het probleem. Het andere deel is het brute misbruik en het doden van alle miljoenen dieren. (En het feit dat ze iets minder brutaal worden behandeld, zou betekenen dat er meer land en meer tijd nodig is om nog minder mensen te voeden.) Ik ben het niet met Tolstoj eens dat je geen einde kunt maken aan oorlogen zonder een einde te maken aan het slachten van dieren, maar ik wil wel om beide te beëindigen en ik denk dat een van beide alleen de mensheid zou kunnen verdoemen.
Soms is het voorwendsel van Republikeinen dat Democraten iets goedkeuren een vroeg goed voorteken, en decennia later kan men echte levende Democraten vinden die het ding wel steunen. Andere keren dient de Republikeinse propaganda om goede ideeën meer permanent te marginaliseren. Wat we nodig hebben, is een mechanisme om breed te communiceren dat wat we willen – in feite wat we dringend nodig hebben – is waar de Republikeinen hun oppositie tegen schreeuwen.
Helaas, wat de werkelijke Joe Biden ver boven de toekomst van de planeet waardeert, is de vriendschap en goede wil van Republikeinen – substanties die zo fictief zijn als het Biden-rundvleesverbod. Helaas is landbouw zelfs voor milieugroeperingen bijna net zo taboe als de vernietiging van het milieu door militairen. Er is op dit moment niets dat de Democraten ervan weerhoudt een vast onderdeel van hun stompzinnige toespraken een hartstochtelijke belofte te maken om rundvlees nooit te verbieden, naast hun ontkenningen van beschuldigingen dat ze wapens willen verbieden. We hebben niet veel tijd meer om dit te veranderen.
Een ander plotseling populair onderwerp in bedrijfsmedia zijn biowapenlaboratoria. Is het je opgevallen dat A lot of wetenschap schrijvers hebben de laatste tijd geweest gezegde dat ze waren volmaakt rechts a jaar geleden naar bespotten en veroordelen, zelfs als we denken aan een laboratoriumlek voor het coronavirus, maar dat het nu volkomen juist is om toe te geven dat het coronavirus heel goed uit een laboratorium kan komen? Het lijkt grotendeels een kwestie van mode te zijn. Men draagt niet te vroeg in het seizoen de verkeerde outfit, of onderzoekt het verkeerde epidemiologische idee wanneer het Witte Huis door de ene of de andere partij wordt opgeëist.
In maart 2020 heb ik geblogd over hoe artikelen die de mogelijkheid aan de kaak stellen dat de pandemie van het coronavirus is ontstaan door een lek uit een biowapenlaboratorium, soms feitelijk toegaven aan fundamentele feiten die een dergelijke oorsprong waarschijnlijk maakten. De eerste gemelde uitbraak was extreem dicht bij een van de weinige plaatsen op aarde waar actief werd geëxperimenteerd met het bewapenen van het Coronavirus, maar op een enorme afstand van de vermeende bron in vleermuizen. Niet alleen hadden verschillende labs eerder lekken, maar wetenschappers hadden onlangs gewaarschuwd voor het gevaar van lekken vanuit het lab in Wuhan.
Er was een theorie over een vismarkt, en het feit dat deze theorie uit elkaar viel, lijkt niet in dezelfde mate het publieke bewustzijn te zijn binnengedrongen als het valse feit dat het zogenaamd de theorie van het laboratoriumlek zou hebben weerlegd.
Ik was in maart 2020 erg gewend aan het probleem met de gestopte klok. Net zoals zelfs een stilstaande klok twee keer per dag gelijk heeft, zou een stel Trump-aanbiddende China-haters gelijk kunnen hebben over de oorsprong van de pandemie. Zeker, hun razernij leverde absoluut geen bewijs op tegen hun beweringen die juist waren – net zoals Trump die werd afgeschilderd als anti-NAVO, voor mij geen reden was om van de NAVO te gaan houden.
Ik dacht niet dat de mogelijkheid van een laboratoriumlek een goede reden zou opleveren om China echt te haten. Dat wisten we Anthony Fauci en Amerikaanse overheid geïnvesteerd in het Wuhan-lab. Als de krankzinnig ongerechtvaardigde risico's van dat lab een excuus waren om iets te haten, dan konden de objecten van die haat niet beperkt blijven tot China. En als China een militaire bedreiging vormt, waarom zou het onderzoek naar biowapens dan gefinancierd worden?
Ik was ook erg gewend aan censuur rond het hele onderwerp biowapens. Je mag niet praten over het overweldigende bewijs dat de verspreiding van Lyme ziekte was te danken aan een biowapenlaboratorium in de VS, of de waarschijnlijkheid dat de mening van de Amerikaanse regering juist is dat de 2001 Miltvuur aanvallen waren afkomstig van materiaal uit een Amerikaans biowapenlaboratorium. Dus ik nam geen veroordelingen aan om zelfs maar de lab-lektheorie voor Coronavirus te beschouwen als het verdienen van naleving. Het stigma dat aan de theorie van het laboratoriumlek kleefde, deed me in ieder geval vermoeden dat het juist was, of in ieder geval dat makers van biowapens het feit wilden verbergen dat een laboratoriumlek redelijk aannemelijk was. Naar mijn mening was de plausibiliteit van een laboratoriumlek, ook al werd het nooit bewezen, een nieuwe goede reden om alle biowapenlaboratoria ter wereld te sluiten.
Ik was blij om te zien Sam Husseini en een paar anderen volgen de vraag met een open geest. Bedrijfsmediakanalen deden zoiets niet. Net zoals je je niet kunt verzetten tegen een dreigende oorlog of buiten de voorgeschreven limieten van het debat over tal van onderwerpen kunt stappen, zou je een jaar of langer bepaalde dingen over het coronavirus niet kunnen zeggen in Amerikaanse bedrijfsmedia. Nu vertellen schrijvers ons dat de onmogelijkheid van een laboratoriumoorsprong hun "knie-schokreactie" was. Maar in de eerste plaats, waarom zou een reflexmatige reactie voor iets meetellen? En, ten tweede, groepsdenken hangt niet echt af van iemands reflexmatige reactie, zelfs als die herinnering juist is. Het hangt ervan af of de redactie de verboden handhaaft.
Nu vertellen schrijvers ons dat ze ervoor kozen wetenschappers te geloven in plaats van Trumpsters. Maar de realiteit was ook dat ze ervoor kozen om de CIA en aanverwante agentschappen te geloven in plaats van Trumpsters – ondanks de wetenschappelijke twijfel om vertrouwen te stellen in de verklaringen van professionele leugenaars. De realiteit is ook dat ze ervoor kozen om decreten te gehoorzamen die in wetenschappelijke publicaties waren gepubliceerd zonder zelfs maar de motivaties van de auteurs in twijfel te trekken.
Een super serieuze “letter" gepubliceerd door The Lancet zei: "We staan samen om samenzweringstheorieën die suggereren dat COVID-19 geen natuurlijke oorsprong heeft krachtig te veroordelen." Niet om te weerleggen, niet om het oneens mee te zijn, niet om bewijs tegen te leveren, maar om te "veroordelen" - en niet alleen om te veroordelen, maar om te stigmatiseren als kwaadaardige en irrationele "samenzweringstheorieën". Maar de organisator van die brief, Peter Daszak had in het laboratorium in Wuhan alleen het onderzoek gefinancierd dat tot de pandemie had kunnen leiden. Deze massale belangenverstrengeling was voor ons geen enkel probleem The Lancet, of grote mediakanalen. The Lancet heeft Daszak zelfs een opdracht gegeven om de oorsprongskwestie te bestuderen, net als de Wereldgezondheidsorganisatie.
Ik weet niet waar de pandemie vandaan kwam, net zomin als ik weet wie John F. Kennedy in die straat in Dallas neerschoot, maar ik weet wel dat je Allen Dulles niet aan een opdracht zou hebben gegeven om Kennedy te bestuderen zorg voor de waarheid was een topprioriteit, en ik weet dat Daszak zichzelf onderzoekt en vindt dat hij absoluut onschuldig is, een reden is voor achterdocht, niet voor goedgelovigheid.
En nee, ik wil niet dat de CIA dit of iets anders onderzoekt of überhaupt bestaat. Een dergelijk onderzoek heeft een kans van 100% om te kwader trouw te worden uitgevoerd en een kans van 50% om tot de juiste conclusie te komen.
Wat maakt het uit waar deze pandemie vandaan komt? Welnu, als het afkomstig is van de kleine overblijfselen van de wilde natuur die op aarde zijn achtergebleven, zou een mogelijke oplossing kunnen zijn om de vernietiging en ontbossing te staken, misschien zelfs het vee af te schaffen en enorme stukken land terug te geven aan het wild. Maar een andere mogelijke oplossing, en een die gegarandeerd met vurigheid zal worden nagestreefd als er geen massale terugslag is, zou zijn om te onderzoeken, te onderzoeken, te experimenteren - met andere woorden, nog meer te investeren in wapenlaboratoria om verdere aanvallen op de onschuldige kleine mensheid af te weren.
Als aan de andere kant wordt bewezen dat de oorsprong een wapenlaboratorium is – en je zou dit argument alleen kunnen baseren op de mogelijkheid dat het een wapenlaboratorium is – dan zou een oplossing zijn om die verdomde dingen te sluiten. De ongelooflijke besteding van middelen aan militarisme is een belangrijke oorzaak van vernietiging van het milieu, de reden voor het risico van een nucleaire apocalyps, en mogelijk niet alleen de reden voor slechte investeringen in medische paraatheid, maar ook rechtstreeks voor de ziekte die de wereld het afgelopen jaar heeft geteisterd. Er kan een verhoogde basis voor zijn vraagtekens bij de waanzin van het militarisme.
Ongeacht of we erin slagen om meer te weten te komen over de oorsprong van de pandemie van het coronavirus, we weten dat het op zijn plaats is om de bedrijfsmedia in twijfel te trekken. Als 'objectieve' berichtgeving over zaken van 'wetenschap' in wezen onderhevig is aan modetrends, hoeveel vertrouwen moet u dan hebben in beweringen over economie of diplomatie? Natuurlijk kunnen de media je opdragen iets niet te denken dat ook nog eens volkomen onwaar is. Maar als ik jou was, zou ik mijn ogen open houden voor al te gretige dictaten over wat niet te denken. Vaak vertellen die je precies waar je naar zou willen kijken.
Eén ding moet je niet denken, is dat oorlog verwerpelijk is. De ACLU dringt er momenteel op aan dat jonge vrouwen tegen hun wil worden gedwongen om te doden en te sterven voor wapenwinsten. De oneerlijkheid jegens vrouwen om alleen jonge mannen te dwingen zich in te schrijven voor het ontwerp, is een probleem. Oorlog is een normaal en onvermijdelijk kenmerk van de op regels gebaseerde orde.
Wat we moeten doen, is oorlog verwerpelijk maken. Een manier om dit te doen is, denk ik, aangelegd door het bewonderenswaardige werk van de Black Lives Matter-beweging. Download de video's van de slachtoffers. Voer storende protesten uit. Forceer de video's in de bedrijfsmedia. Vraag actie.
Laten we er samen aan werken.
